Morgunblaðið - 20.08.1977, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 20. AGUST 1977
VtCfi
MORöJN'
KArriNu

((]

FMfLOVMt^A ElfOMNötfJ
— Ég er alvinnulaus og tek
hvaða sálardrepandi starf, sem
þú hefur.
C kinif Knturrr Symiiralr. In«-.. 1172. WorW righl* rrtnrcd.
— Nei, ég þjáðist aldrei af heimþrá,
okkar öskraði alveg eins og þú, pabbi.
0-/7 MW,
umsjðnarmaðurinn

— Ja, ég fer til Islands I sumar-
frfinu, það eitt er vfst.
Húseigendur eða
leigjendurnir?
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Spil dagsins bar á góma í umræð-
um meðal nokkurra þátttakenda
að loknu spilakvöldi. Sá sem verið
hafði blindur var ekki ánægður
með frammistöðu makkers síns í
spili'þessu.
Norður
S. 1054
H. AK74
T. 9876
L. A4
Suður
S. K87
H. 65
T. AKD32
L. G83
„Eftir að hann, suður, opnaði á
einu grandi hækkaði ég í þrjú.
Vestur spilaði út spaðadrottn-
ingu, sem austur tók með ás og
spilaði niunni til baka. Hvernig
list ykkur á spilið og hvernig er
best að haga úrspilinu", spurði
spilarinn, sem verið hafði í norð-
ur við mælendur sina.
„Niu slagir eru öruggir liggi
tígullinn ekki 4—0‘‘, svaraði einn
þeirra. En annar kom auga á
meinið, „Liturinn er blokkeraður
ef annarhvor andstæðinganna á
þrjá tígla, við eigum þá ekki inn-
komu á hendinatil að taka níunda
slaginn", sagði hann. Og þeim
þriðja datt í hug að gefa
spaðaníuna. „Það er ekki útilok-
að, að þeir skipti í lauf“, bætti
hann við.
En blindur fyrrverandi vissi
greinilega allt um spilið og sýndi
allar hendurnar.
Norður
S. 1054
H. AK74
T. 9876
L. A4

©PIB
1 sambandi við hinn marg um-
talaða bankaræningja, vottaði ná-
granni hans, sem er kunnur lög-
fræðingur, að andbýlingur hans í
fjölbýiishúsi í Reykjavík hafi ver-
ið fyrirmyndar nágranni, að und-
anskyldu því, að hann hafi svikizt
undan þeirri skyldu, að þrífa sam-
eiginlegan gang hússins, sem þeir
bjuggu saman i. Utlendingurinn
hafði tekið ibúðina á leigu. Nú
mætti spyrja; Var það ibúðareig-
andinn eða íbúðarleigjandinn
sem átti að sjá um hreingerningu
stigans? Hafði verið gengið frá
þeim samningum?
Þeir sem búa í fjölbýlishúsum,
stórum eða smáum, hafa við ýmis
vandamál að striða. Eitt þeirra er
syndin, sem lögfræðingurinn
minntist á, nefnilega vandamálið
vegna hreingerninga. Fyrirkomu-
lagið sem menn koma sér saman
um, er tvennskonar. Sameiginleg
greiðsla fyrir allt hið sameigin-
lega og að hver hriði sinn hluta,
samkvæmt ákvæðum i húsregl-
um. Hin siðari ákvörðun hefir oft
reynzt illa.
Samviskusamir húseigendur
eða hans fólk, þurfa oft að vinna
gróf verk við þrif i göngum og
görðum vegna nágranna síns.
Hinir hirðulausu kæra sig koll-
óttan þótt þeir sjái sambýlisfólk
sitt strita fyrir það endurgjald-
laust, við þessi nauðsynlegu störf,
þar sem vitað er að hreinlegt fólk
getur ekki búið við sóðaskap.
Þrátt fyrir ítarleg lög og hús-
reglur, virðist ekkert duga við
svona menn. Þeir eru tilbúnir á
þessu sviði sem öðrum, að nota
sér góðmennsku annarra, svo
langt sem þeir komast.
Svona lagað ástand heldur
áfram að viðgangast þar til fastari
tökum verði beitt í þessum hús-
málum. Þau munu vera mörg
dæmin, að húseigendur leigja út
íbúðir sinar og taka háa leigu
fyrir þær, en líti framhjá þeirri
staðreynd, að annaðhvort þeir eða
leigjendurnir verða að sjá um
þessi þrif, að öðrum kosti lendir
það á nágrönnunum.
Hver getur gefið ráð gegn þess-
ari meinsemd i sambýlinu? Er
það kannski Húseigendafélagið i
Reykjavlk, sem gæti kannað
hversu margir sniðganga þessa
hreingerningarskyldu?
Ibúðareigandi f Reykjavfk.
0 Meyjar orðum
skyli man‘gi trúa
Nokkrar umræður hafa átt
sér stað i dálkum yðar og víðar
um lögín, sem banna auglýsend-
um að taka fram i augllýsingum
sínum hvort það er karl eða kona,

