Morgunblaðið - 04.11.1971, Blaðsíða 22

22
MORGUNRLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 4. NÓVEMBER 1971
Ingibjörg Skarp-
héðinsdóttir — Kveðja
FRÚ Ingibjörg Skarphéði'ns-
dóttir frá Hróarsstöðum andaðist
hinn 28. október á Landspítal-
anum, 62 ára að aldri.
Ingibjörg var fædd 1. janúar
1909, ein fjögurra barna hjón-
anna á Hróarsistöðum í Öxar-
firði, Skarphéðins Sigvaldasonar
og Gerðar Jón.-dóttur skálds Eld-
ons. Öll hafa þau systkini verið
mesta myndar- og dugnaðarfólk.
Bræður Ingibjargar eru Sigurð-
ur, vélamaður við Kleppsispítal-
anin, Þórir, fyrrum járnismiður
og nú kaupmaður í Reykjavík
og Baldur, rafvirkjameistari,
þjóðhagasmiður og uppfinninga-
maður mótahúsa, í Reykjavik.
Leitun er að dúglegra, greind-
ara eða laghentara fólki en þeim
systkinum. Baldur, bróðir Ingi-
bjargar, tók öll bekkjarpróf í Iðn
skólanum i Reykjavík, fjögurra
vetra skóla, á einum vetri, með
góðri einkunn og vann jafnframt
fyrir sér sem iðnnemi og mun
enginn hafa leikið það eftir hon-
um.
Árið 1926 til 1927 . stundaði
Ingibjörg hjúkrunarnám við spít-
alann á Sauðárkróki undir hand-
leiðslu Jónasar Kristjánssonar,
læknis. Síðan starfaði hún um
þriggja ára skeið að hjúkrun-
arstörfum á vegum Héraðssam-
bands Norður-Þingeyinga á
heimilum víðs vegar um sýsluna.
Veturinn 1930 til 193Í stund-
aði Ingibjörg nám í vefnaði hjá
Rögnu Sigurðardóttur (búnað-
armálastjóra) og siðar fram-
haldsnám í Noregi í listvefnaði.
Einnig stundaði hún nám í
saumaskap og varð mjög vel fær
í þessum greinum.
t
H,ulda S. Helgadóttir,
Arnarhrauni 34,
Hafnarfirði,
lézt í St. Jósefsspítala, Hafn-
arfirði, 2. nóvember.
Þórður B. Þórðarson
og börn.
t
Móðir okkar,
Þuríður Björnsdóttir
frá Einarshúsi,
Eyrarbakka,
verður jarðsungin frá Foss-
vogskirkju föstudaginn 5. nóv-
ember kl. 10.30.
Eiín Björg Jakobsdóttir,
Gróa Jakobsdóttir,
Laufey Jakobsdóttir,
Guðrún Sæmundsdóttir,
Um langt skeið veitti Ingi-
björg forstöðu Saumastofunini
Exeter við Baldursgötu og starf-
aði síðar sem verzlunarstjóri
hjá Lífsitykkjabúðinni h/f,
einnig við ágætan orðstír.
Það var ekki einungis að verk-
ið lofaði meistarajnin, þar sem
Ingibjörg var, heldur var hún
svo áreiðanleg og dugleg í starfi,
að af bar. Hún var hjálpsöm og
góðviljuð og mátti ekkert aumt
sjá.
Hinn 12. maí 1945 giftist Ingi-
björg Óla Þór Ólafsisyni prent-
ara og eignuðust þau eina dótt-
ur barna, Ambjörgu, sem giftist
Sveinbirni trésmið Kristjáns-
syni, byggingameistara Jóelsson-
ar, trésmiðs Þorleifssonar. Dóttir
þeirra á fyrsta ári er Ingibjörg,
augasteinn ömmu sinnar og
nöfnu. Þau Óli Þór og Ingibjörg
slitu samvistir. Þau Ingibjörg
keyptu sér fallega íbúð að Tóm-
asarhaga 38 og þar átti Ingi-
björg heima til dauðadags.
Skarphéðinn á Hróarisistöðum,
faðir Ingibjargar, var sonur
Sigvalda hreppstjóra í Hafra-
fellstungu, Eiríkssonar. Er það
fjölmennur og merkur ættbálk-
ur þar nyrðra.
