Morgunblaðið - 05.11.1974, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 5. NÓVEMBER 1974
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 5. NÓVEMBER 1974
21
Verðlaun Morgunblaðsins
EINS OG skýrt hefur verið frá I
Morgunblaðinu voru sl.
fimmtudag afhent verðlaun
þau, sem biaðið veitir árlega
þeim knattspyrnumönnum og
handknattleiksmönnum, sem
fram úr skara I keppni tslands-
mótsins. Hlutu þau að þessu
sinni knattspyrnumennirnir
Jóhannes Eðvaldsson og Teitur
Þórðarson og handknattleiks-
mennirnir Viðar Sfmonarson
og Axel Axelsson. Eru verðlaun
þessi annars vegar veitt þeim,
er blaðamenn Morgunblaðsins
velja sem „Leikmann Íslands-
mótsins" I viðkomandi grein,
og hins vegar þeim, er skorar
flest mörk I Íslandsmótinu. Er
þetta I fjórða sinn, sem verð-
laun eru veitt til knattspyrnu-
manna og í þriðja sinn til hand-
knattleiksmanna.
Það kom fram, er verðlaunin
voru afhent á fimmtudaginn, að
megintilgangurinn með þeim
er sá að auka íþróttaáhuga,
ekki aðeins leikmannanna,
heldur og íþróttaáhugafólks.
íþróttamenn í flokkaíþróttum
hljóta að jafnaði mun færri
verðlaun en þeir, sem einstakl-
ingsfþróttir stunda, og eru þess
jafnvel dæmi, að flokkaíþrótta-
menn hafi stundað íþrótt sína í
fjölmörg ár og verið í fremstu
röð, án þess að hljóta nokkru
sinni verðlaun.
Ut af fyrir sig má alltaf deila
um gildi verðlauna en fyrir
íþróttamanninn sjálfan, hljóta
þau alltaf að vera nokkurs
virði. Oft á tíðum er málum
þannig háttað hjá áhugamönn-
um, að það eina sem þeir hljóta
sem umbun erfiðis síns, er
ánægjan og endurminningar
um skemmtilega daga í leik og
keppni. Verðlaunagripir minna
viðkomandi á þessa daga, og
geta þannig orðið honum mikils
virði.
Hér á opnunni eru viðtöl við
þrjá þeirra, er hlutu verðlaun
Morgunblaðsins að þessu sinni,
en ekki tókst að ná sambandi
við Axel Axelsson, en sem
kunnugt er dvelur hann í
Þýzkalandi um þessar mundir.
Fyrri verðlaunahafar
EFTIRTALDIR fþróttamenn
hafa hlotið viðurkenningar
Morgunblaðsins frá þvf að
tekið var að veita þær.
KNATTSPYRNA:
Leikmaður lslandsmótsins:
1973: Jón Alfreðsson, ÍA.
1972: EyleifurHafsteinsson, ÍA.
1973: Guðni Kjartansson, ÍBK
og Einar Gunnarsson, ÍBK.
Markakóngar:
1971: Steinar Jóhannsson, ÍBK.
1972: Tómas Pálsson, ÍBV.
1973: Hermann Gunnarsson,
Val.
HANDKN ATTLEIKUR:
Leikmaður islandsmótsins:
1972:lGeir Hallsteinsson, FH.
1973: Ölafur H. Jónsson, Val.
Markakóngar:
1972: Geir Hallsteinsson FH.
1973: Einar Magnússon, Vfk-
ingi.
Hef mikinn áhuga á
atvinnumennskunni
„Leikmaður islandsmótsins 1974“ skorar mark með skalla f leik Reykjavfkur og Kaupmannahafnar i sumar.
