Morgunblaðið - 16.12.1976, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 16. DESEMBER 1976
itJöruti Útgefandi hf. Árvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri Haraldur Sveinsson.
Ritstjórar Matthfas Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Ritstjórnarfulltrúi Þorbjörn Guðmundsson.
Fréttastjóri Björn Jóhannsson.
Auglýsingastjóri Árni GarSar Kristinsson.
Ritstjóm og afgreiðsla Aðalstræti 6, slmi 10100
Auglýsingar ASalstræti 6, simi 22480
Áskriftargjald 1100.00 kr. á mánuSi innanlands.
í lausasölu 60.00 kr. eintakið.
Verður efnahagsbat-
inn stöðvaður?
Línurnar í efnahags-
málum okkar ís-
lendinga um þessar mund-
ir eru í rauninni afar skýr-
ar samkvæmt þeim upplýs-
ingum, sem fram koma í
nýrri greinargerð Þjóð-
hagsstofnunar um fram-
vindu efnahagsmála í ár og
horfur á árinu 1977. Eftir-
farandi staðreyndir blasa
við. Ríkisstjórnin, sem tók í
raun við þrotabúi í efna-
hagsmálum óðaverðbólgu
og tómum sjóðum, hefur á
tveimur árum náð þeim
árangri, að verðbólgan
hefur minnkað um
helming frá því sem hún
var, þegar ríkisstjórnin tók
við völdum. Viðskipta-
hallinn við útlönd hefur
minnkað úr 11—12% af
þjóðarframleiðslu niður í
3,6% á þessu ári. Gjald-
eyrisstaðan hefur farið
batnandi. Gert er ráð fyrir,
að ríkissjóður verða
greiðsluhallalaus á þessu
ári og nú þessa dagana er
Alþingi að afgreiða fjárlög
sem einkennast af mikilli
aðhaldssemi.
1 dag eru til staðar allar
forsendur til þess, að hin
jákvæða þróun geti haldið
áfram. Við getum náð verð-
bólguvextinum enn meira
niður á næsta ári. Við get-
um bætt viðskiptajöfn-
uðinn enn betur. Við get-
um bætt gjaldeyrisstöðuna
enn betur. Við getum náð
enn betri tökum á opinber-
um fjármálum og sterkari
stjórn á efnahagslífinu í
heild sinni. Og þær verð-
hækkanir, sem orðið hafa á
erlendum fiskmörkuðum
munu stuðla að því, aó
þetta verði unnt og að
okkur takist að komast upp
úr þeim efnahagslega öldu-
dal, sem við erum nú í.
En hér er víð vissan
vanda að etja. Enda þótt
allar þessar stærðir, sem
skipta máli í okkar efna-
hagskerfi, sýni jákvæða
þróun er hitt alveg ljóst, að
dýrtiðin hefur kreppt mjög
að kjörum almennings í
landinu. Þetta á sérstak-
lega við láglaunafólk, þ.e.
ófaglærða verkamenn,
iðnverkafólk, afgreiðslu-
og skrifstofufólk, og líf-
eyrisþega. Kjör þessara
hópa þarf að bæta verulega
á næsta ári og það á að vera
unnt.
En að mati Þjóðhagsstof-
unar er það alger forsenda
þess, að efnahagsbatinn
haldi áfram, að aðhald
verði í opinberum útgjöld-
um og lánveitingum. Og
ennfremur, að hófsemi
gæti í kjaramálum á næsta
ári. Alþingi mun næstu
daga afgreiða fjárlög, sem
einkennast af aðhaldi.
Bankakerfið hefur nú um
nokkurra missera skeið
náð verulegum tökum á út-
lánaaukningu og hjá fjár-
festingarsjóðum hefur
nokkuð miðað á þessu ári.
Sá árangur, sem fjármála-
ráðuneytið hefur náð við
að halda útgjöldum innan
ramma fjárlaga er
jákvæður.
En nú er spurt; hvað
verður um kjarasamninga
á næsta ári. Þeir, sem
svartsýnir eru, spá launa-
sprengingu næsta vor. Við
skulum aðeins doka við og
gera okkur grein fyrir því,
hvað það mundi þýða, ef
svo færi. Launasprenging
mundi þýða, að afkoma
undirstöðuatvinnuveg-
anna færi versnandi. Hún
mundi þýða vaxandi en
ekki minnkandi verðbólgu.
Hún mundi þýða vaxandi
en ekki minnkandi
viðskiptahalla á næsta ári.
Hún mundi þýða
minnkandi en ekki vaxandi
gjaldeyrissjóð og svo mætti
lengi telja.
Hver er bættari með því
aö samið verði næsta vor
um stórfelldar launa-
hækkanir, sem hefðu
þessar afleiðingar. Mundi
láglaunafólkið græða á
því? Mundu verkamenn,
iðnverkamenn, afgreiðslu-
fólk og lífeyrisþegar græða
á því? Hefur þetta fólk
grætt á verðbólgunni
síðustu ár? Svari hver sem
svara vill en svörin
þekkjum við öll. Aukin
verðbólga mundi ekki bæta
kjör þeirra, sem allir eru
sammála um að tryggja
þurfi kjarabætur.
Á næstu mánuðum verða
teknar ákvarðanir um
kaup og kjör, sem I raun
eru einnig ákvarðanir um
það, hvort efnahagsbatinn
heldur áfram eða ekki. Við
skulum taka þessar ákvarð-
anir með opin augu og gera
okkur strax grein fyrir
afleiðingum þess ef kjara-
málin fara úr böndum.

