Morgunblaðið - 17.08.1978, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 17. ÁGÚST 1978
Halldór E.
Sigurðs-
son, land-
búnaðar-
ráðherra:
Rógsaðferðin
Grein Eiðs Guðnasonar snýst
um bifreiðakaup ráðherra, og það,
sem athygli vekur er, að þrátt
fyrir það, að allir ráðherrar njóti
sömu réttinda og hafa notið um
áratugi í þessum málum, þá velur
hann aðeins einn úr hópnum og
það þingmann úr því kjördæmi,
sem hann er sjálfur kosinn þing-
maður í við síðustu Alþingis-
kosningar. Auðvitað er það út af
fyrir sig mál Eiðs, hvort hann kýs
að kasta þannig „stríðshanzkan-
um“ til samþingmanns síns í
Vesturlandskjördæmi. Skapast
þar með vissulega nýir siðir með
nýjum herra.
A einum stað í grein sinni segir
Eiður Guðnason: „Hitt er hins
Halldór E. Sigurðsson.
höfðu ráðherrar þau réttindi að
mega kaupa áfengi og tóbak á
sama verði og sendimenn erlendra
ríkja. Þau réttindi voru felld niður
að tillögu minni, stuttu eftir að
ríkisstjórn Ólafs Jóhannessonar
kom til valda. Var það gert með
samþykkt á ríkisstjórnarfundi, og
þurfti ekki til þess reglugerðar-
breytingu, þar sem reglugerð var
engin þessu að lútandi.
Ekki var afnámi þessara fríð-
inda þá vel tekið af þeim Alþýðu-
blaðsmönnum, né talið mér til
ágætis sem ráðherra, nema síður
væri. Þeir skrifuðu grein á grein
ofan til varnar gildandi f>Tir-
komulagi og vitnuðu óspart til
gamallar hefðar. Þeir töldu þá, að
reglum sem gilt höfðu um áratuga
skeið ætti ekki að breyta, og voru
engar getsakir sparaðar í sam-
bandi við hið nýja, og að mínum
dómi, bætta fyrirkomulag.
Hygg ég, að sama hefði verið
uppi á teningnum, ef ég hefði þá
farið að breyta nýsettri reglugerð
Gagnrýnir ráð-
herrabúa í ríkisúlpu
Um leið og Alþýðublaðið skýrði
frá því í s.l. mánuði, að útgáfu þess
yrði haldið áfram, þrátt fyrir það,
að norski fjárstuðningurinn væri
genginn þeim úr greipum, gat
blaðið þess, að það myndi einungis
sinna stjórnmálabaráttunni.
Stjórnmálabaráttu-
skrif Alþýðublaðsins
Ekki kom það fram í frásögn
blaðsins, hvort barátta þessi
myndi einkennast af umræðum
um málefni, er varðar stefnu
flokka, og þá jafnframt fjallað um
lausn almennra vandamála
þjóðarinnar, eða hvort Alþýðu-
flokkurinn teldi sér betur henta að
halda áfram á þeirri braut að hafa
einstaka stjórnmálamenn að skot-
marki og gera tilraunir til að ná
af þeim ærunni, beint eða óbeint.
Til þeirrar vinnuaðferðar gripu
þeir óspart á s.l. kjörtímabili, og
telja ef til vill sigur sinn í síðustu
alþingiskosningum verulega þess-
ari áróðursaðferð að þakka.
Hafi einhverjir talið, að hinu
takmarkaða rými Alþýðublaðsins
yrði varið til skrifa um þjóðmál og
lausnir vandamála, mátti ljóst
verða að svo var ekki við lestur
Alþýðublaðsins miðvikudaginn 9.
ágúst, þegar hálf forsíðan var lögð
undir skrif Eiðs Guðnasonar,
nýkjörins alþingismanns Vestur-
landskjördæmis.
vegar fullkomið hneyksli, að þessi
gömlu fríðindi, leifar frá hafta-
tímanum skuli enn vera við lýði,
og að menn skuli hafa geð til að
notfæra sér þau“.
I sambandi við þessar fullyrð-
ingar alþingismannsins vil ég
vekja athygli á því, að reglugerð
þessu að lútandi er frá 30. janúar
1970, og sett af Magnúsi Jónssyni
þáverandi fjármálaráðherra. Þeg-
ar Alþýðublaðið skýrði frá þessari
reglugerð, 31. janúar 1970, sagði
það m.a. þetta:
Það hefur verið venja um
áratuga skeið, að ráðherrar án
sérstakrar lagaheimildar, fengju
að kaupa tollfrjálsar bifreiðar, er
þeir hafa látið af embætti.
