Morgunblaðið - 18.09.1977, Blaðsíða 10

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 18. SEPTEMBER 1977
42
Gunnar Olafsson
—Minningarorö
Gunnar Ólafsson er látinn.
Stutt er síðan ég sá hann reifan
og kátan með glettnisbros á vör,
eins og hans var von og vísa.
Hann var mikill vinur fjölskyldu
minnar. Á gleðistundum var hann
hrókur alls fagnaðar, á sorgar-
stundum nærgætinn huggari.
Ævinlega þegar ég sá svipinn
yfir karlmannlegu andliti hans,
þá varð mér hugsað: „Hvi ertu að
þusast út í veröldina, hvað hún er
erfið."
Þannig leit ég Gunnar fyrst,
unglingur að árum, fyrst þegar
hann kom með elsta barnið sitt,
Sigga, í sveit til foreldra mínna og
siðar er ég kom á heimili hans í
Reykjavík, þar sem hann bjó með
konu sinni, Helgu Oddsdóttur,
frændkonu minni.
Mín fyrsta nótt í Reykjavík var
á heimili Gunnars og Helgu. Þau
bjuggu þá í kjallaraíbúð á Njáls-
götu 52, en ibúðin öll var minni
en meðalstofa er i dag.
Þetta var á kreppuárunum,
þegar margir bændur höfðu orðið
að leggja allan sinn bústofn og
jarðnæði í veð fyrir skuldum og
margir Reykvíkingar lifðu á at-
vinnubótavinnu, fengu eina viku
i mánuði hjá Reykjavikurbæ og
kr. 52.00 í laun fyrir vikuna. Nú á
dögum þætti slíkt ekki peningar
til þess að vera aflögufær. Upp-
hæðin virtist vera drjúgur skild-
ingur hjá Gunnari og Helgu, sem
tóku rikmannlega á móti gestum,
sem að garði bar, sem voru margir
úr heimabyggð Helgu, Dölunum.
Gunnar Ólafsson var bjartsýnis-
maður. Hann studdi konu sína í
því að taka höfðinglega á móti
fólkinu að vestan, sem allt varð
vinir hans, auk þess sem hann
hjálpaði henni við að binda aftur
margan kassann, sem vestur fór,
til ættingja og vina, sem kannski
höfðu ennþá minna að lifa á en
þau.
Gunnar hafði hlýtt hjarta, enda
vinmargur og vinur vina sinna.
Vegna náins skyldleika og tengsla
konu Gunnars við fjölskyldu
mina i Magnússkógum, skapaðist
traust vinátta milli hans og okkar
systkinanna þaðan og foreldrar
mínir höfðu óbilandi mætur á
Gunnari sem góður sonur væri.
Hér að framan gat ég þess að
mín fyrsta nótt í Reykjavík hefði
verið á heimili Gunnars og Helgu.
Eftir sjóveikina með „Suðurland-
inu“ úr Borgarnesi, tók Gunnar á
móti mér. Hann sótti mig á vöru-
bílnum sinum og það var eins og
hann fagnaði því að ég, sveita-
barnið, væri komið til borgarinn-
ar. Kona hans, Helga, beið með
vistir og uppbúið rúm, til þess að
ég gæti hvílst eftir sjóvolkið. Það
var eins og að koma heim að koma
á heimili þeirra Gunnars og
Helgu. Tárin á vöngum þornuðu,
sem brotist höfðu fram við að fara
í fyrsta sinn frá pabba og
mömmu. Hjá Gunnari og Helgu
naut ég alls hins besta, uns tvær
elstu systur mingr tóku mig undir
sinn verndarvæng.
Af Njálsgötunni flutti Gunnar
með fjölskyldu sína í Skerjafjörð,
í hús Ólafs föður sins, sem þá var
orðinn ekkjumaður: Þar bjó fjöl-
skyldan í mörg ár, eða þar til
rýma þurfti fyrir Reykjavíkur-
flugvelli og nokkur hús þaðan
voru flutt hreppaflutningi inn á
Hrísateig. Hús Gunnars og Helgu
var númer 9 við Hrísateig og
þangað lærðu fljótt að rata vinirn-
ir sem voru tiðastir gestir hjá
þeim í Skerjafirðinum.
Gunnar sá eingöngu björtu hlíð-
arnar á öllum málum. Við flutn-
inginn á húsinu við Skerjafjörð,
öðlaðist hann leyfi fyrir bílskúr,
sem hann innréttaði sem hesthús,
og þar gat hann haft hesta sína
sem og hesta konu sinnar sem
voru vinir þeirra beggja og allir
úr Dölunum.
