Morgunblaðið - 18.09.1976, Blaðsíða 8

Morgunblaðið - 18.09.1976, Blaðsíða 8
8 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 18. SEPTEMBER 1976 Minnispenmgar HINN mikli fjoldi minnispeninga, sem sleginn hefir verið undanfarin ár, hefir létt pyngju margs mynt- safnarans. Nú er það auðvitað ekki svo, að allir myntsafnarar safni minnispeningum; alls ekki. Þó eru þeir nú býsna margir, og þetta vita þeir, sem láta slá minn- ispeninga, af einu eða öðru tilefni. Það er nefnilega frjálst hverjum og einum að slá, eða láta slá minnispeninga Jafnframt er það svo hverjum og einum frjálst að velja og hafna í hvert skipti, hvort hann vill kaupa þennan eða hinn peninginn. Flestir eða allir minnis- peningarnir, sem slegnir hafa ver- ið hér á landi, eða slegnir hafa verið erlendis fyrir íslenzka aðila, hafa verið slegnir i fjáröflunar- skyni, að einu eða öllu leyti. Mjög misjafnlega hefir verið vandað til minnispeninganna, og þeir hafa verið seldir misjafnlega dýrt. Ég mun nú víkja nokkrum orðum að því, hvaða eiginleika minnispen- ingur þarf að hafa til þess að verða góður safngripur. Það er þó alls ekki neitt skilyrði, að minnispeningurinn þurfi að hafa alla þá eiginleika, sem upp taldir verða. 1. Tilefnið þarf að vera mikið, eða gott. Sem dæmi um þetta atriði má nefna: Alþingishátíðin 1930, Þjóðhátíðin 1974, Heima- eyjargosið 1973 (það var mikið tilefni, þótt ekki væri það gott), Hundrað ára afmæli Þjóðminja- safnsins 1963, Ólympiuleikarnir o.s.frv. 2. Opinber, ábyrgur aðili standi að útgáfunni. Sem dæmi má nefna Ólympíunefnd íslands, sem látið hefir slá peninga 1972 og 1976, borgarstjórn Reykjavíkur, sem lét slá peninga 1974, stjórn félags Sjálfstæðismanna í Austur- bæ, Norðurmýri, sem lét slá pen- ing 1975, Stjórn KR, sem lét slá KR peninginn. Svona mætti lengi telja. 3. Hámarksupplag peningsins þarf að tilkynna opinberlega. Helzt, og það eykur gildi minnis- penings verulega, þarf að slá núm- er peningsins og heildarfjölda þeirra í rönd peningsins. Er þetta mjög að verða algengara á sein- ustu 2 árum. 4. Tilkynna þarf, og helzt að slá einnig i röndina, hvaða málmur er í peningnum, t.d. 999 eða 925 silfur; brons eða þá hvaða blanda af gulli er i peningnum. Ekki er alltaf hægt að koma þessum upp- lýsingum í rönd peningsins og verður þá að duga, að þessar upp- lýsingar fylgi með á spjaldi, þótt ekki sé það eins gott. 5. Samkeppni, helzt opinber, verði um hönnun penings. Mjög hefir skort að þessu atriði hafi verið gefinn nægur gaumur hér á landi. Það er alveg ótrúlegt, hve hægt er að koma smekklega fyrir mörgum smáatriðum á ekki stærri flöt en minnispening. Og á sama hátt að skemma góða hugmynd með lélegri útfærslu islenzkir listamenn ættu að fá miklu fleiri tækifæri en þeim hafa verið gefin. 6. Minnispeningur sé sleginn hjá þekktum og viðurkenndum að- ila, sem hefir í sinni þjónustu góða mótagrafara Það er nefnilega alls ekki sama, hvernig mótin eru gerð. Þarf mikla kunnáttumenn til að útfæra rétt hugmyndir lista- mannsins. sem hannaði pening- inn. Einnig eru betri tæki til slátt- unnar hjá stærri myntsláttum, tæki til að slá upplagsstærð og aðrar upplýsingar í rönd penings- ins. Og betri tæki til að upplýsing- ar um málminnihald séu réttar, eins og sagt er í peningnum, og ábyrgð tekin á þvi atriði. 