Morgunblaðið - 15.10.1974, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 15. OKTÓBER 1974
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 15. OKTÓBER 1974
21
A ívint ýriíR lagdeburg
r Leikaðferð Islendinganna heppnaðist fullkomlega og
þrátt fyrir sókn Þjóðver ja var jafnteflið sanngjarnt
Frá Helga Daníelssyni,
fréttamanni Mbl. á leik A-
Þýzkalands og íslands f
Magdeburg.
Þegar Matthfas Hallgrfmsson
skoraði jöfnunarmark tslendinga
f landsleiknum við Austur-Þjóð-
verja f Magdeburg á laugardag-
inn sló slfkri þögn á hina 15.800
annars mjög svo hávaðasömu
áhorfendur að leiknum, að ósjálf-
rátt datt manni f hug, að eitthvað
stórkostlegt væri að gerast. Mann-
fjöldinn hafði öskrað látlaust frá
upphafi leiksins, og sfðan varð
allt f einu þögn eins og f dauðs
manns gröf. Það varð mér óum-
ræðilegur léttir, þegar ég sá
Svend Inge Tieme, hinn frábæra
norska dómara þessa leiks, benda
á miðjuna. Það var ekki fyrr en
þá, sem ég trúði þvf, að tslending-
ar hefðu jafnað.
Og það var engu líkara en Þjóð-
verjarnir 11, sem skipuðu lands-
liðið, og allir áhorfendur hefðu
fengið meiri háttar taugaáfall við
þetta óvænta jöfnunarmark.
Menn litu hver á annan og spurðu
hvernig þetta hefði getað gerzt —
Islendingar, sem hingað til hafa
verið lægst skrifaðir allra
Evrópuþjóða í knattspyrnu, höfðu
slöngvað steini í höfuð risans svo
hann riðaði við.
Og aldrei hef ég séð eins stóran
hóp af vonsviknu fólki og þegar
áhorfendur yfirgáfu leikvanginn.
Meðan Islendingar dönsuðu
stríðsdans úti á vellinum og
tolleruðu þjálfara sinn, Tony
Knapp, læddust áhorfendur
burtu eins og afturgöngur.
Einstaka maður gat þó ekki stillt
sig og sendi löndum sfnum, sem
voru á leið í búningsherbergið,
langdregið baul. Þegar menn eru
stórir vill fallið verða hátt.
Formaður Knattspyrnusam-
bands íslands, Ellert B. Schram,
lét svo ummælt eftir leikinn í
Magdeburg, að þarna hefðu
íslendingar unnið sitt mesta
íþróttaafrek fyrr og sfðar. Slíkt er
auðvitað umdeilanlegt, en hitt er
ljóst, að aldrei hafa íslenzkir
knattspyrnumenn fyrr náð svo
góðum árangri. Fyrir leikinn
heyrðust ýmsar tölur nefndar
sem hugsanleg úrslit. Þeir bjart-
sýnustu spáðu 4—5 mörkum gegn
engu. Svartsýnir nefndu tveggja
stafa tölu. Og niðurstaðan jafn-
tef li, í leik, sem Islendingar hefðu
allt eins getað unnið.
BYRJUÐU MEÐ LATUM
Strax og leikurinn f Magdeburg
var flautaður á, hófu Þjóðverjar
mikla sókn og keyrðu hraðann
upp. Var strax auðséð, að þeir
lögðu áherzlu á að reyna að kaf-
færa íslendinga þegar í upphafi
og brjóta þá þannig niður — eftir-
leikurinn átti svo að verða auð-
veldur. Knötturinn gekk á milli
manna af miklum hraða, og í
návígum beittu Þjóðverjarnir
hörku. En Islendingarnir virtust
við þessu búnir og héldu sæmi-
lega ró sinni.
ÞAÐ FYRSTA AF MÖRGUM
Og eftir 6 mínútna leik lá knött-
urinn í marki Islendinganna.
Weise náði knettinum þá á miðj-
um velli og sendi fram til Joachim
Streich, sem lék áfram út undir
endamörk og dró Þorstein út úr
markinu. Sendi síðan yfir hann til
hins unga en fljóta og ákveðna
leikmanns, Hoffmanns, sem stökk
upp og skallaði knöttinn af öryggi
í tómt markið. „Looked likely to
be the first of many.“ Þetta mark
leit út fyrir að verða hið fyrsta af
mörgum, sagði Reutersfréttastof-
an í frásögn sinni af leiknum.