Gunnar hafði miklar mætur á
hestum og hjá þeim eyddi hann
mörgum tómstundum sínum.
Hann kemdi þeim, svo búkur
þeirra glansaði, og gældi við þá.
Hann keypti hestana eingöngu úr
Dölunum, vegna þess að hann
hélt að allt væri best þaðan, sem
konan hans Helga var ættuð, og
þar sem hún átti sina ættingja og
vini.
Gunnar Olafsson var einstæður
maður. Það var alltaf eins og mað-
ur byggist við meira af honum en
íWA£T

VERZLUNARRÁÐ
ÍSLANDS
efnir til hádegisverðarfundar um
f ramtíðarhlutverk atvinnustef nu
0
Verzlunarráðs Islands
í íslenzkum efnahagsmálum
mánudaginn 19. september 1977 kl. 12,15
í Víkingasal, Hótel Loftleiða.
1. Gísli V. Einarsson formaður
Verzlunarráðs íslands
kynnir stefnu þess
í atvinnumálum.
Gisli V. Einars.
2. Gylfi Þ. Gíslason, alþm. og
fyrv. viðskiptaráðherra.
3. Ingólfur Jónsson, alþm. og
fyrrv. viðskiptaráðherra.
Gylfi Þ. Glslas.
Þátttaka tilkynnist
í síma 11555
Ingólfur Jónss.
því sem kom fram i daglegri um-
gengni við hann. Hann var
Reykjavíkurbarn, en hafði samt
mikið dálæti á sveitinni og sveita-
fólkinu, sem hann dáði fyrir
dugnað og eljusemi.
Arum saman sem drengur var
Gunnar í sveit á sumrin í Biskups-
tungunum, en þaðan var faðir
hans ættaður. Hann dásamaði
sveitadvölina og hve mikið hann
hefði lært og sveitastörfin þótti
honum hafa þroskandi áhrif á
Reykjavíkurdrenginn.
Gunnar lagði mikið kapp á að
koma sínum eigin börnum í sveit
á sumrin. Þá bæi sem hann kom
þeim á, lofaði hann sem frábæra
verknámsskóla fyrir þau. Fólkið á
sveitaheimilunum, sem tók börn-
in hans, varð órofa vintr Gunnars,
sem hann fann sig knúinn til
óendanlegs endurgjalds. Hann
endurgalt þvi með gjöfum og
órjúfanlegum vináttutengslum.
Vegna trúmennsku og heiðar-
leiks var Gunnar eftirsóttur í
vinnu. I bernsku fékk hann sjúk-
dóm sem hafði þær afleiðingar að
hann var fatlaður á fæti. Hann
valdi sér snemma það starf sem
hentaði honum vel og gerðist bif-
reiðastjóri.
Gunnar starfaði lengi sem bif-
reiðastjóri hjá Reykjavíkurbæ.
Vegna skyldurækni hafði hann
oft meiri vinnu en almennt gerð-
ist. Vinnufélagar hans kunnu vel
að meta góðlát gamanyrði hans og
spaug. Hann kom öllum í gott
skap sem í kringum hann voru.
Ég kveð Gunnar Ólafsson, Sæ-
viðarsundi 21, sem einn af vild-
ustu vinum mínum, foreldra
minna og systkina frá Magnús-
skógum.
Gunnar Ölafsson var einn af
bestu vinum okkar fjölskyldunn-
ar frá Magnússkógum. Eg þakka
hans bjarta svip það, að ég á að
taka veröldinni eins og hún er,
með léttu gamanyrði og með bros
á vör.
Eg og fjölskylda min frá
Magnússkógum vottum frænd-
konu okkar, Helgu Oddsdóttur,
dýpstu samúð, er hún horfir nú á
bak lífsförunauti sínum • eftir
fjörutíu og átta ára sambúð, vini
okkar allra sem honum kynnt-
umst.
Börnum þeirra, Sigga, Didí og
Birgi og þeirra fjölskyldum, votta
ég og fjölskylda mín dýpstu sam-
úð.
I guðsfriði hvíl þú elsku Gunn-
ar.
Laugarvatni, 11/9. 1977.
Jensína Halldórsdóttir
frá Magnússkógum.
í hárgreiðslu og hárskurði
í Laugardalshöll sunnudaginn 18. september kl. 10-18
FEGRUNARSÉRFRÆÐINGAR KYNNA STARF SITT Samband hárgreiðslu-og hárskerameistara.