Morgunblaðið - 10.09.1972, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 10. SEPTEMBER 1972
RAUÐARÁRSTÍG 31
v_____—-------'
BÍLALEIGA
CAR RENTAL
*TE 21190 21188

C5 U -DIVIU rvj D A F?
Bergþ6rugötu 3. Símar 19032, 20070.
111 SAMVINNU
m BANKINN
TERYLENE
BUXUR
TERYLENE
FRAKKAR
Hagstætt verð.
Andrés
Aðalstraeti 16.
Sr. ÞórirStephensen:
HUGVEKJA
Allir eiga þeir
að vera eitt
Hvár eig-a jafnréttis- og bræðralags-
hugsjónir mannanna upptök sin? —Ef
við leggðum þessa spurningu fyrir veg-
farendur, eins og stundum tíðkast nú á
dögum og við höfum bæði heyrt og séð
gert í íslenzkum fjölmiðlum, þá er ég
ekki viss um, að við fengjum alls stað-
a,r rétt Svör. Kn liyar er upprunans þá
að leitá'? Við firmiuríí hanm i kenmámgum
Jesú Krists. Hann byggði boðskap sinn
á þeim bjargfasta grunni, að Guð væri
faðir aliiya manna, Þess vegna lít-
ur hann á alla menn sem bræður, hvað
sem líður þjóðérní, litarhætti, trúar-
brögðúín eða tungumáli. Og Jesús
Krisfcur boðaði fleira. Faðirinn elskar
öll börn sín jafnt, án tillits til afstöðu
þeirra gagnvart honum. — Þetta er
mesti fagnaðarboðsikapur, s»m mannkyn
inu hefur verið fluttur: Sá, sem öllu
ræður á himni og jörð, hann er faðir
þinn, hann elskar þig af öliu hjarta og
vill fyrirgefa þér allt, sém þú kannt að
gera á móti vílja hans.
Á tímum Jesú var þetta e.t.v. enn
meirí fagnaðarboðskapur en í dag. af
því að þá var misrétti manna á milli
miklu meira en við þekkjum nú
hér á íslandi. Þá tíðkaðist þrælahaidið
alls staðar. Þá .var stéttaskipting rrtjög
skýr, og anður og völd sköpuðu for-
réttindí, sem notuð voru til að kúga þá,
sem minna máttu sin. Slíkur hugsunar
háttur er á undánhaldi. En hvers
vegna? Vegna áhrifa Krists. Um það
verður ekki efast.
Mannkynið á að stefna að því, að
þatð verði ein hjörð með einn hirði. Að
hirðinum á traust hjarðarinnar að bein
ast og fyrir áhrif hans á að skapast
eining og kærleikshugur, bræðra-
laig einstaklinganna, sem hjörð-
itia mynda.
Jesú Kristi var þetta mikið áhuga-
mál. Við sjáum það e.t.v. bezt af þvi,
að síðasta bæn hans fyrir lærisveinum
hans var m.a. helguð þessu. Hún hefur
verið nefnd æðstaprestsbæn Jesú.
Hann biður þar fyrir lærisveinunum,
bæði þeim, sem þá fyl'gdu honum, og
eins hinum, sem eiga eftir að
fylla lærisveinaflokkinn um ókomnar
aldir, og bæn hans er þessi: „AUir eiga
þeir að vera eitt.“
Athugum, að hann biður ekki um, að
þeir verði eins heldur eitt. — Kristur
þekkti vel mannlegt eðli- og þann styrk
leik, sem i mismuninum felst. Hann vissi,
að það hentar ekki öllum sama leiðin,
þó að takmarkið sé hið saraa.
Þe'.ss vegna bað hann ekki um,að þeir
yrðu alllir eins, heidur ei'tit. Og hann á
auðvitað fyrst og fremst við andlega
einingu, þá samfélagsvitund, sem .skap-
ast af hlýðn:nni við hið nýja boðorð
hans: ,,Þér skuluð elska hver annan á
sama hátt og ég hefi elskað yður.“
Kærleiksþelið, tilfinningin fyrir með-
bræðrunum, innri, knýjandi þörf til að
reynast þeim vel, á að skapa eining-
arböndin, umlykja, gegnsýra samfélag
mannnanna.
Þéssum boðsltap var tiekið með fögn-
uði, og hann barst frá manni til manns,
land úr landi. Við getum líkt honum við
kyndil, sem tendraður hefur verið af
hinum mikla kærleikseldi, sem Kristur
á í sál sinni. Og kyndilberarnir hafa
flutt eldin.n með sér og gefið hann öðr-
um, sem svo hafa borið hann áfram og
iiengira. Þainmig er huigsjónaeidur
bræðralags allra manna og þjóða til
okkar kominn um langan veg. Hann
hefur smám saman haft áhrif á mann-
lífið. Við gleðjumst, hvenær sem við sjá-
um, að birtan frá kærleikseldi Krists
hefuir náð að lýsa skærara á einhverju
svið: mannlegs llifs og von okkar vex
um betri heim til handa næstu kynslóð.
Á öllum sviðum eigum við að efla
kærleika og bróðurhug. Undanfarnar
vikur hafa Ólympíuleikarnir staðið yf-
ir. Þeir eru eitt fegursta dæmið um,
hve langt er haagt að ná í því að skapa
bróðurbönd og samhug hinraar ungu
kynslóðar heirrasiras. Þeir, sem þar hafa
keppt þessa daga, eiga margir eftir að
skipa ábyngðarstöður meðai landa
sirana í framtiðinni. Og þá er vart annað
hugsaralegt en, að sá andi sem þeir hrif-
rasit af í djöirfúim en bróðurfiegum leik,
þar sem hver og einn gerði sitt bezta,
muni hafa góð áhrif á alla lifsafstöðu
þeirra. Verði svo, þá hefur hann ekki
verið til einskis tendraður eldurinn,
sem gekk frá einni uragri hendi til ann-
arrar, alit frá því hánn var kveiktur
suður í Ölympíu og þar til hánn logaði
yfir leikvanginum I Múnchen. — Hann
var kveiktur af sólirani, sem að dómi
Krists er eitt gleggsta dæmið um það,
að Guð elskar alla menn jafnt, hún
skira jafnt yfiir rétitBláta sem rangliáta.