En mínúturnar liðu án þess að
Þjóðverjunum tækist að skapa sér
verulega hættuleg skotfæri. Þeir
reyndu mikið að leika upp kant-
ana og senda síðan háar
sendingar inn í vítateiginn, þar
sem þeirra menn áttu að vera
fyrir og skalla í markið. En Is-
lendingarnir voru þeim yfir-
sterkari, og í leiknum heyrði það
algjörlega til undantekningar ef
Þjóðverjarnir unnu skallaeinvfgi
við Islendinga. Það var ekki fyrr
en á 22. minútu, sem veruleg
hætta skapaðist við íslenzka
markið, er einn Þjóðverjinn átti
hörkuskot að marki, en Jóhannes
Eðvaldsson var vel á verði, rétt
einu sinni, og bjargaði í horn.
Upp úr þeirri hornspyrnu varð
enn hætta við íslenzka markið, en
Ásgeir Elfasson bjargaði á línu.
MATTHÍAS JAFNAR
Á 26. mlnútu sóttu íslendingar,
en Þjóðverjar stöðvuðu þá sókn
með því að senda knöttinn útaf, á
móts við vítateigslínu sfna.
Guðgeir Leifsson tók innkastið og
kastaði mjög vel inn f vítateiginn,
þar sem tslendingar náðu knettin-
um og léku með hann á milli sín,
unz Þjóðverjum tókst að senda
hann útaf aftur á nær sama stað
og áður. Aftur tók Guðgeir inn-
kastið og að þessu sinni kastaði
hann beint á kollinn á Marteini,
sem skallaði til Matthíasar
Hallgrfmssonar, sem skyndilega
var kominn í dauðafæri og
skoraði af öryggi framhjá mark-
verði Þjóðverjanna, Ulrich
Schulze, þess er kom í stað J. Croy
eftir heimsmeistarakeppnina.
„Það var ekki fumið á hinum
hárfagra Hallgrímssyni, þegar
hann skaut með vinstri fæti í
markið framhjá Ulrich Schulze,
sem kominn var úr jafnvægi,"
segir Reuter um mark þetta.
HURÐ NÆRRI HÆLUM
Það fór ekki á milli mála, að
leikurinn jafnaðist verulega við
mark þetta, og hið sama öryggi og
kraftur var ekki yfir leik Þjóð-
verjanna eftir það. Þeir virtust
hvorki átta sig á, né sætta sig við
orðinn hlut. Áfram sóttu þeir
meira, enda það leikaðferð. Is-
lendinganna að láta þá vera með
knöttinn, gæta vel að vörninni og
reyna síðan skyndisóknir.
Á 32. mínútu náði Ásgeir Sigur-
vinsson knettinum og brunaði
upp. Var hann að nálgast markið,
er honum var brugðið mjög gróf-
lega og fékk Þjóðverjinn, er það
afrekaði, þegar í stað að sjá gula
spjaldið hjá dómaranum. Áttu
tslendingar síðan ekki umtals-
verð tækifæri í leiknum fyrr en á
sfðustu mínútu hálfleiksins, en þá
hélt maður sannarlega niðri i sér
andanum af spenningi.
Matthfas Hallgrímsson brauzt
þá í gegnum vörn þýzka liðsins og
var kominn í gott færi. Átti hann
tveggja kosta völ, að skjóta sjálf-
ur á markið eða renna knettinum
til Teits Þórðarsonar, sem var
jafnvel í enn berta færi. Reyndi
Matthías sjálfur að skjóta og var
skot hans sannkölluð „negling“.
Markvörðurinn kastaði sér á eftir
knettinum en náði honum ekki,
og lenti knötturinn í stönginni
fjær og hrökk þaðan aftur fyrir.
Gleðistuna kom frá austur-þýzku
áhorfendunum, en við Is-
lendingarnir vorum góða stund að
jafna okkur eftir atvikið.
SVEFNGENGLAR
Svo sem títt er brugðu menn sér
f kaffi í hálfleik, og var sannast
sagna ákaflega dauft hljóðið f
þeim Þjóðverjum, er þangað
komu. Allir höfðu þeir gengið
með sömu tölur upp á vasann og
við Islendingar komum með til
þessa leiks, og jafnvel miklu
stærri. En nú áttu þeir undir högg
að sækja. Einstaka maður heyrð-
ist tauta, að þetta hlyti að koma í
seinni hálfleik, en ella voru það
„hljóðir og hógværir rnenn", sem
héldu til sæta sinna eftir hléið.