7. Mótin á svo annaðhvort að varðveita hjá opinberum aðila, svo sem Þjóðminja eða byggðasafni, eða eyðileggja þau i viðurvist fógeta. Skal tilkynnt hvor kostur- inn hefir verið valinn. Er þetta sjálfsögð ráðstöfun, svo ekki verði um endursláttu að ræða, i blóra við upphaflegt, tilkynnt, upplag. Minnispeningar eru alltaf án verðgildis og eru þannig ólíkir myntinni. Margir gamlir danskir kóngaskiptapeningar, tveggja krónu silfurpeningar yfirleitt, eru eftir RAGNAR BORG skráðir sem mynt. Örfá eintök af þessum peningum voru vanalega slegin án verðgildis, en eru varla til hér á landi. Alþingishátíðarpen ingarnir frá 1930 hafa verðgildið 2, 5 og 10 krónur slegið í rönd peninganna. Alþingishátíðarpen ingarnir eru þó ótvirætt minnis- peningar en ekki mynt, þótt sums staðar séu þeir skráðir sem mynt í erlendum myntverðlistum. Dr. Kristján Eldjárn hefir ritað um Al- þingishátíðarpeningana i Árbók Hins islenzka fornleifafélags árið 1962. Fæst grein þessi einnig sér- prentuð. Er þar fjallað mjög ítar- lega um gerð Alþingishátíðarpen- inganna, hvernig og hvers vegna þeir voru gerðir o.s.frv. Vil ég benda sem fiestum á að lesa þessa grein þvi hún er bæði fróðleg og skemmtileg. Sýnishorn þess hvernig orðhagur fræðimaður ger- ir verki fullkomin skil. Ég las það nú í sumar einhvers staðar í er lendum katalóg, að 10 krónu pen- ingurinn, frá Alþingishátiðinni væri af mörgum talinn fallegasti peningurinn, sem sleginn hafi ver- ið á þeim árum. Jóns Sigurðssonar 500 krónu gullpeningurinn frá 1961, 50 krónu peningurinn frá 1968, svo og silfur 500 og 1000 krónu pen ingarnir og 10.000 krónu gullpen ingurinn frá 1974 eru allt skráðir sem mynt, en ekki minnispening- ar, þrátt fyrir að þessir peningar hafa aldrei farið i umferð Ég er oft að því spurður, hvers virði þessi eða hinn minnispening- urinn sé. Þvi er til að svara, að minnispeningur er málmsins virði, sem i honum er. Það að sumir minnispeningar hafa sérstöðu kemur af fágæti þeirra, fegurð eða að um hvort tveggja er að ræða. Eru þeir þá oft seldir dýrari en málmurinn í þeim annars væri hjá gullsmið eða koparkaupmanni. Al þingishátíðarpeningarnir voru til dæmis seldir á 42.000 krónur hjá Myntsafnarafélaginu um daginn, en ætli það fengjust meira en 2—300 krónur fyrir silfrið í þeim. Þeir eru margir, sem hafa gam- an af að eiga minnispeninga. Þeir eru oft afar fallegir og sérstakir og oft styrkir maður gott málefni og fær minnispening i staðinn KEISARAKRÓNA (Frittillaria imperialis) Á 16 öld var mikill garðyrkju- áhugi rik|andi við austurisku keisarahirðina og árið 1 573 réð Maximilian keisari annar flaemska grasafræðinginn Charles ðe l'Ecluse (Clusius) til starfa við hina keisara- legu garða í Vinarborg. Hann viðaðí að sér plöntum víðsvegar að og þrem árum síðar — árið 1576 — fékk hann KEISARAKRÓN UNA ásamt fleiri laukjurtum senda frá Konstantinópel og nefndi hana á latinu C0R0NA IMPERIALIS sem beinlinis þýðir KEISARAKRÓNA. en nafninu var siðar breytt. Heimkynni jurtarinnar eru í háfjöllum Indlands og Kasmir þar sem hún vex i um 3000 m fiæð Hún hefur snemma borist til landanna fyrir botni Mið- jarðarhafs, einkum Persiu (Iran) — kransinum er svo brúskur af gras- kenndum, grænum blöðum Þetta einkennilega vaxtarlag jurtarinnar, ásamt hennar hátignarlega uppruna, varð þýska skáldinu Brockes tilefni til heimspekilegra hugleiðinga i litlu Ijóði sem I lauslegri þýðingu myndi hljóða eitthvað á þessa leið: Þú keisara- og kónga-hjörð svo krýnd og tignuð hér á jörð með gullí og glæstu fasi. Sjá, þetta blóm oss lærdóm lér að loks þitt tigna höfuð ber kórónu úr grænu grasi Laukar keisarakrónunnar geta orð- ið afar stórir eða allt að því eins og barnshöfuð. og lykta þeir mjög illa Liklega hverfur þó lyktin við suðu þvi að i Austurlöndum voru laukarn- ir etnir með bestu lyst- og eru hún var meira að segja um skeið einnig nefnd LILIUM PERSICUM (Persalilja) þvi talið er að til hennar sé höfðað á vissum stöðum í bibli- unni og mynd hennar má sjá á gamalli mynt frá þeim tima að „Ágústus var keisari i Rórharborg og Heródes konungur í Gyðingalandi" Hún hefur lika breiðst furðu fljótt um Evrópu þvi aðeins 30 árum eftir komu hennar til Austurrikis nefnir Shakespeare hana i leikriti sinu „A Winthers Tale" Sú skýring hefur veríð fram sett