Ingibjörg var í móðurætt sína
komin af hiruni nafnkunnu Gott-
skálksætt, sem kennd er við
Gottskálk Pálsson, hreppstjóra
að Fjöllum í Kelduhverfi, áður
í Nýjabæ, d. 1838. Þeim Gott-
skálk og Guðlaugu konu hans
Þorkelsdóttur frá Nýjabæ varð 14
bama auðið. Yngstur barnanna
var Erlendur hreppstjóri í Ási
í Kelduhverfi, fulltrúi Norður-
Þingeyinga á Alþingi 1869 og
1871, langafi Ingibjargar.
Erlendur var vitur maður og
ágætlega hagmæltur. Meðal 10
barna Erlends, sem upp komust,
var Jón Eldon, skáld, sem flutt-
ist til Ameríku. Varð hann þar
ritstjóri Heimskringlu, d. 1906.
Hann var faðir Gerðar, móður
Ingibjargar og þeirra systkina.
Systir Gerðar var frú Hlín
Johnson, sem bjó með Einari
Benediktssyni 12 síðustu æviár
skáldsins. Frú Gerður er nú
komin hátt á 89. aldursár og
heldur enn fullri andlegri heilsu
og ágætu minni, þótt líkams-
kraftar séu teknir að bila.
t
Innilegar þakkir til allra, er
auðsýndu okkur samúð við
andlát og útför sonar mins
og fóstursonar,
Oddfreys Ásbergs
Níelssonar.
Ólafía Sigurðardöttir,
Ólafur Þórðarson,
Hlíðarenða, Ölfusi.
Sem afkomandi GottsPxálks á
Fjöllum er frú Gerður þremenn-
ingur að frændsemi við marga
þjóðkunna menin, sem nú eru
látnir, þar á meðal Benedikt
Sveinsson, alþingismann, Friðrik
óðalsbónda Sæmundsson að Efri-
Iiólum í Núpasveit, Benedikt
Bjömsson, sikólastjóra, Húsavík,
Kára Sigurjónisson, alþingis-
manin að Hallbj arnarstöðum á
Tjörnesi og Guðmund Magnús-
son, skáld (Jón Trausta).
Hiran síðastnefndi segir í for-
máia fyrir „Góðum stofnum“:
„Fáa eiinia af þeim tek ég upp,
reisi þá upp fyrir framan mig
og reyni að ímynda mér þá eins
og þeir voru meðan þeir stóðu
allaufgaðir og gáfu landinu lit
og ilm.“
Enn gefa góðir ættstofnar ís-
lenzkir landinu lit og ilm, þótt
þeir hafi skipt um gróðurmold
og umhverfi, eins og eystkinin
frá Hróarsistöðum.
Við fráfsdl Ingibjargair verður
mér hugsað til þess bezta í fari
íslenzku þjóðarimnar, til hiinraa
fornu, góðu stofna, sem staðizt
hafa misviðri nærri ellefu hundr-
uð ára og fært birtu, ilm og yl
milli kynslóðanna og munu gera
það um alla framtíð.
Blessuð sé minming hinnar
látnu.
Sveinn Benediktsson.
STUNDUM er eins og tíminn
stöðvist eitt andartak. Þarmig
var það, þegar síminn hringdi sl.
fimmtudag á heimili okkar og
sagt var: „Hún Ingibjörg er dáin.“
Um leið og þessi setning berg-
málar, er eins og birti að nýju,
þegar minningamar streyma
fram í hugum okkar.
Minningarnar um afmælisboð-
in þín á nýársdag, þegar fjöl-
skylda þín og vinir hittust. Minn
ingamar um allar þær mörgu og
góðu stundir, þegar við leituðum
til þín og alltaf mátti ganga að
því vísu, að hvert svo sem erind-
ið var, varst þú ávallt reiðubúin
að hjálpa með þínum myndar-
skap.
Elsku frænka og vinkona. Þær
eru margar minningarnar, sem
þú skilur eftir í hugum okkar á
þessari stundu. Fórnfýsi þin og
hjálpsemi munu ekki gleymast.
Aldrei heyrðum við þig kvarta,
t
Innilegar þakkir til allra fyr-
ir auðsýnda samúð við minn-
ingarathöfn og jarðarför son-
ar mins,
Heimis Ólasonar,
er fórst með mb. Sigurfara
17. apríl síðastliðinn.