Sú breyting er nú gerð, að
fenginni til hennar heimild í
tollskrárlögum, að ráðherrar skuli
njóta þessara hlunninda, er þeir
taka við embætti.“
Alþýðublaðið hafði enga athuga-
semd að gera við þessa reglugerð,
er hún var sett, virtist henni
frekar meðmælt. Tók blaðið fram,
að þetta væri nú samkvæmt
tollskrárlögum, sem áður hefði
ekki verið. Eg hefi áður látið í ljósi
þá skoðun og get endurtekið hana
hér, að reglugerð þessi hafi verið
til bóta frá fyrra fyrirkomulagi og
þrengt kjör ráðherra í sambandi
við ráðherrabifreiðar.
Mig rekur ekki minni til, að frá
Alþýðuflokksmönnum hafi neitt
heyrzt um þessi mál. Þeir höfðu,
er þessi reglugerð var gefin út,
setið samfleytt í ríkisstjórn í
hálfan annan áratug, og minnist
ég ekki neinna skrifa í Alþýðu-
blaðinu frá þeim tíma um þessi
réttindi ráðherra. Mun Eiður
Guðnason þó hafa verið blaðamað-
ur við Alþýðublaðið a.m.k. hluta
þessa tímabils.
Engu skal ég um það spá,
hvernig Eiður muni reynast í
þingstörfum. Þó dreg ég í efa, að
hann reynist hæfari í þeim heldur
en t.d. Alþýðuflokksmennirnir
Stefán Jóh. Stefánsson, Emil
Jónsson, Gylfi Þ. Gíslason, Eggert
Þorsteinsson og Friðjón Skarp-
héðinsson, sem allir höfðu þó „geð
til“, svo notað sé orðalag Eiðs, til
að notfæra sér þessi réttindi. Hins
vegar var ekki ráðist á þá
pers'ónulega vegna þessa, eins og
Eiður Guðnason gerir nú.
_________Skinhelgin____________
Ég hefi áður sagt og get
endurtekið það hér, að ég myndi
ekki telja mér til ávinnings að
hræsna á þann veg að nota ekki
þau réttindi, sem mér sem öðrum
ráðherrum er heimilt að njóta.
Öðrum er skinhelgin eiginlegri,
svo sem sjá má af grein alþingis-
mannsins Eiðs Guðnasonar.
I sambandi við mál þetta vil ég
geta þess, að fram að þeim tíma
að ég varð fjármálaráðherra,
Magnúsar Jónssonar um bif-
reiðanotkun og bifreiðakaup ráð-
herra.
Almennt mun hafa verið talið,
að Eiður Guðnason sækti ekki
síður en aðrir menn í það að njóta
þeirra réttinda, er áunnizt hafa í
þeim störfum, sem hann hefur
sinnt. Rétt er að minna á það, að
Eiður Guðnason, sem formaður
Starfsmannafélags Sjónvarps,
beitti sér fyrir því, að starfsfólk
þar var heila viku í ólöglegu
verkfalli. Fram hjá þessari stað-
reynd í fortíð alþingismannsins
verður ekki litið.
Kuldaúlpa
fréttamanns
Hitt er einnig vitað, að frétta-
menn sjónvarps, en því starfi
gegndi Eiður, hafa þau réttindi
hjá stofnun sinni, ásamt kvik-
myndagerðarmönnum, að hún
leggur þeim til kuldaúlpur til
notkunar í starfi. Ekki er annað
vitað en að Eiður Guðnason hafi
haft „geð“ í sér til að færa sér í
nyt þennan rétt. Kannski eigum
við alþingismenn það í vændum,
að fá að ganga í frökkum, merkt-
um Alþingi, því ekki er gott að spá
um það, hverju kröfugerðarmenn á
borð við Eið Guðnason geta komið
til leiðar, er áhrifa þeirra fer að
gæta í þingsölum.
Alþingismaðurinn er mjög
hneykslaður yfir því, að ég skyldi
ekki muna tegundarheitið á bifreið
þeirri, sem ég er að kaupa, né
væntanlegt verð hennar. í því
sambandi vil ég taka fram, eins og
ég hefi áður gert, að upphringing
biaðamanns vakti mig af værum
blundi, og slíkt getur haft áhrif á
minni manna þá stundina. Auk
þess kann ég lítil skil á hinum
^mismunandi gerðum bifreiða og
hafði falið syni mínum og manni
þeim, sem ekur bifreið minni að
vera mér til ráðuneytis um þessi
bifreiðakaup, þar sem þeir höfðu
meiri inngrip í þau mál. Enda var
mér fyllilega ljóst, að blaðinu var
í lófa lagið að fá upplýsingar
þessar hjá viðkomandi umboði,
hvað það og gerði.
Einkamál
Um fjármálahliðina í sambandi
við bifreiðakaupin vil ég segja
alþingismanninum það, að ég hef
ekki ennþá fengið upp gefið, hvert
endanlegt verð bifreiðarinnar
muni verða, enda ekki fengið hana
í hendur. Hins vegar vil ég segja
þingmanninum Eiði Guðnasyni
það, að ég þekki vel leiðina frá
fátækt til bjargálna, og mér hefur
hingað til tekizt að standa við
allar mínar fjárhagsskuldbinding-
ar við þá, sem ég hefi átt viðskipti
við. Það er því mitt mál og konu
minnar, hvaða verði við kaupum
þá hluti, sem við viljum eignast,
hvort sem um er að ræða bifreið
eða matvæli, og við höfum ekki
hugsað okkur að sækja um það ráð
til alþingismannsins Eiðs Guðna-
sonar, né gera honum grein fyrir
þeim viðskiptum.
