Morgunblaðið - 18.07.1974, Síða 10

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 18. JULÍ 1974
„Þetta er algert
brjálæSi," sögðu af-
greiðslustúlkurnar i bóka-
búðinni I Vesturveri einn
daginn, ereinn Slagsiðunga
kom að kaupa sér nokkur
nýkomin poppblöð frá Eng-
landinu góða. Þær áttu þó
ekki við hegðan eða hugs-
unarhátt Slagsiðungsins.
heldur voru þær að lýsa
kaupgleði unglingsstúlkna,
sem höfðu þyrpzt inn i búð-
ina um leið og ensku blöðin
komu, til að ná sér i bunka
af blöðum með myndum og
greinum um poppstjörnur
liðandi stundar, einkum
David Cassidy, Osmonds,
Slade, Sweet . . . og aðra
slfka kappa. sem bréfritarar
til Slagsiðunnar hafa m.a.
kallað „súkkulaðifroðu-
gauka". Var áhugi Slagsið-
ungsins nú vakinn og ein-
setti hann sér að skrifa ein-
hvem timann grein um inn-
flutning og sölu á popp- og
táningablöðum. Nú er hann
búinn að skrifa þessa grein
og þú. lesandi góður, ert
kominn talsvert inn i hana,
nánar tiltekið, búinn að lesa
131 orð og eina skamm-
stöfun.
Hjá Innkaupasambandi
bóksala fengust þær upp-
lýsingar, að nær öll erlend
popp- og táningablöð væru
sérpöntuð af verzlununum
sjálfum og kæmi Innkaupa-
sambandið þar Iftið nærri.
Eina blaðið. sem sambandið
sér um dreifingu á, er
danska blaðið Vi unge. Fer
það i verzlanir úti um allt
land og eru flutt inn af þvf
350 eintök hverju sinni, en
blaðið er mánaðarrit. Það er
litprentað að töfuverðu
leyti, á vandaðan pappir I
stóru broti, og er eitt af
dýrustu popp- og táninga
blöðunum, sem flutt eru
inn. Það flytur mikið af
poppefni. en einnig efni um
kvikmyndir, fatnað, kynlif
o fI , sem ætla má að áhugi
ungmenna beinist að.
Slagsiðan hringdi þvf i
ýmsar bókaverzlanir I
Reykjavfk og spurðist fyrir
um sölu popp- og táninga-
blaða. Af þeim upplýs-
ingum, sem fengust, er
hægt að draga þær álykt-
anir, að kaupendur þessara
blaða skiptist i tvo álika
stóra hópa: þá, sem kaupa
blöðin vegna frétta og
greina, sem fjalla um popp-
ið og önnur efni sem skap-
andi listgreinar. og hins
vegar þá. sem kaupa blöðin
vegna myndanna og ýmiss
konar upplýsinga um einka
líf, útlit og áhugamál stjarn-
anna. Kemur þessi skipting
raunar heim og saman við
þá skiptingu, sem áberandi
hefur verið meðal bréfritara
til Slagsiðunnar: Sumir
hafa haft mestan áhuga á
„þróaðri" popptónlist og
flytjendum hennar, en aðrir
hafa haft mestan áhuga á
heimilisföngum, fæðingar-
dögum, barneignum og öðr-
um upplýsingum um stjörn-
urnar, einkum þær, sem
nefndar hafa verið „súkku-
laðif roðugauka r".
Skal nú getið þeirra
blaða, sem Slagsfðan frétti
af i verzlunum höfuðborg-
arinnar. Verða fyrst talin
Davidon
DesolaCÍon
Row
í Wfc.
upp blöðin. sem flokka má
undir frétta- og greinablöð
um tónlistina sem skapandi
listgrein. Kaupendur þeirra
eru einkum piltar, svona frá
16—17 ára aldri og upp i
þritugt. en sjálfsagt yngri
Ifka. Þessi blöð krefjast
talsvert góðrar ensku-
kunnáttu og hafa yfirleitt
litið fram að færa af glans-
myndum.
Melody Maker, New
Musical Express. Sounds,
Disc and Music Echo og
Record Mirror eru ensk
vikublöð i dagblaðsbroti.
