Morgunblaðið - 04.06.1978, Blaðsíða 10

42
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 4. JUNI 1978
Guðmundur Jónsson o« Guðmundur Hagalín Guðmundsson, um borð í Heiðrúnu ÍS 4.

Ráðleggjum öllum
aðfaraásjó
1>AÐ IIAFÐI snjóað langt niður
í hlíðar (jallanna umhverf;s
Bolungarvík. en samt var kom-
ið fram í síðustu daga maímán-
aðar. Ekki voru sjómennirnir
hrifnir af því. tiiluðu um það
sumir að slíkur kuldi hlyti að
vita á ís ekki margar mflur
undan Vestfjörðum.
í höfninni á Holungarvik
lágu skipin Heiðrún og Dagrún
og hiðu þess að fara á veiðar á
ný. nýkomin af vciðum. Um
horð i' Heiðrúnu hitti hlm. Mhl.
tvo skipsmenn þá Guðmund
Hagalín Guðmundsson og Guð-
mund Jónsson.
— Efí er búinn að vera hér í
3—4 sumur, segir Guðmundur
Hagalín Guðmundsson, ojí er
aðfluttur úr Önundarfirði, en
hef stundað nám í Vélskólanum
í Reykjavík.
Guðmundur Jónsson sagðist
einniíí hafa verið nokkur sumur
á Bolungarvík og var þar einnig
s.I. vetur og er hann háseti á
Heiðrúnu en Guðmundur H.
Guðmundsson er annar vél-
stjóri. Þeir félagar voru spurðir
um kjör sjómanna:
— Þau eru ágæt þegar vel
iiskast og ekkert yfir þeim að
kvarta. Við höfum ákveðna
kauptryggingu, og hún er að
- segja
skipsmenn
á Heidrúnu
vísu mjög lág, en við erum alltaf
eitthvað yfir henni.
— Við vörum á línu í vetur,
en erum nýbyrjaðir á togveið-
um. Túrarnir eru yfirleitt svona
viku til 10 daga Iangir, en við
komum inn í gær vegna brælu.
Er mikill múnur á því að
stunda sjó frá Vestfjörðum og
annars staðar af landiriu?
— Alveg tvímælalaust.
Héðan er stutt á öll mið og af
einhverjum ástæðum er mjög
mikið um hálfgerða reiðileysis-
útgerð að því er okkur finnst.
Við getum miklu frekar siglt inn
og landað heldur en þeir bátar
sem sækja að sunnan, þeir verða
að liggja í vari, t.d. undir
Grænuhlíðinni meðan við förum
inn og löndum og byrjum nýjan
túr strax og brælunni linnir.
Heiðrún Is-4 er 297 lesta skip
smíðað á Isafirði og er áhöfn 15
manns. Skipstjórar eru Jón
Eggert Sigurjónsson og Einar
Hálfdánsson.
Hverju er að þakka gott
fiskerí, er það skipinu eða
skipstjóranum?
Þeir félagar hugsuðu sig
nokkuð um og sögðu að þar
spilaði margt saman:
— Tækin eru orðin mjög góð
og það hefur auðvitað mjög
mikla þýðingu að vera kunnugur
öllum hnútum, skipi og miðum.
Heppni ræður einnig alltaf
nokkru um árangur. Heiðrún er
mjög vel útbúin til ýmiss konar
veiða og það er gaman að vera
á skipi sem getur verið á svona
margs konar veiðum eins og
Heiðrún er.
Að Iokum voru þeir nafnar
spurðir hvort þeir myndu ráð-
leggja ungum piltum að fara á
sjóinn. (Hins vegar gleymdist að
fá álit þeirra á stúlkum sem
sjómönnum):
— Það er alveg óhætt að
ráðleggja þeim að fara á sjó,
a.m.k. ef menn ætla sér að ná í
peninga, þá er þetta ágæt leið.
