Morgunblaðið - 10.09.1972, Blaðsíða 7

1
Bridge
Hér íer á etftir spil í>rá leikn
imi mMi lHaOáu og Bandairí'kj-
anna í kvemnatfQidkiki í Oölympiu
mótiniu 1972.
Norður
S: Á
H: Á-K-D-10
T: I>3-2
L: Á-D-G-10-7
Vestiir
S: 10-8-7-4
H: G-9-8-7-2
T: K-G-6
Austur
S: K-G-9-5-3
H: 6-5-3
T: 84
L: K L: 96-2
Swður
S: D-6-2
H: 4
T: Á-10 9-7-5
L: 8-54-3
Við arun-að borðið sóitu ít-öasku
damuimar N.—S. ag s&gðu þann
íig:
N. S.
Ihj 1 gr.
3 1. 4 1.
4 t. 51.
61. P.
■Útspil var tigul 8 ag þar mieð
var allur vandi ileysitur fyrir
sagnlhaíla sem giatf aðteims einm
sllag á taigul og vapm spiiið.
V.ð hi'tit barðið s'áitrn barada-
rtsku dömunnar N.—S. ag þar
'génigu sagnir þamnig:
N. S.
11. 1 t.
2 hj. 2 gr.
4 1. 41.
61. P.
Vestur iét út spaða 8 siatgmfbatfi
drap noeð ás, iét út tóiguöidrioititin-
iimigu, gaf í borði og vieistiur
tfékk á kónigitnm. Sóðair í spiiimu
svínaði saignhaf; aifttur tígQi, oig
þar með tapaðist spilið. Italía
'grseddi 17 stiig á þessu spitli ag
sigraði í ileikmiutm mieð 20 stig-
utm gagm mámius 2 (157:70).
|iiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiii||
SMÁVARNINGUR
iililiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiilllllliiliiiiiililllliiilllillllllliliiillillilillll
MieininitH.isikólanemain'dimn: —
— Hveð gerðirðu við skymttuma
anlna ?
Herbergiisféillaigiinin: — Sendi
bana í þvotit.
Memnitasikólamemamdi'nm: —
Dratitinin rniinn. ÖJl Sltiurfliumiga
Öilidm var skmííiuð á mameietit-
umnar.
Bókisali nioklkiur á Sigtafiröi
sen'di skeyti til bökaverzliuinar
í Rjeyikjaviiik og bað uim að. senda
sér péisamm í iteit að giuði.
Svarið kiocm eiftir noikkra daiga.
Enigim í leit að giuði í Rieykja
Vík ag Haimartfirði. Reymið á
Aikureyri.
Bamiaskólaetúiika gefiur etftir-
faramdi uippfflýsimigar utm manm-
inti: Maöurinm er einia ske'pman
sem getur kveikt Ijós ag hamm
er lliikia eina Skepnan sean getiur
sriýiíit sér.
Tvö sikot kváöu vlð. Tvö böirm
bnigu niðuæ, hiltit fór í gegmum
vegginm.
n llllllll!llll!llllllilllllllllllllllllllll]llllllllllllllllllllllllllllllllimillllllllllllllilllllllllllllllllll!ll!||
FRÉTTIR
liiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiill!
Kventfélag Háteigssóknar
Fótsmyirting fyrir aidraö íófk í
sókninni er á föstiu’dögum kl.
3—5. Frú Guðrún Bdvarðtsdótt-
ir, Skaíltalhillíð 38 gietfiuir nánari
upplýsinigiair ag tiekur á móti
pömtiumiuim á miðvikiudöigiumi kl.
10—12 fyrir hádegi í sirna
34802. Athiuigið að geyma auiglýs-
ilnigumia. Sitjórniin.
BÍLASKOÐUN
á morgun
R-19001 — R-19200._
GANGIÐ
ÚTI
í GÓÐA
VEÐRINU
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 10. SEPTEMBER 1972

DAGBOK
BARAVWV..
DÚFURNAR
Saga eftir Ingibjörgu Jónsdóttur
— Karlinn líka, sagði
Helgi.
— Og Monthana, sagði
Eiríkur. •
— Það gæti orðið erfitt,
sagði mamma. — Dúfur
eru svo þaulsætnar og
heimakærar.
— Við finnum einhverja
leið, sagði Gísli. — Við
komum þeim héðan.