STÖÐUG PRESSA
I seinni hálfleiknum er sagt, að
Þjóðverjarnir hafi pressað nær
stanzlaust að íslenzka markinu.
En eins og í fyrri hálfleiknum
varð þeim ekkert ágengt. Þeim
var gefinn eftir ákveðinn hluti á
vellinum, og þar máttu þeir f
sæmilegum friði leika knettinum
á milii sín, en þegar þeir nálgðust
þá landhelgi, sem fyrirfram hafði
verið ákveðin, réðust Is-
lendingarnir að þeim af mikilli
grimmd og eirðu þeim hvergi.
Stundum var harkan ef til vill
örlítið of mikil, og fengu tveir
Islendinganna, Jón Pétursson og
Ásgeir Sigurvinsson, að sjá gula
spjaldið í hálfleiknum. Gísli
Torfason meiddist um miðjan
hálfleikinn og varð að fara útaf og
kom Eiríkur Þorsteinsson inná í
hans stað, og seint í leiknum varð
Teitur að yfirgefa völlinn og kom
Atli Þór inná fyrir hann.
En sem í fyrri hálfleiknum áttu
tslendingar sín tækifæri, og má
raunar segja, að í þau tiltölulegu
fáu skipti, sem þeir nálguðust
mark Þjóðverjanna, hafi allt ver-
ið í hers höndum. Þannig komst
t.d. Matthías eitt sinn inn og sendi
skemmtilega sendingu á Ásgeir
Sigurvinsson, sem kominn var í
gott færi. Ásgeir kastaði sér fram
og reyndi að skalla, en hitti knött-
inn ekki nægjanlega vel og hann
fórframhjá markinu.
Undir lokin virtist svo íslenzkt
mark blasa við, þegar Matthfas —
enn einu sinni — brauzt í gegnum
vörn Þjóðverjanna og nálgaðist
markið á auðum sjó. En einn
Þjóðverjanna, sem elti hann,
tókst að bregða honum mjög gróf-
lega. Var það alveg við vítateigs-
Ifnuna — meira að segja að segja
áhöld um hvort það væri innan
hennar eða utan. Ekki dæmdi
dómarinn vítaspyrnu, en auka-
spyrnuna tók Guðgeir Leifsson,
og tókst honum að skjóta gegnum
þykkan varnarvegg Þjóðverj-
anna. En nú sýndi Ulrich Schulze,
að hann er enginn aukvisi í mark-
inu og bjargaði stórkostlega vel.
Mínúturnar liðu sfðan ein af
annarri og loks rann upp sú lang-
þráða stund, að dómari gaf merki
um leikslok. Jafntefli gegn einni
af beztu knattspyrnuþjóðum
heims var orðið staðreynd. Is-
lenzka liðið hafði gert bæði eigin
spár og annarra að engu með
glæsilegri frammistöðu sinni.
„TAKTIKIN" KOM A ÓVART
Austur-Þjóðverjar höfðu sent
„njósnara" á landsleik Danmerk-
ur og Islands á dögunum, og eftir
Buscher, þjálfari Austur-Þjóðverjanna, grfpur áhyggjufullur um höfuðið, er hann fylgist með liði sfnu f
landsleik. Hann var gagnrýndur mjög eftir landsleikinn við tslendinga og talið, að hann bæri að verulegu
leyti ábyrgð á þvf hvernig fór hjá Þjóðverjunum.
Jiirgen Sparwasser — fagnar marki sfnu f leik A-Þjóðverja við
V-Þjóðverja í heimsmeistarakeppninni f knattspyrnu, en hann skoraði
eina mark leiksins. Var þetta jafnframt eini leikurinn, semV-Þjóðverj-
ar töpuðu f keppninni. Sparwasser var ekki með f leiknum við
lslendinga sakir meiðsla.