Þegar leikar stóðu sem hæst,
var framinn ægilegur glæpur, hin mesta
mótsögn, sem hægt var að setja gegn
huigsjón leikanna. Menra hrukku við.
Skarpari skil urðu ekki dregin.
Þeir, sem mætt höfðu til að efla kær-
leiksrika samvinnu og bræðralag þjóða
heims, féUu fyrir þeim, sem ekkert
virða nema eigin hag og vilja og láta
tilganiginn helga meðalið, þekkja ekk-
ert, sem heitir mannást eða bróðurþel,
hvað þá miskunn eða fyrirgefning.
Þær raddir hafa verið háværar, sem
hafa viljað leggja Ólympiuleikana nið-
ur vegna þessa. En mér finrast
slíkt ekki lýsa mikluim skilniragi á eðli
þeirra. — Að sliikiuir g'læpur getur ge.rzt,
sem í Múnchen var framinn, sýnir okk-
ur það bezt, hvað heimurinm er i mikilli
þörf fyrir, að allt ungt fólk, já, allir,
uraigir s.em gamlir, standi saman uim hug
sjón Ólympíuleikjanna, svo að hún
rraegi hafa göfgandi áhrif á líf komandi
tima.
Hitt er þó auðvítað enn brýnna, að
við verðum „áilir eitt“ í að efla og út-
hreiða þá lífsstefnu, sem Ólympíuhug-
sjónin er sprottin af, trúna á Jesúm
Krist og það kærleiksríka líf, sem hann
vildi fá að sjá sem ávöxt hennar hér á
jörð.
Hið mikla og stóra i lífirau sameinar.
í þessu tilfelli er það hin mikla sorg
og hin stóra hætta, sem við augum blas-
ir. En ef við mennirnir berum gæfu til
að sameinast gegn slíkum öflum, þá er-
um við örugglega á leið til þeirrar mik-
ilfenglegu framtíðar, sem lætur bæn
Jesú Krists rætast: „Alilir eiga þeir að
vera eitt.“
ORÐ 1 EYRA Sirkus aldarinnar
ÞÁ HÖFUM við hreinsað okk-
ur af því heldur betur að
halda Einvígi aldarinnar, og
nú eru allir skákhrókar í ess-
inu sírau, sjöunda himni etc.,
etc.
Mikið var nú Veizlia ald-
arinnar með stórkostlegu'm
menníngarbrag, enda svinum
fórnað ótæpt, og skáksam-
band aldariraraar og gvuð-
mundur bla-bla aMarinnar
sýndu, að vikingablöð aldar-
innar streymiir um æðar ald-
ariranar og vökvar heilasellur
ai'daripnar, einsog hauigthús-
saftin túnið hjá Birrai á
Laungumýri.
Annars fannst Jakobi það
hápúntur aldarinna.r, þegar
hann gvuiðmiundur gaf honum
fis-hér bók aldarinnar eftir
hann Gæmar gamla. Hiras veg
ar var það nú svonaogsvona,
að Fox aldarinnar sást varla,
enda segir í þjóðsörag hraetf-
taflsmanna aldarininar: Fox
er illit í eggju. Það er þó vora-
andi, að honum sé ekki mjög
iflt.
Annars er það helzt af Jak-
obi aldar'n.nar að frétta, að
harara hélt sig mest í Laugar-
dalshöll aldarinnar, eins og til
stóð, og sparakúleraði þar mil'li
snillinga og sénia og undi sér
vel, einsog nærri má geta.
Ekki sendi hann þó iraikið frá
sér í svokallaða fjölmiðla, því
Björn aMarinnar og Sigurðuir
aldarinnar sáu um þá hlið
mennLmgarmálsiras. Jakob var
hins vegar i ani við rannsókn
dularfullra fyrirbæra i stólum
aldartnnar og ljósum aldarinn
ar.
Og nú er þetta semsagt fyr-
iir bí, og snillínigarnir fiis-hér
og Sæmundur og Sparský
geta slappað af, og skáksiam-
bandsviitriragar haldið áfram
að stappa stálinu í heilasell-
ur aMarinnar með víikiraga-
blóði úr sild og fiski, og
mjóllkurgrísi'r aldarinnar geta
legtið á sírau græna eyra næsifcu
daga aldarinraar, og ríkis-
stjóm aidarinnar og stjórn-
arandstaða aldarinnaa: geta
lilka sofið vært, þvi þeir gáfiu
séní'um aidarinnar upp skafct-
ana sina, enda hafa þeir sos-
um ekki ein.s breið bök og
hún Anna gamla, sem hefuir
við orð að selja kommóðuna
sina upp í skattana um vet-
uimætur.
Beinn sími í farskrárdeild 25100
Einnig farpantanir og upplýsingar hjá ferðaskrifstofunum
Landsýn simi 22890 - Ferðaskrifstofa rikisins simi 11540 - Sunna simi 25060 - Ferðaskrifstofa
Últars Jacobsen simi 13499 - Úrval simi 26900 - Útsýn simi 20100 - Zoéga simi 25544
Fetðaskrifstofa Akureyrar simi 11475
Auk þess hjá umboðsmönnum
umailt land
L0FTLEIDIR