Morgunblaðið - 04.01.1978, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 4. JANUAR 1978
>4H>
MORödN'
Mffinu
._________ft'-
cr , ® r >
K\ (
t' H
r- •; a n n
GRANI göslari
Þegar þú hefur haft þennan
brandara þinn I frammi við
mig, ertu vonandi til viðtals
um að hursta skóna mína?
Forstjórinn sagði mér að hann væri þér svo þakkiátur fyrir að fara
fram á iaunahækkun, því samstundis hvarf hikstinn sem hann er
búinn að vera með síðan á jólunum!
Ad snerta klæða-
fald Krists
„Samkvæmt vitnisburði prests I
stólræðu á annan dag jóla síðast
liðinn trúa nú sumir klerkar þjóð-
kirkjunnar þvi, að Satan sé stað-
reynd persóna. Ræðumaður full-
yrti að sá gamli hefði talað með
tungu háttsetts embættismanns.
En hvað á að segja um það sem
presturinn las upp úr Bibiíunni:
„Skuldið ekki neinum neitt nema
það að elska hver annan.“ Sem
sagt, þetta á að draga á langinn,
láta skuldina standa. Von er að
þvl sem nefnt er Satan sé
skemmt.
I öllu sinu blessaða yfirlætis-
leysi ástunda margir guðfræðing-
ar nútimans að leita Jesú Krists
innan guðfræðinnar. Tómstunda-
gaman þetta er raunar öldungis
óþarft, nema sem dægradvöl fyrir
þá sem hafa fátt að gera í verald-
legum efnum, og alls ekkert I
sambandi við eilift lif. Margend-
urtekin þvæla, að visu nú á annan
hátt en áður var, gengur ekki
aftur, heldur fram og oftast fram-
af í hverri stólræðunni og fyrir-
lestrinum á fætur öðrum. Þvælan
virðist einkum vera borin á borð
fyrir visindin. Og þó að þau séu I
mörgum tilfellum ekki á grænni
grein mannúðar þá eru þau það
þó stundum.
Ekki batnar birni betur bana-
kringluverkurinn með þvi laginu
að ætlast til þess að það sem ekki
fer I rétta stefnu hjá visindunum
verði læknað með jafnmikilli vit-
leysu eða verri. Sagan um slóð
guðfræðinnar utan vegar mann-
kynsins en meðfram honum er
orðin svo úrelt hugtaka-gangstétt
að hún borgar jafnaðarlegast
varla helming tómstundanna sem
til þess er varið að skakklappast
eftir henni. öll guðfræðileg trú
dreifist líkt og þoka fyrir vorblæ
þekkingarinnar.
Vel mættu þeir, sem lærðir eru
í sögu guðfræðinnar, láta eftir sér
að spyrja hvort afrakstur tóm-
stundanna sé kjarninn Kristur.
Hefir ekki maðurinn Kristur reist
bjartari vita en sá guð guðfræð-
innar sem því nafni er nefndur?
Hefir ekki hver maður, hver sál.
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Spilahátíð bridgefélaganna í
Kaupmannahöfn hefur verið
haldin árlega siðan 1927 og blaðið
Poltiken stutt hana frá 1930. I
nóvembermánuði síðastliðnum
tóku 560 spilarar þátt í keppni
þessari og var hún haldin sem
hiuti Shilip Morris Evrópubikar-
keppninnar.
Spilið i dag er frá keppni
þessari. Suður gaf og norður-
suður voru á hættu.
Norður
S. ÁKG5
H. KD5
T. KD4
L. 862
Vestur
S. 864
H. G972
T. G10
L. DG94
Austur
S. 32
H. Á1064
T. 9763
L. 1073
Suður
S. D1097
H. 83
T. A852
L. ÁK5
Algengasti samningurinn var
eðlilega sex spaðar en eftir mis-
jafnlega flóknar sagnir. Eitt
dæmi. Suður 1 spaði, norður 4
grönd, suður fimm hjörtu og
norður sex spaðar.
Ut kom tígulgosi og eftir að
hafa tekið trompin ákvað sagn-
hafi, að vestur hefði spilað út frá
gosa-tíu-níu í tíglinum. En þegar í
ljós kom, að svo var ekki og að
hjartaásinn var á hendi austurs
tapaði hann spilinu.
Hjartaásinn var algengt útspil
þegar norður var sagnhafi. Og var
vinningur þá auðveldur.
I nokkrum tilfellum gengu
sagnir þannig, að austur gat dobl-
að fimm hjarta sögn norðurs og
var þá að biðja um útspil i hjarta,
sem vestur hlýddi eðlilega. Og í
einu þessara tilfella tókst
skemmtileg brella. Sagnhafi
mundi eftir ágætu heilræði, sem
hann hafði lesið um í einhverju
blaði og sá tækifæri til að nota.