Fer hiklaust í atvinnumennsku fái ég gottboð
— segir Jóhannes Eðvaldsson,
„Leikmaður Islandsmótsins 1974
JÓHANNES Eðvaldsson, fyrirliði
Vals og landsliðsins, hlaut flest
stig iþróttafréttamanna Mbl. f
knattspyrnunni f sumar og þar
með titilinn „Leikmaður tslands-
mótsins 1974“. Það voru oft skipt-
ar skoðanir meðal knattspyrnu-
áhugamanna um stigagjafir fyrir
einstaka leiki eins og gengur, þvf
engir tveir lfta hlutina alveg
sömu augum. En eins og ætfð áður
er lokaniðurstaðan hafin yfir alla
gagnrýni, Jóhannes hefur sýnt
hvern snilldarleikinn af öðrum
með með Val og landsliðinu f
sumar, þannig að það kom eigin-
lega enginn annar til greina sem
titilhafi en hann. Íþróttasfðan
átti stutt samtal við Jóhannes
þegar verðlaunin voru afhent á
dögunum, og hann var fyrst
spurður að þvf hvort hann væri
ánægður með frammistöðu Vals f
sumar.
„Nei, ekki get ég nú sagt það, ég
hefði viijað vinna öll mót með
þessu liði.“
— Hvers vegna tókst það ekki?
„Fyrst og fremst vegna þess, að
það var illa mætt á æfingar. Hluti
liðsmanna var óánægður með
rússneska þjálfarann og er það
skiljanlegt þegar viðkomandi
komast ekki í lið. Og hann gerði
lika mistök, það viðurkenni ég,
hann sagði hluti, sem hann stóð
ekki við. En raunin er sú, að hann
hefur skapað þetta lið. Við lærð-
um ofboðslega mikið af honum og
ég tel, að við höfum leikið beztu
knattspyrnuna af íslenzkuni lið-
um í sumar. Ég hefði viljað hafa
Rússann áfram, en það er víst
ekki grundvöllur fyrir því, m.a.
vegna þess, að hann hefur orðið
að vinna innan svo þröngs
ramma, á meðan aðrir, t.d. ensku
þjálfararnir, hafa getað gert
miklu meira. Svo er kostnaðar-
hliðin orðin svo gifurleg, að það
verður að taka tillit til hennar
líka.“
— Hver er þinn eftirminnileg-
asti leikur með Val í sumar?
„Tvímælalaust úrslitaleikurinn
við Akurnesinga í bikarkeppn-
inni, sem jafnframt var okkar
bezti leikur. Víð vorum öruggir
með að komast í Evrópukeppnina,
hvernig svo sem sá leikur færi, og
því vorum við alveg afslappaðir.
Við byrjuðum illa, t.d. í Reykja-
víkurmótinu og byrjun islands-
mótsins en síðan fór þetta að
ganga betur. Erfiðustu leikirnir
voru gegn Víkingi í bikarnum,
þeir leikir tóku virkilega á taug-
arnar.“
— Er knattspyrnan hér í fram-
för Jóhannes?
„Alveg tvimælalaust. Ég tel, að
knattspyrnan hafi tekið mjög
stórtskreffram á við. Ég get tekið
landsliðið sem dæmi. Hingað til
hefur aldrei verið leikin nein
taktík í þeim landsleikjum, sem
ég hef verið með i.okkur bara sagt
að fara inn á völlinn og leika eins
og við gerum með félögunum,
sem er vitanlega ógjörningur ef
ná á einhverjum árangri. Núna er
hins vegar leikið eftir ákveðinni
taktik, Ef við missum t.d. boltann,
þá erum við látnir taka ákveðna
menn, en slíkt vorum við aldrei
látnir gera áður. Nú, félagsliðin
hafa flest verið í mikilli framför.
Ég þakka þetta að miklu leyti
erlendu þjálfurunum og tel, að
hingaðkoma þeirra hafa verið
mjög mikil lyftistöng fyrir ís-
lenzka knattspyrnu."
— Hvernig hefur þér líkað að
vera með landsliðinu í sumar?
„Alveg einstaklega vel og ferð-
in til Danmerkur og AusturÞýzka-
lands núna siðast var alveg frá-
bær. Fararstjórnin vann sitt verk
frábærlega vel. Hún kom fram við
okkur eins og menn og sýndi okk-
ur fullkomið traust, nokkuð sem
hefur skort á hingað til, enda var
andinn í hópnum hreint frábær.
