Morgunblaðið - 13.12.1978, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 13. DESEMBER 1978
MORö'Jh/
KAFr/NCJ

GRANI GÖSLARI
Hér er einn þessara, sem hefur
allt til alls — en því miður er
hann niftur.
Heyrðu, kunningi, svona kælum við ekki kampavín hér!
Áður en við pöntum okkur
matinn, vil ég vekja athygli
þína á dálknum lengst til
hægri — verðinu?
Ekki mönn-
um bióðandi
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
í nýloknu Reykjavíkurmóti í
tvímenningi notaði eitt parið, Jón
Baldursson og Sverrir Ármanns-
son, „passkertið" svonefnda með
afbragðsárangri. Hlutu annað sæti
fjörutíu stigum á undan næsta
pari. Sagnkerfi þeirra er æði
forvitnilegt, segja oft pass með
opnun en sögn með hendi undir
opnunarstyrk.
Spilið hér að neðan er eitt af
tiltölulega fáum slæmum spilum
hjá þeim félögum en sýnir vel
grundvallaratriði kerfisins þar til
andstæðingi tókst að trufla á
viðkvæmum tíma.
Austur gaf, allir utan hættu.
Norður
S. Á1098
H. DG96
T. -
L. 109752
Vestur
S. KD5
H. Á87
T. ÁDG732
L. G.
Austur
S. G632
H. K104
T. K1094
L. ÁD
COSPER
C PIB
•0
COSPER
Lyftan er biluð og við verðum að ganga niður!
íslenskum fjölmiðlum finnst
víst allur fróðleikur bestur komi
hann frá útlöndum því frá Islend-
ingum sé ekkert fróðlegt að hafa.
Elín Pálmadóttir gerði sér ferð á
hendur til þess að geta gert sér
rétta mynd af nýjum stjórnarað-
gerðum í Kambódíu en hennar
frásagnir pössuðu ekki inn ý
nokkurn „Víðsjárþátt" í útvarpinu.
Þegar svo loksins enskur lord
kveður sér hljóðs í enska þinginu
og segir að stjórnin í Kambódíu sé
slík að Sameinuðu þjóðirnar geti
ekki lengur setið aðgerðalausar
fær maður franska útgáfu af þessu
öllu. Sagt var að sú lýsing væri
eftir virtan franskan blaðamann.
Ekki veit ég það, en það var
augljóst af frásögninni, að blaða-
maðurinn var undrandi yfir þess-
um sósíalisma og nefndi þess
dæmi, að landinu hefði verið lokað
og fólk rekið út í sveitir til
landbúnaðarstarfa o.s.frv. Hefur
þessi virti blaðamaður engar
fregnir haft af vinnurögðum
sósíalista í Evrópu og hefur hann
ekkert lesið af því litla sem heyrst
hefur frá andófsmönnum í Rúss-
landi og leppríkjunum? Hann
talar mikið um nokkrar milljónir
manna sem farist hafa í Kambódíu
en gleymir því að Rússlandi var
lokað svo til strax og dauða 30
milljóna manna hafði Stalin á
samviskunni og hlaut samt lof
fyrir. Brezhnev rændi mat frá
bændum í Ukraínu og þar varð
aðeins 6 'k milljón manna hungur-
morða þegar Stalín var að gera
besta landbúnaðarland veraldar
að iðnaðarríki.
Var Ungverjaland ekki lagt í
gaddavír og til hvers var Berlínar-
múr reistur? Hvaða frelsi er í
Rússlandi og leppríkjunum. Frelsi
sem kallast getur frelsi? Hvað er
svo með sæluna í Víetnam? Ekki
er vestrænni spillingu fyrir að
fara núna. Það er ekki henni að
kenna að lífskjörin eru slík að fólk
flýr út á sjóinn í opinn dauðann
frekar en að lifa við blessaðan
sósíalismann þar. Og Kína nú
þegar Rauða byltingin er fyrir bí.
Henni var einu sinni lýst í
útvarpinu sem hreinni dásemd, nú
flýja Kínverjar sem fætur toga því
núna geta þeir það. Stefán Jónsson
sem leiddi okkur í þennan ágæta
sannleika um Kína í þá tíð hefði
gott af því núna ef einhver
þingmaður fengi hann til þess að
endurtaka fróðleikinn sem átti að
duga þjóðinni. Ef slíkt gerðist þá
langaði mig til að vera á þingpöll-
um því núna er töluvert meira
Suður
S. 74
H. 532
T. 865
L. K8643
Eins og sjá má eru sex tiglar og
grönd ágætur samningur á hendur
austurs og vesturs. Enda náðu
margir 12 slögum þegar norður gat
ekki haldið valdi á báðum hálitun-
um. En þegar „passararnir" voru
með spil austurs og vesturs urðu
sagnirnar margar þó ekki væri
hátt farið.
Austur Suftur
Pass (.) —
1 TíkuII ~
1 Grand ~
Redobl T
Vestur
1 Lauf
1 Hjarta
2 Tíxlar
Dobl allir
pass.