Fyrst reyndu þeir að
svelta dúfurnar með því
að gefa þeim ekkert- að
borða, en þær létu það
ekkert á sig fá. Að vísu
voru þær góðu vanar, en
dúfur geta nú ailtaf náð
sér í eitthvað í sarpinn og
það gerðu þær. Þær
drukku vatn úr forarpoll-
um og kroppuðu korn með
hinum dúfunum.
Gísli, Eiríkur og Helgi
sáu, að þetta var vonlaust.
— Við sendum þeim
reikning, sagði Gísli.
— Reikning fyrir hvað?
spurði Eiríkur.
— O, þú færð að sjá það,
sagði Gísli. — Sæktu blað
og blýant, Helgi, skipaði
bann og Helgi litli hljóp.
Svo skrifaði Gísli reikn-
ing.
„Fyrir fæði og húsnæði
kr. 500.00,“ stóð á blaðinu.
„Fyrir kistu og greftrun
á Surtlu Dúfusen, 250.00.
Samtals 750.00 kr.“
Drengirnir fóru með
reikninginn og ætluðu að
festa hann á vagnsyunt-
una með öryggisnælu, þeg-
ar Gísii sagði:
— Einu höfum við
gleymt.
— Hvað er það? spurði
Eiríkur.
— Eiga dúfur nokkra
peninga?
— Nei, sagði Eiríkur. —
Þær hafa enga vasa til að
setja veski í og þess vegna
eiga þær enga peninga.
Peningar eru ailtaf geymd-
ix í veskjum.
— Hvemig eiga þær þá
að borga? spurði Heigi litli.
— Þær borga aldrei,
segði Gísli. — Við viljum
bara losna við þær, en við
getum blekkt þær. Við
segjumst ætla að borða
þær, ef þær borgi ekki.
— Það borðar enginn
dúfur, sagði Eiríkur ákveð-
inn.
— Jú, pabbi fékk dúfna-
steik á ítalíu, sagði Gísli.
— Hann sagði mér það.
— En við getum ekki
borðað þessar dúfur, sagði
Helgi litli. — Við þekkjum
þær.
Gísli var nú einu sinni
elztur og hann hafði sitt
fram með frekjunni. Hann
bætti þessari voðalegu hót-
un á reikninginn og síðan
var hann festur á vagn-
skerminn.
Frú Dúfusen horfði á
þennam miða og það fór
hrollur um hana. Hana
grunaði, að eitthvað slæmt
væri á seyði, en hún hafði
aldrei lært að lesa og varð
þvi að bíða í ofvæni eftir
því, að herra Dúfusen
kæmi heim. Hann var sá
eini, sem kunni að lesa.
Innan skamms kom
herra Dúfusen fljúgandi
heim ásamt Monthana.
— Jæja, kona góð, sagði
herra Dúfusen. — Hvemig
hefur þú haft það á meðan
við höfum verið að heim-
an?
— Mjög slæmt, sagði frú
Dúfusen. — Það kom bréf
til þín og ég hef haft ákaf-
an hjartslátt síðan. Ég
blátt áfram finn það á mér,
að eitthvað slæmt er á
seyði.
FRflMttRbÐS
Sfl&fl
B'flRNflNttfl
DRÁTTHAGI BLÝANTURINN
SMAFOLK
PEANUTS
I HATE
LIF£ 1 NO
MATTER WHAT
V0U D0, WU
ALUAVð
END OPAT
THE VETÍ
iVe heard it a million ,
TIME5/TAKE HIMT0 THE VETÍ"
— Ég hata Mtfið! Alveg — Ég hef heyrt það milljón
i sama hvað maðnr gerúr, mað- siimmim: „Farid meö hann tll
í ur endlar aiJtatf hjá dýraJækn- dýraJæknisins."
I iniim !
1 6lV£ HIM A 5H0TÍ 6IVE
HIM A PILLÍ H0LD HIM D0k)NÍ
Pi/T AMUZZLE 0N HIMÍL0CK
HIM IN A KENNELÍ CHAIN
HIMTO A POSTÍ"
— „Gefið homun sprautu! — Er það neina von a<
Geflð honuni pillu! Haldið hundar góli á tnnglið!
homim niðri! Setjið ól á
hann! Læsið hann í hunda-
kofa! Festið hann við staur!“