á hinni öru útbreiðslu jurtarínnar að gullgerðarmönnum miðalda hafi þótt gullinbúnir lauk- arnir liklegir til þess að vera i ætt við hinn eðla málm svo sem vænta mátti af jafn tiginni jurt sem CORONA IMPERIALIS Keisarakrónan er vissulega mynd- arleg og hátignarleg jurt. Stöngull- inn er stinnur, um það bil metri á hæð, þéttblaðaður neðst, með kransi af hangandi klukkublómum i toppi, venjulega rauðgulum en til eru líka afbrigði með rauðum eða Ijósgulum blómum Ofaná blóm- kannski enn. Annars eru þeir sagðir eitraðir séu þeir etnir hráir Varla mun þó hætta á að nokkur fari að leggja sér þá til munns hér á landi þvi nokkuð yrðu það dýr matarkaup; Keísarakrónan hefur svolítið verið ræktuð hér og þrifst bærilega á hlýjum og skjólgóðum stað i garðin- um sem ekki liggur undir vatni að vetrinum og vel nýtur sólar. Það sem mestum erfiðleikum veldur við ræktun hennar hér er það hversu fljót hún er til á vorin og þarf þvi oftast að skýla henni fyrir vorfrost- um Hún blómstrar venjulega um mánaðamótin mai-júni, stendur lengi i blóma og kemur siðan með volduga fræbauka, sem prýða hana það sem eftir er sumars Sá leiði misskilningur hefur ein- hvern veginn orðið landlægur hér að kalla ELDLILJUNA (Lilium bulbiferum) KEISARAKRÓNU og eru þær frænkur þó ærið ólíkar i útliti og allri framgöngu. En þó ELDLILJAN, sem áður hefur verið fjallað um i þessum þáttum, sé alls góðs verð, skal þó „keisaranum það- sem keisarans er." Ó.B.G. Briflge Frá Ásunum: Úrslit siðasta kvölds, þessi: urðu A-riðill: Stig 1. Haukur Hannesson — Ragnar Björnsson 2. Heiðar Hólm — 199 HaukurIngason 192 3. Trausti Finnbogason - - Vilhjálmur Þórsson 188 4. Dröfn Guðmundsdóttir — Erla Sigurjónsdóttir 176 B-riðill: 1. Sigtryggur Sigurðsson — Sigurjón Tryggvason 195 2. Kristján Blöndal — Friðrik Indriðason 188 3. Guðmundur Arnarsson — Jón Baldursson (ul) 187 4. Ingibjörg Halldórsdóttir — Sigriður Pálsdóttir 181 Meðalskor I báðum riðlum var 165 stig. Þátttaka var mjög góð, eða 24 pör. (Jrslit þessa kvölds eru enn ein sönnun þess, að allir geta sigrað. Haukur og Ragnar eru nýlega farnir að spila saman, með ágætum árangri. Sama má segja um þá Sigtrygg og Sigur- jón. Þeir koma vel út saman, þannig að Sigtryggur getur einnig sigrað í Kópavoginum. Vegna breytinga á spiladögum BR, má vænta þess, að æ fleiri spilarar leggi leið sina til As- anna i vetur, og eru allir þeir spilarar velkomnir, sem slíkt hafa i hyggju. Aðalfundur félagsins verður haldinn sunnudaginn 26. sept., og eru félagar hvattir til að mæta, en fundur hefst kl. 14.00. I vetur fyrirhugar stjórn Ás- anna, i samráði við Félags- málastofnun bæjarins, að halda námskeið eða kennslu í bridge. Munu yfirvöld í Kópa- vogi vera hlynnt því máli, en mál þetta er þó enn á frum- stigi. Næsta keppni Ásanna, að loknum sumarbridge, er haust- keppni í tvimenningi sem er þrjú kvöld. Nv. haustmeistarar eru þeir Magnús Aspelund og Steingrímur Jónasson. öllum er heimil þátttaka. Istigakeppni okkar er staðan nú þessi: Stig 1. Ester J akobsdóttir 15 2. Þorfinnur Karlsson 14 3. Guðmundur Pétursson 9 Næsta kvöld lýkur sumar- spilamennsku og verða verð- laun veitt fyrir hana, á fyrsta haustkvöldi okkar. Keppnisstjóri. Frá Bridgefélagi kvenna. Vetrarstarf félagsins hófst sl. mánudag með þriggja kvölda einmenningskeppni. Spilað er í þremur 16 para riðlum. Röð efstu kvenna er þessi: Margrét Margeirsd. 118 Ingunn Hoffmann 110 Guðmundía Pálsdóttir 107 Halldóra Guðmundsd. 105 Gerður ísberg 105 Guðrún Jónsdóttir 104 Viktoria Ketilsd. 104 Herdís Brynjólfsdóttir 103 Alda Hansen 103 Halla Bergþórsd. 102 Meðalskor 90 stig. Önnur umferðin verður spil- uð á mánudaginn kemur. Spil- að er i Domus Medica og hefst keppnin klukkan 20 stundvís- lega. A.G.R.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.