Melody Maker er þeirra
þekktast hérlendis og selst
bezt; hátt i 200 eintök eru
flutt inn og seljast flestöll.
Blaðið flytur greinar og við-
töl við tónlistarmenn á sviði
poppsins, bæði þess „þró-
aða" og „vanþróaða", jass-
ins og þjóðlaga. talsvert af
fréttum og mikið af plötu-
gagnrýni. Þá er blaðið upp-
fullt af auglýsingum um
hljómleika- og skemmtana-
hald og smáum og stórum
auglýsingum um atvinnu
fyrir hljómlistarmenn og
kaup og sölu á hljóðfærum
og tilheyrandi búnaði. New
Musical Express og Sounds
eru að mörgu leyti svipuð
Melody Maker, en leggja
þó bæði minna upp
úr „súkkulaðif roðugauk
unum" en Melody Maker
og einbeita sér i staðinn að
„ þróuðu" popptónlistinni.
Sounds býður auk þess upp
á litprentaða veggmynd af
poppurum I hverju blaði.
Disc og Record Mirror eru
hins vegar með meira af
litmyndum og leggja jafn-
framt meira upp úr léttari
tegundum poppsins, en tón-
listin sjálf er þó yfirleitt
aðalatriðið og minna lagt
upp úr upplýsingum um ein-
staklingana sjálfa. —
Music Scene er nýtt
mánaðarrit, prentaðá vand-
aðan pappir og með tals-
verðu af litmyndum. Það
helgar sig vandaðri popp-
tónlist, gjarnan yfirlits-
greinum. Beat Instrumental
er mánaðarrít, um 10 ára
gamalt. Það er einkum
skrifað fyrir hljóðfæraleik-
ara og hljómsveitir, en aðrir
geta einnig fundið ýmislegt
við sitt hæfi. Mikið er um
kynningar á nýjum hljóð-
færum og mögnurum. —
Rolling Stone er bandariskt
timarit, sem kemur út hálfs-
mánaðarlega, i stóru broti.
Meginhluti efnisins fjallar
um tónlist á einn eða annan
hátt, en blaðið leggur
einnig mikla áherzlu á að
flytja greinar um lifsviðhorf
unga fólksins og þau mál-
efni sem ofarlega eru á
baugi eða athyglisverð
teljast. Greinar þess eru
einatt alllangar, skrifaðar af
prýðisgóðum blaða-
mönnum, og hin frægu við-
töl við poppara, sem
gjarnan eru margar siður að
lengd, eru óviðjafnanleg.
— Creem er annað banda-
rfskt blað. sem fjallar um
þróaða popptónlist. Telja
ýmsir það bezta músikblað,
sem völ er á.
Innflutningur á Rolling
Stone slagar hátt i tvö
hundruð eintök, Creem
kemur f 75 eintökum, NME
og Sounds eru einhvers
staðar i kringum hundraðið.
en Record Mirror og Disc
seljast i um hálfu hundraði
eintaka. — Þess má geta i
þessu sambandi, að Creem
er ekki selt i neinni bóka-
verzlun — enn sem komið
er — heldur hefur hljóm-
deild Faco það á boðstólum.
Tvö þýzk popp- og tán-
ingablöð eru seld á Íslandi:
Bravo og Pop. Bravo er
vikublað og er sjálfsagt eitt
mest selda erlenda popp
blaðið hérlendis. Sam-
kvæmt upplýsingum verzl-
ananna, sem Slagsiðan
hafði samband við, selja
þær hátt i 200 eintök að
jafnaði og vafalaust fer
talsvert af blaðinu út á
land. Blaðið er prentað á
allgóðan pappir, prýtt
mörgum litmyndum. Það
fjallar, auk poppsins, bæði
þess „þróaða og vanþró-
aða". um kvikmyndir og
sjónvarp, kynlif, tizku o.fl.
Hins vegar er þess vart að
vænta, að margir lesenda
þess hafi gott vald á þýzku.
Pop er mánaðarrit og hefur
átt ört vaxandi vinsældum
að fagna hér á landi. Munar
þar mest um risastórar lit-
myndir af poppurum og
hljómsveitum, en einnig
eru margar minni litmyndir
f blaðinu. Það er skemmti-
lega uppsett og leggur
mikið upp úr prentgæðum
og góðu myndvali. Hefur
það sótt sig verulega i sölu
og slagar hátt f Bravo i
Reykjavik.