Fyrir hönd skyldfólks,
Hildur Benediktsdóttir,
Hafnarbraut 10, Hornafirði.
t
Innilegar þakkir fyrir auð-
sýnda samúð og vináttu við
andlát og jarðarför föður
okkar,
Einars Einarssonar
frá Berjanesi.
I igibjörg Einarsdóttir,
Gunnlaugur Einarsson.
Viiborg Sæmundsdóttir.

t Eiginmaður minn; Stefán Þorvaldsson, Norður-Reykjum, verður jarðsettur frá Reyk- holtskirkju laugardaginn 6. þ.m. kl. 2 e.h. Fyrir mína hönd, barna og t Innilegar þakkir fyrir auð- sýnda samúð og vinarhug við andlát og útför Jóns Benónýssonar, útger ðarmanns, Hásteinsvegi 12, Vestmannaeyjum.
tengdabarna, Ólöf Unadóttir,
Sigurborg Guðmundsdóttir. börn, tengdabörn og barnabörn.

1 Bróðir okkar I-
JÓNAS JÓNSSON,
forstjóri, Vestmannaeyjum,
verður jarðsunginn frá Háteigskirkju föstudagínn 5/11 kl. 1,30.
Jarðþrúður Jónsdóttir, Svanþór Jónsson, Ásta Jónsdóttir.
þó svo að heilsan væri ekki allt-
af sem bezt eftir langan og
þreytandi vinnudag.
Alltaf varstu svo glöð og ánægð
í vinahópi og við störf þín. Það
er þungbært að sjá á eftir góðri
og umhyggjusamri frænku, en
það sem þú skilur eftir í hugum
okkar verða ávallt góðar myndir
af ljúfmennsku þinni og traustri
vináttu.
Sárastur er þó söknuður dótt-
ur þinnar, og um leið og við
kveðjum þig, kæra frænka, biðj-
um við góðan Guð að styrkja
haina Örnu og fjölskyldu hennar
í sorg þeirra. Þó að þar sé sorg og
söknuður, mun litli sólargeislinn
þinn hún nafna þín njóta sögunn
ar um ástríka móður og ömmu.
Far þú í friði, friður Guðs þig
blessi, hafðu þökk fyrir allt og
allt.
Erla og Helgi.
Árni Tómasson
hreppstjóri - Minning
F. 13. 10. 1887. D. 28. 10. 1971.
FYRIR nokkrum miárauðum kom
Ámi Tómiasson heim til mín á
Grundairstíg 2. Ég var þá lasirnn,
en Árni sagðist ekki keraraa sér
nokkurs meins og var léttur og
kvikur á fæti eiras og ég hafði
venjulega séð hann áður. Mér
fanmst þá, að hann mundi eiga
enn eftir mörg ár ólifuð þrátt
fyrir hans 84 ár, sem hann var
búiinn að lifa. En enginm má
Sköpum renna. Nú er hann dá-
inn eftir stutta banalegu og
fékk hægan dauðdaga.
Árni Tómiasson fæddist að
Reyðarvatni í Rangáirvallasýslu.
Foreldrar hanis voru merkis-
hjónin Guðrún Árnadóttir og
Tómas Böðvarsson etr bjuggu þar
góðu búi. Reyðarvatn var orð-
lagt fyrir gestrisni og rausn.
Á Reyðarvatni ólst Ámi upp
og vann hjá foreldrum sínum
fram yfir tvítugt. Sigldi þaðan
til Darnmerkur og vann þar á
búgarði til að kynnast ýmsum
nýjungum viðvíkjandi landbún-
aði.
Eftir heimkomuna var hann
ráðsmaður á Stóra-Hrauni á
búi séra Gísla Skúlasonar.
Hinn 17. júní 1915 kvæntist
Árni eftÍTlifandi konu sinni
Magneu Einarsdóttur, Svein-
bjarnarsonar útgerðarmanns frá
Sandgerði. Hófu þau búskap á
hálfri jörðimni Stóra-Hrauni
móti séra Gísla Skúlasyni og
voru þar í 5 ár. Þá keypti Árni
Bræðratungu í Stokkseyrar-
hreppi. Þar bjó hann alla tíð
síðan alls í 56 ár, þar til hanin
dó.
Með dugnaði, hagsýni og þrot-
lausri vinnu, efnuðust þau hjón
vel og urðu sveit sinini driffjöð-
ur í ýmsum framfaraimáium,
enda kom brátt að því að Árna
yrðu falin ýmis ábyrgðarstörf
t. d. hreppstjórn o. fl. Mörgum
þótti gott að senda börn til
sumardvalar að Bræðratungu
og munu margir unglingar er
þar dvöldust hafa vanizt á reglu-
semi, góða hegðun og þroskamdi
störf.
