Morgunblaðið - 06.11.1977, Blaðsíða 26

Morgunblaðið - 06.11.1977, Blaðsíða 26
AKUREYRARBLAÐ, SUNNUDAGUR 6. NÓVEMBER 1977 25 syni ótrúlega mikið. Hann er bassi eins og Þorvaldur og ætti fólk hér nú að hafa fengið Þor- vald sinn aftur að einhverju leyti, en margir söknuðu hans mikið. — Gunnar Gunnal-sson er píanóleikari með okkur, frábær- lega snjall strákur, sem aðeins er 16 ára gamall. Hann lærði hjá- Ingimar frá því hann var eitthvað 8—9 ára gamall og Ingimar hefur troðið í strákinn, því sem hann kann. Ég hika ekki við að segja að Gunnar sé' eitt mesta efni, sem með Ingimar, Sveini Öla og Hann- esi Arasyni. Jiiðan hyrjaði ég að spila þegar ég var 16 ára í Alþýðu- húsinu á sumrin og þar í 6 sumur, en lék á veturna með hljómsveit Svavarstin Atlantic, Helena og Óðinn til. Eitt ár var ég með eigin hljómsveit I Reykjavík og frá 1966 þangað til í fyrra var ég með Hljómsveit Ingimars Eydal og nú er það nýja hljómsveitin. Helena: — Mitt allra fyrsta í þessu var að ég söng í einn mánuð með Jose Rica í Tjarnarkaffi, en þannig að ég get ekki eingöngu ‘spilað jazzinn. — Minir uppáhaldsmenn eru Benny Goodmann, Benny de Franco og Lee Komik. Ég á einar 250 plötur með Benny, hann er stórkostlegur. Buddy de Franco er handarískur klarinettleikari, einn sá alhezti í heiminum. Ég fékk fyrir nokkrum árum senda mynd af honum án þess ég ætti nokkra von á því og hafði fyrst í stað enga hugmynd um hvers vegná hún var send mér. Nú er ég og þar af trúlega 3500 78 snún- inga. Margar þeirra eru hreinir safngripir. svo ég hef lekið plöt- urnar upp á hand og spila þær ekki lengur sjálfar á fóninum. Klarinettinn er barnaleikur miöad við fagotið Blm: — Er ekki almennt mikill tónlistaráhugi á Akuréyri? skrifaða fyrir hlásara, á Ráðhús- torginu. Hiti var um 25 slig. sól- skin og talsvert af fólki að fylgj- ast með og þarna tók ég þátl í tónlistarviðhurði störkostlegri en ég hafði áður verið með í. Blm: — Er það rélt Finnur að þú liafir að undanförnu sezt á skólahekk í tónlistinni? Finnur: — Já, að undanförnu hef ég tekið llma og verið að læra á fagot. Til þess hef ég þurft að fara suður til Reykjavikur og lært hjá Sigurði Markússyni. Hér er 0 Helena og Finnur ásamt börnum sínum þremur. Hörður, Finnur, Helena Ey- dal, Helena Eyjólfs- dóttir og Laufey. kontið hefur fram I tónlistinni hér á Akureyri í mörg ár. — Eiríkur Höskuldsson spilar á gftar og hassa og Jón Sigurðsson er trommari. Báðir hafa þeir ver- ið hér i ýmsum hljómsveitum, sem ég kann ekki að nefna, góðir strákar háðir tveir. Samfleytt í 20 ár í hljómsveitum Blm: — Hvernig samræmist harnauppeldið því að vera i hljómsveit? Helena: — Þetta hefur gengið mjög vel í gegnurn árin og við aldrei átt í erfiðleikum með að fá gott fólk til að passa krakkana þegar við höfum verið að spila eða á æfingum. Amman var síðast hjá okkur uni helgina til að passa þá minnstu. Helenu. sem er 5 ára. Laufey er orðin 12 ára og var í næsla húsi og hlustaði á plötur, en Hörður, sein er 14 ára, fór í D.vnheima. — Nú orðið er ekki orðið neitt Vandamál með barnapíur, þau eldri lita eftir þeirri yngstu. Ann- ars hafa krakkarnir mikinn áhuga á tónlist eins og við Finnur, Lauley er að læra á pianó í tón- listarskólanum og Hörður hefur eitthvað slegið á trommur á skóla- böllum. Blm: — Getiö þið greint í stuttu máli frá ferli ykkar með hljómsveilum? Finnur: — Ég var stanzlaust í þessu í 20 ár án þess að gera nokkurt hlé. Ég var 13 ára þegar ég hyrjaði og lék þá eill sumar i Vaglaskógi á laugardagskvöldum enginn sem spilar á fagot og í Revkjavik eru þeir fáir, 2 í sinfón- íunni og