Þá eru ótalin ensku viku-
blöðin, sem einkum fjalla
um áhugamál unglings-
stúlkna, þ.e. tizku, snyrt-
ingu, ástarsögur í máli og
myndum — að ógleymd-
um „súkkulaðifroðugauk-
unum", þ.e. Cassidy, Os-
monds, Slade, Sweet
o.s.frv. Litmyndir og
greinar um og eftir stjörn-
urnar eru fastir liðir. auk
alls kyns upplýsinga, m.a.
mataruppskrifta, sem kapp-
arnir ku vera hrifnir af. Svo
kann að fara. að sumar
stúlkur móðgist af þessari
upptalningu og telji sig hafa
önnur og „merkilegri"
áhugamál, en staðreyndin
er sú. að yfirlýst stefna
þessara blaða er að ná til
unglingsstúlkna — og
unglingsstúlkur eru f yfir-
gnæfandi meirihluta meðal
kaupenda þessara blaða hér
á landi. samkvæmt upplýs-
ingum bókabúðanna.
Þessum blöðum fylgja oft
smágjafir til kaupenda,
m.a. plötur úr þunnu plasti.
ýmiss konar skraut í hárið,
snyrtivörur o.fl. Mörg þess-
ara blaða eru með mikið af
teiknimyndasögum um ást-
ir og örlög ungra stúlkna,
en önnur fjalla eingöngu
um poppið. Þau eru öll lit-
prentuð að einhverju leyti,
en pappirinn er i sumum
tilvikum afar lélegur,
þannig að litmyndirnar eru
ekki beint ásjálegar. Mest
sala er i Fabulous. sem
hefur verið lengst hér á
markaði, og Jackie, hátt i
100 eintök, en önnur blöð
eru flutt inn i nokkrum
tugum eintaka. Þau. sem
Slagsfðan frétti af, eru:
Valentine, It's here, Tina,
Mirabella, Popswop, Music
Star og Petticoat. Flest
seljast þau geysiört, eru
uppseld innan tveggja daga
eftir komu þeirra i verzl-
anirnar. Hins vegar er
mögulegt að fá eitthvað af
þeim núna, án þess að sitja
um þau, þvi að margar
stúlkurnar eru farnar i sveit
og geta þvi ekki nálgazt
þau.
Flestar verzlanirnar, sem
Slagsiðan talaði við, hafa
haft milligöngu um að út-
vega mönnum áskriftir að
einhverjum þessara blaða,
enda þótt sá fjöldi eintaka,
sem þannig berst til lands-
ins sé aðeins Iftill hluti af
heildarinnflutningnum.
Það kom einnig fram. að
stór hluti þessara blaða.
sem flutt eru inn. fer alltaf
til sömu kaupendanna.
Þótt ógerningur sé að
reikna nákvæmlega út,
hversu mikið magn af er-
lendum popp- og táninga-
blöðum er flutt inn að jafn-
aði. er hægt að geta sér til
um það með svona sæmi-
lega áreiðanlegum niður-
stöðum. Af vikublöðum eru
sjálfsagt flutt inn
12—1500 eintök og af
öðrum sjálfsagt um
1000—1200 eintök á
mánuði. Má þannig ætla,
að mánaðarlegur innflutn-
ingur nemi 6—7000 ein-
tökum, sem gerir 70—80
þúsund eintök á ári. — Og
ef maður gizkar á, að
meðalverðið á vikublöð-
unum sé 50 kr. og á hinum
100 kr„ þá fær maður út,
að islenzk ungmenni verji
árlega 4—5 milljónum
króna f þessi blöð. Það er
dálagleg upphæð, enda þótt
hún breyti svo sem ekki
miklu til eða frá um gjald-
eyrisstöðu þjóðarbúsins.
Gallinn er bara sá. að allt
breytist svo ört I poppheim-
inum, að það. sem menn
lesa I dag og leggja sér á
minnið, er búið og gleymt á
morgun — og þá er ekkert
annað að gera en að arka út
i bókabúð og kaupa sér ný
blöð til að bæta sér miss-
innl
—sh. tók saman.