Morgunblaðið - 24.11.1978, Blaðsíða 13
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 24. NÓVEMBER 1978
13
Maris Guðmunds-
soii - Afmæliskveðja
í dag er sjötugur Maris
Guömundsson múrarameistari,
Hlaöbæ 14 i Árbæjarhverfi. Á
þessum merku tímamótum í lífi
hans er mér bæði Ijúft og skylt að
senda honum og fjölskyldu hans
hugheilar heilla- og árnaðaróskir,
því að við höfum um nokkurt skeið
verið nánir samstarfsmenn. Ekki
er það þó ætlun mín að rekja hér
ævi eða starfsferil Marisar, þótt
þar sé margt frásagnarvert.
Margt hefur að sjálfsögðu á daga
hans drifið á langri ævi og hann
lagt gjörva hönd á margvísleg
þarfleg verk í iðngrein sinni, svo
kappsfullur og eljusamur, lagvirk-
ur og sk.vldurækinn verkmaður
sem hann ævinlega var. Hins
vegar eru mér félagsmálastörf
Marisar efst í huga á þessum
tímamótum í ævi hans og á ég þar
við störf hans að málum safnaðar
og kirkju í Árbæjarsókn. Þau störf
eru svo sérstaks eðlis, að miklu
miöur væri, lægju þau í þagnar-
gildi.
Fyrir um það bil 8 árum lágu
leiðir okkar Marisar fyrst saman,
er ég hóf prestþjónustu í þá
nýstofnuðu Árbæjarprestakalli.
Lagði ég þá fljótlega leið mína
heim til Marisar og Maríu konu
hans, en hann var þá eins og nú
formaður kirkjukórs sóknarinnar
en hún í safnaðarstjórn.
Eftir þessa fyrstu heimsókn til
þeirra hjóna varð mér það ljóst,
hve miklir áhugamenn um málefni
kirkjunnar þau voru og að hér ætti
kirkjan ósvikna liðsmenn og sanna
hollvini. Reyndin hefur þá líka
orðið sú, að fáir hafa reynst kirkju
sinni hollari og heilli í verki en
þau.
Svo sem eðlilegt var um nýlega
stofnaðan söfnuð var hann að
flestu leyti slyppur og snauður.
Húsnæði átti hann ekkert, hljóð-
færi við hæfi vantaði og kirkju-
gripir fáir og smáir. Að mörgu
þurfi því að hyggja, er byggja
þurfti upp safnaðarstarfið, og var
þá það verkefnið langstærst að
koma upp viðunandi húsnæði og
starfsaðstöðu.
Nú er það flestum ljóst að
ekkert áhlaupaverk er að reisa
Guðshús í þessu landi, eins og
þjóðin lætur sér sæma að búa að
þeim málum. Lendir slíkt Grettis-
Tónleikar
í sal Mennta-
skólans við
Hamrahlíð
Sigríður Ella Magnúsdóttir og
Ólafur Vignir Albertsson halda
tónleika í sal Menntaskólans vift’
Hamrahlíð sunnudaginn 26.
nóvember. Á efnisskránni eru
sönglög eftir 8 tónskáld, þ. á m.
Schubert, Verdi, Tsjaikovsky og
Þórarin Guðmundsson.
Tónleikarnir hefjast kl. 4 og eru
aðgöngumiðar seldir í Bóka-
verslun Sigfúsar Eymundsson-
ar.
Sigríður Ella hlaut alþjóðleg
verðlaun fyrir ljóðasöng á s.l.
ári í Bretlandi þar sem hún
ásamt Ólafi Vigni Albertssyni
kom fram á fernum tónleikum. í
febrúar s.l. komu þau fram á
tónleikum í New York, m.a. fyrir
National Arts Club og hjá
Liederkranz society.
Sigríður Ella Magnúsdóttir og
Ólafur Vignir Albertsson.
Smásögur eftir
Böðvar Guðmundsson
MÁL OG menning hefur gefið út '
smásagnasafn eítir Böðvar
Guðmundsson sem nefnist Sögur
úr seinni stríðum. Böðvar er
kunnur sem ljóðskáld. leikrita-
höfundur og söngvasmiður, ten
Sögur úr seinni stríðum er hans
fyrsta sagnabók.
í kynningu útgáfunnar segir að
stríðin, sem sögurnar fjalla um,
séu af ýmsu tagi, „allt frá
heimsstyrjöldinni miklu til þess
stríðs, sem menn heyja gegn
annarlegum óargadýrum í kál-
garðinum heima hjá sér, að
ógleymdum erjum viðskiptalífsins
og heilagri baráttu um sálir
manná sem selt hafa sig djöfli".
Sögur úr seinni stríðum eru sex
talsins. Bókin er 124 blaðsíður,
prentuð í Prentsmiðjunni Hólum.