Þá má ekki gleyma þætti lands-
iiðsþjálfarans Tony Knapp, hann
var i einu orði sagt stórkostlegur.
Hann annaðist okkur mjög vel,
t.d. ef um meiðsli var að ræða og
takU'kin, sem hann var með, var
alveg hárrétt. Hann lét okkur æfa
ýmis atriði leiksins og hið mikil-
væga mark gegn Austur-Þjóðverj-
um var einmitt árangurinn af
slikum æfingum. Svo er hann
þannig persóna, að hann blandar
við okkur geði og er einn úr hópn-
um, án þess þó að glata virðingu
sinni. Þetta var alveg einstök
keppnisferð, allir sammáia um að
standa sig, enda varð árangurinn
eftir þvi.“
— Nú hefur mikið verið rætt
um hugsanlega atvinnumennsku
hjá þér aftur?
„Ég er óneitanlega mjög
spenntur og mun hiklaust fara út
í atvinnumennskuna aftur ef ég
fæ gott boð. Jack Johnson, sá, sem
þjálfaði Akureyringa í sumar, er
á ferðalgi um ýmis Evrópulönd og
athugar möguleikana á að koma
okkur nokkrum í atvinnumennsk-
una. Ég býð bara spenntur eftir
framgangi mála.“
— Og að lokum Jóhannes, hvað
er þér efst i huga nú þegar þú
tekur við þessum verðlaunum?
„Ég er að sjálfsögðu mjög
ánægður með að hafa fengið
þennan fallega verðlaunagrip.
Þetta er mikill heiður. Það er
ekki svo oft sem maður vinnur til
svona verðlauna í knattspyrn-
unni, samkeppnin er svo hörð.
Þetta er gripur, sem mun seinna
meir minna mann á þau ár, sem
maður var í knattspyrnunni. Það
er alltaf pláss fyrir svona gripi
uppi á hillu.
— SS.
— Eg vil þakka Morgunblaðinu
fyrir þá nýbreytni að veita knatt-
spyrnumönnum verðlaun að lok-
inni 1. deildar keppninni. Eg er
ekki í minnsta vafa um, að þetta
hvetur knattspyrnumenn til að
leggja sig enn meira fram um að
standa sig, sagði Teitur Þórðarson
frá Akranesi, markakóngur 1.
deildar 1974, er hann hafði veitt
móttöku verðlaunagrip, sem
Morgunblaðið veitti honiun fyrir
þann titil.
Eg skoraði aðeins 9 mörk f deild-
inni, en þess ber að geta, að ég
átti við meiðsli að strfða og lék
þvf ekki nema 10 leiki af 14 leikj-
um f deildinni. Mig minnir, að ég
hafi skorað tvö mörk í tveim
leikjum, en það var á móti Fram á
Akranesi og svo á móti KR 1 sfð-
asta leik mótsins, en það var
skemmtilegur leikur hvað það
snerti, að ég held, að f þeim leik
hafi allt gerzt, sem getur gerzt f
einum knattspyrnuleik.
— Skýringin á því, að marka-
kóngstitillinn vinnst aðeins á 9
mörkum f ár, en f fyrra á 16
mörkum, er að mfnu viti sá, að f
ár skoruðu fleiri leikmenn mörk
en í fyrra. Kemur þetta til af þvf,
að flest liðin voru með erlenda
þjálfara, sem óneitanlega breyttu
leikaðferð liðanna, þannig að
fleiri tóku þátt f sókninni og svo
dæmi sé tekið með Akranesliðið,
þá skoruðum við talsvert af
mörkum úr hornspyrnum og eftir
innköst og aukaspyrnur og voru
það þá oft varnarmennirnir, sem
þau mörk gerðu.
