Morgunblaðið - 24.04.1977, Blaðsíða 24

56
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 24 APRIL 1977
(() -4v*: IV
MORödM ’írsoi
Mffinu ' \ y
Ég kann að meta þá fræðslu
sem sjónvarpið lætur okkur f
té!
Þá fær hún að kynnast jafnrétti
kynjanna!
Lokaðu. Ég er að skipta um Þú sParar bersýnilega pilsið,
filmu í véiinni! sokkana, og skóna!
Einka- eða
ríkisrekstur
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
SPILARI, sem doblað hefur opn-
un andstæðings til úttektar og
segir síðan aftur á vénjulega
nokkuð góða opnun. Þetta skýrir
lokasögnina í spili dagsins. En
sagnhafi, sem var ungur maður
frá San Fransisco, fann skemmti-
lega vinningsleið.
Gjafari norður, allir utan
hættu.
Norður
S. 952
II. Á8
T. D7643
L. D62
Austur Vestur
S. ÁK1063 S. DG7
II. 63 II. 10974
T. K2 T. G85
L. K985 L. 743
Suður
S. 84
II. KDG52
T. Á109
L. ÁG10
Sagnir spilaranna voru þessar:
Norður
pass
2 tíglar
3 hjörtu
Austur Vestur
1 spaði pass
pass
„Velvakandi góður.
Hinn 6. april birtir þú bréf frá
mér þar sem ég beindi opinber-
lega nokkrum fyrirspurnum til
fjármálaráðuneytisins um stærð
og kostnað vegna kaupa ríkisins á
skrifstofuhúsi í Kópavogi fyrir
rannsóknarlögreglu ríkisins.
Þar sem ekki bólar á svari
virðist ráðuneytið ekki sjá
minnstu ástæðu til að svara svo
einföldum spurningum, t.d. um
stærð húss og kaupverð, hvað þá
meir. Embættishrokinn leynir sér
ekki. Og á svipuðum tima og Al-
ingi er að ræða um og lýsa vilja
sínum til þess að starfsfólk fái að
ráða meira um rekstur fyrirtækja
og stofnana, þá hundsa stjórnvöld
algjörlega vilja starfsmanna
umræddrar stofnunar hvað
staðarval snertir eins og kunnugt
er. Þetta heitir vist atvinnulýð-
ræði á fínu máli. En það virðist
ekki fara mikið fyrir því, þegast
til kastanna kemur.
Ef við giskum á svör við
spurningum mínum, þá er mér
sagt að kaupverð og standsetning
geti numið kr. 140 milljónum .
Sé gert ráð fyrir sömu vöxtum
og ríkið greiðir fyrir vísitölubréf
ríkissjóðs, sem tekin eru tii að
standa undir framkvæmdum
rikisins, þá eru vextir og verðbæt-
ur um 40% eða alls litlar 56
milljónir kr. af stofnfé. Sé gert
ráð fyrir öðrum reksturskostnaði
við húsið pr. eitt ár, kr. 2,5
milljónir kr., þá þarf ríkið að
borga árlega kr. 58,5 milljónir til
að fullnægja þessari þjónustu.
Auðvitað eru engar afborganir
með í þessari tölu. Sé einnig gert
ráð fyrir að stærð hússins sé 1500
fm. þá þarf ríkið að greiða fyrir
afnot pr. fermetra kr. 3.250 á
mánuði, og kemur nánast ekkert
af því til baka í sköttum til ríkis-
ins.
Nú er mér sagt, að ríkið greiði
almennt i leigu fyrir skrifstofu-
húsnæði kr. 350 — 450 á fermetra
á mánuði til einkaaðila.
Talsvert af þeirri leigu kemur
þó til baka í sköttum til rikis og
sveitarfélags. Má þvi gera ráð fyr-
ir að rikið greiði, á sama grund-
velli og þess eigin afnot reiknuð,
kr. 250 — 300 til einkareksturs
fyrir þessa þjónustu.
Mér er sagt að mikið framboð sé
á lausu skrifstofuhúsnæði hér I
Reykjavík og hefði tæplega
reynst erfitt að leigja húsnæði
með svipuðum kjörum og ofan
eru nefnd, ef vilji hefði verið
fyrir hendi.
En, eins og allir sjá og heyra, þá
rekur ríkið nú aðhaldsstefnu I
fjármálum sínum (eða kannski á
það aðeins við borgarana) og það
er eitt ráða fjármálaráðherra að
berjast fyrir framgangi sjálf-
stæðisstefnunnar, „burt með
báknið" eins og það heitir á sjálf-
stæðismáli — að ríkið sjái um
rekstur þjónustu við tífalt eða
tólffalt verð þess, sem einkaaðilar
verða að láta sér nægja.
Það er auðvelt að vera flott á
kostnað skattgreiðenda. En er það
ekki táknrænt fyrir þessa valda-
hroksstefnu, að í sama blaði og
velvakandi birti fyrirspurnir min-
ar til ráðuneytisins 6. april, þá
birti, að mér er sagt einn fulltrúi
fjármálaráðuneytisins, sem fjall-
pass
pass
Suður
dobl
2 hjörtu
4 hjörtu og allir pass
Vestur spilaði út spaðadrottn-
ingu. Aftur spaði og síðan spaði í
þriðja sinn, sem suður trompaði
með hjartafimmu.
Ungi maðurinn gerði sér strax
ljóst, að hann réði ekki við 4—2
leguna í trompinu tæki hann öll
trompin strax. En hann fann ráð
við þvi.
