Morgunblaðið - 08.04.1978, Blaðsíða 19

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 8. APRÍL 1978
19
Tillaga borgarfulltrúa Sjálfstæðisflokksins:
Skíðaráð Reykjavíkur fái 10%
af hlut borgarinnar vegna tekna
af skíðalyftum til að halda
uppi kennslu fyrir almenning
málum, bæöi yngstu og elztu
aldurshópanna mun aukast á
næstu árum, samgöngumál verður
að leysa með auknum feröum
almenningsvagna, símamál eru í
ófremdarástandi og löng bið eftir
símum. Að vísu hefur hreppsnefnd
ekki á valdi sínu aö leysa þau mál
nema með þrýstingi sem samnefn-
ari íbúanna.
Þjónusta sýslumannsembættis-
ins í Hafnarfirði viö íbúana er
óviöunandi. Núverandi hrepps-
nefnd hefur árangurslaust reynt aö
fá útibú frá embættinu flutt heim í
hérað, svo menn þurfi ekki að aka
gegnum þrjú lögsagnarumdæmi til
að fá veöbókavottorð, þinglýsing-
ar, útgáfu vegabréfa, ökuskírteina
o.s.frv. Næsta hreppsnefnd hlýtur
að halda áfram að vinna að lausn
málsins.
Að lokum vil ég minnast á
stærsta málið þegar litiö er til
framtíðarinnar: Samkeppnina um
aðalskipulagið, sem nú stendur
yfir, og mun bíöa úrlausnar þeirra
sem við taka.
Svanhildur Guðmundsdóttir,
húsmóðir, 46 ára.
Maki: Sveinbjörn Guðlaugsson.
Með aukinni fólksfjölgun í Mos-
fellssveit er býsna margt sem
veröur aökallandi en íbúatala hefur
tvöfaldast á síðastliðnum 4 árum.
Vinna þarf aö því að fá nauðsyn-
legustu þjónustu sem sækja þarf til
sýslumanns og skattstjóra í Hafn-
arfiröi afgreidda innan hreppsins.
Fjölga þarf svo um munar farþega-
feröum til og frá Reykjavík. Gera
þarf áhugavert fyrir fyrirtæki að
hefja rekstur hér til þess að skapa
aukna atvinnu og síðast en ekki
sízt góöar og varanlegar götur sem
gera íbúöarhverfin aölaöandi.
Sæberg Þórðarson,
framkvæmdastjóri, 44 ára.
Maki: Magný Kristinsdóttir.
í ört vaxandi byggöarlagi eru
mörg verkefni aökallandi sem
brýna nauösyn ber til að úr verði
leyst, og hreppsnefndinni ber að
vinna að.
Það mál sem brýnast er að vinna
aö á næsta kjörtímabili er aö
ganga frá götum og gangstéttum
meö varanlegu slitlagi, en þaö
hefur oröið útundan vegna kostn-
aðarsamra, en nauösynlegra
skólamannvirkja.
Eftir aö aöalskipulag liggur fyrir
þá hlýtur að verða unnið að því í
samræmi við tillögur skipulagsins
svo hér skapist mannlegra um-
hverfi.
Nauðsynlegt er að efla iðnað og
skapa honum lífvænleg skilyröi og
um leið aö auka fjölbreytni í
atvinnumálum hreppsins.
Öryggismálum verði komiö í
betra horf, löggæsla efld og
sýslumanhsembættið komi hér
upp skrifstofu til þjónustu viö
hreppsbúa.
Símamál eru í miklum ólestri,
biðtími eftir símum langur, auk
þess sem viö njótum ekki sömu
gjaldskrár og aðrir íbúar
Stór-Reykjavíkursvæöisins.
Þetta eru aðeins lítil brot þeirra
mörgu verkefna, er blasa við
næstu hreppsnefnd.
Örn Kærnested,
rafvirkjameistari, 29 ára.
Maki: Hildur Einarsdóttir.
Hin öra fólksfjölgun, sem orðið
hefur á seinustu árum, hefur valdiö
því að ýmis vandamál hafa komiö
upp, en þau veröur aö leysa
málefnalega og bæði eldri og yngri
íbúar þessa sveitarfélags þurfa aö
vinna saman
Skipulagsmál hafa veriö hér í
frekar lausum böndum, en þar á ég
við aö einstaka landeigendur hafa
verið að selja lóðir úr löndurh
sínum. Ég tel þaö eölilegra aö
hreppsnefnd láti skipuieggja
byggðarkjarna og úthlutun lóða
fari fram í gegnum hana.