IIÖDVAR GUDMUNDSSON
tak oftast nær á herðum fáeinna
fórnfúsra safnaðarmanna. Maris
hefur alla tíð verið fremstur í
flokki þessara fáu trúu, ævinlega
boðinn og búinn að veita bygging-
armálum safnaðarins lið, vinna
sjálfboðavinnu og leggja fram
fjármuni og það munaði um
liðveizlu þeirra hjóna. Og ég veit
að gleði Marisar var bæði djúp og
rík, þegar safnaðarheimilið var
vígt í vor og fyrsti áfangi kirkju-
byggingarinnar var þar með tek-
inn í notkun.
Áður hafði söfnuðurinn eignast
vandað pípuorgel, sem kirkjukór-
inn undir forystu Marisar og
organistans Geirlaugs Árnasonar
hafði haft forgöngu um að kaupa
og lagt verulegt fjármagn til
þeirrar framkvæmdar.
Þegar Bræðrafélag Árbæjar-
safnaðar var stofnað haustið 1971
var það meginstefnuskráratriði
þess félags að vinna að framgangi
safnaðarheimilisbyggingarinnar.
Var Maris kjörinn í fyrstu stjórn
þess félags og hefur gegnt ritara-
störfum allt fram á þennan dag.
Til þess var hann einkar vel
fallinn, því að hann skrifar
glæsilega rithönd og fundargerðir
hans eru hinar vönduðustu að allri
gerð. í Bræðrafélaginu hefur
Maris verið brennandi af áhuga og
starfað að fjáröflun félagsins eftir
því sem heilsa hans og kraftar
hafa leyft. Á safnaðarfundum
hefur hann oftast gengt starfi
fundarstjóra með mikilli prýði,
röggsemi, festu og lipurð.
Ef telja ætti upp allar þær
gjafir, sem Maris og María hafa
fært Árbæjarsöfnuði, bæði kirkj-
unni og fjárgjafir yrði sá listi
býsna langur. Sá listi verður ekki
tíundaður hér enda vafasamt að
slíkt væri Maris að skapi því að
hann er allra manna lítillátastur
og óhneigðastur fyrir að flíka
verkum sínum og hefur alla tíð
lagt meir upp úr því að vera en
sýnast. En störf hans og þeirra
hjóna fyrir kirkjuna eru svo
fágætlega mikil að vöxtum að þau
mega vera mörgum kirkjunnar
mönnum uppörvun og hvatning, já
eru lýsandi fordæmi öllum þeim er
vinna og unna kristni og kirkju og
vita kirkjuna gegna helgustu hlut-
verki hér í heimi. Maris Guð-
mundsson er kirkjunnar maður í
þess orðs bestum skilningi. Fáir
samstarfsmenn mínir hafa skilið
betur gildi hennar fyrir þjóðlíf og
mannlif en hann, fáir verið
fórnfúsari og trúrri synir hennar
en hann.
Ég hefi átt því láni að fagna að
starfa með ágætum kirkjukór í
Árbæjarsöfnuði, fólki sem tekur
starf sitt alvarlega og vinnur af
stakri skyldurækni og syngur
guðsþjónustunnar einnar vegna.
Félagsandinn í kórnum hefur verið
með afbrigðum góður og sam-
heldni mikil og engum vafa er
undirorpið að í þessum góða
félagsanda á Maris, formaður
kórsins, sinn stóra þátt, því að
hann er drengiiegt prúðmenni sem
öllum er velviljaður og öllum
kemur í léttara skap með glaðvær-
um gáska, græskulausri kímni og
alúðlegri framkomu. Hefur þá líka
orðið sú raunin á, að mikið hefur
þótt á vanta í þau örfáu skipti sem
hann hefur ekki getað mætt til
söngs við guðsþjónustur af heilsu-
farsástæðum.
Maris Guðmundsson hefur verið
mikill gæfumaður í fjölskyldu- og
einkalífi. Vio hlið hans hefur
staðið eiginkona hans, María
Guðmundsdóttir, yfirburðakona
að dugnaði og starfsáhuga og þau
hjón hafa verið samhuga og
samhent um flest, ekki hvað síst
varðandi störfin í þágu kirkjunn-
ar. Þau hafa eignast og komið upp
mannvænlegum hópi barnna, sem
reynst hafa ræktarsöm og raungóð
eins og þau eiga kyn til. Og ég
þekki engan mann, er kynnst
hefur Maris, sem ekki ber hlýjan
hug til hans á hopum gott eitt að
gjalda, þessum vandaða óg vamm-
lausa manni. Þar sem góðir menn
fara þar eru Guðs vegir segir
fornhelgt spakmæli. Með drengi-
legu lífi og dáðríkum störfum
hefur Maris bent okkur samferða-
mönnum á lífið á Guðs vegum. Ég
tel það mér til happs að hafa
kynnst honum og átt við hann
samstarf og honum mættu margir
líkjast að fórnfýsi, réttsýni og
drenglund. Ég þakka af alhug
samstarfið og bið þess, að Maris
Guðmundsson megi sem lengst
með okkur starfa og kirkjan
hollráða hans og heils hugar njóta.
Guðmundur Þorsteinsson