Morgunblaðið - 26.02.1978, Page 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 26. FEBRUAR 1978
VlK>
M0RöJh/*v
kafr/NU 4

ló, '7- .p 3 \ 'X M----//■'
13 3
Eitt orð — Presturinn hefur
enn einu sinni gleymt rakspegl-
inum sfnum!

Þá eru þeir búnir að finna upp svona regnfrakka!
Þcr báðuð um vfn hússins
ekki rétt?
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Stundum koma fyrir galdraspil,
sem meðhondla þarf eins og horft
sé á allar hendurnar fjðrar.
Venjulega hefur vörnin þá verið
óheppin, sögn eða útspil ekki
reynst eins og skyldi.
Á spilakvöldi f Domus Medica á
dögunum var suður ekki sérlega
bjartsýnn í upphafi spilsins, sem
sýnt er hér að neðan. En tókst þó
að skrapa saman nógu mörgum
slögum.
Suður gaf, allir utan hættu.
Norður
S. D93
H. 1098
T. ÁG83
L. D93
Vcstur
S. 5
H. DG
T. D109542
L. K765
Austur
S. ÁG10764
H. K752
T. 6
L. 104

COSPER.
Suður
S. K82
H. A643.
T. K7
• L. ÁG82
Suður varð sagnhafi í þrem
gröndum eftir þessar sagnir.
Suður Vestur Austur Norður
1 L pass 1 S 1 T
1 G pass allir pass 3 G
Vestur spilaði út tígulfimmi.
Þegar hendi norðurs kom upp
virtist útligið ekki sérlega gott.
Sögn austurs og útspilió benti til
mikillar skiptingar á höndum
austurs og vesturs og ekki var
útilokað, að hún yrði hagstæð.
Sagnhafi lét lágt frá blindum og
fékk slaginn á sjöið. Eitthvað
þurfti að gera og það var eins gott
og hvað annað að spila lágu laufi
á drottninguna og hún fékk slag-
inn. Vestur fékk næsta slag á
hjartagosa og hann skipti í spaða.
Lágt frá blindum, tían og suður
fékk á kónginn. Vinningsvon suð-
urs var nú farin að aukast nokkuð
og í næsta slag spilaði hann lauf-
gosanum frá hendinni. Vestur lét
lágt, nían frá blindum og þegar
austur lét tíuna var orðið öruggt,
að sambandið milli handa varnar-
spilaranna væri rofið. Sagnhafi
tók þá á tígulkóng, hjartaás og
austur fékk næsta slag á hjarta-
kóng. Og hann varð síðan að gefa
níunda slaginn á spaðadrottning-
una.
Eins og sjá má voru til fleiri
vinningsleiðir. En aliar byggjast
þær á að rjúfa samgönguleiðir
varnarspilaranna.
Hvað segirðu? Var það belja? — Hélt það væri
gæs.
Menntamenn
og almættið
„1 seinustu Lesbók Morgun-
blaðsins (7. tölubl.) birtist at-
hyglisverð grein um mannfjölda
heimsins sem nú er rúmlega 4
milljarðar og þessi mannfjöldi
ógnar menntamannasamtökum
um heim allan, en I greinarlokin
dettur hinn hámenntaði maður
fyrir almættinu og scgir: „Maður-
inn er enn ungur, mældur á ai-
heimsmælikvarða. Hann er nýr
hérna og ef til vill aðeins til
reynslu. Honum verða á mistök.
En þrátt fyrir allt. ef hann er i
raun réttri homo sapicns, þ.e.
hugsandi og skynsamur, þá er
örugglega von fyrir hann.“ Þessi
orð eru skynsamlcga rituð eða töl-
uð en t mótsögn við alla greinina
þar á undan.
Við skulum athuga þetta betur.
Guð er andi, hugur og sálarafl.
Guð er almætti ails heimsins og
himins. Hann. þ.e. Guð. er homo
sapiens, hugsandí og skynsamur.
Og hvað svo? Jú. Guð skapaði
manninn eftir sinni eigin mynd
og hann sagði við Adam og Evu:
Margfaldist og uppfyllið alla jörð-
ina svo að afkomendur ykkar
verði sem sandur á sjávarströnd."
Já, það er öruggt að maðurinn á
ómælanlega framtíð bæði á jörð
og himni, þvi hann er hugsandi og
skynsamur. En menntamenn nú-
tímans halda sig geta tekið ráðin
af Guði og sagt: Stopp, góði Guð.
við viljum ekki fleira fólk á jörð-
ina.
Þessi stefna menntamanna er
Myndin sýnir eina af hinum óskiljanlega björtu Kvasar-
vetrarbrautum, 30273. Væri svo fráleitt að láta sér til hugar koma, að