— Varðandi einkunnagjöfina,
sem fréttamenn Morgunblaðsins
gefa eftir hvern leik í deildinni,
vii ég segja það, að hún er mikið
lesin og oft það fyrsta, sem maður
les. Þvf er ekki að neita, að stund-
um finnst manni hún orka tvf-
mælis og er kannski ekki alltaf
sammála henni, en þegar á
heildina er litið finnst mér hún
sýna rétt mat á leikmönnum. Jó-
hannes Eðvaldsson er t.d. vel
verðugur þeirrar viðurkenningar,
sem hann hefur nú hlotið, og óska
ég honum til hamingju með þann
titil að vera kosinn besti leik-
maður íslansmótsins í 1. deild.
— Knattspyrnan á s.l. sumri var
að mfnum dómi betri en áður og á
það við flest ef ekki öli liðin f 1.
deild. Það er ekki vafi á þvf, að
hinir erlendu þjálfarar, sem hér
störfuðu, hafa unnið gott starf og
kennt okkur mikið. Vonandi hafa
liðin efni á þvf að ráða aftur
næsta sumar sem flesta þeirra og
veit ég, að allir félagar mfnir í
Akranesliðinu mundu fagna því,
ef Kirby þjálfari kæmi aftur til
starfa hjá okkur, þvf hann er frá-
bær þjálfari og á að sjálfsögðu
mestan þátt í þvf, að islands-
meistaratitilinn hafnaði hjá
okkur að þessu sinni. Annars
speglar frammistaða landsliðsins
f sumar betur enn flest annað þær
framfarir, sem ég tel að hafi orðið
hjá fslenskum knattspyrnumönn-
um.
— Jú það er rétt, að ég hef
mikinn áhuga á að fá tækifæri til
að reyna mig sem atvinnumaður
með einhverju erlendu liði. Ég
vil hinsvegar taka það skýrt fram,
að ég veit ekki til þess, að neitt lið
hafi sýnt áhuga á þvf að fá mig til
sfn, heldur er ég að leita eftir þvf,
að komast f atvinnumennsku, eða
fá tækifæri til að reyna mig. Eg
ræddi þetta mál við Ásgeir Sigur-
vinsson í haust þegar við vorum f
Framhald á þls. 23
Teitur Þórðarson, markakóngur Islandsmótsins 1974, f baráttu við finnskan varnarleikmann f landsleikn-
um Island — Finnland f sumar.
Jóhannes Eðvaldsson reynir þarna hjólhestaspyrnu aftur fyrir sig f landsleik íslands og Belgfu I sumar.
Asgeir Elfasson fylgist spenntur með framvindu mála.
Hrakspárnar þjöppuðu okkur saman
Viðar
Símonarson
„Leikmaður
íslandsmótsins
1974
Iþróttafréttamenn Morgun-
blaðsins útnefndu Viðar Sfmonar-
son bezta leikmann Islandsmóts-
ins í handknattleik 1974. Af þvf
tilefni spratt viðtal það, er hér fer
á eftir.
Það er ef til vill að bera í bakka-
fullan lækinn að ætla að kynna
feril Viðars, svo kunnur sem
hann er, hvort heldur sem leik-
maður landsliðs eða Hauka og
F.H.
Viðar er fæddur og uppalinn
Hafnfirðingur. Hann komst fyrst
í kynni við handknattleikinn þeg-
ar í barnaskóla. Kennari hans var
hinn merki íþróttafrömuður
þeirra í Firðinum, Hallsteinn
Hinriksson, sem nú er nýlátinn.
Fljótlega átti handknattleikurinn
hug Viðars allan.
Ungur gekk hann til liðs við
íþróttafélagið Hauka, og fyrsta
árið, sem hann lék með því félagi,
vannst íslandsmeistaratitill. Það
var í þriðja flokki árið 1959. Upp
frá því lék hann með Haukum allt
til ársins 1970, þegar hann gekk í
F.H. og með þeim hefir hann tví-
vegis orðið Islandsmeistari, einu
sinni utanhúss og einu sinni inn-
anhúss, en það var í fyrra.
Telur þú Viðar, að útnefnding
bezta handknattleiksmannsins,
eins og Mbl. hefir verið með und-
anfarið, hafi eitthvert gildi?
