Morgunblaðið - 15.10.1974, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 15. OKTÓBER 1974
37
J----------
Evelyn
Anthony:
LAUNMORÐINGINN
Jöhanna v
Kristjönsdöltir
þýddi >
22
hana meðan þau óku áfram. Hún
virtist vera sér ómeðvitanfli um
fegurð sina og persónutöfra og
hann gat ekki gert sér grein fyrir,
hvort hún fann þær tilfinningar
sem voru að brjótast í honum,
þegar hún var annars vegar. En
þegar þau stóðu einhverra hluta
vegna fullnálægt hvort öðru á
stundum, tók hann eftir bænar-
glampa I augum hennar: hún bað
hann að vera mildan og góðan og
misnota ekki veiklyndi hennar.
Hann skildi löngun hennar og
vissi bezt sjálfur hvernig honum
var innanbrjósts. Hann vissi það,
vegna þess að hann þráði hana
meira með hverjum deginum sem
leið. En hann hafði enn staðist þá
freistingu að ganga inn til hennar
að næturlagi og taka hana í fang
sér. Hann var ófús að viðurkenna
af hverju þessi tillitssemi var
sprottin. Ast þóttist hann ekki
þekkja. Og þegar hún fór út frá
honum úr íbúðinni, eigraði hann
um, einmana og argur og beið
með óþreyju þeirrar stundar,
þegar lyftan staðnæmdist á hæð-
inni og hann heyrði hana stinga
lyklinum í skráargatið.
Þegar hún var hjá honum leið
honum iðulega úr minni, hvert
erindi hans hafði verið til New
York. Hann gleymdi að hlusta
eftir símhringingunni, sem
ekkert bólaði á. Hann gleymdi
Souha og Líbanon. Og dagarnir
með Elisabethu voru hans eini
raunveruleiki.
Þau komu aftur til íbúðar henn-
ar og stigu út úr bflnum og dyra-
vörðurinn bjóst til að taka við
bílnum og aka honum í geymsl-
una. Elisabeth sneri sér að honum
í dyrunum og brosti til hans.
— Viltu einhverja hressingu.
— Nei. Keller tók kápuna
hennar og andartak strauk hann
mjúklega um herðar henni. Það
var fljótfærni og hann hafði lofað
þeim báðum, að slíkt kæmi aldrei
fyrir. Hún stirnaði upp og hopaði
nokkur skref.
— Þú þarft ekkert að óttast,
sagði hann. — Ég sagði þér það.
— Ég er ekki hrædd við þig,
sagði Elisabeth. — Aðeins sjálfa
mig.
— Þessu getur ekki haldið
svona áfram, sagði Keller skyndi-
lega.
— Þetta getur ekki gengið. Nú
getur ekki liðið langur timi þar til
einhver hefur samband við mig.
Ég hef nóga peninga. Eg flyt á
hótel og þú getur tekið skilaboð
til mín. Það er betra þannig.
Betra fyrir þig.
— Gerðu það fýrir mig að fara
ekki.
Hún kom til hans og hann leit á
hana og sá að augu hennar voru
full af tárum. — Farðu eldci. Ég
get ekki hugsað mér það. Eg veit
fullvel, hvað það hefur í för með
sér, ef þú verður kyrr, en mér er
alveg sama. Skilurðu það — mér
er alveg sama. Ég er ástfangin af
þér.
Hún rétti fram höndina og hann
tók um hana. Þau færðu sig nær
hvort öðru og hann greip utan um
hana með báðum höndum.
— Þú mátt ekki tala svona,
sagði hann. — Þú veizt ekkert um
mig. Þú veizt ekki, hvað þú ert að
segja. Þú ættir að finna þér góðan
mann og giftast honum.
Hann strauk fingrum mjúklega
gegnum ljóst hárið. — Ef ég hitti
einhvern tíma fyrir kauðann, sem
sveik þig, þá skal ég mölva á
honum hausinn.
— Það er óþarfi, sagði
Elisabeth hljóðlega. — Ég hélt ég
væri hrifin af honum og ég hélt
að ástarsamband okkar skipti mig
einhverju máli. Nú veit ég að svo
var ekki. Ég held að þú sért eini
maðurinn sem ég hef hitt í mínu
lífi, sem hefur vakið með mér
alvarlegar tilfinningar. Þegar
mér verður hugsað til þín, óska ég
þess eins að það hefði aldrei gerzt
á milli okkar.
— Og seinna — sagði Keller —
óskarðu þess kannski að þú hefðir
aldrei kynnzt mér.
Hún tók báðum höndum um
háls hans og hann herti takið utan
um hana.