Frekur
________fréttamaður___________
Ég vona, að sú stund renni upp,
er Eiður Guðnason hefur undirrit-
að drengskaparheitið á Alþingi, að
honum verði ljóst að betur fari á
því, að orðaskiptum manna séu
einhver takmörk sett, og hann geti
því ekki gengið þar til verka eins
og frekur fréttamaður, sem telur
sig geta skammtað viðmælanda
sínum svörin.
I sambandi við lokaorð alþingis-
mannsins Eiðs Guðnasonar vil ég
vekja athygli á því, sem áður getur
í grein minni, að ég hefi ekki á
ferli mínum orðið var við baráttu
Alþýðuflokksins fyrir afnámi þess,
sem Eiður kallar forréttindi,
meðan áhrifa þeirra gætti á
Alþingi eða í ríkisstjórn.
Hins vegar hafa þeir fært sér
mál af þessu tagi í nyt sem
árásarefni á pólitíska andstæð-
inga, sem ekki hafa annað aðhafst
en að nota sér tilskilinn rétt á
sama hátt og aðrir, sem slíkum
störfum hafa gegnt eða gegna.
Styrkiu* til
rannsókna á
félagarétti
Rætt vid Pál Skúlason lögfræding
PÁLL Skúlason lögfræðingur
fékk í vor úthlutað 800 þúsund
króna styrk úr Vísindasjóði. til
þess að rannsaka islenzkan fjár-
munarétt (félagarétt). en Mbl.
sneri sér til Páls til að fá frekari
upplýsingar um hvernig styrkn-
um skyldi varið.
— S.l. vetur var ég staddur í
Svíþjóð og kynnti mér þar sænsku
lögin um hlutafélög og hvernig
þau hefðu reynst í framkvæmd og
fékk til þess styrk frá Svenska
Instituttet. Ég fékk þennan styrk
úr Vísindasjóði til þess að kynna
mér þessi mál betur.
— Islenzku lögin um hlutafélög
frá í vor eru byggð á grundvelli
norræns samstarfs og samsvar-
andi lög hafa verið samþykkt í
Danmörku, Noregi og Svíþjóð.
— Styrkinn ætla ég að nota til
þess að safna heimildum um
félagarétt og þá aðailega í Kaup-
mannahöfn, en engin bók hefur
enn verið skrifuð hér á landi um
þetta réttarsvið. Sá sem einna
helzt hefur komið inn á þetta svið
er Gylfi Þ. Gíslason, m.a. í riti
sínu um Fjármál fyrirtækja.
— E.t.v. skrifa ég' bók um
félagarétt, allavega kennslurit, en
ég hef verið við kennslu í félaga-
rétti við lagadeild Háskólans. Það
verður að koma í ljós hversu
víðtækt ég tek á efninu þegar til
kemur, en ég verð jafnframt að
kynna mér fjármunarétt almennt
og fleira, jafnvel hagfræði að
nokkru. Auk gagnaöfiunar og
annarrar vinnu hef ég hug á að
sækja námskeið við háskólann í
Páli Skúlason.
Kaupmannahöfn, en hvernig ég
kem til með aða haga vinnu minni
er alit óákveðið ennþá og lítið
hægt um það að segja á þessu
stigi. Þarna úti er það algengt að
unnið sé að slíkum verkefnum í
samvinnu við menn á viðkomandi
sviði og í skuldum greinum og ég
mun án efa leita eftir slíkri
samvinnu, en eins og ég segi þá er
þetta allt nokkuð óákveðið ennþá.
Artur Erikson syng-
ur í Akureyrarkirkju
SÆNSKI presturinn og
söngvarinn Artur Erikson
mun syngja í Akureyrar-
kirkju næstkomandi þriðju-
dagskvöld kl. 20.30, 22. ágúst.
Hann er þjóðkunnur í heima-
landi sínu fyrir hina látlausu
en um leið djúpu túlkun sína
á andlegum söng og tónlist.
Artur hefur farið víða um
Norðurlönd og farið til
Bandaríkjanna og nú er röðin
komin að Islandi.
Nýtt
frí-
merki
í dag gefur Póst- og
símamálastofnunin út nýtt
frimerki að verðgildi 70
krónur. Merkið er með
mynd af Skeiðarárbrú, en
með smíði hennar var lokið
lagningu hringvegarins
1974.
Merkið er teiknað af Ottó
Ólafssyni og er 25,7x41,1
mm að stærð.
Menn geta að vanda feng-
ið fyrstadagsstimplun á
aðalpósthúsinu í Pósthús-
stræti til kl. 17.