Morgunblaðið - 10.03.1972, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐTÐ, FÖSTUD A.GUR 10. MARZ 1972
23
fcamin ár, en hér á ég við kiimni-
gtáíu hans. 1 löngum, þreytandi
sjóforðum er fátt eins vel þegið
og skipsiféLagi með létta og leifc-
andi ktmnigáfu eins oig Benedikt
átti tii að bera i rífcum mæli og
bezt speglaðisit í giettnum aug-
um hans. Eitt orð á réttum stað
og st.und nægði þá til að breyta
stund drunga og doða í stund
gfeði og hláturs á einskis kostn
að, siíkur félagi var Benedikt.
Hjálpsemi var hionium i blóð bor
in, enda var honum fátt ljúfara
en hvers konar aðstoð við ís-
ienzku hringnótabátana, hivort
sem þeir stundiuðu loðnu- eða
siíldveiðar enda dró Fanney marg
an bátinn út úr nótum sinum
aft við erfiðar aðstæður t.d. á
„Rauða tonginu" fyrir austan, þar
sem allt vaæ þá morandi aif
rússneskum reknetum.
Stór skörð hafa nú verið
Ihöggvin í raðir fyrstu síldarleit
armannanna, og enn höfum við
orðið að kveðja góðan dreng og
Ijúfan skipsfélaiga úr þeirra röð
urn. Benedikt þakka ég áratugar
giftudrjúgt og með áfbrigðum
ánægjulegt samstarf.
Kona Benedikts var Málfríð-
ur Gisladóttir Gunnarssonar,
fcaupmanns í Hafnarfirði og lif-
ir hún mann sinn. Eignuðust þau
tvo syni, Jósep, húsasmið, kvænt
an Önnu Björgvinsdóttur og
Þórð, húsasmið, kvæntan Ingi-
björgu Eggertsdóttur. Þeim öll-
um, tveimur ef'tirlifandi bræðr-
utó og öðrum aðstandendium
votta ég hér með mína dýpstu
samúð.
Jakob Jakobsson.
Minninga
Þorlákur Benediktsson
kaupm. Akurhúsum
'láks-
Hinn 2. marz s.l. andaðist í
Sjúkrahúsinu í Keflavík Þorlák
ur Benedifctsson, kaupmaður frá
A'kurhúsum í Garði, eftir nokk-
urra vikna sjúkdómslegu. Út-
för hans verður gerð frá Út-
skálakirkjiu í dag.
Þorlákur Benediktsson var
fæddur 18. janúar 1888 að Akur
húsuim I Garði. Poreldrar hans
Valdemar Stefáns-
- Minning
son
í kjölfar dauðans siglir sökn-
uðurinn, og sár varð hann mörg
um Breiðfirðingi daginn, sem sú
firegn barst að Vaildi Stefáns
væri dláinn.
Segja má, að við hefðum átt
að vera við þessu búnir, vinir
hans, en engu að síður urðum
við undrandi og vildum ekki
trúa þvi, að hann væri allur,
þessd ltfsglaði maður.
Það sem blekkU okkur, var
það hvernig Valdemar brást við
mótlæti. Flest okkar verða dauf
í dálkimn þegar eitthvað bjátar ^ VMemar eitt sinn á góðra
á, og vonleysið nær iðulega tök
um á okkur. Þessu var efcki tii
að dreifa með Valdemar, því
meira sem gaf á bátinn, þvi
breiðara varð bros hans.
En nú er hann sem sagt horf-
inn sjómum vorum þessi góði vin
ur, og við því er ekkert að gera.