URÐU15.-6. SÆTI
í HEIMSMEISTARA-
KEPPNINNI í SUMAR
í HEIMSMEISTARAKEPPNINNI í knattspyrnu er að-
eins leikið um fjögur efstu sætin, en eins og fiestir muna
sigraði Vestur-Þýzkaland Holland í úrslitaleik og Pðl-
land hreppti bronsverðlaun keppninnar með þvf að sigra
heimsmeistarana frá keppninni 1970, Brasilfumenn. t
fimmta til sjötta sæti f keppninni urðu AusturÞjóðverj-
ar og Svíar, en Argentínumenn og Júgóslavar urðu í
sjöunda til áttunda sæti.
Alls léku Austur-Þjóðverjar 6 leiki f lokakeppni heimsmeistara-
keppninnar. Fyrsti leikur þeirra var við Astralfumenn og sigruðu
Þjóðverjarnir 2—0. Þessu næst kepptu þeir við Chile og varð jafntefli
f þeim ieik: 1:1. Þá kepptu þeir við Vestur-Þjóðverja, er sfðar urðu
heimsmeistarar og sigruðu 1:0. Var það jafnframt eini leikurinn, sem
Vestur-Þjóðverjar töpuðu f heimsmeistarakeppninni og vakti sigur
Austur-Þjóðverjanna gffurlega athygli. Þar með voru þeir komnir f
átta liða úrslit heimsmeistarakeppninnar og léku þar f A-riðli með
Hollendingum, Brasilfumönnum og Argentfnumönnum. Fyrst mættu
þeir Brasilfumönnum og töpuðu 0:1. Sfðan léku þeir við Hollendinga
og töpuðu aftur 0—2. Lokaleikur þeirra var svo við Argentfnumenn og
varð jafntefli 1:1 f þeim leik. Hrepptu Austur-Þjóðverjar þar með
þriðja sætið I riðlinum, með ; afnmörg stig og Argentfnumenn, en mun
hagstæðara markahlutfall.
I undankeppninni léku Austur-Þjóðverjar f riðli með Finnum,
Álbönum og Rúmenum og unnu þar sigur. Sigruðu þeir Finna 5:0 og
5:1, Albani 2:0 og 4:1 og fyrri leikinn við Rúmena 2:0, en töpuðu seinni
ieiknum 0:1. Markatala Þjóðverjanna f leikjunum 6 var þvf 18:3.
Aðeins fjórir leirra leikmanna, sem léku gegn tslandi f Magdeburg,
voru ekki f liði Þjóðverjanna, sem keppti f heimsmeistarakeppninni:
Schulze, markvörður.Zapf Waetzlich og Devker.
Lið Þjóðverja f leiknum f Mageburg á laugardaginn var þannig
skipað: Schulze, Weise, Bransch, Zapht, Waetziich, Kurbjuweit, Deck-
er, Pommerenke, Ducke, Streich og Hoffmann. Dörner kom inná fyrir
Waetzlich á 55. mfnútu og Vogel kom inná fyrir Pommerenke á 72.
mfnútu.
Þetla var stórkostlegt
I Sagði Ellert B. Schram, formaður KSÍ
— ÉG ER nú búinn að hafa tölu-
verð og iöng kynni af fslenzka
knattspyrnuliðinu, fyrst sem leik-
maður og sfðar sem forystu-
maður, og ég ieyfi mér að fuii-
yrða, að leikirnir við Dani og
Austur-Þjóðverja eru tveir beztu
knattspyrnulandsleikir Islend-
inga, sem ég hef orðið vitni að,
sagði Eilert B. Schram, formaður
Knattspyrnusambands Isiands, f
viðtali við Morgunbiaðið eftir
leikinn f Magdeburg á laugardag-
inn, en Ellert var, eins og raunar
allir íslendingar, himinlifandi
yfir hinum glæsilegu úrslitum f
leiknum.
— Ég segi þetta með tilliti til
þess, að ieikið var á útivelli, sagði
EHert, — Fyrst gegn okkar erki-
óvinum f knattspyrnunni, Dön- !
um, sem okkur hefur löngum 1
gengið erfiðlega með og raunar
fengið stærri skell f Iandsleik
gegn þeim en f leik gegn nokk-
urri annarri þjóð, og sfðan var
leikið við Austur-Þjóðverja, sem
allir viðurkenna, að eigi eitt af
átta beztu knattspyrnuiiðum
heims á að skipa. Má minna á, að
Þjóðverjarnir léku nú nýlega við
Pólverja, sem hrepptu bronsverð-
launin á heimsmeistarakeppn-
inni f knattspyrnu, og sigruðu þá
með þremur mörkum gegn einu.
