Morgunblaðið - 23.03.1978, Blaðsíða 1

Fimmtudagur
23. marz
Bls. 65—96
Götumynd frá Moskvu.
í MOSKVU MEÐ
KERFIÐ Á HÆLUNUM
Eftir MAGNÚS
FINNSSON
Síðla í septembermánuði síðast-
liðnum átti ég þess kost að heim-
sækja Sovétríkin í fylgd forsætis-
ráðherra, sem þangað fór í opin-
bera heimsókn. Áður hafa birzt
greinar frá ferð þessari, en segja
má að þcssi grein eigi heima í sama
flokki. Þessi grein fjallar þó um
það, sem okkur frá íslenzkum
fjölmiðlum tókst eina kvöldstund
að komast undan fylgd embættis-
mannanna í sovézka utanríkisráðu-
neytinu.
Bolshoj-leikhúsið var flóðlýst,
þegar við komum út og fyrir framan
biðu svörtu Volgurnar. Við höfðum
þetta kvöld séð tvo balletta, „Jarð-
fræðingana" eftir N, Karetnikov og
„Vorblót" eftir Stravinsky í boði
Sovétstjórnarinnar. Þetta var að
kvöldi 22. september síðastliðins. í
hléinu höfðum við hitt ritarann í
íslenzka sendiráðinu, dreypt á vodka
og etið dýrindis kavíar í litlum
vatnsdeigkökum. Þá spurði ritarinn,
hvort við vildum ekki eftir sýning-
una koma í litla rússneska veizlu í
útjaðri Moskvu, hitta þar venjulegt
rússneskt fólk og eyða með því
kvöldinu.
Óvenjulegur
____________leigubíll____________
Þetta var vissulega mikil tilbreyt-
ing frá hinni ströngu opinberu
dagskrá, sem okkur hafði verið
haldið við, íslenzku gestunum. Við
vorum því fljótir að þiggja gott boð
— þóttumst raunar ekki eiga annað
tækifæri til þess að eiga samneyti
við aðra en sovézka kommisara úr
utanríkisráðuneytinu. Þeir fylgdu
okkur eins og skuggar. Því var
ákveðið að um leið og við kæmum á
Hotel Sovétskaya sem stóð við
Breiðgötu Lenins nr. 32/2, skyldi
ritarinn koma þangað á sínum bil og
við halda í honum og með leigubíl á
fund tveggja rússneskra mynd-
höggvara.
Þegar að hótelinu kom, var tekið
að rigna. Ritarinn kom skömmu
síðar. Áður en við færum í sam-
kvæmið, þurftum við fyrst að sækja
íslenzka konu, sem stundað hefur
nám í Moskvu um allmörg ár, en
myndhöggvararnir voru kunningjar
hennar. Fyrir utan hótelið voru
nokkrir leigubílar og þegar við
kölluðum á einn, kom til okkar
bílstjóri á svartri Volgu. Við sögð-
umst vilja einn af þessum venjulegu
gulu leigubílum,' en bílstjórinn á
svörtu Volgunni sagðist vera næstur.
Gátum við ekki véfengt það og því
varð úr að hann æki okkur í
samkvæmið.
Við íslendingarnir þóttumst held-
ur góðir að komast nú út á lífið ef
svo má að orði komast í Moskvu —
án fylgdar embættismannanna úr
utanríkisráðuneytinu, sem jafnan
höfðu fylgt okkur. Var því næst
haldið heim til íslenzka námsmanns-
ins, sem síðan átti að vísa veginn til
myndhöggvaranna.
Lögreglan á
_________halum okkar_____________
Þegar við höfðum sótt námsmann-
inn var komin úrhellisrigning. Við
fórum að ræða um það í bílnum,
hvort kerfið — stóri bróðir — eins
og það jafnan er kallað, hefði nokkur
tök á að fylgjast með okkur.
Framhald á bls. 68.
Viö Kreml-múr'ana, rétt viö gröf óþekkta hermannsins.