Norftur
Dobl
2 Hjörtu
Pass austurs var opnun, laufið
6—10 eða 11 plús, 1 tígull grand-
hendi með 13—17p eða 18 og meir,
1 hjarta biðsögn og 1 grand
fyrrnefndu gerðina, 2 tíglar litur
en þá truflaði norður með dobli
sínu. Og í tveim hjörtum
dobluðum átti norður ekki að fá
nema þrjá slagi, tvo á hjarta Og
spaðaásinn. En þegar vörnin
spilaði trompunum of oft gat
norður náð fjórum slögum á lauf
og sloppið einn niður.
„Fjólur — min ljúfa“
Framhaldssaga eftir Else Fischer
Jóhanna Kristjónsdóttir pýddi
7
Hún vissj varla hvar hún var
og var ekki alls kpstar viss um
hún fyndi staðinn aftur ef hún
þyrfti að fara og hringja.
Ilún neytti allra sinna krafta
og tók í gráan jakkann tii að
snúa manninum við svo að
andlitið vissi upp þegar hún
dró hann í áttina að fólksbfln-
um. Svo upptckin var hún af
því sem hún var að gera að hún
heyrði ckki fótatakið að baki
sér. Það var ekki fyrr en hún
hafði bagsað með manninn nœr
bflnum að hún fann að einhver
var íyrir aftan sig. Hún sneri
sér snöggt við en skynjaði
frekar en sá að þungum hiut
var lyft upp og lamið með öllu
afli i höfuð henni.
2. kafli
— Auðvitað hefur þig verið
að dreyma. Það má furðulegt
heita að þú skyldir ekki fá
heilahristing þcgar þú ókst út
af veginum og fékkst þetta iíka
litia högg á höfuðið.
Koníaksgiasið var tekið biíð-
lega úr hendi Susanne og bolli
með svörtu kaffi haldið að
vörum hennar.
Susanne settist háifrugiuð
upp í sófanum. Allt hafði gerzt
svo hratt síðasta hálftímann að
hún skildi það naumast að úr
inni ömuriegu martröð úti á
veginum hafði hún hafnað á
Eikarmosabæ hjá Martin og
fjölskyidu hans...
Það var meira að segja
Martin sem hafði komið að
henni... öllu nákvæmara vær
i þó að segja að það var
reyndar vinur Martins, hinn
frægi lagasmiður Jasper Bang,
og i sömu andrá hafði Martin
komið aðvífandi... en þetta
var allt mjög ruglingslegt því
að hún hélt hún lægi f roti á
miðri skógargötu og þá kom í
ljós að hún hafði keyrt út af
þjóðveginum og lent ofan í
skurði. Þar hafði Jasper Bang
séð bflinn hennar og hann
hafði verið að hrista hana til
þegar Martin kom að og nú var
hún sum sé hingað komin.
Ilún dreypti á sjóðheitu
kaffinu og reyndi að átta sig á
hlutunum. Ilana kenndi til í
gagnaugun þar sem hún hafði
fengið höggið. Hún vissí að
kúian stækkaði og stækkaði en
hvaða máli skipti það nú, þegar
hún var komin f örugtt skjól
hjá Martin.
Öruggt skjól... hvað með
manninn í skóginum? Hún
hafði reynt að segja frá því sem
hafði gerzt en fyrsta hálftím-
ann var allt í svo mikilli flækju
að hún kom varla orði að.
Frænka Martins hafði komið
með teppi og kodda og frændi
hans hafði hellt i hana að
minnsta kosti þremur koniaks-
glösum, meðan Martin og Jasp-
er höfðu óðamála sagt frá því
hvernig þeir hefðu fundið hana
í bflnum á hliðinni úti í skurði.
— Það var hreinasta undur
að hún skyldi ekki stórslasa sig
eða jafnvel eitthvað enn verra.l
Augu Martins sem venjulega
voru glaðlcg voru áhyggjufull
og alvarlcg bak við þykk
gleraugun og höndin sem hann
rétti fram eftir sígarettu skalf
eilítið.
Susanne brosti blfðlega til
hans og lét augnaráðið hvarfla
áfram að Jasper Bang, en hún
hafði aðeins séð myndir af
honum í vikublöðum. en ekki
hitt hann í eigin persónu fyrr.
Hinn frægi lagasmiður, sem
hafði samið marga af þessum
hræðilegu slögurum, eins og
vinningslagið „Fjólur — mín
ljúfa“ sem hafði síðan farið
sigurför um nánast ailan heim-
inn, og nú sá hún að þessi sem
hún hafði litið hornauga án
þess að þekkja hann virtist
vera ákaflega aðiaðandi per
sónuleiki. Grannt, brezkt yfir-
skeggið sem hafði litið svo
hlægilca út á myndasíðum
vikuhlaða, hæfði reyndar
íþróttamannslegum vexti hans
mæta vel. Við hlið hans virkaði
Martin bæði taugaóstyrkur og
hálfhjárænulegur, að minnsta
kosti þessa stundina. Og hanit
var sá eini sem virtist hafa