Morgunblaðið - 22.12.1976, Blaðsíða 28
60
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 22. DESEMBER 1976
VlfO
MORöJN
kaffinu
(ðc5^—
Eg held, læknir, að maðurinn
minn sé á góðum hatavegi í
dag, hann hristir sjálfur
meðalið.
Gyðingur og tri töluðust við.
Hafði trinn orð á þvt, að yfir-
leitt væru Gyðingar vitrir
menn og spurði, hver væri or-
sök þess.
„Vegna þess,“ sagði Gyð-
ingurinn, „að við borðum sér-
staka fisktegund." Sfðan bauð
hann tranum einn slfkan fisk
fyrir 10 dollara. Þegar trinn
hafði borgað og bragðað á fisk-
inum sagði hann:
„Hvað, þetta er bara reykt
síld“
„Sjáum til,“ sagði Gyðingur-
inn, „þú ert bara orðinn
gáfaður strax.“
P0I.LUX
Ja, hún stækkar fljótt, — hún
er næstum því eins þung og
stúlkan á skrifstofunni minni.
. k- JfXH4—-
ftg vona að þú sért klár á þvl, að
það var ekki verið að sýna
nýjustu ryksuguna.
Húseigandi nokkur bankaði á
dyr hjá leigjanda , sem bjð
uppi á efstu hæð f húsi hans og
tilkynnti honum að hann yrði
að greiða hærri leigu en hinir
leigjendurnir. Þegar leigjand-
inn bar um skýringu á þessu,
var hún þannig:
Afleiðing þess, að þér búið á
efstu hæð, er sú, að þér slftið
stigunum f húsinu meira en
nokkur hinna leigjendanna.
17*7 OÍf
Böndi nokkur, vel efnum bú-
inn, var álitinn hálfgerður auli.
Einn nábúi hans lýsti honum á
þessa leið:
— Magnús f Gröf talar eins
og maður, þegar hann talar um
naut, en þegar hann talar um
menn, þá talar hann eins og
naut.
Saga af kunningja
BRIDGF
í UMSJA PÁLS
BERGSSONAR
Varnarspilari þarf alltaf að
vera á verði. Bæði þarf hann að
nýta eigin möguleika og einnig að
hjálpa félaga sinum eftir mætti.
Þú situr I austur, lesandi góður,
en fyrst litum við á hendi þína og
blinds.
Vestur gefur, báðir utan.
Blindur Austur
S. 1064 S. 872
H. K85 H. G73
T. KDG4 T. A92
L. 963 L. G1054
Sagnir gengu þannig:
Vestur Nordur Austur Sudur
1 spaði P“ss 1 Krand 2 hjortu
2 spadar 3 hjortu or allir pass
Félagi þinn, vestur, spilar út
spaðaás (ás frá ás og kóng).
Hverjir eru möguleikar varnar-
innar og hvað lætur þú í slaginn?
Til að spilið tapist verðum við
að fá 4 slagi á svörtu litina, og á
því virðist góður möguleiki. Hvað
er þá að? Látum við ekki tvistinn
í? Við megum ekki gleyma félaga
okkar. Hann gæti haldið að sagn-
hafi ætti tígulásinn en þá þurfum
við að taka strax mögulega lauf-
slagi. Við viljum sem sé, að hann
spili spaða frekar en laufi og lát-
um spaðasjö. Hendur suðurs og
vesturs eru þannig.
önnur frá hægri er kona forstjórans!
„Ég hafði verið að ganga eftir
Hafnarstræti, það var hryssingur
og mér datt í hug kaffisopi.
— Nei, sæll vertu, það er langt
síðan ég sá þig síðast, sagði
kunningi minn. Það gerir víst
minnst til sagði ég og tók fastara á
50,— króna peningi sem ég hafði í
vasa mínum. Komdu annars inn
hérna og við skulum rabba um
leið og við rennum niður kaffinu.
