Morgunblaðið - 23.03.1978, Blaðsíða 12

76
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDaGUR 23. MARZ 1978
w Sólríkar^ \ •
urvalsferoir
BEINT ÞOTUFLUG BROTTFARIR:
23. marz
7. april
28. apríl
12. mai
19. mai
2. júni
9. iúni
2. viktir Páskaferð
3. vikur
2 og 3. vikur
1 og 3. vikur
2 og 3. vikur
I. 2 og 4. vikur
1. 3 og 4. vikur
2. 3 og 5. vikur
ágúsl
ágúst
18. ágúst
25. ágúst
1. sept.
8. sept.
15. sept.
22. sept.
29. sept.
6. okt.
1 og 3. vikur
2 og 4. vikur
2. 3 og 4. vikur
I. 2 og 3. vikur
I. 2 og 3. vikur
I. 2 og 3. vikur
L 2 og 3. vikur
1. 2 og 3. vikur
I. 2 og 3. vikur
I. 2 og 3. vikur
I. 2 og 3. vikur
1. 2 og 3. vikur og um London
I og 3. vikur
23. maí
13. júní
4. júlí
25. júlí
3. vikur
3. vikur
3. vikur
3. vikur
15. ágúst 3. vikur
5. sept. 3. vikur
26. sept. 2 og 3. vikur
heim um London
Einstaklingsferðir til Ibiza
um London frá páskum.
Leitið nánari upplýsinga
FERÐASKFUFSTOFAN
Eimskipafélagshúsinu, simi 26900
— „Mikillörn...”
Framhald af bls. ?3.
pólitískri hugsun í Evrópu á seinni
öldum. Þannig má e.t.v. segja um tvo
stærstu stjórnmálaflokka landsins
að þeim svipi hvorum til annars ekki
vegna þess að þeim ber saman um
stjórnmálahugmyndir, heldur vegna
'þess að stjórnmálahugmyndum er
ekki- til að dreifa. Htigtök eins og
jafnaðarstefna, kommúnismi, heims-
valdastefna, fabianismi, íhalds-
stefna og frjálslyndi hafa komið
minna við sögu á Irlandi en víðast
annars staðar en draumkenndar og
óraunsæjar nafngiftir eins og „her-
menn örlaganna" eða „kynþáttur
keltanna" borið þeim mun hærra.
Það væri vissulega ósanngjarnt og
fráleitt að skella skuldinni á einstak-
an mann eða menn á því hversu
seinlega gekk að innleiða tuttugustu
öldina á eyjunni grænu. Það breytir
þó ekki þeirri staðreynd að tugir
þúsunda flýðu landið á valdatíma
hins mikla foringja og sneru ekki
aftur og voru margir beztu synir
þjóðarinnar í þeirra hópi. Lítið var
gert til að ráða bót á fátæktarvanda-
málinu, en fjöldi blásnauðra hefði
beðið hungurdauða hefði knappra
atvinnuleysisbóta ekki notið við.
Skólakerfið hefur verið fornfálegt og
úr sér gengið fram á síðustu tíma og
ríkisstjórn de Valera hafði verið
þrettán ár við völd, er sett voru lög
til að ráða niðurlögum berklaveiki.
Samband íra og Breta hélt áfram að
vera þokukennt og óskýrgreint eftir
að gengið var frá stofnun lýðveldis-
ins og það var að sönnu kaldhæðnis-
legt að lausn Norður-írlandsvandans
hafði aldrei verið fjarlægari en
þegar leiðtoginn féll frá í ágúst 1975.
„Við erum bændaþjóð". „Þjóð
okkar er fábrotin þjóð“ var viðkvæði
de Valera og flokks hans. Sú gamla
rómantíska hugmynd að það sé
dyggð að vera fábrotinn, greypti sig
inn í hug hans og skýrir hvers vegna
de Valera fór svo ólíkt að samanbor-
ið ví Chiang Kai-Shek og kommún-
ista í Kína eða Kemal Atatúrk í
Tyrklandi, sem horfðu fram á
veginn, leiddu þjóðir sínar í sókn til
framfara. Hann dró styrk sinn og
þrek úr djúpi bældrar þjóðarvitund-
ar, sem gerði honum kleift að standa
í stafni eins lengi og raun var á.
ÍsSSsg
Litsjónvarpstæki 20" skermar VERÐIÐ ER
sjonvorp
sameina myndgæöi,
frábæra liti. Bilana-
tíöni í algjöru
lágmarki.
sjónvörp
búa yfir bestu kost-
um sjónvarpa.