Þessi vinur segjtum við, enda
þótt góðvild hans og lljúf-
meninsfca í liifenda liífi séu i sj'álfu
sér engin trygging fyrir því, að
hópur þeirra saimferðamamna
hans, sem eftir sitja á jörðinni,
sé samansafn eintómra vina. Þó
er mér nær að halda, að
Valdemar Stefánsson ha>fi fáa,
eða jafnvel enga óvini eignazt
uim æviina, nema auðvitað flyðr-
urnar í Breiðafirði, sem eflaust
hafa gert sér glaðan dag, þegar
það spurðist um sjáivardjúpin,
að hann væri nú loksins hætt-
u:r iðju sinni, þessi slyngi veiði-
maður.
Á ísiandi er það talið til mann
kos'ta, að hafa mjög ákveðnar
sfcoðanir, einkum á þeim málum,
sem um er deilt, og helzt að
víkja ekki frá þeim um hárs-
breidd, hvernig sem aulJt veltist.
TDkki gat Valdemar Stefánsson
státað af þessum eigindum. Glim
ain við sker og stníða strauma
fjarðarins breiða, fóstra hans
kenndu honum snemma, að ekki
er ævinlega allt sem sýnist í
þessum heimi, og hann vissi
mætavel, að þegar hirönnin
armabláa bauð upp i dans, gat
þeim verið bráður bani búinn,
sem ekikert sá, nema stri'kið á
fcompáisnum.
Því var það, þegar áróðurs-
meistarar buðu honum (eins og
ókkur hinum) upp á aMtof ein-
falda mynd af veruleikanum, að
gððlátílegt hros var allt og sumt,
sem þeir höfðu upp úr krafsinu.
„Eit kært barn har mange
navne,“ segir máltækið, og vís>t
er um það, að þau voru ófá
gæiunöifnin, sem vinir Váldem
ars Stefánssonar völdu honum á
lifsleiðmni. Ég kynntist honum
fyrst, sem Valda frænda (enda
var hann náskýldur konu minni),
seinna iærðist mér að kalla hann
Valda Stefáns, eða einfaldlega
Valda. Vladimir Stefanóvits var
eitt viðurnefnið, en það
voru hjónin Bemedikt Þorlák
son og Sigríður Björnsdóttir,
bæði ættuð austan úr Skafta-
fellss'ýsliu. Þorlákur ólst upp í
foreMraihúsum, oig voru þau þrjú
syistkinin, Guðbjörg, sem dó í
bernsku, og Björn, sem lézt ár-
ið 1957. Svo sem venja var á
þessum árum um unga menn í
Garði, hóif Þorlákur þegar á
unglingisárum að stunda sjó-
sókn. Reri hann fyrst með föð-
ur siinum, en varð síðar formað-
ur á ýmsum bátum. Árið 1922
setti Þorlákur upp verzlun i Ak
urhúsum, en stundaði jafnframt
sjóróðra. Þessa verzlun sina í
Akurhúsum'starfræikti hann til
ársins 1929, er hann fluttist til
Hafnarfjarðar, þar sem hann
einnig lagði stund á verzlunar-
störf. En ekki u-ndi hann sér vel
í Hafnarfirði, því að þau bönd,
er bundu hann átthögunum,
voru sterk, og árið 1931 flyzt
hann aftur að Akurhúsum, þar
sem hann reisti nýtt hús og hóf
að nýju verzlunarrekstur, sem
hann s-tarfrækti síðan allt til
dauðadags.
Hinm 14. febrúar 1914 kvænt-
ist Þorlákur Jórun-ni Sigriði Ól-
afsdóttur, ættaðri af Vatnsley.su
strönd, mikilli myndar- og dugn
aðarkonu. Þeim hjómum varð
ekki barna auðið, en tveimjur
börnum gengu þau í foreldra
stað, Hauk, sem var kjörsoniur
þeirra, kvæntur Gyðu Eyjólfs-
dótbur og voru þau búsett í
Reykjavík. Haukur lézt fyrir
tveimur árum. En fósturdóttir
in, Inigibjörg Gísladóttir, er gift
Einari Gíslasyni, útgerðarmanni
í Sandgerði. Konu sína, Jórunni,
missti Þorlákur 13. nóv. 1959.