Að vísu eru e.t.v svipaðir
tekjumöguleikar í landi, t.d. ef
mikil vinna er í frystihúsum, en
á margan hátt er þetta án efa
líflegra starf þótt tarnir geti
orðið nokkuð strangar stundum.
Rólegt var yfir smáhátabryggjunni þennan morgun, enda hafði snjóað í fjöll niður Undir byggð og
tiildu sumir sjómannanna það vita á ís ekki langt undan landi.
„Erfitt að reka
skuttogarafrá
— segir
Birgir
Sigurdsson
skipstjóri
EINN af skipstjórum okkar á
Ilöfn í Hornafirði er Birgir
Sigurðsson, sem nú er með Frey
KE 98, en sá bátur var keyptur
hingað til Hafnar í ágúst á
síðasta ári. Birgir hefur verið hér
skipstjóri um árahil og sjó-
mennsku hefur hann stundað frá
barnæsku.
Skinney er hann kom hingað.
Ingólfur Ásgrímsson, sonur
Ásgríms tók þá við skipstjórn á
Steinunni, en ég var aftur á móti
með Skinney þar til báturinn var
látinn ganga upp í kaupverð nýs
togara sem við keyptum frá Noregi
árið 1975. Fékk togarinn einnig
nafnið Skinney.
„Ég er fæddur á Djúpavogi árið
1938 og byrjaði mína sjómennsku
þar, sem háseti á Víði, sem lengst
af var kenndur við Akranes. Þegar
fram liðu stundir dreif ég mig á
stýrimannanámskeið, sem haldið
var á Norðfirði að því er mig
minnir árið 1958 og eftir það var
ég stýrimaður á Sunnutindi frá
Djúpavogi og Bergvík frá Kefla-
vík,“ segir Birgir þegar við rædd-
um við hann.
I millitíðinni eða árið 1972
höfðum við keypt nýja og stærri
Steinunni frá Noregi, og létum við
lengja þann bát ári seinna. Gömlu
Steinunni seldum við til Grinda-
víkur og hét hún þar Pétursey.
Skuttogarinn kom svo í júní
1975 og vorum við Þorleifur
Dagbjartsson með hann til skiptis,
allt þar til hann var seldur til
Vestmannaeyja á síðasta ári.“
Freyr Ke 98
„Nú, ég fór í Stýrimannaskólann
i Reykjavík veturinn 1963-64 og
lauk þaðan fiskimannaprófi um
vorið 1964.
Ur skólanum lá leiðin
til Hornafjarðar og réðst ég sem
stýrimaður á Ólaf Tryggvason
SF-60 en skipstjóri á Olafi var
Tryggvi Sigurjónsson. Ég tók
síðan viö skipstjórn af Tryggva á
Ólafi Tryggvasyni um áramótin
1964-65 og var ég með þann bát i
þrjú og hálft ár, eða þangað til við
Ásgrímur Halldórsson stofnuðum
ásamt fjölskyldum okkar útgerð-
arfélagið Skinriey h.f. Fyrsti
báturinri sem við keyptum var
Steinunn frá Ólafsvík og var ég
með þann bát þar til í desember
1970, að við keyptum Barða frá
Neskaupstað og var hann skírður
— Hvers vegna var Skinney
seld til Eyja?
„Rekstur á togara er á ýmsan
hátt erfiður frá Hornafirði og réð
það því að skipið var selt til
Vestmannaeyja, þar sem það
heitir nú Sindri. Nokkru eftir að
togarinn var seldur keyptum við
Frey KE og hef ég verið með hann
síðan. Á þessum skipum hef ég
stundað flestar veiðiaðferðir og
gengið eftir atvikum vel.“
— Hvernig var vertíðin í vetur.
„Vetrarvertíðin var góð og
fengum við 720 tonn á Frey, í net
og á línu. Nú er báturinn gerður
út á humarveiðar, en ég hef tekið
mér smáfrí, þar sem ég stend í
húsbyggingu, eins og svo margir
aðrir hér,“ sagði Birgir að lokum.
Elías