Hann lét lágt frá blindum og hver
getur ásakað austur fyrir að taka
á ásinn. Unnið spil!
HÚS MALVERKANNA
Framhaldssaga eftir
ELSE FISCHER
Jóhanna Kristjónsdóttir
þýddi
37
Þau sátu í dagstofunni þegar
hún kom niður.
Allt í friði og sælu að sjá.
Eins og hamingjusamt hjóna-
fólk á að líta út.
Carl Ilendberg grúfði sig yfir
einhverja reikninga við skrif-
borðið og Dorrit sat með bók.
— Jæja, var þetta hressandi
gönguferð?
Dorrit leit upp og Emmu varð
nú fyrst Ijósl að hún hafði
dökka bauga undir augunum.
— Ljómandi hreint. Þú
hefðir átt að koma með. Frfskt
loft... og hreyfing.
Hún hikaði.
— Það er langtum betra en
taugapillur og svefnlyf.
— Hvað áttu við?
Rödd Dorrit var sem hún
væri á varðbergí.
— Ég meina bara að ég varð
dálftið hissa að sjá iyfjaskáp-
inn þinn. Ég hélt að þú hefðir
alltaf verið á móti þvf að maður
gleypti slfkar pillur.
— Dorrit tekur aðeins þær
töflur sem læknirinn mælir
með.
Carl Hendberg hafði lagt frá
sér skjölin og hélt nú á pappfrs-
hnffnum f hendinni.
— Við höfum glfmt við smá-
erfiðleika og þá átti Dorrit erf-
itt með svefn og fékk töflur.
— Smáerfiðleika?
Orðið hékk í loftinu um hrfð.
— Æ, Emma, gerðu það fyrir
mig að blanda þér ekki f það ...
Það er dálftið sem við verðum
að leysa sjálf ... það getur eng-
inn hjálpað okkur í því, en þú
gætir aftur á móti skaðað okkur
ef þú ...
Dorrit yppti öxlum.
— Er það eitthvað í sam-
bandi við Susie? Emma horfði
niður á neglurnar á sér þegar
hún bar fram spurninguna.
— Susie, já ...
Það var engu líkara en Dorrit
létti.
— Við höfum haft óskaplega
þungar áhyggjur af Susie. Hún
hefur sjálft átt mjög erfitt...
— Vegna þess hún hefur ver-
ið f afvötnun. fig get kannski
falfist á það.
Emma talaði hægt og lagði
áherzlu á orð sín.
— En ég fæ ekki almenni-
lega skilið hvers vegna þið
þurfið að eyðileggja ykkur á
þvf að láta hana vera hér f það
endalausa og gera ykkur Iffið
ieitt.
— Við vorum að tala um, að
nú væri hún að verða frfsk. En
eftir kvöldið í gærkvöldi erum
við ekki alls kostar viss um að
svo sé.
Carl Hendberg fitlaði við
pappfrshnffinn þegar hann
sagði þetta.
— Það var óhugnanlegt að
sjá hvernig hún féll saman.
Fyrst var hún svo yfir sig kát og
glöð og svo smátt og smátt var
eins og hún ummyndaðist fyrir
framan okkur ,.. Ég er sannar-
lega hræddur um ...
Hann lagði hnffinn frá sér og
ieit á Emmu og áhyggjusvipur-
inn leyndi sér ekki á andliti
hans.
— Eg er dauðhræddur um að
Susie hafi leitað aftur á náðir
eiturlyfja.
— Við getum bara ekki skil-
ið hvar hún kemst yfir þau,
skaut Dorrit inn f.
— Og þessi snöggu skap-
brigði í gærkvöldi.
Dorrit andvarpaði þungan.
— Það getur stafað af allt
öðru.
Emma kveikti sér í smávindli
og horfði á Carl gegnum reyk-
inn.
— Ég held ég hafi fengið
skýringu á þessum skapbrigð-
um hennar f gærkvöldi. Það
heyrði ég þegar ég kom við hjá
Birgitte Lassen. Þau voru þar
öll... unga fólkið ... og Susie
var miður sfn af vonbrigð-
um...
— Af vonbrigðum ...
— Já, vegna veiziunnar f
gær. Hún hafði augsýnilega
gert sér geysilegar vonir vegna
þess að til hennar var efnt. Mér
skildist að hún hefði einhvern
draum um tfzkuverzlun ...
— Hún hefur þó varla búizt
við að við ætluðum bara að
færa henni slfka verzlun eins
og ekkert væri?
Dorrit lagði frá sér bókina og
starði undrandi á systur sfna.