Morgunblaðið - 26.02.1977, Qupperneq 21

Morgunblaðið - 26.02.1977, Qupperneq 21
MORCiUNBLAÐIÐ, LAUGARDAC.UR 26. FEBRUAR 1977 21 Því skyldum við þurí’a að veljaámilll landannaokk- ar tveggj a? — sagði Marina Spassky í spjalli á hestbaki með blaðamönnum Mbl. MARINA Spassky er einstaklega Ijúf og elskuleg kona, opinská og eðlileg í framkomu. Það kom- umst við að raun um, sem skruppum með henni á hestbak á fimmtudagsmorgun. Upphaf þess fund- ar var í þeim dur, :ð Boris Spassky spurði i símtali við blaðamann Mbl. frá París hvort kona hans mundi fá tækifæri til að koma á bak íslenzkum hestum. Raunar nefndi hún það sjálf á fyrsta biaðamannafundinum eftir komuna. Og þar sem menn héldu að óreyndu, að hún talaði kannski ekki fremur en svo margir Frakkar annað mál en frönsku, var á ritstjórn Mbl. stungið upp þvi að eini frönskumælandi hestaeigandinn þar, undirrituð Elín Pálmadóttir tæki að sér að bjóða henni á bak. Það kom svo i Ijós, að Marina Spassky talar ekki aðeins rússnesku og frönsku, sem eru hennar móðurmál, heldur prýðilega ensku. Bauðst þá einnig meðreiðarsveinn úr hópi blaðamanna, Pétur J. Eiríksson og Erla Sveins- dóttir flugfreyja. Varð Þytur öruggur og þýður töltari sem Erla á fyrir valinu sem reiðskjóti Marinu í þessum fyrsta reiðtúr á islenzkum hesti. Á leiðinni upp i hest- hús Fáks veitti hún góðfúslega leyfi til að skrifað yrði um ferðina og spjallið á leiðinni upp með Elliðavatni og i áningarstöðum. En hve íslenzku hestarnir ganga mjúklega, sagði Marina Spassky (önnur frá hægri), er Þytur tölti af stað með hana. Til hægri við hana riður Pétur J. Eiriksson á Kóp, og til vinstri Erla Sveinsdóttir á Móslu og Elín Pálmadóttir á Kinnskær. Á æskuheimili Marinu í París var ætið töluð rússneska, en hún og bróðir hennar töluðu auðvitað frönsku í skólanum og utan heimilis Og enskuna lærði hún, er hún var i þeim tilgangi send til Englands i sumarleyfinu. Faðir hennar, sem er eldflaugaverkfræðingur, kom til Frakklands með foreldrum sínum, er flúðu frá Rússlandi eftir byltinguna 1922 og settust að i Paris. Töluðu afi hennar og amma, sem voru á æskuheimili hennar, ekki orð í öðru máli en rússnesku er þau komu til Parísar. Móðir hennar kom svo sem flóttamaður frá Eistlandi í siðari heimsstyrjöldinni — Ég var búin að heyra svo mikið um Rússland, að mig langaði til að koma þangað og kynnast sjálf landinu og þjóðinni. og þvi réð ég mig sem ritara í franska sendiráðið i Moskvu, þar sem ég var i tvö ár. sagði hún Það var mjög skemmti- legt. Þar sem við, nokkrar ungar manneskjur þar, töluðum rússnesku, höfðum við möguleika á að umgangast Rússa, en sendiráðs- fólk þar umgengst mest hvert ann- að Og þannig hitti hún Boris Spassky Ein af samstarfskonum hennar i sendiráðinu bauð oft til sin rússneskum listamönnum og öðru ungu fólki. Eitt sinn tók boðsgestur, rússnesk stúlka með sér lækni einn Og hann hafði aftur með sér vin sinn. skákmeistarann Boris Spassky Og þar með voru örlög þeirra ráðin, sem leiddu til ýmiss konar erfiðleika, þar til þau fengu að gifta sig. og fengu svo sl. haust leyfi til að fara til Frakklands Það gerðist nokkuð snögglega — Boris hafði verið að tefla i Filippseyjum i ágúst sl og við vor- um nýkomin heim til Moskvu, varla búin að taka upp úr töskunum. og áður en mánuður var liðinn vorum við farin til Frakklands sagði hún Og er hún var nánar innt eftir því hvar þau ættu heimili. sagði hún að þau hefðu verið búin að kaupa ibúð og koma sér fyrir í. Moskvu og þar stæði heimilið þeirra. — En ef ég fer þangað, þá yrði ég að koma þar sem gestur Borisar Það er kannski svolítið skrýtið að vera gestur á heimili sinu. En Boris er raunar gestur minn i Prakklandi núna. þar sem við búum i húsi, sem einn af ættingjum mínum á, skammt frá foreldrum minum i útjaðri Paris- ar. — Hvað verður veit ég ekkert, svaraði hún spurningu þar