Þegar efni leyfðu og Bræðra-
tunguhjónin höfðu komið börn-
um síraum upp, sneru þau sér að
öðrum þjóðnytjastörfum. Á gull-
brúðkaupsdegi sínum gáfu þau
til líknarmála 50.000,00 kr. og
nokkru áður en Árni dó gáfu
þau 100.000,00 kr. í landgræðslu-
sjóð.
Árni ólst upp þar sem uppblást-
ur og sandfok voru að leggja
stór landsvæði í auðn og hanm
vildi leggja sitt lóð á metaskál-
airnar til að fá heft þau lamd-
spjöll og er vonandi að þeim
ágætu möranum, sem að þeim
málum hafa staðið heppnist það
þjóðþrifaverk.
Ámi og Magnea eignuðust 3
böm: Guðrúnu hjúkrunarkonu,
gifta Ásmundi Sigurðssyni
bankaritara; Sigríði teiknara,
gifta Einari Davíðsisyni hús-
gagnasmið og Jakob húsasmíða-
meistara, kvæntan Jóhönmu Krist
insdóttur, búsett í Keflavík. Árni
átti son áður en hann kvæntist,
er Halldór heitir, kvæntur Faran-
eyju Sigurðardóttur, búsett að
Selfossi. Halldór ólst upp hjá afa
sínum og ömimu á Reyðarvatni.
Barnalán hafa þau hjón haft,
því að þau hafa öll orðið dug-
andi myndarfólk í góðum stöð-
um. Ámi vildi hlúa að hinum
veika gróðri og stundaði að því
leyti bæði jarðrækt og mann-
rækt og murau þeir 65 unglingar
og börn, sem dvöldu hjá honum,
aðallega á siumrin, bera þess
vitni, því að flestir sem hjá hom-
um dvöldu, fóru þaðan þroskaðri
en þeir komu. En Ártni var ekki
heldur einin. Við hlið sér hafði
hann ster'ka, greinda og mennt-
aða konu, þar sem Magnea var.
Hún tók keninarapróf og var um
tíma keminari. Sem húsmóðir og
lífsförunautur Árraa hygg ég að
hann hafi ekki getað kosið sér
betra. Hún var hin sterka stoð,
sem ■ hvorki bognaði né brotnaði
og með óvenjulegri hör'ku við
sjálfa sig tókst herani að ná mikl
um bata á kölkun, sem var að
leggja hana í kör. Ég sá haraa
vinna hjálparlaust sin heimilis-
störf enda þótt hún kæmist ekki
um húsið nema með því að ýta
á undan sér stól og styðjast við
hann.
Auk búslkaparins og opinberra
starfa stundaði Árni sjóróðra á
vetrarvertíðum frá Þorlákshöfn
og var eigi legið á liði sínu, því
að haran var kappsfullur. Gest-
risin voru þau hjón bæði og oft
gestkvæmt hjá þeim og kerandi
þar aldrei, að gerður væri manraa
munur, hvern sem að garði bar.
Við hjónin eigum margar góð-
ar minningar frá Bræðratungu,
því að í áratugi gistum við þar
þegar við vorum á ferð á Stokks
eyri. Einnig minnumst við með
þakklæti þeirrar góðvildar og
hugulsemi er tengdaforeldramlr
nutu sérstaklega siðustu árin,
sem þau voru á Stokkseyri.
Þar, eins og í mörgu öðru
ásannaðist hjá Bræðratungu-
hjónunum hugárfar Kolskeggs
þegar hann sagði: „Hvártki sfcal
ek á þessu níðast, ok á engu
öðru, því er mér er til trúat.“
Að vinna góðverk eftir hvötum
síns iranira manms urðu þeim
hjónum í Bræðratungu skyldu-
störf.
Ég og kona mín biðjum hinurn
framliðna, eftirlifandi konu hans
og ættingjum guðs blessunar.
Ólafur Jóhannesson.
Ungur maður
með verzlunarpróf óskar eftir atvinnu strax, margt kemur
til greina.
Tilboð merkt: „4164 — 3306' sendist afgreiðslu Morgunbl.
fyrir miðvikudagskvöld. j