Ég sagði það f útvarpínu, strax
eftir leikinn, að ég teldi þetta
vera mesta afrek, sem fslenzkir
fþróttamenn hafa unnið, og ég er
Gfsli Torfason, IBK, bakvörður.
tilbúinn til að endurtaka það.
Þetta var stórkostlegt.
— Það var enginn veikur hlekk-
ur f fslenzka liðinu f A-Þýzka-
landi, sagði Éllert. — Hver ein-
asti leikmaður skilaði þvf, sem
frekast var hægt að búast við af
honum, og raunar meiru. Það var
undravert hvað leikmennirnir
virtust vera f góðri æfingu, bæði
Ifkamlega og andlega, og Tony
Knapp, landsliðsþjálfarinn, á
mikinn heiður skilið fyrir hversu
föstum og ákveðnum tökum hann
tók þjálfunina og leikskipulagið.
Það er greinilegt, að við erum nú
búnir að ná fram landsliði, sem
getur skilað árangri. Ekki aðeins
f einum leik, heldur er af ákveðn-
um gæðaflokki og getur staðið
sig. Við höfum áður náð einstaka
sinnum góðum árangri f lands-
leiknum, en sá árangur, sem fs-
lenzka landsliðið hefur náð f
sumar, er engin tilviljun.
Þegar EHert Schram var að þvf
spurður hvað nú tæki við hjá
Staðan
STAÐAN f 7. riðli Evrópubikar-
keppni landsliða í knattspyrnu er
nú þessi:
Belgía 2 2 0 0 4:1 4
A-Þýzkaland 10 10 1:1 1
tsland 2 0 11 1:3 1
Frakkland 10 0 1 1:2 0
Jón Pétursson, Fram, bakvörður.
Jóhannes Eðvaldsson, Val, fyrir- Guðgeir Leifsson, Fram, mið-
liði, miðvörður. vallarleikmaður.
landsliðinu, með tilliti til þess, að
strax f maf og júnf næsta sumar
verða erfiðir landsleikir, þá svar-
aði hann:
— Leikmennirnir munu nú
taka sér hvfld, en fijótlega upp úr
áramótum mun verða tekið til við
æfingar. Sfðastliðinn vetur felld-
um við niður hinar svonefndu
vetraræfingar landsliðsins, og
vorum raunar gagnrýndir fyrir.
Það sýndi sig hins vegar, að leik-
mennirnir fengu næga þjálfun
hjá félögum sfnum, og ég á
tæpast von á þvf, að við tökum
upp vetraræfingarnar aftur —
treystum á að hið sama verði uppi
á teningnum, að leikmennirnir
fái nauðsynlega þrekþjálfun hjá
félögunum. Hins vegar verður svo
tfmanlega farið að kalla landslið-
ið saman til æfinga, sennilega f
aprfl, og tel ég alveg nauðsynlegt
að hafa sérstakan landsliðsþjálf-
ara til þess að sjá um þær æfingar
og skipulag liðsins f leikjum.
r I: slenzka
h indsliðið
Asgeir Sigurvinsson, Standarc
Liege, miðvallarleikmaður.
Grétar Magnússon, IBK, tengi-
liður.
Um það hvort Ellert teldi, að
tslendingar ættu möguleika á að
ná fleiri stigum f þessari keppni
sagði hann:
— Þjóðverjar voru niðurbrotn-
ir eftir leikinn á laugardaginn, og
töldu, að með jafntefli þessu
væru möguleikar þeirra á að
komast áfram f keppninni að
engu orðnir. Svo kann að vera, og
það kann lfka vel að vera, að við
fáum ekki fleiri stig. En við erum
samt ákveðnir f að gera okkar
bezta til þess að fá fleiri, og það
ætti að vera mögulegt. Eigum við
ekki einfaldlega að segja, að ts-
lendingar hafi ekki sagt sitt
sfðasta orð f þessari keppni.
Þorsteinn Ólafsson, tBK, mark-
vörður.
Marteinn Geirsson, Fram, mið-
vörður.
Teitur Þórðarson, !A, framlínu-
leikmaður.
Matthfas Hallgrfmsson, lA, fram-
Ifnuleikmaður.
Asgeir Elfasson, Fram, tengi-
liður.
Eirfkur Þorsteinsson, Vfkingi,
bakvörður.
Atli Þór Héðinsson, KR, fram-
Ifnuleikmaður.