Þorlákur kvæntist öðru sinni
12. ókt. 1963 Herdísi Joensen
frá Færeyjum, og hefur hún
reynzt manni sínum frábærlega
vel á elliáruim hans. Um nokk-
urt s'keið átti Þorlákur við all-
mi'kla vanheilsu að stríða, en
komst yfir þá erfiðlieika og fétok
að njóta góðrar heilsu síðustu ár
ævinnar.
Þortákur Benediktsson var
um margt óvenjuleg-ur maður og
vina fundi.
Sumarið 1966 að mig minnir
fór Valdi i stutta sjóferð á báti
s'ínum Fönix, með enskan ferða.
mann. Siðar féikk hann bréf frá
Breta þessum, og utanáskriftin
var „Capt. V. Stevenson, Stylck-
ishðimi."
Auðvitað komust vinir hans í
þetta og lengi á eftir var
hann ekki kafflaður annað en
Kaptein Stevenson, sem seinna
styttist þó í „Kapteinninn“ og
loks í „Kapitanó."
Ekki getum við s'kilið svo við
elsikulegan vin, að við gebum
ekki hugðarefna hans að
nokkru, og má þá fyrst nefna
það, að hann var bókaormur
hinn mesti og spilamaður góður.
Eins og al'lir Breiðfirðinigar
hafði hann mikið yndi af söng
og ljóðum, og lét stundum fjúka
í kviðlingum sjáifur. Vel fer á
því að Ijúka þessari grein með
vísu, sem ha.nn gerði eitt sinn
um sjállfan sig og bát sinm Fönix.
Læðist oift á lúðuveiðar,
leggur í kringum hðlttna og sker.
Fönix gaufar grunnar leiðar,
gætilega Valdi fer.
Stefán Sigurkarlssoe.
Nýkomið
Málarabiússur úr flaueli.
Köflótt ullar- og terylene buxur
með nýja sniðinu.
Einnig flauelsjakkar í drengja
og herra stærðum.
Alltaf eitlhvað nýtt.
minnisstæður þeim er kynntust
honum. Hann var miklum mann
kostuim og mörgum hæfileikum
gagddur. Og ég hyigg, að það sé
ekki ofmælt, að þessi góðu
pund, sem honum voru í vöggu-
gjöf gefin, hafi hann verið að
ávaxta af einstaikri alúð og kost
gæfni afflit sitt lif. Hann var
starfsimaður mikiffl og reglusemi
hans frábær. Öll hans störf,
hvort heldur stór eða smá,
voru unmin af einstakrt trú-
mennsku, samvizkusemi, ná-
kvæmni og vandvirkni svo
af bar. Hann var maður ágæt-
lega greimdur og mjög vel má'li
farinn. Þannig áitti hann auð-
velt með að tjá vel og skipu-
lega hugsanir sinar í orðum,
hivort hieldur var í einkaviðræð-
um eða á opinberum vettvanigi.
Álhugamaður var hann um
marga hluti, og segja mátti, að
hann vildi leggja sérhverju
góðu máílefni lið. Listhneigð
hans var mi'kil. Þannig studdi
hann með ráðum og dáð leik-
listarstarfsemi í byggðarlagi
sinu hér á fyrri árum. En fyrst
og fremst átti tónlistin hug hans
og hjarta. Ungur lærði hann org
elleik hjá Sigfúsi Einarssyni,
tónsfcáldi og dómorganista, og
mat Þortáfcur hann mjög mikils,
enda mun hann hafa orðið fyrir
sterkum áhrifum frá þessum
mifcilhæfa og merka tónJistar
manni.