— Ég veit það ekki, hvíslaði
Elisabeth. — En ég vil ekki missa
þig — aldrei.
— Hvar fékkstu þessi ör?
Elisabeth hallaði sér yfir hann og
skoðaði líkama hans, áhugasöm
og áköf. Nú var öll feimni og
blygðun sem af henni strokin. Á
hverjum degi kynntist hún fleiri
hliðum á honum. Af ástínni. Þetta
var ekki eintóm girnd og ástríða,
það var ekki síður það að vera
saman, liggja þétt hvort hjá öðru
og tala í rökkrinu. Þannig kyssti
hann hana núna, eftir að þau
höfðu verið saman og loks sofnaði
hún í örmum hans. Peter
Mathews hafði aldrei verið góður
við hana á eftir. Þá hafði hann
verið með hugann bundinn við
það að fara að sofa. Hann hafði
mjakað sér frá henni og gert að
gamni sínu, eins og hann væri
hræddur um, að ella tæki hún sig
of alvarlega. Keller var gerólíkur
honum. Hann var í senn sterkur
og þróttmikill karlmaður og blíð-
ur og nærfærinn elskhugi. Það
var næstum ótrúlegt að þau höfðu
aðeins verið saman sem
elskendur I vikutima. Henni
fannst þau hefðu verið saman alla
ævi.
Hún endurtók spurninguna.
— Hvernig fékkstu þessi ör?
Segðu mér frá þvl.
Hann renndi fingrunum eftir
örunum á vinstri öxlinni.
— Ég lenti í slag á hóruhúsi í
Alsír.
— Mig langar ekki til að heyra
um hóruhúsið, sagði Elisabeth
Ivið barnalega. — En hvernig stóð
á áflogunum.
— Það var þýzkur málaliði sem
kallaði sig Beloff, sagði Keller. —
Auðvitað var það ekki hans rétta
nafn. Hann var skíthæll. Við
urðum fljótt hatursmenn. Hann
sagðist hafa verið I stormsveitum
Hitlers á sínum tíma. Við flug-
umst á um eina hóruna. Hann var
enginn hermaður — hann notaði

cc£ib

Báturinn heitir Christína eins og snekkjan hans Onassis-
ar
VELVAKAIMDI
Velvakandi svarar í s!ma 10-100
kl 1 0.30 — 1 1.30, frá mánudegi
til föstudags
0 Þáttur Halldóru
Bjarnadóttur
í frímerkja-
uppboði í Höfn
Nýlega barst okkur bréf frá
Þorkatli St. Ellertssyni, sem bú-
settur er I Gautaborg. Hann hafði
þá rekizt á grein I Göteborgs-
posten, og datt I hug, að íslenzkir
blaðalesendur hefðu gaman af
henni.
Við kunnum Þorkatli beztu
þakkir fyrir hugulsemina, og
enda þótt Velvakandi leggi það
ekki mjög I vana sinn að birta
heilar greinar úr erlendum blöð-
um, þykir ástæða til þess að þessu
sinni.
33 íslenzk umslög frá fyrstu
tugum aldarinnar seldust I þess-
ari viku á frímerkjauppboði I
Kaupmannahöfn. Hvert umslag
var boðið upp sérstaklega og var
meðalverðið I kringum 1000
danskar krónur. Umslögin voru
öll seld sama aðilanum.
öll bréfin voru upphaflega
skrifuð til merkilegrar islenzkrar
konu, Halldóru Bjarnadóttur.
Ykjulaust má segja, að hún sé
nokkurs konar nýtízku valkyrja,
en fyrir um það bil hálfu ári tók
þessi kjarnorkukona virkan þátt i
brennandi þjóðmálaumræðum á
opinberum vettvangi, hundrað
ára að aldri.
Þá settist hún niður við ritvél
slna og skrifaði bréf, sem birt-
ist I lesendadálki útbreiddasta
Reykjavlkur-blaðsins, Morgun-
blaðinu. Erindið var að uppfræða
þá landsmenn, sem vildu reka
Bandaríkjamenn úr varnarstöð-
inni á Keflavlkurflugvelli.
„Gleymið ekki öllu, sem við eig-
um Bandarlkjamönnum að
þakka,“ sagði Halldóra Bjarna-
dóttir við ungu kynslóðina.
Og hvort sem það var að þakka
þessum óvænta stuðningi eða
ekki, er óhætt að segja, að hún
hafi fengið hljómgrunn, þegar
þetta mikla deilumál var til lykta
leitt með samningi um að Banda-
rikjamenn yrðu áfram I varnar-
stöð Atlantshafsbandalagsins.
