Morgunblaðið - 30.03.1978, Blaðsíða 24
24
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 30. MARZ 1978
— Gangskör
Framhald af bls. 16
Nepal t.d., sem er miklu sterkara
og „betra" efni.
Amfetamín: Talsvert mikiö er af
því og þegar ég tala um amfetamín
þá er ég ekki aö tala um
'imfetamínpillur eða svoleiðis — af
þeim getur landlæknir haft áhyggj-
ur og við höfum reyndar íhugað
það mikið — heldur erum við
aðeins að tala um hreint amfeta-
mín, sem er gjarnan smyglað inn
frá Hollandi. Það er alltaf hér á
markaðnum. Hérlendis er amfeta-
mínið enn naer eingöngu notað
þannig, að það er tekið í nefið,
„sniffað", og er það ekki eins
hættulegt og þegar því er sprautað
beint í æð. Hins vegar hefur okkur
gengið illa að komast fyrir innflutn-
ing á amfetamíni, þó höfum við
komist fyrir talsvert. Og það eru
þessi tvö efni, hass og amfetamín,
sem eru hér alltaf stöðugt á
markaðnum.
Kókain: Það höfum við einstöku
sinnum fengið inn, en það er
sárasjaldan og lítið og á því er
afskaplega einföld skýring. Kókaín
er framleitt úr blöðum kóka-
runnans í S-Ameríku. Þetta er
náttúrulegt efni og afskaplega
dýrt, en það er örvandi efni og
algjörlega hliðstætt amfetamíni.
Kókaínið er bara „betra" og
sterkara, þannig að neytendurnir
kaupa miklu frekar amfetamín og
nota þá heldur meira af því, heldur
en að vera að spandera í hið
rándýra kókaín.
LSD: Talsvert mikið var af því
í kringum 1973 en dalaði síðan
stórlega og virðist aðeins koma
öðru hverju í tiltölulega litlum
skömmtum.
Ópíumefni:
Morfín: Það virðist ekki vera hér
í umferð nema það sem stolið er
úr apótekum og bátum. Við höfum
ekki orðið varir við neitt annaö —
engan beinan innflutning.
Heróín: Við erum nú alltaf að
búast við því hingað, því það er
orðið mikið um það í Danmörku og
Svíþjóð. Við höfum ekki fengið
neinar sannanir fyrir því, að það
hafi komið hingað en höfum hins
vegar heyrt orðróm um það
ítrekað. Og við reiknum með því
að geta dottið ofan á eitthvað af
því hvern dag núna."
Auöveldara að veröa
sér úti um læknislyf
en áfengi.
„Fólk byrjar gjarnan á því að
nota hass og oft á tíðum er það
þannig, að það notar ekki önnur
fíkniefni í nokkra mánuði, kannski
ár eða meira, a.m.k. í ákveðinn
tíma. En eftir þann tíma virðist
eins og af einhverjum ástæðum,
að annaðhvort langar fólk til að
prófa fleira, eða hassið dugar þeim
ekki — hvaða ástæöur sem eru nú
til þess, þá virðist fólk þetta fara
að leita út í önnur nærtæk efni og
hjá þeim sem hafa verið í þessu í
nokkur ár, virðist það vera nokkuð
fastur liður, að það fer að nota alla
tiltæka vímugjafa: læknislyf,
áfengi, hass, amfetamín, jafnvel
L.S.D., — verða nokkurs konar
alætur.
Og ekki virðist vera vandamál
að veröa sér úti um flest þessi efni,
nema þá kannske L.S.D.
Læknislyfin, það vita það nú
áreiðanlega allir, að það er það
auðvelt hér. Það er nærri því
auðveldara að ná sér í þau heldur
en áfengi, eftir því sem manni
virðist.”
— Hvernig komast þessi efni
helst inn í landiö og hvernig er
vörnum við því háttað?
„Það er að sjálfsögðu mismun-
andi, en okkur virðist nú sem flest
allar stórar sendingar af hassi
komi með skipum.
