Morgunblaðið - 17.12.1978, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 17. DESEMBER 1978
Aðventan er tími undir-
búnings heilagri jólahátíð,
og hún er tími eftir-
væntingar.
Um undirbúning jólanna
er þarfleysa aö segja
mikið og margt, en um
hann falla ólíkir dómar,
sumir á þann veg aö allt
þetta umstang sé hégómi
einn, allt þetta verzlana-
rölt, allt þaö ofurkapp,
sem húsmæður temji sér,
allt þetta glingur, sem
heimilin fylli, allur sá
óþarfi, sem oft lendi í
öfgum. Sjálfsagt er eitt-
hvað til í þessu en þaö
segir ekki sannleikann
allan.
Viö sem byggjum
norðurhvel jaröar, lifum nú
dimmustu daga ársins, er
þaö skaðsamlegt aö auka
Ijósin á heimilunum? Er
það hégómi einn að prýða
undan öllu ööru á aö fara
þaö, aö menn búi sinn
innra mann, hinn hulda
mann hjartans, fyrir komu
hans sem viil vera allra
gestur á heilagri hátíö.
Víst gleymist þaö um of
bæöi mér og þér, en er viö
hinn ytri undirbúning um
þaö aö sakast? Værum
viö betur búnir til aö fagna
honum, sem kemur, þótt
ekkert væri umstang og
ekkert glys?
Þó er meira mál hitt, aö
aöventan er tími
eftirvæntingarinnar.
Eftirvænting hins
forkristilega heims,
drauma, hugboö, vonir um
guömenni, lausnara sem í
fyllingu tímans koma ætti,
má víöa lesa í ritum
göfugustu manna
fornaldarheimsins, en
Þorum viö aö þrá hann
eins og hann var, eins og
hann er og verður? Er ekki
alltof mikiö af öllu okkar
guöræknihjali urri hann
meirlynd tilfinningamolla
og lítið annaö. Gerum viö
okkur þess fulla grein,
hvaö þaö kann aö kosta
aö taka viö honum, hýsa
hann? Þeir sem lengst
hafa komizt í samfylgdinni
viö hann hafa ekki aðeins
notiö unaöarins af návist
dýrlegrar veru hans. Þeir
uröu einnig aö ganga
sama þyrniveg og hann, á
sama eggjagrjóti og hann.
Þeir eru ekki margir, sem
hafa veitt honum slíka
samfylgd. Flest stöndum
viö álengdar meö
lofsöngva og tilbeiöslu, en
bað hann ekki fyrst og
fremst um samfylgd?
„Fylg þú mér“, sagöi hann
Eftirvœnting
hús og heimili og afla gjafa
til aö gleðja vini og vekja
börnum bros? Meðan ég
gegndi prestsþjónustu í
stórum verkahring kom ég
inn í mörg heimili í borg-
inni á jólum. Mér óx ekki í
augum „hégóminn", glysið
sem hvarvetna hafði verið
aflaö til aö gera jólin
frábrugöin öllum öðrum
dögum ársins. Ef þessir
hlutir vekja gleði er fráleitt
aö telja þá einskisveröa.
Jesús fæddist til aö bera
boðskap, ssem hann
nefndi sjálfur gleöiboö-
skap, mun hann amast viö
því, sem kann aö vera
barnalegt, ef þaö vekur
barni bros og hugarvarma
þeim, sem eldri eru? Við
heyrum oft sagt, aö allar
þessar umbúöir jólanna
skyggi á jólaboðskapinn
sjálfan, en yrðum viö
guöræknari af því aö láta
þetta „umstang“ allt undir
höfuö leggjast og létum
heimilin ekki bera nokkurn
annan svip en aöra daga
ársins? Þaö hefur oft
nálgast nöldur eitt, sem
um jólaundirbúningin er
sagt.
Hitt er svo annað mál
og aðventan minnir alla á,
sem heyra vilja, aö á
Ijósastar eru þær vonir í
ritum sjáenda og
spámanna Gyöinga-
þjóðarinnar, Jesaja og
sjáendur og guðsmenn
aörir héldu vakandi meö
þjóöinni voninni um komu
hans, sem fæðast mundi
og fæddist af ungri konu í
húmi heilagrar nætur í
smábænum Betlehem. Og
loks segir Lúkas frá því, er
Skírarinn Jóhannes, hinn
stórbrotni maður með
egghvössum oröum
eldlegrar sálar veldur
þeirri hræringu meöal
fjölda manna vonin um
nálæga komu Messíasar
blossar upp einmitt um
þaö leyti sem Jesús kemur
fram. Hver urðu endalok
eftirvæntingar lýösins er
saga, sem hér verður ekki
sögö, en hvaö er um
eftirvæntingu okkar á
þessari aöventu? Þráum
viö komu hans?
Er ekki of mikið um þaö
í minni sál og þinni aö viö
þráum hann blíðri löngun
eftir Ijúfum geöhrifum,
eins og þeim sem okkur er
kærast aö njóta á
fæöingarhátíðinni hans?
Þau Ijúfu geöhrif eiga sinn
rétt innan vissra tak-
marka, en ekki lengra.
þegar hann kallaði læri-
sveina. Hann kallaöi menn
til aö lifa kenningar hans,
ekki til þess eins aö þrá
hann eins og fjarlæga,
dýrlega draumsýn.
Hverjir voru þeir, sem
stærstu sporin hafa stigið
í áttina til hans. Þaö voru
mennirnir, konur og
karlar, sem báru brenn-
andi aöventuþrá í hjart-
anu. Það voru þeir, konur
og karlar, sem hina sterku
eftirvæntingu aöventunn-
ar liföu. Þaö voru menn,
konur og karlar, sem voru
viö því búnir aö færa hina
stóru fórn sem samfara
því var að fylgja honum.
Þeir þráöu hann ekki blíöri
tilfinningasemi. Þeim
brann ekki Ijúfur logi í sál,
heldur báli sem brann
þeim í hjarta.
Hann krefst ekki þess af
þér, sem þú ert ekki
maður til aö gefa, en hann
þráir þig á veginn með sér
svo langt sem þér er fært
að fara.
Er eftirvæntingin vökn-
uö meö mér og þér, þegar
við horfum nú fram til
nálægra jóla? Gleymdu
ekki aö spyrja sjálfan þig
þess meöan þú undirbýrð
hátíöina í heimili þínu.

3»
Til jólagjafa
Flauelispúðar í glæsilegum litum.
Póstsendum.
Bella,
Laugavegi 99, sími 26015.
iianá hwcrt
I hclmiliB
Handhrcerívél
Háruurrka
Á leið í skðla fi gcetið að
Frá Fjölbrautaskólanum
í Breiðholti
Núverandi nemendur skólans fá einkunnir sínar
fyrir haustönn afhentar í stofnuninni þriöjudaginn
19. des. kl. 10—10.30. Sýning veröur á
prófúrlausnum nemenda kl. 10.30—12.00.
Lokaval fyrir vorönn fer fram sama dag og hefst
kl. 13.30.
Allir þeir sem ætla sér aö stunda nám í
Fjölbrautaskólanum í Breiöholti á vorönn 1979
þurfa aö mæta á lokavali bæöi nýnemar og eldri
nemendur. Þeir sem ekki geta mætt sjálfir veröa
aö senda einhvern fyrir sig aö velja aö öörum
kosti eiga þeir á hættu aö veröa ekki taldir
nemendur á vorönn, og fá ekki stundatöflu.
Skólameistari.