En bréfin, sem fóru undir
hamarinn á uppboðinu, stóðu I
engu sambandi við þessi mál.
Hvað stóð I bréfunum veit enginn
lengur, þar sem einungis umslög-
in voru til sölu. Á sínum tíma var |
Halldóra Bjarnadóttir skólastjóri
kvennaskóla, en einnig ritstýra
kvennablaðsins Hlínar á Akur-
eyri. (Hér á eftir koma málaleng-
ingar um orðið ritstýra, sem við
sleppum).
0 „Dvergsam-
félög“.
Mörg bréfanna voru á sínum
tíma peningabréf, og var inni-
haldið allt frá nokkrum krónum
upp I 250 krónur, og því hefur
burðargjaldið verið mjög hátt. En
það, sem hefur gert þau svo eftir-
sóknarverð fyrir safnarana, sem
flykktust á uppboðSkandia-fyrir-
tækisins, og voru danskir, sænsk-
ir, þýzkir, enskir og bandarískir,
var samt dálítið annað,
Bréfin voru nefnilega flest
send frá smástöðum þar sem um
póststimpla með dagsetningum
hefur ekki verið að ræða. A svo-
kölluðum bréfhirðingum, sem oft
voru á afskekktum bóndabæjum
eða „dvergsamfélögum" þar sem
voru e.t.v. örfáir bæir, voru þessi
sjáldgæfu bréf afgreidd með
númerastimplum, sem voru
hringur með tölu I. Bæði afklippt
frimerki og umslög með slíkum
stimplum hafa vakið aukinn
áhuga safnara á síðari árum. í
nýútkomnum lista frá Facit
kemur I ljós, að nýlega hafa þau
vaxið mjög verulega að verðgildi.
Af þeim 210 númerastimplum,
sem notaðir voru þegar Halldóra
Bjarnadóttir var á Akureyri og
vitjaði um áskriftagjöld, greiðslur
fyrir auglýsingar og orðsending-
ar, voru stimplar með númerun-
um 3 — 154 á bréfunum á upp-
boðinu, sem hér um ræðir.
0 Sami kaupandi?
Búizt hafði verið við mikilli
samkeppni á þessu uppboði, en
ekkert varð þó af því. Á sama hátt
og þýzkur kaupandi tók forystuna
á uppboði hjá Skandia fyrir
nokkrum mánuðum — þar sem
meðalverðmæti bréfanna var ekki
eins mikið og nú — var það
danskur umboðsmaður, sem dró
allan kjart úr öðrum, sem við-
staddir voru uppboðið. Hann setti
upp tilboðsskilti sitt I hvert skipti,
sem nýtt uppboðsnúmer var tekið
fyrir, og dró það ekki niður aftur
fyrr en allir höfðu gefizt upp á þvl
að keppa við hann.
Eftir uppboðið skýrði kaupand-
inn frá því, að hann hefði haft
umboð til að fara talsvert hærra,
hefði þess gerzt þörf, en bréfin
voru flest slegin á 850 — 1200
krónur. Ennfremur lét hann á sér
skilja, að umbjóðandi hans væri
þýzkur „söfnunarjöfur", en það
sama gerði þýzki kaupandinn fyrr
á árinu. Vitað er, að þessi danski
kaupandi hefur haft náið sam-
starf við þýzka kaupandann,
þannig að beinast liggur við að
ætla, að hinn raunverulegi kaup-
andi sé hinn sami í báðum til-
vikum.
% Spákaup-
mennska?
Skandia hafði ákveðið 300
króna lágmarksboð fyrir umslög-
in með tilliti til þess, að á fyrra
uppboðinu voru kaupendui
óragir við að bjóða fimm- eða sex-
falt það verð, sem lagt var til
grundvallar I uppboðsskránni i
það skipti, þ.e.a.s. 100 krónur
Þrátt fyrir þetta fóru þó ekki
nema þrjú umslaganna á minna
en 700 krónur, en það var hæsta
verð I fyrra skiptið.
Almennt álit manna I uppboðs-
salnum var, að ástæðan fyrir
þessu háa verði væri spákaup-
mennska fremur en söfnunar-
áhugi. Einhver virðist mjög
áhugasamur um að ná I þau fáu
númerastimpluðu bréf, sem nú
orðið sjást á markaði, liklega I von
um að geta sjálfur ákveðið verðið
siðar. Það styrkti þessa skoðun
manna, að tvö bréfanna voru svo
að segja nákvæmlega eins, bæði
stimpluð með því númeri, sem er
hvað algengast, þ.e.a.s. 135.
Annað þessara bréfa fór á 850
danskar krónur, en hitt á litlar
1100 krónur.