— Ertu blaðamaður? Ekki enn,
en það er að koma upp í bana-
kringluna á mér.
Ég tapaði af þér um 1970 því
annars sá ég þig daglega, segir
hann, ég man þegar þú varst 1.
vélstjóri á Akurey. Því þá var ég á
dekkinu og þá bilaði kyndimótor-
inn við eldavélina, kokkurinn
hafði hellt úr vatnsfötu i ógáti á
mótorinn. Þú brást við og tengdir
beint og maturinn kom á réttum
tíma. Nú en hvað varð af þér um
1970?
Það gat nú margt verið. Konan
mín var mjög veik og dó nokkru
seinna og það gerðist eins og
vanalega þegar svo er — þá kom
hik á mig í nokkra daga.
En það kom oft heim til okkar
stúlka sem var kunnug dóttur
minni hún vissi um allar ástæður
en faðir hennar var vélsmiður á
þekktu verkstæði. En verkstæði
verða ekki þekkt nema þar séu
duglegir og góðir menn. Það varð
úr að þessi maður lét mig vita að
vel kæmi til að ég gæti fengið
atvinnu þarna en vinnulag og
vandvirkni voru þarna númer eitt
svo ég var víst ekki hátt skrifaður
sem fagmaður, en það merkilega
var að þó ég gerði hverju
skyssuna af annarri þá varð ég
aldrei var við það, því framkoma
verkstjórans var þannig. Bara
kalla á hann og hann lagfærði
hlutina, gerði að gamni sínu og
gaf góð ráð, brosti, gaf að reykja
og var farinn.
Ég stóð eftir með tárin í augun-
um, og byrjaði eins og hann hafði
sagt mér en þetta voru nú fyrstu
vikurnar. Þótti mér alltaf vissara
að hafa tal af honum, en hann var
svo upptekinn, því hann þurfti að
sinna fleiru en stjórna vinnu.
En þarna var ég fram á haust
1975, en þá veiktist ég og var
fluttur á spítala.
Núna er ég búinn að vera 13
mánuði að mestu á Landakoti, og
Landspítalanum, Vifilsstöðum,
því á sinum tíma fékk ég lungna-
bólgu, og var hún síðast lagfærð á
Vífilsstöðum, en fótavist hef ég
næstum alltaf haft. Aðalveikindin
voru æðabólga undir hárinu, með
tilheyrandi svima og svita, og
stundum 40 stiga hita. Nú sé ég
ekki fram á að ég geti unnið
meira, enda orðinn 73 ára, svo það
verður víst kirkjugarðurinn næst,
en andlega og líkamlega er ég í
fullu lagi.
Aðalhöfuðverkurinn er hvernig
hægt sé að lifa á 40 þúsund krón-
um frá Tryggingunum, og nú kom
eitt áfallið í morgun, kindakjöt
hækkaði í verði, heldur meira en
Vestur
S. AK<*93
II. 4
T. 1085
L. AD82
Suður
S. D5
II. AD10962
T. 763
L. K7
Þegar við sjáum hendi vesturs
er auðséð, að án okkar aðstoðar er
mikil hætta á, að hann spili laufi
og gefi þannig spilið.
Maigret og þrjózka stúlkan
40
— Hvað vakir fyrir yður með
þessu?
— Ég veit það ekki enn. En ég
kemst fljótlega að því. Þökk sé
fjársjóðnum sem við höfum nú
fundið.. .Nú ætla ég að biðja
yður um dálftið.. .Sá sem er á
höttunum eftir þessum pening-
um og hefur svo mikla þörf
fyrir að komast yfir þá að hann
skirrist ekki við neitt, hann
hættir áreiðanlega ekki við
hálfklárað verk.. .Þetta sem
mér datt f hug.. .að húsgögnin
hefðu verið flutt. Þvfskyldi
honum ekki geta dottið það f
hug Ifka.. .Þess vegna vildi eg
sfður að þér væruð einar f hús-
inu f nótt.. .þó að yður sé af-
skaplega mikið f nöp við mig,
bið ég yður að leyfa mér að
vera hér f húsinu f nótt.. .Þér
getið læst dyrunum að herbergi
yðar...
