Morgunblaðið - 08.09.1976, Qupperneq 25

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 8. SEPTEMBER 1976
25
n i k í
fréttum
Agúrkutíð
hjá sleða-
hundum. . .
+ Þeir mega muna sinn flfil
fegurri sleðahundarnir á
þessari mynd. Áður voru
þeir þarfasti þjónninn i
heimskautslöndum norðurs-
ins en nú hefur tæknin gert
þá óþarfa með öllu. Með öfl-
ugum móttökutækjum og
hjáip gervihnattar geta (-
búar smábæjarins Noorvik I
Alaska haft samband við
menn um allan heim en
þurfa ekki lengur á aðstoð
hundanna að halda þegar
þeir vilja blanda geði við
annað fólk.
Snjómaðurinn
skelfilegi...
+ Bandarfskir fjallgöngu-
menn, sem um þessar mundir
klffa brattar skriður Himalaya-
fjalla og halda þannig upp á
afmæii þjóðar sinnar, hafa
gjarnan augun opín og ifta vel f
kringum ef Snjómaðurinn
skelfilegi skyldi birtast þeim
öilum að óvörum. Á leið sinni
upp fjaliið komu þeir við f
klaustri lamamunka og þar var
þeim sýnt höfuðleður af Snjó-
manni og handarbein eins og
sjá má á þessari mynd.
Að eiga sér hugsjón
+ Það er misjafnt hvað
mennirnir hafast að og
danski kvikmyndagerðar-
maðurinn Jens Jörgen
Thorsen virðist eiga þá hug-
sjón æðsta að gera mynd um
kynferðislff og drykkjuskap
Jesú Krists, hvaðan sem
hann hefur nú heimildir um
þá hluti. Þó að Danir kalli
ekki allt ömmu sfna f
þessum efnum þótti þeim þó
sem nú væri mælirinn full-
ur og neituðu Thorsen um
leyfi til kvikmynda-
tökunnar. Thorsen leitaði þá
til Svfþjóðar og Frakklands
en hafði ekki erindi sem erf-
iði og nú ætlar hann að
reyna fyrir sér f Bretlandi.
Hume kardináli og erki-
biskup af Westminster sagði
þegar hann frétti um fyrir-
ætlanir Thorsens að hann
vonaðist til að enginn sæi
sér hag f að ieggja fram fé
til framleiðslunnar og
stuðla með þvf að þessum
ömurleika.
+ Leikstjórinn Ken Russel,
sem m.a. gerði kvikmyndina
„Tommy“ ætlar að leika leik-
stjóra f næstu mynd sinni sem
fjallar um hetju þöglu
myndanna, Valentino. Brezka
leikarasambandið mótmælir
þessu kröftuglega og krefst
þess að viðurkenndur leikari
fari með hlutverkið.
— Hafnir
Framhald af bls. 10
á döfinni á vegum hreppsins,"
sagði Jósef. 1 þessu sambandi
yrði kappkostað að ljúka yrði
kappkostað að ljúka við að
leggja varanlegt slitlag á götur
þorpsins ásamt því að Hafna-
menn legðu á það mikla áherzlu
að fá varanlegt slitlag á þjóð-
veginn inn að Reykjanesbraut.
Þá væri dýpkun hafnarinnar
mikið mál og yrðu framkvæmd-
ir þar að lútandi hafnar í haust.
Eins og er nýtist ekki nema
hluti 130 metra langs viðlegu-
kants vegna þess hve höfnin er
grunn, og geta því ekki stórir
bátar lagzt þar að bryggju.
Jósef sagðist vona að á þessu
væru orðnar breytingar þegar á
næsta sumri.
„Það sem okkur vantar þó
helzt er fleira fóik því sjávarút-
vegurinn getur lítið vaxið nema
fleira fólk setjist hér að og að
fleiri hefji hér útgerð. Her er
eitthvað af húsnæði fyrir hendi
og hér ætti að vera nokkuð gott
að búa. Flestir hlutir eru i
nokkuð góðu lagi, þó svo að
litlum stað sem þessum séu
auðvitað nokkur takmörk sett,“
sagði Jósef að lokum. ágás.
— Kristnir menn
Framhald af bis. 23
einum minna minnstu bræðra,
það gjörið þér mér.“
Minnsti bróðir hans gæti
gjarnan verið úr hópi Pales-
tinumanna og íslamstrúarfólks
ekkert síður en katólskra og
mótmælenda.
Þessi orð hans eru liklega
mælikvarði þess, hvað er að
vera kristinn maður, og sá
mælikvarði æðri öllum trúar-
játningum og helgisiðum
kirkjudeildanna, þótt slíkt geti
verið nauðsynleg tæki eða um-
búðir.
Einu sinni kom tyrkneskur
herflokkur að armenskum
bóndabæ úti i skógi. Þetta var á
ofsoknartímum. Bóndinn og
uppkomnir synir hans voru
skotnir fyrir augum eiginkonu
og dætra. Þær siðan seldar i
ánauð.