Ég tel aö gera þurfi ungu fólki
kleift að eignast eigið húsnæði —
með því gerum við þaö efnahags-
lega sjálfstætt.
Það þarf aö styðja viö þá
atvinnugrein sem hefur verið
stunduð hér í mörg ár, en þar á ég
viö ræktun í gróöurhúsum. Ég er
þeirrar skoöunar aö kanna beri
hagkvæmni þess að rækta mat-
jurtir allt árið um kring.
Stuöla ber að því aö hér rísi
byggingarfélög, sem hafi stöðug
verkefni, því þannig getum við
lækkaö byggingarkostnað og
tryggt atvinnuöryggi þeirra sem
vinna við þau.
Morgunblaöinu tókst ekki aö ná
í Pál Aðalsteinsson.
Á fundi borgarstjórnar 6. apríl
fluttu borgarfulltrúar Sjálfstæðis-
flokksins eftirfarandi tillögu:
„Borgarstjórn Reykjavíkur sam-
þykkir að upphæð sem svarar 10%
af hlut Reykjavíkurborgar vegna
tekna af skíðalyftum í skíðalönd-
um Reykvíkinga skuli renna til
Skíðaráðs Reykjávíkur, aðallega
til að hálda uppi kennslu fyrir
almenning. Samþykkt þessi komi
til framkvæmda þannig, að í
fjárhagsáætlun ársins 1979 verði
tekin upp fjárveiting sem svarar
10% af tekjum ársins 1978 og
þannig áfram frá ári til árs.“ I
greinargerð með tillögunni segir,
að áhugi almennings á skíðaíþrótt-
inni hafi verið mjög mikill á
undanförnum árum. Reykjavík og ,
önnur sveitarfélög í nágrenninu
hafa stuðlað að þeirri þróun með
því að bæta aðstöðuna í Bláfjöll-
um. Skíðaráð Reykjavíkur, en það
er samband þeirra íþrótta-
félaga,sem hafa skíðaíþrótt á
dagskrá sinni, er hins vegar mjög
fjárvana. Æskilegt er að styðja
skíðaráðið þannig, að það geti
unnið að framgangi skíðaíþróttar-
innar og er fjárframlag þeirra
fyrst og fremst ætlað til að gera
því kleift að efna til námskeiðs
fyrir almenning. Á s.l. ári voru
brúttótekjur borgarinnar af
rekstri skíðalyftna kr. 5 milljónir,
þannig að í hlut Skíðaráðs Reykja-
víkur hefði komið 500 þús, ef slík
samþykkt hefði verið í gildi:
Formaður íþróttaráðs Sveinn
Björnsson (S) tók fyrstur til máls
og sagði, að síðan skíðalyftur
hefðu verið reistar hér í nágrenn-
inu og almenningur hefði tekið að
iðka skíðaíþróttina í þeim mæli
sem raun ber vinti, hefði mikið
borið á óskum um kennslu í
þessari íþróttagrein. Það væri þess
vegna æskilegt að koma til móts
við þessar óskir, enda myndi það
vafalaust enn auka á áhuga
almennings og fækka slysum, en
þau hefðu verið of tíð á undanförn-
um árum. Með aukinni þátttöku
almennings í skíðaíþróttinni og
útivistariðkunum er fenginn
þýðingarmikill þáttur í heilsu-
vernd og hollustuháttum
almennings.
Meðal annars vegna þess væri
þessi tillaga flutt, en hún fæli
einmitt í sér aukinn möguleika
almennings til að iðka skíðaíþrótt-
ina sagði Sveinn Björnsson.