C05PER

n|H S i ir n
li II11! 1fí !í
1 !■ B rt V w
— Hafðu engar áhyggjur mamma, við erum í öllum
fötunum.
Vestur
S. DG632
H. D108
T. G105
L. K10
Austur
S. A9
H. G932
T. 4
L. D97652
Suður
S. K87
H. 65
T. AKD32
L. G83
„Það sakar ekki að spila spaða
aftur eftir að hafa tekið spaðaní-
una. Hver veit nema vestur spili
fjórða spaðanum. Og þá látum við
tígul frá blindum og spilið orðið
einfalt", voru lokaorð hans um
þetta spil.
RETTU MER HOND ÞINA
21
þetta er Martin o.s.frv. Hið
formlega og hátiðlega orðalag:
— Má ég kynna yður fyrir
herra Epworth o.s.frv, átti ekki
lengur við eins og á stóð. Þetta
ætiaði að heppnast vel.
Madeiravlnið streymdi.
Klukkustundu sfðar hélt
fólkið niður að höfninni og
söng: „Heim hún rfður á hest-
um sex“. Erik hélt utan um
mittí Mary og fannst hann vera
eins og konungssonur. Ungí
maðurinn með tannburstayfir-
skeggið gekk einn sér og raul-
aði eitthvert lag fyrir munni
sér. Hann virtist vera f bezta
skapi, svo að hann hafði að öll-
um likindum sætt sig viðósigur
sinh. A hæla honum ók skeggj-
aður sonur suðurlanda leigu-
vagni, sem var sleði á trémeið-
um með tveimur uxum fyrir.
Sleðinn rann reyndar léttilega
á ávölum götusteinum. Hann
mændi vonaraugum á óstöðugt
göngulag hins skeggjótta og
beið aðeins tækifærís til að
bjóða fram farartæki sitt.
Skapið varð æ betra og söng-
urinn falskari, unz þau héldu
upp landgöngubrúna á
„Dunvegan Castle“, og ferðin
hélt áfram suður á bóginn.
xxx
Þegar Erik vaknaði un.
ellefuleytið morguninn eftir
var höfuðið þungt eíns og blý-
klumpur og tungan hrjúf eins
og skrápur. Þetta hafði vfst ver-
ið hörð sjóorusta kvöldið áður.
Hann lokaði augunum og
stundi. Þá minntist hann Mary
Cliffe og opnaði aftur augurt
Hvflfk stúlka! Hann var þegar
glaðvaknaður.
Skyldi ég hafa sagt eða gert
einhverja vitleysuna f gær-
kvöldi? Það er vfst bezt, að ég
komi mér upp og athugi, hvern-
ig hún bregzt við mér.
Hann steig fram úr rekkj-
unni, rauðeygur og skjálfandi.
Hann tók flösku af Madeira-
konjaki úr skápnum og fékk
sér vænan sopa. Honum fannst
hann þekkja sig betur, fékk sér
annan sopa og yggldi sig. Hon-
um létti. Siðan hellti hann
köldu vatni nokkrum sinnum
yfir höfuðið og hóf að klæða sig
af mikilli natni. Hann var
þungt hugsi. Hvflík stúlka!
Dásamleg brún augun — og
hvflfkur vöxtur! Bara að hún
hefði ekki verið slfk veraldar-
kona og ekki svona sjálf-
birgingsleg. Þegar hann var
með henni, fannst honum hann
vera Ifkur sveitadreng, sem er
nýkominn f borgina. eða eins
og hann va-ri með þröngan
kraga um hálsinn Hni, ójá,
reyndar fór ágætlega á með
þeim í gærkvöldi. Kveðjukoss-
inn... Hvernig skyldi ganga f
dag, þcgar ég er allsgáður og
feiminn? Enskar stúlkur hafa
svo margar einkennilegar hug-
myndir um rétt og rangt En
þessi stúlka er frá Suður-
Afrfku. Erá Suður-Afrfku,
Já... hvað skyldi hún segja um
Ahmed?
Hann sá sig f spegiinum.
Bjart, fremur feitlagið andlit-
ið, augun blá, — hann var
gæðalegur, næstum barnslegur.
Framhaldssaga eftir
GUNNAR HELANDER
Benedikt Arnkelsson
þýddi
Sterkleg hakan hæfði þessu
andliti sérlega vel. Honum óx
kjarkur. Eg er ekki svo afleitur
ásýndum, hugsaði hann. Eg
ætla að taka i h»c nenn«r,
þegar ég kem upp. og horfa
bcirjí i -iugu heunar. róiegur,
stoltu- og iigu ástfanginn. Já,
einmitt þanuig. Eðasvona.
Hann tók að svitna í lófunum
við tilhugsunina, sagði nokkur
kröftug orð og þurrkaði hend-
urnar á bakhlutanum. — Hertu
upp hugann, aumingjans af-
glapinn, tautaði hann.
XXX
Hafið var spegilslétt, og það
mátti marka af hitanum, að
skipið náigaðist miðhaug. Það
var brennandi sólskin. Nokkrir
mávar fliigruðu yfir afturhluta
skipsins og görguðu skemmti
Iega. Risastórt. hvftt skipið
klauf sjóinn hratt og léttilega.
A farþegaþiljunum úði og
grúði af snöggklæddum farþeg-
um, sem léku tennis, drukku
kalt öl, döðruðu, hekluðu eða
lásu efnisrfkar hækur, allt eftir
aldri, kyni eða Iffsskoðun