„Já, alveg tvímælalaust. Hún ýt-
ir undir þá metnaðarkennd, sem
býr með okkur flestum, og hvet-
ur okkur til dáða hvern á sínu
sviði.“
En hvað um skrif fjölmiðla um
íþróttir almennt? „1 flestum
tilvikum held ég, að íþrótta-
hreyfingin njóti góðs af skrif-
um fjölmiðla. Einnig virkar
öll gagnrýni hvetjandi á iþrótta-
mennina sjálfa, og þá er vel. Hins
vegar finnst mér stundum sem
ósanngirni gæti. T.d. hefir mér
fundizt gæta nokkurrar ósann-
girni i garð Birgis Björnssonar
vegna vals á landsliði. Menn
verða að gera sér grein fvrir, að
það er verió að leita eftir verðug-
um arftökum eldri landsliðs-
manna. 1 öllum iþróttum þarf að
eiga sér stað endurnýjun. Sú
endurnýjun verður að eiga sér all
langan aðdraganda, má ekki eiga
sér stað allt í einu. Birgir er aó
leita fyrir sér, og ég tel það rétta
stefnu að leyfa yngri leikmönnum
að spreyta sig með landsliði. I
þessu sambandi hefir mér ekki
funizt gæta nógs skilnings hjá
sumum fréttamönnum."
Nú bjuggust menn ekki við
miklu af F.H.-liðinu í fyrra, en
annað kom á daginn.
„Já, það er rétt, ýmsir höfðu
orðið til að spá okkur lirakförum
■ s.l. vetur. Þessar hrakspár þjöpp-
uðu okkur enn betur saman, og í
lokin stóðum við með sigurlaunin
í höndunum. Það, sem er aðall
F.H.-liðsins, er hinn sterki félags-
andi, sem þar rfkir. Þetta er atr-
iði, sem fleytir okkur yfir margan
hjallann."
Varst þú ánægður með útkomu
þina og félagsins í fyrra?
„Já, eðlilegan var ég það. Ég
sjálfur lagði mjög hart að ntér.
Hvern einasta dag æfði ég út af
fyrir mig, líka um sumarið. Og
árangurinn lét ekki á sér standa.
Ég vil þó taka skýrt fram, að án
dyggrar aðstoðar félaga minna í
F.H. hefði ég aldrei hlotið þennan
glæsilega grip frá Morgunblað-
inu. Ég lít ekki eingöngu á þetta
sem viðurkenningu mér til handa,
heldur félögum mínum einnig,
þeirra elja og rækt við handknatt-
leikinn var engu síðri en mín.“
Nú er F.H. komið i aðra umferð
Evrópumeistaramótsins, og þá
drógust þið gegn svissnesku liði.
Hverjir eru möguleikar ykkar?
„Við eigum all góða möguleika
á að sigra þá. Ég hefi séð nokkr.a
leikmenn svissneska liðsins leika
með landsliði, og margir þeirra
eru stórgóðir. Það verður efalaust
um harða baráttu að ræða, og víst
er, að ýmislegt má ganga á áður
en við gefum eftir.“
Mega handknattleiksunnendur
ekki reikna með að sjá þig enn
um sinn klæðast treyju F.H. og
landsliós?
„Jú, það hefir ekki hvarflað að
mér að hætta handknattleiksiðk-
an, ég á mikið eftir. Ég dreg þó
enga dul á, að þetta hefir tekið
mikinn tíma, en eftir þeim tíma
sé ég ekki. Ef til vill væri ég nú
einhverjum krónum efnaðri ef ég
hefði ekki stundað handknattleik.
En sá góði félagsskapur og sú
ánægja, sem ég hefi notið i íþrótt-
unum, gera miklu meira heldur
en að brúa það bil.“
Morgunblaðið þakkar Viðari
greinargóð svör, og óskar þess, að
handknattleikurinn megi sem
lengst njóta starfskrafta þessa
glæsilega íþróttamanns.
Sigb.G.