Hann kvað æskilegt að fela
skíðaráði Reykjavíkur að stjórna
og skipuleggja kennslu og nám-
skeið, auka og bæta aðstöðuna á
hverjum tíma og efla um leið
félagsstarfsemi skíðadeilda
íþróttafélaganna. Skíðaíþróttin
væri í nokkurri sérstöðu sagði
Sveinn. Ástæðan væri fyrst og
fremst hversu mikinn kostnað hún
bæri. Byggingarframkvæmdir
væru dýrar og rekstur skíðaskála
kostnaðarsamur. Allur skíðaút-
búnaður væri dýr, flutningur til og
frá skíðalöndum þyrfti að koma
til. Á móti væru litlir tekjumögu-
leikar af skíðakeppnum. Sveinn
Björnsson sagði fáar deildir innan
íþróttahreyfingarinnar sem legðu
fram jafnmikla sjálfboðavinnu og
skíðadeildirnar gerðu, en innan
þeirra væri fjölmenn sveit vaskra
manna og kvenna, sem ynni
skipulega að uppbyggingu sinnar
íþróttagreinar. Með tilkomu svo-
kallaðra snjótroðara sem væru í
eigu borgarinnar og K.R. hefði
dregið verulega úr slysum í
skíðalöndum Reykvíkinga. Æski-
legt væri að slík tæki kæmu sem
víðast. Sveinn Björnsson sagði
tekjur af skíðalyftum í Bláfjöllum
á síðastliðnu ári hafa verið sjö
milljónir og þar af hefði hlutur
Reykjavíkur verið fimm milljónir.
Það bæri að taka fram, að þá hefði
verið með öllu snjólaust í Hvera-
dölum. í ár mætti ætla að tekjur
af skíðalyftum í Hveradölum verði
þrjár milljónir og hlutur Reykja-
víkur af skíðalyftum í Bláfjöllum
níu milljónir, þannig að á næsta
ári yrði samkvæmt tillögunni
áætlaður styrkur til skíðaráðsins
1,2 milljónir. Sveinn Björnsson
sagði, að sér væri ljúft að skýra
frá því, að á fundi Skíðaráðs
Reykjavíkur sl. mánudag hefði
verið mikill vilji og samhugur
fyrir því að verja sem svaraði 5%
af tekjum félaga 6em rækju
skíðalyftur í skíðalöndum Reykr
víkinga til að efla skíðakennslu í
skíðalöndum þeirra.
Það hefði einkum verið á árun-
um 1930—1940, sem hið unga fólk
í bæjum og kaupstöðum hefði
orðið snortið af hinni töfraridi
skíðaíþrótt og fór að iðka hana sér
til heilsubótar og skemmtunar. I
fyrstu hefði þátttaka ekki verið
mikil, en í dag ættu Islendingar
mikið af dugmiklu fólki er stund-
áði skíði af miklum áhuga og festu.
Glæsileg aðstaða sem væri að
skapast í skíðalöndum Reykvík-
inga hefði fært skíðaíþróttina upp
til vegsemdar og skapað henni sess
í íþróttalífinu. I lok máls síns
sagði Sveinn, að enginn deildi um
hvílík hollusta það væri fyrir
ungan mann og konu að sækja til
fjallanna í góðu veðri og góðu
skíðafæri og auka þar lífsþrótt
sinn og skemmta sér um leið, hann
legði því eindregið til, að tillagan
yrði samþykkt.
Alfreð Þorsteinsson (F) tók
næstur til máls og kvað tillöguna
ágæta. Hins vegar hefði hann
gjarnan viljað hafa framlagið
meira en 10% en hins vegar mætti
byrja með þetta og hækka það
síðar. í máli sínu lagði Alfreð
sérstaka áherzlu á að gera þyrfti
endurbætur á veginum í Bláfjöl).
Elín Pálmadóttir (S) talaði næst
og sagði Reykjavíkurborg hafa
unnið markvisst að því að vekja
áhuga borgarbúa á að leita út
undir bert loft og njóta þess
olnbogarýmis, sem gæfist til
dvalar í ósnortinni náttúru
landsins. Nú hefði um árabil bætzt
við varanleg skíðalyfta á hverju
ári í skíðalöndum Reykvíkinga og
útlit væri fyrir, að á þessu ári
myndu bætast við 3 afkastamiklar
skíðalyftur þar. Á sl. ári hefði
vegurinn inn eftir verið stórbætt-
ur fyrir yfir tuttugu milljónir og
sveitarfélögin hefðu fram að því
ein orðið að kosta hann. Þetta væri
12 km vegur sem hefði verið slóð
árið 1972. Auðvitað ætti ríkið að
taka þátt í lagningu slíks vegar.