Við höfum gott samstarf við
tollgæzluna. Tollgæzlan hefur sitt
ákveðna verksvið og við okkar og
við blöndum okkur ekki hvor inn í
annars verksvið. Upplýsingar fara
á milli og það er samvinna —
tollgæzlan aðstoðar okkur hvenær
sem við biðjum um, og við hana."
Hasshundarnir hafa
sannað gildi sitt.
— Hvernig hafa hasshundarnir
reynst við leit að fíkniefnum?
„Þeir hafa komið að ágætis
notum og við höfum mjög oft
gripið til þeirra. Það er nú reyndar
bara einn eftir og mér finnst full
ástæða til að hafa a.m.k. tvo
hunda hérna og það lítur út fyrir
einhverja breytingu á þessum
hundamálum. Eg hef heyrt það, að
sá sem hefur haft umsjón með
hundunum ætli að hætta. Ég vona
að stjórnvöld sjái til þess, að það
verði alltaf a.m.k. einn eða tveir
hundar hérna vel þjálfaðir. Mér
fyndist það algjörlega fráleitt, að
t.d. hér á Suðvesturkjálkanum, þar
sem er höfuðborgin og meira en
helmingur landsmanna, ef þar eru
ekki fyrir hendi tveir vel þjálfaðir
fíkniefnahundar. Þeir hafa
tvímælalaust sannað gildi sitt.“
Stööugt bætast nýir
menn inn á spjaldskrá
Guðmundur sagði að lokum:
„Ég er ekkert afskaþlega bjart-
sýnn á framtíðina — en er þó
frekar bjartsýnismaður. Þaö er í
sjálfu sér ákaflega erfitt að spá, en
ef litið er yfir undanfarin ár þá
kemur í Ijós, að það hafa verið
dálitlar sveiflur, en í stórum
dráttum þá virðist neyslan vera að
aukast, það bætast stöðugt nýir
og nýir menn inn á okkar spjald-
skrá yfir þá, sem komið hafa við
sögu, og okkur virðist lítið um það,
aö eldri falli út, nema þá af þeirri
ástæðu að þeir deyi, eða séu
lokaöir til Igngframa inni á
geð'-'eikrahælj Sem daEífni þá var
hér fyrir nokkrum árum byrjað að
taka Ijósmyndir af þeim, sem
komu við sögu, og voru menn þá
að harma að ekki skyldi hafa verið
byrjað á þessu fyrr, því nú ættum
við ekki myndir af þessum og
þessum, sem við mundum sér-
staklega eftir úr einhverjum fyrri
málum. Við erum löngu hættir að
hafa áhyggjur af þessu, því þeir
hafa allir komið aftur.
En það er enn stutt síðan þetta
byrjaði hérlendis og neytendur er
enn mestmegnis undir þrítugu,
þannig að þeir eiga ævina fyrir
sér, svo lengi sem þeir endast.
Þessi málaflokkur er tiltölulega
ungur hér á landi, sem sést bezt
á því að við erum ekki, eins og svo
margar aðrar þjóðir, komnir út í
heróínið ennþá." F.P.
— Sönnun...
Framhald af bls. 18
úrskurður er gefinn um að menn séu
látnir, ef farist hafa af slysum. Með
þessu er ekki aðeins verið að ýfa upp
sár aðstandenda, heldur getur einnig
verið um fjarhagslegt tjón erfingja að
ræöa.