„Af þessu má mikla lærdóma
draga,“ sagði Þjóðverji nokkur,
sem gekk tómhentur frá þessu
valdatafli.“
0 Klippið frímerki
ekki af umslögum
Það var tímabært, að Vel-
vakandi kæmist I heimspressuna.
Greinarhöfundurinn er Sven
Ahman, en hann hefur skrifað
mikið um frimerki.
Þvl má svo bæta við, frímerkja-
söfnurum til upplýsingar, að póst-
send umslög eru langtum verð-
mætari en frímerki, sem klippt
hafa verið af umslögunum, sér-
staklega þar sem um er að ræða
bréf frá smástöðum, og auðvitað
enn meir því eldri sem þau eru.
Umslögin hafa póstsögulegt gildi.
auk þess sem verðgildi (talið í
krónum og og aurum, fyrir
maurapúkana) umslaga er meira
en frimerkjanna einna.
Notkun negldra
snjóhjólbarða
FRA og með 15. október er bif-
reiðaeigendum leyfileg notkun
negldra hjólbarða. t reglugerð
um gerð og búnað ökutækja segir,
að þegar bifreið, sem er innan við
3500 kg að leyfðri heildarþyngd,
er búín negldum hjólbörðum,
skulu öll hjól vera með negldum
hjólbörðum. Nauðsynlegt er að
búa bifreiðina sem bezt til að
mæta þeim aðstæðum, sem vetr-
arveðráttan kann að skapa.
Hentugast er að nota snjóhjól-
barða með grófu mynstri, neglda
eða óneglda. En þannig hjólbarð-
ar leysa oft ekki allan vandann.
Það getur Ifka verið nauðsynlegt
að hafa meðferðis snjókeðjur til
að mæta mestu njóþyngslunum,
þegar hjólbarðarnir, hverju nafni
sem þeir nefnast, valda ekkí leng-
ur því hlutverki, sem þeim er
ætlað.
Tíunda
skákin
t 10. skákinni beitti Kortsnoj
franskri vörn, sem hefur dugað
honum bezt gegn kóngspeði
Karpovs f þessu einvfgi. Framan
af fylgdu keppendur troðnum
slóðum, en I 16. leik breytti
Kortsnoj út af. Hann tefldi mið-
taflið af miklum krafti og þegar
skákin fór I bið hafði hann peði
meira. Kóngsstaða Kortsnoj var
þó ekki örugg og svo fór að
Karpov tókst að þvinga fram jafn-
tefli með þráskák.
Hvítt: Karpov.
Svart: Kortsnoj.
Frönsk vörn.
1. e4 — e6, 2. d4 — d5, 3. Rd2 —
c5, 4. exd5 — exd5, 5. Rf3 — Rc6,
6. Bb5 — Bd6, 7. 0-0 — Rge7, 8.
dxc5 — Bxc5, 9. Rb3 — Bd6, 10.
Rbd4 — 0-0, 11. c3 — Bg4, 12. Da4
— Bh5, 13. Bd3 — h6, 14. Be3 —
a6, 15. Hfel — Dc7, 16. h3 — Ra5,
17. Rh4 — Rc4, 18. Dc2 — Rxe3,
19. Hxe3 — Bh2, 20. Khl — Bf4,
21. Heel — Bg5, 22. Rf5 — Rxf5,
23. Rxf5 — Bg6, 24. Rd4 — Bxd3,
25. Dxd3 — Hfe8, 26. Df3 — Db6,
27. He2 — Bf6, 28. Hdl — He4,
29. Rf5 — Hae8, 30. Re3 — De6,
31. Hxd5 — Bg5, 32. Hd4 — Hxd4,
33. cxd4 — Dxa2, 34. Rc4 — Hd8,
35. Dd3 — b5, 36. Re3 — De6, 37.
d5 — Dd7, 38. b4 — Dd6, 39. Dd4
— Kf8, 40. De4 — Bxe3, 41. Hxe3
— Dxd5, 42. Dh7 (biðleikurinn)
— f6, 43. Kgl — Da2, 44. Kh2 —
Dxf2, 45. Hg3 — Df4, 46. Dxg7 —
Ke8, 47. Db7 — h5, 48. Dc6 —
Hd7, 49. Dc8 — Ke7, 50. Dc5 —
Kd8, 51. Dxh5 — Hd3, Dh8 —
Kc7, 53. Dh7 — Hd7, 54. Dc2 —
Kb7, 55. Db3 — Hd4, 56. Df7 —
Kb6, 57. De6 — Kb7, 58. De7 —
Kb6 jafntefli.