geislan æðra lífs ætti sinn mikla þátt í hinni stórkostlegu birtu þeirra
og orkumagni, sem stjórnufræðingum gengur svo illa að skilja og
skýrgreina.
HÚS MÁLVERKANNA
Framhaldssaga eftir
ELSE FISCHER
Jóhanna Kristjónsdóttir
þýddi
75
hann hafi verið skotinn af ein-
um sinna manna. Að ekki hafi
verið hægt að þekkja Ifkið
nema af þvf að skilrfki fundust
á Ifkinu. Og það hafi verið höf-
uðsmaðurinn sem skaut
hann ... að höfuðsmaðurinn
hafi sfðan horfið spor-
laust... ertu þar með að segja
að sé einhver annar sem þú ert
að halda hlffskildi yfir?
— Hvað heldurðu?
Hann stakk hendinni niður f
skúffu og dró upp bunka af
myndum.
— Hann er sjálfum sér Ifkur
af þessum gömlu myndum, svo
að það gat enginn vafi leikið á
neinu, þegar hann kom.
Hún leit á myndirnar.
— Hvernig fékkstu bréfið?
— Hann sagði að það hefði
smávægilegt atvik komið fyrir
sem gerði það að verkum að ég
mætti alls ekki biðja um hæli
fyrir hann. Bara hjálpa honum.
Eg varð óneitaniega forvítinn
og skrifaði án hans vitundar
eínum vina hans. Sagði að ég
væri móðurbróðir hans og mér
þætti leitt ég hefði ekki heyrt
frá honum og slfkt og bað um
að fá að vita sannleikann um
hvort eitthvað hefði komið fyr-
ir hann.
Hún leit aftur á myndirnar.
Nú rann upp ljósið fyrir
henni.
— Og fyrst hann er hér þá er
það sem sagt höfuðsmaðurinn
sem var skotinn til bana og
sfðan hefur hann sett skilríki
sfn hjá Ifkinu. Þetta er morð ...
— Ég veit að það er morð.
Carl studdi höndum undir
hökuna.
— Vfst veit ég það. En þetta
er f strfði...
— Og þú vézt hver refsing
liggur við þvf f strfði... aftaka.
Hún horfði á hann.
— Já og settu þig f mfn
spor ... að hann væri systurson-
ur þinn.
Rödd hans var biðjandi.
— Ég hafði skrifað bréf til
systur minnar — f sjöunda
himni yfir þvf að hann væri
kominn hingað þegar sannleik-
urinn rann upp fyrir mér. Ég
hafði auðvítað sagt henni að ég
gerði mér grein fyrir þvf að
hann hefði gerzt liðhlaupi, en
ég skyldi annast um að kippa
öllu f liðinn. Það er ekki annað
og meira en hver fjölskylda,
hvort sem hún væri dönsk eða
bandarfsk, hefði gert f minni
stöðu.
— Og systir þfn.
— Eftir að hún hafði fengið
bréfið frá mér, fékk hún svo
þetta klassfska bréf frá hernum
um að sonur hennar hefði dáið
hetjudauðdaga. Og auðvitað
þagði hún sem fastast um að
hann værí hér.
— Og ef þú ferð til lögregl-
unnar?
— Þá verður hann framseld-
ur. Morðingi fær ekki hæli hér,
og þó svo þetta hafi verið f
strfði, þá var það morð ...
— En ef það hefði verið
morð undir öðrum kringum-
stæðum, hefði hann átt mögu-
leika á að sleppa með fangelsis-
dóm.
— Alla ævi hef ég barist
gegn dauðarefsingu.
RÖdd hans titraði.
— Það hef ég Ifka gert.
Emma settist niður og horfði
beint á hann.
— Ég hef Ifka gert það. Ég
hef tekið þátt f mótmælaað-
gerðum bæði f Bandarfkjunum
og f Englandi.
— Og hann fengi ekki einu
sinni tækifæri óbreytts borgara
tii að afplána fartgelsisdóm.
Emma kinkaði kolli hægt.
— Það er erfitt að segja til
um hvernig maður brygðist við
f þessari sömu stöðu ... en ég
geri ráð fyrir ég hefði brugðist
við eins og þú gerðir... og þús-
undir annarra hefðu Ifka
gert...
— Og þetta er bara tfma-
spursmál.
Hann yppti öxlum og brosti
dauflega til hennar f fyrsta
skipti f samtali þeirra.
— Eg skal játa meðsekt mína
enn frekar, þvf að mér hefur
tekizt að útvega honum pláss á
fraktskipi sem fer tíl Suður-
Amerfku f næstu viku. f langt
hræðilegt ár höfum við verið
dauðhrædd f hvert skipti sem