Morgunblaðið - 30.06.1976, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 30. JUNÍ 1976
raðauglýsingar — raðauglýsingar — raðauglýsingar

húsnæöi óskast | húsnæöi í boöi þakkir
Iðnaðarhúsnæði með verslunaraðstöðu óskast keypt eða til leigu. Stærð 200 — 300 fm. Uppiýsingar sendist afgr. blaðsins fyrir 5. júlí merktar: „Electronic — 1 203". Vestmannaeyjar Til sölu við Foldarhraun ný einstaklings- íbúð. Tilboð óskast. Upplýsinqar í síma 98-1829. Beztu þakkir til allra þeirra, sem sendu mér kveðjur á sjötugsafmæli mínu 23. júní eða glöddu mig á annan hátt. Stefán Pétursson, frá Húsavík.

Vinsamlega birtið eftirfarandi smáauglýsingu

1 1 1 111111,1111111111 180 I l ^fio
i t i 1 I 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 i 1 1 1 1 1
i i i 1 1 1 J 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 540
1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 I 720
1 1 1 1 1 t 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 J 1 1 1 1 1 1 1 1 1 300
1 1 I 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1080
1 1 1 l 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 I 1 J l 1260

v
..,i.i. ...........yV"
“ Athugið
Skrifið með prentstöfum og <
„ setjið aðeins 1 staf i hvern reit
, Áríðandi er að nafn, heimili
og simi fylgi.
mSS,, i A.....
~y—v-
v
-v r
'/>, ,u=/'s,u zjj>-'
M£JIA V6.Ú& / 6A/UM
,/ ú&iiLíjzi
&?/•/,,/ J//x*
< 1 ,»
j -
REYKJAVÍK:
KJÖTMIOSTÖÐIN, Laugalæk 2,
SLÁTURFÉLAG SUÐURLANDS
Háaleitisbraut 68,
KJÖTBÚO SUÐURVERS, Stigah
HÓLAGARÐUR, Lóuhólum 2—6
SLÁTURFÉLAG SUÐURLANDS
HAFIMARFJÖRÐUR:
LJÓSMYNDA-
OG GJAFAVÖRUR
Reykjavíkurvegi 64,
VERZLUN
ÞÓRÐAR ÞÓRÐARSONAR,
Suðurgötu 36,
s Hver lína kostar kr. 1 ðO Meðfylgjandi er greiðsla kr.
NAFN: ......................................
ÁRBÆJARKJÖR
Rofabæ 9,
KÓPAVOGUR
HEIMILI: .
yi . 4 A A .
SÍMI:
. I
ÁSGEIRSBÚÐ, Hjallabrekku2
BORGARBÚÐIN, Hófgerði 30
Eða senda í pósti ásamt greiðslu til Smáauglýsingadeildar
Morgunblaðsins, Aðalstræti 6, Reykjavík.
A a A » . . . . - «
Sigurður Jónsson
kaupmaður - Minning
Fæddur 28. mars 1922
Dáinn 20. júní 1976.
Þessum fátæklegu- kveðjuorð-
um er ekki ætlað að rekja lífsferil
Sigurðar Jónssonar, til þess eru
aðrir mér miklu færari, en mig
langaði aðeins að minnast á það
sem gerði okkur Sigurð að sam-
starfsmönnum í nærri fjögur ár
— hann var dýravinur.
Dýravinur á þann hátt að hann
fórnaði málefninu miklu af frí-
tíma sínum, því honum þótti ekki
hara vænt um sitt eigið dýr, hund-
inn sinn, heldur öll dýr, og þótti
ákaflega sárt að vita þau illa leik-
in og misrétti og harðýðgi beitt.
Sigurður var kosinn í stjórn
Sambands dýraverndunarfélaga
Islands árið 1972 og starfaði þar
til dauðadags.