Nokkuð hefði áunnist í þessum
efnum í fyrra, en þá hefðu fengist
þrjár milljónir í hann úr fjallvega-
sjóði. Nú væri verið að skipta
vegafé og eindregið væri vonast
til, að fjármagn fengist í Blá-
fjallaveg. Framhald vegarins, sem
endanlega yrði hringvegur niður í
Kaldársel væri í athugun. Elín
Pálmadóttir sagði, að skíðaíþrótt-
in hefði eínkum náð því markmiði
að vekja áhuga og laða upp í
skíðalöndin fólk á öllum aldri,
fjölskyldur, börn og aldraða jafnt
sem hraust íþróttafólk. Það hefði
verið mjög skemmtilegt að sjá hve
Bláfjallafólkvangur drægi að alla
aldurshópa. Elín sagði að þó
gaman væri að leika sér í snjó
væri skíðaíþróttin þeirrar náttúru
að læra þyrfti viss undirstöðu-
atriði til að öðlast nauðsynlegt
öryggi og fára sér ekki að voða.
Skíðafélögin hefðu haft nokkra
kennslu, sem hefði verið vel þegin,
en að sjálfsögðu réði þau sjálf illa
við að halda uppi óstyrktri reglu-
bundinni kennslu fyrir alla sem
þyrftu þegar ásóknin væri orðin
svona mikil. Þess vegna yrði
gagnlegt að fá afmarkaðan styrk
frá borginni til þessa verkefnis.
Elín sagði, að þótt rekstur væri í
höndum fólkvangsstjórnar, m.a. til
að tryggja hann, þá hefði alltaf
verið ætlunin að leyfa skíðafélög-
unum sem þess óskuðu að reka
lyftur með þeim skilyrðum að
halda þeim opnum fyrir alla og
byggja sér aðstöðu samkvæmt
skipulagi. Nú ynni arkitekt við að
gera tillögur um mannvirkjagerð
og frjálsu félögin ættu því líka að
geta haft starfsaðstöðu sem sam-
rýmdist fólkvanginum.
Leiðbeiningar og kennsla væru
verkefni sem hentuðu þeim vel og
ættu að vera á vegi frjálsra
félaga. Elín sagðist fagna tillög-
unni og vonast til að kennslu yrði
haldið uppi í skíðaíþróttinni.
Valgarð Briem (S) mælti næstur.
Hann kvaðst hafa óttast, að
tillagan gæti valdið samkeppni við
aðra er lagt hefðu stund á
skíðakennslu árum saman svo sem
Skíðaskólann í Kerlingarfjöllum.
Námskeiðin þar hefðu verið nær
full og að þeim hefðu staðið miklir
dugnaðar- og bjartsýnismenn. Þeir
hefðu ásamt fjölskyldum sínum
lagt gífurlega vinnu fram. Það
væri svo sannarlega heilsubót í
dvöl í Kerlingarfjöllum og það að
renna sér á skíðum eða ganga um
hlíðar fjallanna á fögrum sumar-
degi yrði ekki metið til fjár.
Nemendur Skíðaskólans hefðu
stofnað með sér nemendasamband
til stuðnings við skólann. Það
sýndi viljann við að styðja við
bakið á brautryðjendum. Sam-
þykkt umræddrar tillögu mætti
þess vegna ekki verða til að hefta
framtakið í Kerlingarfjöllum sem
annars staðar er skíðakennsla færi
fram. í vissu um að svo yrði ekki
styddi hann því umrædda tillögu.
Tillagan var síðan samþykkt með
fimmtán samhljóða atkvæðum.
Tekur Reykja-
víkurborg
upp notkun
rafbíla?
Á FUNDI borgarráðs 28. marz
flutti Albert Guðmundsson eftir-
farandi tillögu: „Borgarráð sam-
þykkir að fela stjórn og forstjóra
SVR að kanna á hvaða stigi þróun
rafknúinna almenningsvagna er
nú og skila greinargerð til borgar-
ráðs um málið. Könnun þessari
verði hraðað". I borgarráði var
tillagan samþykkt. Á fundi borg-
arstjórnar 6. apríl flutti Guð-
mundur G. Þórarinsson (F) eftir-
farandi tillögu: „Borgarstjórn fel-
ur borgarráði að láta kanna hvar
unnt sé að koma við notkun rafbíla
í stað bensín- og díselbíla í rekstri
borgarinnar“. Með tillögunni las
Guðmundur greinargerð, all ítar-
lega. Borgarstjóri, Birgir ísleifur
Gunnarsson, kvaðst samþykkur
tillögunni sem og áður fram
kominni tillögu Alberts Guð-
mundssonar, Elín Pálmadóttir tók
einnig í sama streng. Tillagan var
síðan samþykkt, en áður hafði
tillaga Alberts fengið staðfestingu
á fundinum.