Morgunblaðið - 18.09.1977, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 18. SEPTEMBER 1977
61
VELVAKANDI
SVARAR í SÍMA
0100 KL 10 — 11
FRA MANUDEGI
hækka um 19% og því þurfi hann
að fá 19% meira fyrir kjöt sitt nú
en áður.
Allt í lagi. Hann fær sitt. En
19% hækkun til hans gerir aðeins
9,5% heildarhækkun kjötsins,
þar sem hans hlutur er aðeins
helmingur útsöluverðsins.
Ef kjötið er hins vegar hækkað
í útsölu — með óbreyttri niður-
greiðslu í ikisins en um breytingu
á henni hefur ekki heyrst — um
umræddar 19% er um leið búið að
hækka greiðslurnar á öllum öðr-
um þáttum verðmyndunar kjöts-
ins um 19%, þar með talið álagn-
ingu milliliða og kaupmanna.
Það er þvi i mínum augum ein-
tóm vitleysa, þegar talað er um að
hækka þurfi kjötið um 25—30%
til þess að mæta hækkuninni til
bóndans, áðurnefnd 19%, auk
kostnaðarauka slátrunar, flutn-
inga ofl., sem þyrfti þá samkvæmt
einföldum reikningi að þurfa að
hafa hækkað um hvorki meira né
minna en 31—41% hver einstak-
ur liður.
Þetta er píp og þeint sem reikna
og láta fara frá sér þannig frá-
gengið dæmi er það til skammar.
Það þýðir ekki að leggja það
fram að ef hluti af kökunni hækki
um 19% og annar um 6%, að þá
verði htutirinn að hækka um
25%. En svo virðist mér dæmin
hafa verið reiknuð undanfarin ár.
Á þessu græða náttúrlega ein-
hverjir óheyrilega mikið, því ekki
fá bændurnir það, og það mætti
segja mér það að þess konar út-
reikningar á afurðum bænda und-
anfarin ár væri stærsta orsökin til
auðsöfnunar S Í.S., sem óneitan-
lega er stærsti kjötmeðhöndlari
þess lands og stærstur milliliður.
Ef þetta er rangt skora ég á að
nefnd sú, er lætur plata sig svona
hryggilega ár hvert og oft á ári —
álit mitt — komi fram í dagsljósið
og rökst.vðji allar hækkanir bú-
vara betur en gert hefur verið og
reyni þannig að sannfæra mig og
aðra um ráðvendni sína.
Guðmundur Þórarinsson."
Svo mörg voru þau orð Guð-
mundar og væri sjálfsagt fengur
að því að heyra meira um þessi
mál, þennan útreikning, sem virð-
ist vera nokkuð flókinn.
9 Burt með gam-
aldags einokun
Þessa fyrirsögn hefur bréf-
ritari valið sem yfirskrift á pistli
sinum þar sem hann ræðir ýmis-
legt um sláturgerð og mörkaup:
„Senn líður að sláturtið. Að
venju munu margir vilja kaupa
þann góða og holla mat, slátrið,
þrátt fyrir hátt verð eins og á
öðrum búvörum.
En ein óhæfa hefur lengi tiðk-
azt við sölu þessarar vöru, og ekki
fengizt leiðrétt, þótt um hafi verið
kvartað. Hver, sem kaupir slátur,
verður nauðugur viljugur að
kaupa ákveðinn mörskammt með
hverju slátri. Fæstir kæra sig um
svo mikla feiti í blóðmör eða lifr-
arpylsu.
Talsvert af þessum mör fer víða
beint i öskutunnur, því að flestar
húsmæður eiga fullt í fangi með
að nýta alla þá feiti sem að heimil-
inu berst með óhóflega feitu
lambakjöti.
Væri ekki einhverju af „ösku-
tunnumörnum” betar varið t.d. til
að blanda i fóðurbætisköggla
handa búfé og spara svo innflutn-
ing erlends fóðurbætis?
Krafa timans er að kaupandi fái
að ráða hversu mikinn eða litinn
mör hann kaupir nteð hverju
slátri. Seljendur hafið á boðstól-
um mör i hálfs eða heils kg pökk-
um og leyfið neytandanum að
velja. Gætið þess að hínn hefð-
bundni verzlanarmáti fælir niarg-
an frá kaupum þessarar vöru. Það
er ekki víst að slíkt sé ávinningur
f.vrir íslenzkan landbúnað.
