Morgunblaðið - 24.11.1978, Blaðsíða 17

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 24. NÓVEMBER 1978
17
HAkon Guömundsson
þá einkum láglendið. Ef þessu
verður hætt, þá stöndum við uppi
með heilmikla vitneskju, en getum
ekki beitt henni."
Dr. Björn sagði að um V* hluti
fjárins hefði farið í það að hraða
gróðurkortagerð. „Það segir sig
sjálft að ef dregið verður úr
fjárveitingum þá dregur úr gróð-
urkortagerðinni og það eitt er
ákaflega alvarlegur hlutur," sagði
Björn. Þriðja verkefnið eru rann-
sóknir til að skjóta stoðum undir
íslenzka frærækt og sagði Björn að
árangurinn á því sviði væri einkar
skemmtilegur. „Við erum komnir á
það stig eftir fjögur ár að það er
hægt að framleiða í stórum stíl
íslenzkt fræ, vallarsveifgras og
Björn Sigurbjörnsson
túnvingul. Við erum nú að undir-
búa fræræktun á 30 hekturum,
sem við ætlum að gefi af sér 12
tonn af fræi. Nú er allt fræ flutt
inn og innflutningurinn í ár nemur
um 200 tonnum. Stóra skrefið yrði
svo að rækta á 300 hekturum, en ef
þetta verður stöðvað þá verður
þessum grundvelli kippt í burtu.“
Fjórða verkefnið sagði dr. Björn
vera vistfræðirannsóknir: rann-
sóknir á áhrifum framræslu á
mýrar, áhrifum áburðargjafar á
land og áhrifum gæsa-, álfta- og
hreindýrabeitar. „Þessar rann-
sóknir hafa skilað miklum
árangri," sagði Björn, „en við
þurfum að rannsaka þessa hluti
miklu betur."
Sveinn Runólfsson
Hefur valdið straum-
hvörfum en margt ógert
„Röskur helmingur þjóðargjaf-
arinnar hefur runnið til stöðvunar
gróður- og jarðvegseyðingar og
þetta fé hefur aukið og margfaldað
landgræðsluna," sagði Sveinn
Runólfsson landgræðslustjóri.
„Við höfum unnið skipulega eftir
fimm ára áætlun og þessa starfs
sér nú víða stað. En það er margt
ógert og einnig þarf að tryggja
þann árangur, sem þegar hefur
náðst. I sambandi við þjóðargjöf-
ina var rætt um að við ætluðum að
greiða skuld okkar við landið. En
þótt þetta hafi vérið mikið átak þá
þarf meira til og það er
Sigurður Blöndal
bráðnauðsynlegt að menn fari að
huga að nýrri áætlun og nýrri
þjóðargjöf."
Sveinn sagði að landgræðslu-
starfið hefði fyrst og fremst verið
á eldfjallasvæðum í byggð sunnan-
og suðvestanlands og í Þingeyjar-
sýslu. „Það má orðið víða sjá hvar
græni liturinn hefur leyst þann
svarta af hólmi," sagði Sveinn.
„Þjóðargjöfin hefur verið % hlut-
ar heildarfjárveitingarinnar til
landgræðslu og það gefur auga ieið
að hún hefur valdið straumhvörf-
um í starfinu.
En engu að síður vantar mikið á
að við höfum greitt skuld okkar
við landið. Við getum sagt að við
séum að inna af hendi fyrstu
verulegu innborgunina, en við
verðum að halda áfram.“
Lífsspursmál
aö halda áfram
„Þýðing landgræðsluáætlunar-
innar fyrir Skógrækt ríkisins sést
bezt á því að á yfirstandandi ári er
fé hennar 38,5% af fjárveitingu
ríkisins til skógræktarinnar,"
sagði Sigurður Blöndal skóg-
ræktarstjór'i. „Það er okkur því
afskaplega mikið kappsmál, og má
reyndar segja lífsspursmál, að
þessi fjárveiting detti ekki niður
eftir 1979.“
Sigurður sagði að hlutur skóg-
ræktarinnar af þjóðargjöfinni
hefði að mestu farið til að girða
lönd og sumpart eignast lönd og
kvaðst hann áætla að það sem girt
hefði verið væru um 100 km. „Við
girðum ákaflega vel,“ sagði Sig-
urður. „Við þeysumst ekki áfram í
girðingum, heldur hugsum frekar
til þess að hafa þær vandaðar,
þannig að þær endist. Ætli
uppsettur kílómetri í skógræktar-
girðingu kosti ekki nú um eina
milljón króna.“ Þá sagði Sigurður
að skógræktin væri einnig að
byggja gróðrarstöð í Kollafirði.
