Morgunblaðið - 10.09.1972, Blaðsíða 28

28 MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 10. SEPTEMBER 1972
SAI GAI N | í frjálsu riki eftir VS. Naipaul
Við þá sátu brosleitir Afríku-
menn, reyktu sigarettur,
drukku sæt vin og áttu sauma
vélar.
Þegar út fyrir þessi hverfi
kom, tóku við smábýli og þétt-
ur runnagróður. Nokkrir Afr-
ikumenn voru á ferli, flestir
gangandi en einn eða tveir á
hjóli. Föt þeirra voru bætt með
stórum gulum, rauðum, bláum
og grænum ílöngum bótum. Það
var í tízku. Bobby var kominn
á fremsta hiunn með að láta orð
NILFISK
pegar
um gæðin er
að tefla....
8UÐURGÖTU 10, REYKJAVIK, SlMI 2<420
fal'la um litaskyn Afríkubúa. En
hann hætti við það. Umræðuefn
ið var of skylt málaralist.
Landið bylgjaðist í ávölum
hæðum og viðsýnið jókst. Ind-
versk-enska borgin fjarlægð-
ist óðum. Annars vegar við ak-
brautina var landið þýft eins og
þar væru grasigrónar maura-
þúfur en hver þúfa bar viV>i
þess að þar hefði staðið tré og
verið fellt. Hér var nú óræktað
land. En fyrir 70 árum höfðu
Afríkumenn, eins og þeir sem
ferðuðust nú um þjóðveginn,
lifað lífi sínu í skjóli þessa skóg
ar og faldir umheiminum.
Jak-jak. 1 fyrstu fjarlægar
drunur, en svo birtist þyrlan yf
ir höfði þeirra. Hún nam stað-
ar í loftinu, blikandi í morgun-
birtunni, bílhljóðið drukknaði i
hávaðanum svo það var eins og
hann rynni áfram án vélarafls-
ins. Vegurinn lá skáhallt niður
brekku, sums staðar í björtu
ljósi, annars staðar í skugga.
og vindhvinurinn tók við aft-
ur.
Meðfram veginum lágu ávext
ir og grænmeti í störum stöfflium.
Háfættir afriskir drengir hlupu
fram fyrir bilinn og veifuðu stór
um kálhöfðum. Hér höfðu orð-
ið slys. Ókurteisir biistjórar
höfðu verið yfirbugaðir af æst-
um múg sem þyrptist út úr
runnagróðrinum. Bobby hægði
ferðina. Hanin hallaði sér fram
á stýrið og veifaði til fyrsta
drengsins með varúð. Drengur
inn lét ekki segjast, en Bobby
héilt áfram að brosa og veifa
þangað til hann var kominn fram
hjá öllum drengjunum. Þá mundi
hann aftur eftir Lindu og setti
upp alvörusvipinn.
Hún virtist ekki gefa honum
neinn gaum. „Sástu hvað kálf-
höfuðin voru stór?“ spurði hún.
Það var engu líkara en hún vissi
ekki að þau voru að rífast.
Hann sagði í hörkutón: „Já,
ég sá hvað kálhöfuðin voru
stór.“
„Ég er satt að segja hissa.“
„Jæja?“
„Það er auðvitað heimskulegt,
en ég vissi bara ekki að þeir
fengjust við garðrækt. Ég hélt
að þeir byggju allir inni í frum-
skóginum og þegar Martin saigði
að við ættum að flytja í suðlæg-
ara sambandshérað, þá hélt ég
þorpið hlyti að vera í smárjóðri
í frumskóginum. Mér datt ekki
venjuiieg hús og verzlanir í
hug........“
„Eða útvarp."
„Auðvitað vár þetta hlægilegt
og ég vissi það, en ég sá þá fyrir
mér standandi með spjótin sér
í þýðingu
Huldu Valtýsdóttiu*.
við hlið undir tré umhverfis
gamaldags gerð af „His Masters
Voice“"
„Manstu eftir Ameríkananum,
sem kom hingað til að áminna
okkur um að safna tölfræðileig-
um skýrslum eða einhvei’ju þess
háttar. Einn daginn fór ég með
hann í ökuferð, en um le;j5 g
við fórum út fyrir borgarmörkin
varð harrn dauðhræddur. hnn
spurði í sifellu: „Hvar er Kongó?
Er þetta Kongó?“ Hann var al-
veg miður sín af hræðslu."
Vegurinn Já nú í hlykkjum
upp fjallsíhlíð með kröppum
beygjum. Á skilti í vegkamtinum
stóð: Varizt grjóthrun.
„Þetta er uppáhaldsvegaskiit-
ið mitt,“ sagði Bobby. „Ég hlakka
alltaf til að sjá það.“
„Mjög áhrifamikið."
„Einmitt."
Honum hafði fatazt alvöru-
svipurinn. Nú yrði erfitt að taka
TEPPI TEPPI
Nú er rétti tíminn til þess að panta gólfteppi fyrir
veturinn.
Hjá okkur sjáið þið á einum stað gólfteppi frá
flestum íslenzkum framleiðendum. Nýir litir,
ný mynstur.