Líka mætti benda þeim á sem
framleiða slátur til sölu i búðum
að hafa jafnan á boðstólum til-
tölulega magurt slátur og þá ann-
að feitara fyrir þá sem það kynnu
að girnast.
Sem sagt burt með gamaldags
einokunarfyrirkomulag á sölu
þessarar landbúnaðarafurðar.
Neytandi."
Þessir hringdu . .
kom frá í Velvakanda nýlega um
hver bæri ábyrgð á börnum, sem
hleypt væri heim af gæzluvelli án
fylgdar, er það að segja að for-
t'áðamenn barnanna bera ábyrgð
á þeim komi eitthvað fyrir þau á
leið heim frá gæzluvelli. Reglur
segja að ekki skuli hleypa börn-
unum af völlunum án fylgdar og
undantekningar teljum við að
skuli ekki gera. Vil ég í þessu
sambandi hvetja alla foreldra,
sem senda börn sin á gæzluvell-
ina, til að lesa reglurnar sem þeir
fá er komið er með börn í fyrsta
sinn á gæzluvelli. Varðandi sæl-
gæti á völlunum er það að segja
að gæzlukonur eru yfirleitt mjög
mótfallnar sælgæti, en ekki eru
nein ákvæði um það í regiunum.
Erfitt er að sporna við sælgætis-
áti, en tekið er fram að hvers kyns
nesti sé börnunum óþarft. Það
eina sem börnunum er heimilt að
hafa meðferðis er leikföng, en þó
er ekki tekin ábyrgð á þeim.
% Þjóðveldisbær
er nafnið
Frá forsætisráðuneytinu
hafa borizt þær upplýsingar varð-
andi nafngift á bænum er reistur
var í Þiórsárdal og opnaður í sum-
ar, að bærinn skuli heita þjóð-
veldisbærinn í Þjórsárdal. Fellst
ráðuneytið á þessa nafngift, sem
er tillaga byggingarnefndar bæj-
arins. Varðandi daglega umsjón
og stjórn bæjarins er það að segja
að sérstök bæjarnefnd sér um
hann en hana skipa: Gisli Gests-
son, tilnefndur af Þjóöminjasafn-
inu, Eirikur Briem, tilnefndur af
Landsvirkjun, og Steinþór Ingv-
arsson bóndi, tilnefndur af Gnúp-
verjahreppi.
HOGNI HREKKVISI
?-/ © lt77
MeNa^ht 1.«.
Má hann fara meó hann í reynsluferó?
53? SlGeA V/öGA £ “íiLVtRAW
• Um gæzluvellina
Margrét S. Einarsdóttir for-
maður leikvallanefndar hafði
þetta að segja um fyrirspurn um
ábyrgð barna á gæzluvöllunum:
— Varðandi þá spurningu, sem
*
Hljóðkútarnir /
komnir ^
Höggdeyfar í
úrvali
J. Sveinsson & Co.,
Hverfisgötu 116
Simi 15171
\
&
\
\ % \ & \
\
$
&
i
aö dansa
hjá
faglærðu
fólki
*
&
Auður Haraldsdóttir
Ástríður Johnsen
Edda Scheving
Edda Pálsdóttir
Emilía Ólafsdóttir
Erla Haraldsdóttir
Guðbjörg Björgvinsdóttir
Guðbjörg H. Pálsdóttir
Guðrún Jacobsen
Guðrún Pálsdóttir
Harpa Pálsdóttir
Heiðar R. Ástvaldsson
Hermann R. Stefánsson
Hulda Björnsdóttir
Iben Sonne Bjarnason
Ingibjörg Björnsdóttir
Ingibjörg Jóhannsdóttir
Jóninna Karlsdóttir
Klara Sigurgeirsdóttir
Ragnheiður Jónsdóttir
Sigurður Hákonarson
Sigríður Ármann
Sigvaldi S. Þorgilsson
Svanfríður Ingvadóttir
Svanhildur Sigurðardóttir
Unnur Arngrimsdóttir
DANSKENNARASAMBAND ISLANDS W
TRYGGING fyrir réttri tilsögn í dansi
&
\
&
\
\
&