'untiai
etióó i
Suðurlandsbraut 16.
Síml 35200.
Sá„ er skilur vilja og þrár einnar
þjóðar í viðlíka mæli og Eamon de
Valera, hlýtur hvernig sem á er litið,
að vera mikill þjóðhöfðingi, og er þar
fyrir á engan hátt minni þótt hann
hafi bundið bagga sína öðrum
hnútum en samferðamenn á öldinni
eða fylgdi eigin kompás án tillits til
nýrra strauma anglóamerískrar
menningar. Það er algeng hugsunar-
villa, sem hrjáir stjórnmálaskýr-
endur í nútímaríkjum þegar þeir
fjalla um svonefnd þróunarlönd, að
þau séu að svo miklu leyti ófull-
komnari sem þau taka síður mark af
velferðarhugsjón iðnríkisins. I um-
fjöllun um menningu þjóðar verður
í hvert skipti að taka mið af því
mynztri, er þjóðin sjálf hefur kjörið
sér til leiðsagnar, hvort heldur af
eðlisávísun eða auðsýndum vilja.
írinn Eamon de Valera var tákn eins
slíks mynzturs og hafði það sérkenni
fram yfir ýmis þurrmenntuð af-
sprengi lýðræðislegra stjórnarhátta
á Vesturlöndum að hafa haft hug-
sjón og barizt fyrir hana. Þessi
hugsjón kom vel fram í útvarps-
ávarpi leiðtogans frá 1943: „Það
Irland, er okkur hefur dreymt um,
yrði heimastaður fólks, sem léti sér
nægja fáskipt þægindi og helgaði
tómstundir sínar andlegum
efnum...“ Það var draumur hans á
meira en hálfrar aldar starfsferli að
gera hugsjón þessa að veruleika. I
ljósi aðsteðjandi vandamála, sem
hrellt hafa smáa þjóð og fákunnandi
um aldabil, er það engu síður
höfuðverkur framsækinna arftaka
að honum virðist hafa orðið meira
ágengt við hið andstæða; frekar en
gæða drauminn veruleika hefur
hann sveipað veruleikann draumi.
Sýningin
í Festi
Myndir Jakobs
Hafstein
Það er orðið heldur bágborið
menningarástandið í höfuð-
borginni þegar myndlistarmaður á
borð við Jakob Hafstein þarf að
flýja út á land með sýningar sínar
vegna þess að aðalsýningarsalir
borgarinnar eru lokaðir fyrir
þeim, sem afskræma ekki fegurð
náttúrunnar.
Það er líka leitt til þess að vita,
að vinir mínir norður á Húsavík
skyldu ekki fá þessa sýningu
þangað, sv'o sem Jakob hafði
ráðgert.
En ég er þess vegna þakklátur
fyrir það, að Félagsheimilið Festi
í Grindavík skyldi klófesta þessa
sýningu, því áð þá gafst mér
tækifæri til að sjá hana, skoða og
njóta hennar í ríkum mæli.
Oft hefur Jakob komið mér á
óvörum í myndlist sinni, en
áreiðanlega aldrei jafnt og nú.
Fjölbreytnin er svo mikil, alls
konar tækni notuð, en fyrst og
fremst er þó nú, eins og áður,
fegurðin látin ráða ríkjum. Og þó
að mér væri ánægja að því að aka
enn einu sinni suður Reykjanesið
eins og svo margoft áður, þá leið
mér enn betur á heimleiðinni eftir
að hafa notið þess að sjá og skoða
sýninguna í Festi.
Ég skrifa ekki línur þessar til að
dæma um myndlist — menningar-
vitarnir og sérfræðingarnir þykj-
ast einir vera bærir um það. Mitt
erindi er aðeins að ráðleggja
mönnum að fara og sjá þessar
myndir Jakobs, sem höfðu svo góð
áhrif á mig.
Og til þess nú einnig að leið-
beina mönnum svolítið, þá er
Félagsheimilið í Grindavík fyrsta
stóra byggingin, vinstra megin við
veginn, þegar ekið er inn í þetta
ört, vaxandi og skemmtilega
„pláss“, sem skapar þjóðinni millj-
arða í verðmætum á ári hverju.
Já — Suðurnesjamenn — þið
getið verið glaðir yfir því að þessi
sýning skuli standa yfir alla
dymbilvikuna. Þið, sem eigið eftir
að sjá sýninguna, eigið gott.
Venni Bjarna frá Húsavík.