Frumvarp þetta er flutt að gefnum
tilefnum. Eftir að hafa tilkynnt um
áætlaðan komutíma í höfn hafa bátar
horfið á heimsiglingu og aldrei komið
fram. Stundum hefur fundist úr þeim
brak, stundum ekki. Allir, sem
skynbragð hafa á, vita að skipin hafa
farist og að áhöfn er látin, og þetta
vita aðstandendur ekki síst. Nýlegt
dæmi er um að haldin var kirkjuleg
minningarathöfn um skiþshöfn sem
farist hafði á heimsiglingu með skipi
sínu. Ekkert lík hafði fundist. Sýslu-
maður gat þó eigi úrskurðað að
mennirnir væru látnir fyrr en nær
fimm mánuðum síöar, vegna ákvæða
gildandi laga. Þá fyrst er skylt aö
greiða lögbætur og gildir hið sama
um samningsbundnar tryggingabæt-
ur. Oft þarf að gera ýmsar fjármála-
legar skuldbindingar fyrir aðstand-
endur, þegar fyrirvinna fellur skyndi-
lega frá, en þá er bóta- og trygginga-
fé bundið.
Hjá Tryggingastofnun ríkisins er sá
háttur hafður á, að bætur eru
greiddar þegar skiptaráðandi gefur
fyrirmæli þar um. Skiptaráðandi
getur hins vega ekki gefið slík fyrir
mæli fyrr en eftir að sýslumaður eða
bæjarfógeti hefur fellt úrskurð um
dánardægur. Tryggingastofnunin
gerði þá bætur til baka, eða frá
úrskurðuðum dánardegi, en enga
vexti.
Verið getur aö um stærri upphæðir
sé að ræða en hjá Tryggingastofnun
ríkisins vegna annarra lög- og
samningsbundinna líf- og örorku-
trygginga, sem eru þá á vegum
einstakra tryggingarfélaga. óhætt er
að fullyrða, aö þar gilda ekki rýmri
reglur um greiðslu bóta en hjá
Tryggingastofnun ríkisins.
Má því segja, að um sé að ræða
bæði fjárhagsfegt tjón aðstandenda
vegna vaxtataps, vegna fjárskorts
t.d. til íbúðarkaupa ekkna og barna
vegna, en hvað frekast þó vegna
rýrnunar þessara fjármuna í verð-
bólguþjóöfélagi okkar.
í 4. og 5. gr. er lagt til að bætt verði
við lögin nýjum ákvæðum svo sem
þar segir.
Efni fjórðu gr. mun að sjálfsögðu
m.a. skoðast í Ijósi atburða sem
gerst hafa hér á landi á síöustu árum
er menn hverfa af völdum annarra
manna.
5. gr. skýrir sig sjálf, þótt finna
megi sambærileg rök og við fyrri
greinar frumvarpsins um að þar skuli
tímamörkin einnig vera einn mánuö-
ur. Á móti kemur sú röksemd, að
undir slíkum kringumstæðum sé
hvað auðveldast fyrir mann að láta
sig hverfa. En flm. telur samt sem
áður að þriggja mánaða mörkin séu
réttlætanleg, sérstaklega ef um
fyrirvinnu maka og barna er að ræða
og eins vegna hraöfara tækniþróunar
í lögreglurannsóknum."
— íþróttir
Framhald af bls. 38
að nota hinn hávaxna Pétur
Guðmundsson í leiknum gegn IS,
en hann er kominn til landsins, en
hefur leikið með University of
Washington í vetur. Hefði slíkt
getað valdið miklu fjaðrafoki því að
reglur eru mjög óskýrar hvað
varðar íslenska leikmenn sem leika
með erlendum liðum. Og féllu
Valsmenn því frá þesgari hugmynd.
, , , G.G.
— Sænska þingið
Framhald af bls. 21
endurskipulögð og stækkuð áður
en þingið flytur aftur í hana og
kostnaðurinn er áætlaður 300
milljónir króna á núverandi gengi.
Núverandi húsakynnum verður
annað hvort breytt í hótel eða
borgarleikhús, en þau gegndu
síðarnefnda hlutverkinu áður en
þingið fluttist þangað.
TAKTU ÁKVÖRÐUN
AKKXIRAT
/uiyVUIVil
Ætlar þú að vera með í áskrifendagetraun Vísis ?
Akkúrat núna er rétti tíminn til að freista gæfunnar
og það aðeins með einu símtali.