____jíeinaformi" eða
„bókmenntalega ^ hugsj6n
mennskn g B hlaðamcnnsku
isss
~*srsr~
ÍHSVSi
r>Aifínni rri -
kristnum manni. enda„^“vorki
s=2
_ nenni vi ^
f ‘þjer ekki úr
T~_a(Pbenda á afl minningabæk-
"Sefu^'n"tengálum^
" . tyrrnefndri minmnsabóluj,
fiininu pclma. er sk ,
Jfeiminn au fjalla
ráSsrsrtns
l:i kirkiunnar mönn*
farifl fram hjáAtirkjiann
ÍHSES
SSíHiáss:
T^fl rát afgguflspj51lunum afl
eftir Morgunblaðinu: „I mið-
bókinni tlngur eg var fjallaði
Laxness m.a. um Krist...“, en í
Reykjavíkurbréfinu stendur að
sjálfsögðu: „t miðbókinni, 1
túninu heima, fjallaði Laxness
m.a. um Krist...“ Og Þjóð-
viljinn hefur enn eftir Morgun-
blaðinu: „í fyrrnefndri
minningabók, Ungur eg var, er
skáldið að venju ófeimið að
fjalla um viðkvæmustu
málefni...“, en í Reykjavíkur-
bréfinu stendur að sjálfsögðu:
„I fyrrnefndri minningabók, I
túninu heima, er skáldið að
venju ófeiminn að fjalla um
viðkvæmustu málefni...“
t guðanna bænum Svavar
minn, upp á hærra plan, annað
getur hefnt sín illilega eins og í
þessu tilfelli. Og vinsamlegast
lestu nú bækur Halldórs
Laxness, áður en þið þarna í
Síðumúlanum fjallið um þær og
það sem um þær er ritað. Hann
hlýtur að eiga það skilið, þótt
sletzt hafi upp á vinskap ykkar.
Með kveðju til Gils,
Matthfas Johannessen.
proui
^^^^ení^eíta istenff
Hryssingslegt rit
minnii
Jón Auftuns
Lestunu
Laxness, Svavar
ÖSKÖP er nú ömurlegt að láta
alltaf draga sig niður á plan
sem engum manni er sæmandi
(ég tala nú ekki um nú á dögum
þegar blaðamennska á að vera
listræn). Nú síðast fjallar
Svavar Gestsson (s), ritstjóri
Þjóðviljans og kollega, um
síðasta Reykjavíkurbréf
Morgunblaðsins og kemst að
þeirri niðurstöðu að ég hvetji
til þess að lúskrað sé á Halldóri
Laxness. Ekkert er fjær lagi. 1
Reykjavikurbréfinu er
einungis varpað fram þeirri
spurningu, hvers vegna íslenzk
kirkja rökræðir ekki við hann
um undirstöðuatriði kristn-
innar fyrst skoðanaágreiningur
skáldsins og kirkjunnar manna
er jafn augljós og raun ber
vitni.
En látum það vera.
Hitt er kollrak að það skuli
vera opinberað í Þjóðviljanum í
gær, að ritstjóri blaðsins fjallar
um Reykjavikurbréfið um
Laxness^þar sem honum var að.
sjálfsögðu sýnd full kurteisi
þótt sumar fullyrðingar hans
væru dregnar í efa eins og
gengur, án þess ritstjórinn hafi
lesið minningabækur skáldsins.
Það sést af tilvitnunum hans. 1
Reykjavikurbréfinu var vitnað
til ummæla Laxness um Krist í
minningabók hans, 1 túninu
heima, en I Þjóðviljanum segir
að kaflinn hafi birzt i síðustu
bók skáldsins nýútkominni,
Ungur eg var. Er nú til of
mikils mælzt að ritstjóri Þjóð-
viljans lesi bækur nóbels-
skáldsins áður en hann gerir
úlfaþyt vegna þeirra og um-
ræðna sem um þær spinnast,
svo mikill og marktækur rit-
höfundur sem i hlut á.
Svo eru umræðurnar f
Reykjavíkurbréfinu kallaðar
„venjulegt Morgunblaðskast"
og það I grein, þar sem
tilvitnanirnar i Morgunblaðið
eru falsaðar. Þjóðviljinn hefur
minn
| Hvorki hósti
| né stuna
Matthias Johannesen skrifar
f jóra metra i Reykjavikurbréf á
sunnudaginn, aflallega til þess
aft biója þjóókirkjuna um aó
hirta þann skálk Halldór Lax-
ness. Matthias segir:
~.r tiallafli ' axness m a^
ám Krist á pann veB, aó kalt
vatn hlýtur aó hafa runmó milli
skinns og hörunds á hverjum
sanntrúuóum knstnum manm,
enda þótt þess hafi ekki oróió
vart og hvorki heyrst stuna né
hósti frá kirkjunnar monnum
vegna ummæla skáldsins-..
J staöinn fyrir aö rokræöa
vió þá, sem draga kristmdóm-
inn og tilvist höfundar hans I
e"a berast kirkjunnar menn
Islenskir á banaspjot og stund-
‘ummeöþeimhættiaöuggsetur
aö hverjum þeim, sem kys ao
hafa lCrist einan leiötoga sinn
ur "lCristur4 heldur°gbetur viö
sögu, enda þótt þaö hafi fanö
framhjá kirkjunnar monnum -
segir skáldiö aö Gamla testa
mentiö sé „hrvssmgslegt og á
margan hátt óyndislegt nt og
hiytur aö vekja óbeit jafnt
barna sem fulloröinna, mjog
ókristilegt rit... Og skáldiö
bætir viö, aö „vanalegum skóla-
dreing núna er ógerningur aö
ráöa af guöspjöllunum a i frá-
saenir um Krist eigi nokkuö
skylt viö sagnfræöi. Þarf læröa
grillufángara til aö trua þvi
Lúskrið á
Halldóri
Einhvern tima heföi islensk
kirkja risiö upp af minna tilefm
en þessu og a ,m .k. reynt aö gera