Hann tók á trompkóng og spil-
aði trompgosa undir ásinn. Aust-
ur lagði kónginn á laufdrottning-
una en suður tók með ásnum og
þegar austur lét spaða í tromp
drottninguna kom legan, sem
spilarinn hafði búist við, í ljós.
Laufgosi og tía tóku öll örugg
útspil af hendi vesturs, sem fékk
síðan næsta slag á tromp. Vörnin
hafði nú fengið þrjá slagi og vest-
ur átti ekki annað en tígul á hend-
inni. Og suður var ekki í vandræð-
um með að fá þrjá síðustu slagina.
Suður geymdi hjartatvistinn,
skyldi vestur afblokkera með
sjöu, niu og tíu til að forðast enda-
stöðuna.
RQSIR - K0SSAR - 0G DAUÐI
84
öll okkar tortryggni hafi beinzt
að Otto Malmer og við getum
einnig getið okkur til um
hvernig honum hefur verið inn-
anbrjósts, hvernig hann brást
við og hvað hann gerði. En það
liggur i augum uppi, að við
getum ekki verið hundrað
prósent viss... Og við getum
heldur ekki kveðið upp neinn
dóm um það, hvcrnig þetta
hefði farið fyrir dómstóli. Þær
þrjár manneskjur scm hefðu
getað svarað spurningum okkar
eru allar dánar og hafa tekið
leyndarmál sln með sér I gröf-
ina. Og þess vegna verðum við
að láta duga að gizka á...
Christer Wijk skjátlaðist að
einu leyti — aldrei þessu vant.
Daginn eftir rannsakaði
Anders Löving vinnuherbergi
Ottos og þar fann hann — auk
rauðra gúmmihanzka — bréf
frá Otto Malmer sjálfum. A
umslaginu stóð: „Til Christers
Wijk — lesist eftir andlát
mitt“ og eftir öllum sólar-
merkjum að dæma var það
skrifað slðasta sólarhringinn
sem Otto lifði.
I bréfinu var staðfest í öllum
megindráttum það sem við viss-
um þegar, en þó var myndin
gerð fyllri. Og hann sagði okk-
ur Hka frá Gertrud:
„Við fórum að vera saman
sumarið 1930. Ilún forfærði
mig úti 1 rósagarðinum sunnu-
dag einn, þegar pabbi og Mfna
voru farin til að vera við jarðar-
för. Og aldrei hef ég verið jafn-
hamingjusamur og frjáls og þá.
Við héldum áfram að hittast
þegar ég var í levfum, venju-
lega uppi við eyðibýlið. En á
Jónsmessunótt næsta sumar
vorum við f keierfi rétt hjá
herragarðinum þegar pabbi
kom að okkur... Nú sfðar skil
ég vel að hann skyldi verða
fjúkandi vondur. Gertrud var
töluvert eldri en ég og auk þess
alræmd og áreiðanlega f hans
augum ekki heppilegur félags-
skapur fyrir ungan og óharðn-
aðan mann. En ég get ekki fyr-
irgefið honum og hef aldrei
gert sfðan þá framkomu sem
hann sýndi mér sfðar um kvöld-
ið. Frá þvf andartaki var Iffs-
vilji minn brotinn á bak aftur
og var ég þó kúgaður fyrir. Það
eipa sem ég átti eftir var aðeins
kvfði og ólgandi hatur, sem ég
reyndi að vfsu að hafa hemil á.
Gertrud taldi hyggilegast að
hún færi frá Rauðhólum um
stundarsakir að minnsta kosti
og fór að vinna f verksmiðju f
Skógum. Sunnudaginn 16.
ágúst var hún f heimsókn á
Oddanum en henni tókst ekki
að ná f mig og daginn eftir kom
Kalli með bréf til mín og ég gat
sagt það hreint út að það var
eins og sprengju væri kastað
fyrir framan mig þegar ég las
það sem hún skrifaði:
„Ég á von á barni. Hvað hef-
urðu hugsað þér að gera f þvf.
Verð að hitta þig.“
Frávita af örvæntingu skrif-
aði ég henni og reyndi að róa
hana og sefa og verð þó að
viðurkenna að allt sem ég skrif-
aði var þvert um hug mér... ég
blaðraði eitthvað um að við
Framhaldssaga eftir Mariu
Lang
Jóhanna Kristjónsdóttir
þýddi
skyldum fara burt saman... að
allt myndi verða f lagi og við
skyldum hittast við eyðibýlið
næsta sunnudag. Á sunnudags-
morguninn tók ég byssuna
mfna og nesti og sagðist ætla á
fuglaveiðar en þegar ég gekk
upp að eyðibúlinu vissi ég að
það var engin von tii aó ég gæti
ráðið við þetta. Ég átíi cnga
peninga, ég hafði ekki lokið
námi og ég var heldui ekki
lengur ástfanginn af stúlk„nni
sem ég var nú á leið til fundar
við.
Gertrud kom upp að eyðibýl-
inu rúmlega tólf. Hún hafði
farið utan alfaraleiða og það
kom síðar í ljós að enginn hafði
séð til ferða hennar. Þvf miður
var hún í örgu skapi, var með
frekju og yfirgang og f stað
þess að skilja aðstöðu mfna
setti hún fram gersamlega óað-
gengilegar og óafsakanlegar
kröfur á hendur mér. Hún
sagði mér að hún hefði ekki f
byggju að eignast annað lausa-
leiksbarn sem hún þyrfti að
vera ein um að sjá fyrir. „Þetta
barn skal ekki verða annar föð-