nokkrir úti í hæ. Klari- netlinn er harnaleikur miðað við fagot, en því miður hefir timinn til að læra á fagot ekki verið mikill eftir að við byrjuðum með nýju hljómsveitina. Eg ætla þó ekki að hregöast fagotinu. það er erfitt hljóðfæri, en kannski þess vegna svo skemmtiiegt og spenn- andi, með sinn hása, vinalega tón. Eitt stykki Pasa Double Helena: — Annars stóð nú til í fríinu meðan við vorum ekki í neinni hljómsveit að drifa sig í danssköla hér, en af því varð ekki. Finnur: — Eg kann ekki nokk- urn skapaðan hlul að dansa. Helena: — Hann dansm' við mig einu sinni á ári. á árshátið starfsmanna í Sjálfstæðishúsinu. Finnur: — Það er í lagi að dansa í svo þröngum hópi, en ann- ars geri ég ekkerl af því. Það hefur sennilega veriö vitleysa af okkur að drífa okkur ekki í dans- námið í fríinu. Helduröu það hefði verið gaman að mæta á starfsmannahallið. labba upp á sviðinu og hiðja hljómsveitina um eitt stykki Pasa Double fyrir okk- ur gömlu hjónin. —áij 0 í slátui gorð, Helena liakkar lifr- ina með bros á vör, ineðan Finnur skt'r niörinn á fagmann- It'gan hátt. (Ijósni. Friðþjófur). siðan hyrjaði ég með Atlantic árið 1958 og síðan höfum við Finnur staðið í þessu saman, nema hvað ég hyrjaði ári á eftir honum með Ingimar. Blnt: — Var einkahljómsveitin Finnur og Helena stofnuð um leið og Atlantic. Bæði: — Já eða um svipað leyti og það eru tæp 20 ár frá-því að við giftum okkur. Með 5000 hljómplötur í hillunum Blm: — Hvers konar tónlist hafið þið mest gaman af? Helena: — Ég hef nú ekki eins gaman af jazz eins og Finnur, en góður sunginn jazz er þó mjög ofarlega I huga mér, en ég hef einnig rnjög gantan af léttri popp- tónlist. Finnur: — Strax eftir að við Helena kynntumst hyrjaði ég að ala hana upp i tónlistinni og kenna henni að meta jazzinn. Annað var ekki hægt og ég held að Helena viti meira og kunni hetur að meta jazz en konur al- mennt. Ég hef sjálfur fyrst og fremst gaman af að spila og þá sama hvað þaðjjr, þó jazz sé tví- mælalaust hezta tónlistin. Ég geri mér grein fyrir að atvinna og áhugamál fara sjaldnast saman, helzt á því að Pétur Östlund, sá snjalli íslenzki tönlistarmaður, hafi staðió aó haki þesSari send- ingu. De Franco var á ferð í Svi- þjóð og lék hann þá með Pétri. Ætli Pétur hafi ekki sagt honuni frá hrifningu minni á honum og heðið hann að senda myndina, sem ég þarf ekki aó taka frarn að mér þykir rnjög vænt um. Blm: — Ef þú átt 250 plötur með Benny Goodmann, hvað áttu þá margar plötur nteð öðrum tón- listarmönnum? Finnur: — Ætli ég eigi ekki samanlagt um 5000 hljómplölur 0 Nýja hljómsveitin í Sjáífstæðishúsinu, frá vinstri: Óli Óla- son, söngvari, Gunn- ar Gunnarsson, hinn 10 ára ganili píanó- leikari, Helena Eyj- ólfsdóttir, Eiríkur Höskuldsson, gítar- leikari, Jón Sigurðs- son, trymbill, og Finnur Eydal. Þess má geta að Finnur starfar sem sníðari hjá Mokkadeild Heklu og skinnfrakk- inn, sem hann er í, hefur hann sjálfur sniðið. Finnur: — Ég held aö því verði ekki neitað. Tónlistarskólinn vinnur gott starf og á honunt er mikill áhugi. Kórar starfa hérým- iss konar, hljómsveitir og ýmsir minni tónlistarhópar. Þegar á það er litið að hæjarfélagið er ekki stærra hlýtur að vera sérlega mikill tónlistaráhugi hér. — Á menningarvöku, sem hér var haldin í surnar, upplifði ég augnahlik í tónlistinni, sem ég hélt að ég gæti ekki upplifað hér. Við vorurn þá nokkrir hlásarar héðan ásamt 15 að sunnan að flytja sígilda tónlist, sérstaklega Rætt við tónlistarhjónin Helenu Eyjólfsdóttur og Finn Eydal YRIR 0KKUR GÖMLU HJÓNIN

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.