— Hvað hafið þér til kvöld-
verðar
— Mðtt slátur og kartöflu-
st • .
— Stérffnt.. bjéðið mér f
kvöldverð.. .Ég þarf bara að
skreppa örstutta stund til Orge-
val og gefa nokkrar fyrirskip-
anir. Sfðan kem ég aftur.. .Er
það samþykkt?
— Fyrst þér viljið það!
— Brosið þér nú!
— Nei...
Hann treður peningaseðtun-
um f vasa sinn, sækir hjólið út f
garðinn, notar tækifærið til að
fá sér glas af rósavfni og þegar
hann er að leggja af stað á
hjólinu heyrir hann að hún
hrópar á eftir honum: Ég hata
yður samt!
— Og ég sem tilbið yður,
Felicie.
Sjöundi kafli.
Klukkan er hálfsjö. Maigret
er að leggja af stað á hjólinu
sfnu og srtýr sér að Felicie og
segist tilbiðja hana.
I Beziers hringir sfminn á
lögreglustöðinni. Skrifstofan
er mannlaus. Ritari lögreglu-
stjérans Arsene • Vadibert
stendur og horfir á eínhvern
sem er að spila úti á flötinni og
hann snýr sér argur við þegar
hann hpyrir að sfminn heldur
stöðugt áfram að hringja...
— Ég er að koma,... ég er að
koma, hrópar hann fýlulega.
— Já... Er það París? lfvað
segið þér. Já þetta er Beziers.
Sakamálalögreglan? Við feng-
um bréfið... bréf já. Hvað er
þetta þarf ég að endurtaka allt.
Skiljið þið ekki frönsku f Parfs.
Við fengum bréf um þennan
kvenmann sem heitir Adele...
það getur verið að við getum
hjálpað yður...
Hann hallar sér fram.
— Það gerðist f sfðustu viku f
húsinu?... Hvað segið þér.
Hvaða húsi... Nú ætli þér farið
ekki nærri um það. Hún heitir
það, Le Paradou. Ein sem heitir
Adele, Iftil og dökkhærð...
Hvað segið þér? Með Iftil peru-
löguð brjést... Það hef ég ekki
hugmynd um... ég hef aldrei
skoðað á henni brjóstin... og
rauner er hún farin sfna leið...
Ef þér hlustuðuð betur mynduð
þér vita það. Ég hef annað að
gera skal ég segja yður... En
bað var sem sagt kvenmaður
Framhaidssaga eftir Georges
Simenon
Jóhanna Kristjónsdóttir þýddi
sem heitir Adele og hún vildi
fara og heimtaði borgun...
Mellumamma kallaði á vert-
inn... Hún hafði víst ekkert
leyfi til að fara svona og hann
neitaði sem sagt að borga henni
það sem hún átti inni. Þá gekk
hún af göflunum og braut allt
og bramlaði og þar sem hún átti
ekki grænan túskilding endaði
það með þvf að hún fékk lánaða
peninga og fór.
... hún fór til Parísar... hvað
segið þér... það hef ég ekki
hugmynd um... þér spurðuð
mig um þessa Adele og ég er að
svara yður... sælir...
Fimm mfnútur yfir hálfsjö.
Gullhringurinn f Orgeval.
Dyrnar opnar. Bekkur sinn
hvorum megin við dyrnar. Lár-
berjatré f bala báðum megin
við bekkina. Vörubfll stanzar
fyrir utan.
Inni f veitingastofunni er
svalt. Vertinn er að spila á spil
við Forrentin, Lepape og bfl-
stjérann sem ék Maigret hing-
að. Lucas horfir á og reykir
pTpu sfna f mestu makindum,
fas hans er ekki ésvipað lög-