Löngu siðar kom foringi tyrk-
nesku herdeildarinnar helsærð-
ur á sjúkrahús, þar sem elzta
dóttir armenska bóndans var
orðin yfirhjúkrunarkona á veg-
um Breta. Hún þekkti þennan
morðingja fjölskyldunnar og
henni var innanhandar að láta
hann kveljast og deyja. Samt
hjúkraði hún honum svo sem
bezt varð á kosið. Hann þekkti
hana líka og var hræddur við
hefnd hennar. Þegar hann
mörgum vikum seinna útskrif-
aðist hraustur af sjúkrahúsinu,
spurði hann undrandi: Hvernig
hefur þú getað sýnt mér, „villu-
trúarmanni", sem myrt hefur
föður þinn og bræður svo mikla
umhyggju og ástúð?“
Hún hugsaði sig um eitt and-
artak og svaraði svo: „Ég er
kristin kona.“ Hún hafði
sannað að svo var.
Reykjavik 21. ág. 1976.
Árelfus Nfelsson.
— Fatasýningin
Framhald af bls. 5
verða kynntar 4 aðrar iðngreinar,
en þær eru hárgreiðsla, hárskurð-
ur, kjólasaumur og klæðasaumur
(klæðskerar). Kynning þessi fer
fram I anddyri hallarinnar og þar
verður gestum sýningarinnar boð-
ið upp á ókeypis hársnyrtingu.
Verkefnaráð islenzkrar iðnkynn-
ingar taldi þetta heppilegt fyrir-
komulag, því með þvi að sýna
þessar iðngreinar sér mundu þær
ekki hljóta eins mikla athygli og
eftirtekt.
Einnig verður i anddyrinu visir
að farandsýningu Islenzkrar iðn-
kynningar, sem mun fara út um
landsbyggðina siðar meir. Þarna
verða veittar almennar upplýsing-
ar um íslenzkan iðnað, en þessi
vísir er þríþættur og á eftir að
vaxa.
Veittar verða viðurkenningar
fyrir þrjá bása, sem að dómi sýn-
ingarnefndar eru bezt hannaðir.
Fyrir vikið hafa sýningaraðilar
vandað sérstaklega til básanna og
þar er mörg skemmtileg skreyt-
ingin, hvort sem hún er úr dýr-
indis viði eða kassafjölum. Verð-
launaskjölin verða veitt meðan á
sýningu stendur og munu þeir
heppnu þvi eiga kost á að láta
viðurkenningarnar blasa við gest-
um.
ENGIN SVNING
An hressingár
Eins og venja er um miklar
sýningar hefur í þetta sinn verið
komið upp aðstöðu, þar sem fólk
getur fengið hressingar við vægu
verði. Bítibúrið er hluti af svæð-
inu sem tízkusýningarnar fara
fram á og er það skemmtilega
hannað. Það eru þrir ungir mat-
reiðslumeistarar sem tekið hafa
að sér veitingarnar, þeir Haukur
Hermannsson, Páll Arnar Arna-
son og Einar Arnason.
HAPPDRÆTTI
Verði aðgöngumiða er stillt í
hóf og þannig kostar aðeins 400
krónur fyrir fullorðna og 200 fyr-
ir börn. Ókeypis sýningarskrá
fylgir og gildir hún sem happ-
drættismiði, og dregið verður um
vinning hvert kvöld kl. 21 og verð-
ur sá vinningur islenzkur fatnað-
ur að verðmæti 25 þúsund krón-
ur. I lok sýningarinnar verður svo
dregið um aðalvinning, en hann
er islenzkur fatnaður eftir eigin
vali á alla fjölskylduna að and-
virði kr. 200 þúsund.
ágás.
— Indversk
Framhald af bls. 15
sem er i eign afkomenda Jaipur
fjölskyldunnar. Rikisstjórnin
hefur lofað að skipta öllu því,
sem kann að finnast, með Jai-
pur fjölskyldunni, en rikidæmi
hennar var I fréttum nýlega,
þegar skattheimtumenn fundu
leyniherbergi í höllum sem hún
á þar sem geymt var gull og
silfur. Sagðist fjölskyldan ekk-
ert hafa vitað um þau herbergi.
Maharajahn sjálfur fór frá
Amber höllinni skömmu eftir
að hann átti að hafa grafið fjár-
sjóð sinn. Fluttist hann um 10
kílómetra leið til nýrrar höfuð-
borgar sinnar, Jaipur, sem var
byggð úr bleikum sandsteini og
er enn í dag kölluð bleika borg-
in. Virkið var þó ekki yfirgefið
og álitið er liklegt, að hann hafi
geymt fjársjóði sína þar, þar
sem auðvelt var að komast
þangað frá Jaipur. Hvort sem
hann gerði það eða ekki, þá er
þvi almennt trúað i Indlandi, að
hinir ríku prinsar hafi yfirleitt
falið sina gífurlegu fjársjóði
einhvers staðar.
GagnvarinnV/IÐ U R
Sérlega hagstætt verö
^ TIMBURVERZLUNIN VttLUNDUR hf.
Klapparstíg 1. Skeifan 19.
Símar 18430 — 85244.