„Ef ekkert kemur í staðinn fyrir
þessa fjárveitingu til okkar, þá
sitjum við í því neti að vera með
fasta útgerð og nokkrar stöðvar,
sem myndu nýtast ákafiega illa og
mikið starf færi þá í súginn," sagði
skógræktarstjóri.
Dansinn
mér ,fjötur
umfótu
Leiöinlegt að
dansa sem herra
Þriggja ára var ég, þegar ég
byrjaði hér og var til fimm ára
aldurs, en kom svo aftur 10 ára
gömul, svaraði Elín Elíasdóttir
15 ára gömul stúlka. Ég hef
mun meiri áhuga á þjóðdönsum
en almennum dönsum. Ég var
hálfan vetur í táningadönsum,
en guggnaði á því. Sýningum
hef ég áður tekið þátt í, þetta er
sú fjórða. Sýningin leggst bara
vel í mig, mér finnst mjög
gaman að þessu. Annars geng-
ur þetta svona upp og niður.
Leiðinlegast er samt að dansa
sem herra, en það þurfti ég
stundum að gera í barnaflokk-
unum. Auk þjóðdansanna hef
ég líka áhuga á ballett, sagði
Elín að lokum.
Elín Elíasdóttir.
Ég byrjaði í félaginu í haust,
svaraði Kjartan Þorkelsson, en
mér finnst samt dansinn enn
vera mér „fjötur um fót“, en ég
vona nú, að þetta komi. Ég hóf
að læra gömlu dansana í fyrra,
svo að ekki er langt síðan
dansáhuginn vaknaði hjá mér.
Það er mjög skemmtilegt að
dansa með fólkinu. Hér er
mikill samhugur og góður andi.
Kjartan Þorkelsson.
Spennt að
taka þátt í
sýningunni
Ég hef miklu meiri áhuga á
þjóðdönsum, en öðrum, og er
spennt að taka þátt í sýning-
unni, sagði Eydís Sigvaldadótt-
ir, sem er 13 ára gömul og
nýbyrjuð hjá Þjóðdansafélag-
inu. Ég var reyndar áður í
táningadönsum. Þetta er fyrsta
sýningin, sem ég tek þátt í, en
mér lizt vel á þetta og það
kemur allt til með að ganga vel.
Indriði Páll Ólafsson.
Alltaf
haft áhuga
á dansi
Ég hef alltaf haft geysimik-
inn áhuga á dansi, sagði Indriði
Páll Ólafsson, en hann kvaðst
hafa verið í félaginu síðan 1968.
Gömlu dansana lærði ég fyrst,
en er annars að læra sam-
kvæmisdansa núna. Ég hef
tekið þátt í fleiri sýningum og
farið á Norðurlandamót, sem
haldið er á nokkurra ára fresti.
Ég hef allt gott af félaginu að
segja, maður kynnist mörgu
fólki bæði utan lands og innan.
Það er virkilega gaman að
þessu.
Eydís Sigvaldadóttir.
í gömlu dönsunum tíðkað-
ist og þá einkum og sér í
lagi í vikivökum að karl-
ar og konur dönsuðu sitt í
hvoru lagi.
Minn þáttur
mestur í
söngnum
„Ég hef nú starfað í félaginu
frá stofnun,“ sagði Unnur
Nikulásdóttir Eyfells. „Byrjaði
ég sem píanóundirleikari og
spilaði í nokkur ár bæði í gömlu
dönsunum og barnaflokkunum.
Annars er minn þáttur mestur
í söngnum. Það vantaði for-
söngvara í söngdönsunum, en
það hefur verið mitt aðalstarf
ásamt fleirum. Einnig sá ég um
búninga til að byrja með, svo og
ýmislegt sem til féll.
Það má segja, að ég hafi tekið
þátt í uppeldi heillar kynslóðar
gegnum píanóleikinn og dans-
inn. Ég spilaði hjá barnaflokk-
unum og aðstoðaði við kennsl-
una. Fylgdist ég því alltaf með
dansinum. En þeir, sem ég
leiðbeindi á þeim tíma, eru
margir hverjir kennarar í
dansinum núna.
Til útlanda hef ég oft farið
með þjóðdansafélaginu og nú
síðastliðið sumar tók ég þátt í
sýningum félagsins í Neustadt í
Þýzkalandi.
Mjög góður andi er meðal
félagsmanna og alltaf gaman
að syngja og dansa saman."
Unnur Nikulásdóttir Eyfells.