Það var ævinlega mjög gott að
leita til Sigurðar, þó að hann væri
störfum hlaðinn og auk þess hald-
inn erfiðum sjúkdómi. Og aldrei
Afmælis-
og
mimting-
argreinar
ATIIYGLI skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að bcrast blaðinu með
góðum fvrirvara. Þannig verð-
ur grein, sem birtast á í mið-
vikudagsblaði, að berast í sfð-
asta lagi fvrir hádegi á mánu-
dag og hliðstætt með greinar
aðra daga. Greinar mega ekki
vera í sendibréfsformi eða
bundnu máli. Þær þurfa að
vera vélritaðar og með góðu
línubili.
taldi hann eftir sér daglöng sjálf-
boðastörf við flóamarkaði,
merkjasölur, eða ferðir til athug-
unar á aðbúnaði dýra.
Dýrin á íslandi hafa misst góð-
an vin, sem starfaði í þeirra þágu
og við stjórn S.D.Í. höfum misst
góðan samstarfsmann.
Stjórn S.D.l. vottar konu hans
og hörnum dýpstu samúð.
J.S.
Vinur minn Sigurður Jónsson
kaupmaður lézt að morgni sunnu-
dagsins 20. þ.m. af völdum sjúk-
dóms þess, er hrjáð hafði hann
árum saman og hafði að lokum
yfirhöndina. — Asmaveiki er
þeim erfiðust, sem ekki lætur
hlut sinn og heldur ótrauður
áfram störfum, en svo var um
Sigurð. Þrátt fyrir veikindi lét
hann aldrei bugast, kvartaði ekki,
en gekk að sínum daglegu störf-
um eins og algengt er um dugnað-
armenn, sem ekki geta setið auð-
um höndum. Er fundum okkar
bar saman fyrir skömmu, var
hann með stórar ráðagerðir varð-
andi verzlun, en mig furðaði, að
hann léti sér slíkt til hugar koma
eins og komið var með heilsu
hans, en þannig var Sigurður.
Vinátta okkar hófst fyrir tæp-
um 40 árum. Á þeim aldri á mað-
ur allan heiminn og skilur ekki
merkingu orðsins „áhyggja“ og
er fullur af lífsþrótti og gleði.
Þannig kynntist ég Sigurði.
Ég minnist þeirra ára, er við
saman í hópi nokkurra vina
ferðuðumst um landið okkar,
skoðuðum óbyggðir þess, —
þá stóð timinn kyrr. En nú
er hugurinn reikar til baka,
skilur tíminn eftir hugljúfar
minningar, minningar um góðan
dreng, tilfinninganæman, sem
erfitt átti með að leyna geðhrifum
sínum, fljótur til að hryggjast og
fyrstur til að gleðjast, svo hlátur-
mildur að af bar. Sigurður valdi
sér ungur lífsstarf sitt og efaðist
aldrei um slefnuna. Eftir nám í
Verzlunarskóla lslands gerðist
hann starfsmaður í kjötverzlun
Hjalta Lýðssonar og varð brátt
deildarstjóri. Nokkrum árum síð-
ar varð hann deildarstjóri í verzl-
unum Kristjáns Jónssonar kaup-
manns, — „Kiddabúðum", — en
stofnsetti 1954 eigln matvöru-
verzlun, sem har.n rak um árabil
undir nafninu „Kjöt & Ávoxtir“
að Hólmgarði. Vegna veikinda
neyddist hann til að selja verzlun-
ina og keypti í staðinn barnafata-
verzlunina „Bellu“, er hann rak
með aðstoð konu sinnar og barna.
Foreldrar Sigurðar eru látin, en
þau voru Eydís Jónsdóttir og Jón
Sigurðsson skipstjóri, og var Sig-
urður yngstur þriggja systkina.
Árið 1956 gekk hann að eiga konu
síná, Lilju Guðrúnu Guðjónsdótt-
ur, og bjó henni og börnum þeirra
fallegt heimili að Grundarlandi 7.
Börnin eru fjögur: Jón, verzlun-
armaður, Eydís, heilsu- og snyrti-
fræðingur, Lilja Rós, 17 ára, og
Þórir, 11 ára. Einn sonarson átti
Sigurður, er ber nafn hans.