að lút- andi Við viljum ekki þurfa að velja á milli landanna þvi skyldum við gera það? Við erum raunar nokkurs konar brautryðjendur. erum að reyna að eiga heima á báðum stöðum Jú. þetta er erfitt lif núna. En kannski lagast þetta og verður eftir 1 5 ár ekkert orðið erfitt. hver veit? Það var i Moskvu sem Marina fékk áhuga á hestum Að visu hafði verið hesthús skammt frá heimili hennar. en þar er hestamennska mjög dýrt sport. í Moskvu er tiltölu- lega ódýrt að fara i reiðtima og stunda hestamennsku undir stjórn kennara. Og hún fór á hestbak í hálft annað ár á morgnana áður en hún hóf vinnu, fyrsta hálfa árið reið hún hesti af Arabakyni. en síðar öðrum tegundum rússneskum Rússneskir hestamenn eru meira fyrir svokall- aða hlýðmþjálfun en hindrunar- hlaup, og það stundaði hún. Enda var útlenda sendiráðsfólkinu ekki leyft að vera með í stökkum á hest- um, því talið var að Rússar bæru ábyrgð á þvi, ef eitthvað kæmi fyrir þá En „reiðtúrinn' á morgnana fór fram í reiðhring undir stjórn rúss- nesks þjálfara Hún kvaðst hafa fengið mikinn áhuga á þessu sporti Áður en við lögðum af stað, hitti ég Boris Spassky i anddyrinu á Hótel Loftleiðum Hann sagðist ekki þora að fara á bak með konu sinni þvi það sem hrifi hann gengi hann í af miklum krafti og nóg væri nú samt Þau hjónin hafa bæði gaman af að fara á skíði og voru i hálfan mánuð á skiðastað í Ölpunum, áður en þau komu til íslands. En þar rigndi og snjóaði daglega. svo varla sást út úr augum, sagði Marina Þess vegna urðu þau alveg undrandi. er ’þau komu til íslands i þetta látlausa fallega vetrarveður Hún sagði að Boris væri mjög góður skiðamaður Hann hefði svo styrka fætur, enda væri hann i almennri þjálfun og góður i öllu sporti, sem hann tæki fyrir. Hún kvaðst hlakka til að sjá skiða löndin á íslandi Síðdegis á fimmtu- dag ættu þau von á að fá bil til umráða og þá mundu þau kannski aka upp i Bláfjöll til að lita á staðinn Hvort ekki væri hægt að leigja sér skiði og skíðaskó i verzlun? Þá mundu þau gera það, og kannski skreppa saman á skiði. þegar tæki- færi gæfist milli leikja og ef frídagar fyndust. Hún sagði að þegar maður hennar væri i keppni, þá svæfi hann fram eftir, gæti sofið i 1 2 tíma samfleytt. og væri jafnvel enn þreyttur eftir álagið er hann vaknaði En þau hefði alltaf einhvern tima á milli. Ekki kvaðst Marina tefla, Boris hefði rétt kennt henm manngang inn, sem nægði að sjálfsögðu ekki til að fylgjast nægilega með Því sagð- ist hún þiggja það með þökkum að fá að skreppa oftar á bak Hún hefði gott af því að gera eitthvað annað, þvi að sjálfsögðu töluðu allir sem þau hittu eingöngu um tafl og skák keppnir Þegar hún heyrði að Erla gæfi oft hestunum, sagðist hún gjarnan vilja þiggja að koma með henni, þegar vel stæði á og læra að gefa hestum, sem væri önnur hlið á hestamennskunni en hún þekkti — En hvað þeir eru mjúkir is- lenzku hestarnir, sagði Marina. þeg- ar við höfðum riðið svolitinn spöl frá hesthúsunum upp með Elliðaánum í blæjalogni og fögru veðri Það stirndi á hjarnið og isinn á Elliða- vatni í lágri morgunsólinni og við okkur blöstu Bláfjöllin snævi þakin með skíðalandinu Er við riðum á hægu tölti, sem Marina hafði aldrei kynnst fyrr. röbbuðum við öðru hverju um hana sjálfa og aðstæður hennar Og hún sagði að lifið hefði leikið við þau siðan þau komu til íslands. allt verið eins og best yrði á kosið veðrið. fólkið. sem væri sér lega elskulegt og nú kynnin af þess- um skemmtilegu hestum. sem væru allt öðru visi en hún ætti að venjast Og ég bætti við, að ef við gætum fengið ákafamanninn Boris Spassky upp á hest. þá eignuðumst við ís- lendingar annan rússneskan aðdá- anda, sem vildi setjast að hjá okkur. eins og Azkenasy — E Pá Að sjálfsögðu var tekin hestaskál að íslenzkum sið i áningarstað. Ljósmyndir RAX.

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.