Þortákur var mikill og einlæg
ur trúmaður og sannur kirkjM-
vinúr. Þennan hiug sinn til kirkj
unnar sinnar sýndi hann, efcki
aðeins sem sérstaklega kirkju-
rækinn maður, heldur á marg-
an annan veg. Hann var organ-.
isti Útskálakirkjiu í mörg éir —
og raunar jafnframt organisti
Hvals n esk irk ju. Söngstjóri
ki»kjiukórsins var hann einnig
um árabil, eftir að hann hafði
látið af organistastörfum, og
safnaðarfuffltrúi Útskálsafnaðar
var hann frá 1939 til dauða-
dags. Og loks má geta þess, að
árið 1960 stofnaði Þorlákur sjóð
til kaupa á pípuorgeli í kirkj-
una með stórhöfðinglegri minn
ingargjöf um konu sína, Jórunni
Ólafsdóttur.
Enda þótt Þorlákur verði svo
miklum hluta tómstunda sinna í
þjómusbu kirkjunnar, gat þó
ekki hjá því farið, að slí'kun
hyggindá- og hæfileikamaður
yrði að taka að sér fleiri störf
á opinberum vettvangi. Þannig
sat hann um f jölda ára í hrepps
nefnd. Er ekki að efa, að þar
hefur hann lagt margt gott til
mála og beitt áhrifum sínum ii'1
framdráttar ölíluim góðum mál-
efnum byggðarlagsins.
Ég kynntist Þorláki Bene-
diktssyni fyrst fyrir tuttugu ár-
um, er ég íluttist suður í Garð.
Tók hann mér ókunmugum og
fjölskyldu minni fram úr skar-
andi vel, sýndi okkur sérstaka
hlýju og vinsemd og lét okkdr
fúislega í té margvislega hjállp
og fyrirgreiðslu. Sú vin-
átta, er þá var stofnuð, hefur
haldizt æ siðan. Mér er Ijúft að
minnast og þakka ofckar góða
samstarf við kirkjuna. En fyrst
og fremst þökkum við hjönin
vináttu hans. Og síðast en ekki
sizt þökkum við homum, hve frá
bærlega hann var góður börn-
um akkar.
Ég veit, að þeir eru margir,
sem í dag kveðja Þorlák Bene-
diktsson msð þakklátum huga.
Guð blessi þeim ölllum minning-
una um góðan dreng og sannan
mannkostamann.
Eftirlifandi eiginikonu hans og
öðrum ástvimum votta ég inni-
lega samúð.
Guðm. Guðmundsson.
Laekjargötu - Skeifunni 15.
Peysur
Vorum að taka upp stór-
kostlegt úrval af tízku-
peysum fyrir vorið.
Eirmig nýkomnar tery-
lene-buxur í miklu úr-
vali.
u
Laucavegí 19
21a herb. Ibúðir viO Hraunbæ og Rota
bæ.
3ía herb. IbúO viO ÁltaskeiO I Hafnar
firOi. IbúOin er ein stofa, 2 aveta-
herb., eldhús og baO.
Ný 2ja herb. ibúO 1 BreiOholtl. IbúO-
in er 1 stofa, 1 svefnherb., eldhús
og baO. Falleg IbúO.
Nýleg 5 herb. ibúO 1 gamia bæmm.
IbúOin er 2 stofur, 3 svetnherb., eld
hús og baO.
SérhæO I HafnarfirOi. 4 svetnherb.
VerO kr. 2 millj. Otb. 1 millj.
ÍBÚÐA-
SALAN
gIsli ólafss.
ARNAR SIGURBSS.
INGÓLFSSTRÆTI
GEGNT
GAMLA BÍÓl
SÍMI 12180.
HEIMASÍMAR
83974.
36349.
Tvíbýlishús 1 Austurbænum meO 3Ja
og 4ra herb. íbúðum. Nýjar inn-
réttingar, ný teppi.
4ra herb ibúð í smiöum á 2 hæð 1
Breiðholti Ibúðin er 1 stofa, 3
svefnherb, eldhús og bað, auk 1
herb. i kjallara. íbúðin er rúmlega
t.b. undir tréverk en íbúðarhæf.
Hálf húseign á einum bezta staO I
Laugarásnum.