Við Dóra vottum Lilju, börnum,
sonarsyni og systkinum hans okk-
ar dýpstu samúð og þökkum vini
okkar fyrir allar þær fögru og
góðu minningar, sem hann skyldi
eftir handa okkur. Og við vitum,
aö hans bjargfasta trú og skoðun
á því hvað við tekur að loknu
þessu lífi, hefur nú rætzt fyrir
hann. Sigurður verður jarðsettur
i dag frá Fossvogskirkju.
Jón Magnússon.
Minning:
Kjartan G. Guðmunds-
son bifreiðarstjóri
Fæddur 14. ágúst 1903.
Dáinn 21. júnl 1976.
1 dag kveð ég föðurbróður minn
Kjartan G. Guðmundsson, en
hann andaðist í St. Jósefsspítalan-
um í Hafnarfirði 21. júní s.l., eftir
erfiða sjúkdómslegu.
Kjartan var borinn og barn-
fæddur Hafnfirðingur, en hann
var fæddur 14. ágúst 1903, og
fluttist þriggja ára gamall með
foreldrum sínum, Guðmundi
Magnússyni og Stefaníu Halldórs-
dóttur, að Suðurgötu 19, siðar 45,
i Hafnarfirði. Þar stóð heimili
hans síðan til dauðadags.
Ég sem þessar línur rita átti því
láni að fagna að vera fædd og
uppalin í næsta húsi. Þótt það
stæði við aðra götu, lágu lóðirnar
saman og því stöðugur samgangur
milli heimilanna. Mín fyrstu spor
út af heimili minu lágu að Suður-
götu 45, þar sem ég var ávallt
velkomin af öllu heimilisfólkinu
þar og gat komið og farið eftir
eigin vild.
Á þessum árum var Kjartan að
hætta bifreiðaakstri sem aðalat-
vinnu og tók jafnframt að annast
viðgerðir hjólbarða og búskap.
Hann var því jafnan heima við
störf sín og var þá gott að eiga
góðan frænda, sem jafnan var
boðinn og búinn til þess að hlusta
á kvabbið i litiu frændsystkinun-
um sínum og leysa vandamál
þeirra, svo þau gætu hoppað glöð
og ánægð aftur heim. En brátt
komu upp önnur vandamál, og
þar sem faðir okkar var sjaldan
heima á daginn, var farið til
Kjartans, sem fúslega og með
glöðu geði hélt áfram að sinna
smáfólkinu og þörfum þess. Það
voru því ærið margar ferðirnar
sem við fórum til Kjartans
frænda dag hvern með ýmis
vandamál, sem upp komu og allt-
af var okkur jafnvel tekið, þótt
ekki verði sagt að við höfum flýtt
fyrir honum. En það gerði ekkert
til, bara ef að hægt var að leysa
vandann.
Þannig liðu árin og jafnframt
breyttust þarfir okkar fyrir að-
stoð á ýmsum sviðum, en alltaf
var hugur Kjartans til velgengni
okkar sá sami. Á sama hátt var
viðhorf hans til litils drengs, sem
siðar kom inn á heimili hans og
hefur alizt þar upp. Eftir brottför
mina úr Hafnarfirði hafa leiðir
okkar sjaldnar legið saman, en
alltaf hefur viðmót hans, hjálp-
semi og hjartahlýja verið hin
sama.
Á siðustu árum hefur Kjartan
borið það með sér að hann hefur
ekki gengið heill til skóar. Aldrei
kvartaði hann þó né æðraðist og
var tregur til þess að leita læknis.
I öndverðum aprílmánuði þessa
árs för hann svo á spítala til rann-
sóknar. Hann gekk síðan undir
hættulegan uppskurð sem ekki
bar árangur og dró hann að lokum
til dauða.
Þegar ég lít yfir farinn veg og
samskipti okkar systkinanna við
hann, fæ ég ekki nógsamlega
þakkað honum fyrir þolinmæðina
við öllu kvabbinu og hjálpsemi
hans þá og ætíð síðan.
Ég kveð svo kæran fööurbróður
og bið algóðan Guð að styrkja
ástvini hans alla í sorgum þeirra,
og veita honum inngöngu í dýrð-
arríki sitt.
Stefanfa S. Víglundsdóttir.