TEPPAHÚSIÐ,
Ármúla 3, sínii 83570.
velvakandi
0 Haustkoma
Nú er komið haust, svo að
ekki verður um villzt. Má nú
búast við, að næturfrost fari að
gerast tíð, enda komið þetta
ósvikna haustloft, svalt og
hreint. Garðarnir skarta nú
sínu fegursta, a.m.k. finnst
Velvakanda það, þótt ýmsir
kunni nú e.t.v. betur að meta
hið græna skrúð. Það má þó
alltaf segja það um haust og
vetur að þá þarf ekki lengur
að láta sólar- og sumarleysi
ergja sig, vegna þess að þá er
hvort sem er ekki blíðunnar að
vænta, heldur er þakkað fyrir
meðan ekki gerir stórhriðar.
Sem betur fer höfum við átt
mildum vetrum að fagna, a.m.k.
undanfarin ár.
En þetta gemgur allt í hring
— nú eru blómabúðimar fani-
ar að auglýsa haustiaukana,
sem þarf að setjá niður sem
fyrst, til þess að þeir skarti
næsta vor.
0 Endurtakið morgun-
leikfimina!
Sambýliskonur skrifa:
„Velvakandi minn!
Viltu niú vera svo vænn að
koma ósk okkar á framfæri, en
hún er sú, að útvarpið endur-
taki morgunleikfimina kl. 7,50,
en hjá okkur báðum er heimil-
isástandið ekki upp á marga
fiska um það leyti; við þurfum
nefnilega báðar að standa í því
að koma köllunum og krökk-
unum á fætur og út í þjóðlífið.
Um níuleytið dettur svo allt í
dúnalogn og þá væri bezti tím-
inn fyrir morgunleikfimina.
Við erum vissar um, að fleiri
húamæður gætu tekið undir
með okkur, a.m.k. sýnist okkur
fólkið tínast út úr húsunum
hér í kring um svipað leyti.
Sambýliskonur."
Velvakandi tekur undir með
sambýliskonunum, því að þar
sem hann þekkir til er sama
sagan. Áreiðanlega eru þó
margir, sem gera sínar morg-
unæfingar með Valdimari áður
en þeir halda til vinnu sinnar,
þannig að endurtekning þessa
dagskrárliðar hlyti að vera
bezta lausnin. Annars er Vel-
vakandi vanur að nota þennan
þátt sem „uppvakningarmeðal“,
enda eru þeir Valdimar og
Magnús með alhressustu
mönnum svona í morgunmund.
0 Leiðin að Borgar-
sjúkrahúsinu
Hér kemur svo bréf frá Borg-
arbúa:
„Ég hefi nú um nokkra hríð
átt erindi í Borgarsjúkrahúsið
nær daglega til þess að vitja
sjúklings, sem þar liggur. Það
sem veldur mér nokkurri undr-
un er leiðin, sem ætlazt er til
að farin sé þangað. Þaðan, sem
ég kem, virðist ekki vera nema
ein leið fær á staðinn, sem sé
sú, að aka inn eftir afflri Miklu-
braut og síðan Háalieitisbrauit
til suðurs. Þessi leið er mun
lengri en sú sem farin væri, ef
hægt væri að kómast um
Kringluimýrarbraut eða Reykja
nesbraut. Leiðin um Miklu-
braut er greiðfær og venjulega
fljótfarin, en vegna þeirra, sem
þurfa að komast i slysavarð-
stofuna, venjulegia i miklum
flýti og þá getur jafnvel hver
minúta verið dýrmæt, finnst
mér erfitt að skilja af hverju
má ekki halda opnum leiðun-
um, sem ég nefndi hér að of-
an. Einniig hlýtur að þurfa að
gera ráð fyrir, að leiðin um
Miklubraut geti teppzt, en affl-
ir geta skilið hversu afleitt og
jafnvel háskalegt það gæti orð-
ið.
Úr því að ég var að minnast
á Borgarsjúkrahúsið, þá get ég
sem Reykvíkingur ekki látið
vera að lýsa hrifningu minni
og hreykni yfir þeirri stofnun,
sem vissulega er stórkostteg,
jafnt ytra sem innra, aiuik þeiss
sem ég veit, að öll aðhlynning
þar er mjög rómuð og til fyrir-
myndar, að öðrum sjúkrahús-
um ólöstuðum.
Borgarbúi."
HELLESENS
HLAÐIÐ
ORKU.....
Húsbyggjendur
Verk h.f. getur nú boðið steinsteyptar útveggja-
einingar fyrir einbýlishús. bílskúra og verksmiðjur
fyrir mjög hagstætt verð.
Veggjaeiningarnar eru léttar, aðeins 230 kg, og svo
auðveldar í uppsetningu ,að 2—3 menn reisa ein-
býlishús á fáum dögum, án krana, á hvaða árstíma
sem er.
Styttir bið eftir lánum og minnkar byggingavexti.
Flutningskostnaður er það lítill, að hagkvæmt er
að flytja einingarnar um allt land, hvort heldur á
sjó eða landi.
Vegna fjöldaframleiðslú í nýrri verksmiðju hefur
tekizt að halda verðinu innan 70% af verðí sam-
bærilegs steypts veggjar. Auk þess má spara hinn
gífurlega stofnkostnað á mótatimbri.
Nánari upplýsingar gefnar á skrifstofu fyrirtækis-
ins að Laugavegi 120.
VEItK HF.,
Laugavegi 120,
sími 25600.