Morgunblaðið - 17.12.1978, Blaðsíða 18
18
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 17. DESEMBER 1978
HansKragh tœkni-
fulltrúi—Minning
Kveðja frá K.R.
Hans Kr. Kragh, tæknifulltrúi
hjá Símstöðinni í Reykjavik, varð
bráðkvaddur á heimili sínu 9.
desember s.l.
Hans var fæddur í Reykjavík á
aðfangadag jóla árið 1908.
Foreldrar hans voru þau Kristó-
lína Guðmundsdóttir Kragh og
Hans M. Kragh símaverkstjóri.
Þau eru bæði látin fyrir allmörg-
um árum.
Frú Kristólína var, eins og
margir eldri Reykjavíkingar vafa-
laust muna, brautryðjandi hér á
landi í sínu fagi, hárgreiðslu og
snyrtingu, og var forystumaður
stéttar sinnar í fjöldamörg ár,
bæði faglega og félagslega. Frú
Kristólína var á sínum tíma
konunglegur hárgreiðslumeistari.
méistari.
Hans M. Kragh eldri var einn
þeirra vösku sveina, sem til
íslands komu upp úr síðustu
aldamótum fyrir milligöngu O.
Forbergs, síðar landssímastjóra,
til þess að leggja símalínur um
landið og byggja upp símaþjónustu
okkar. Kragh ílentist síðan hér og
vann við símann, lengst af sem
verkstjóri, til æviloka.
Hans yngri var því nátengdur
símanum vegna starfa föðurins,
enda hóf hann mjög ungur störf/
hjá Landssíma Islands. Starfstími .
hans varð alls 54 ár áður en yfir
lauk. Það má kalla kaldhæðni
örlaganna, að einni viku eftir að
hann hætti störfum, var hann
allur. Þá vantaði tvær vikur í
sjötugsafmæli hans. Við, vinir
hans og félagar, höfðum ráðgert
að heimsækja hinn sjötuga
þrjár góóar
Mjög kraftmikil ryksuga (loftflæöi 2.0 rúmm/mín.) Hún slekkur sjálfkrafa á
sér, þegar pokinn er fullur. Dregur snúruna inn í hjóliö.
Vegur aöeins 7 kg. og er meö 6 m. langa snúru. Verö kr. 104.900-
Electrolux
/.m> Kraftmikil ryksuga (loftflæöi 1.9 rúmm/mín.)
Hún sýnir hvenær pokinn er fullur.
Snúran dregst inn í hjólið.
Pokinn er sjálflokandi þ.e. rykið dreifist ekki þegar skipt er um poka.
Vegur 7 kg og er meö 6 m langa snúru.
Verð kr. 89.100-
Mjög ódýr og meöfærileg ryksuga en meö góöan sogkraft (loftflæöi 1.65
rúmm/mín.)
Vegur 5,7 kg og er meö 7 m langa snúru.
Verö aöeins kr. 59.500-
Electrolux
Vörumarkaðarinn M.
ARMULA 1A — SÍMI 86117
svipt var burtu frá okkur langt
fyrir aldur fram.
Við í Knattspyrnufélagi Reykja-
víkur, sendum Fríðu og öllum
ættingjum innilegustu samúðar-
kveðjur.
Björgvin Schram.
Það kom öllum á óvart þegar
fréttin af andláti Hans Kragh
barst um símstöðina í Reykjavík.
Aðeins átta dagar voru liðnir af
væntanlegu eftirlaunatímabili,
tímabili sem nánustu samstarfs-
menn gerðu ráð fyrir að yrði öllu
lengra, nýbúið var að kveðja á
starfsvettvanginum og skiptast á
orðum eins og „þú lítur við“ og
fleira í þeim dúr, því var svarað
með „ef allt fer í rusl má kalla í
mig“, Enginn skynjaði návist
dauðans, enginn skynjaði að komið
væri að leiðarlokum hjá þessum
manni, sem hafði unnið við
símtækni í rúma hálfa öld.
Dauðinn var vissulega fjarlægt
hugtak í návist við þennan mann.
Hann bar af á götu með reisn og
sérkennilegu göngulagi, sem var í
senn virðulegt og svo fjaðrandi að
ungir menn máttu öfunda hann af.
Eg hafði persónuleg kynni af
Hansa síðastliðinn áratug, er ég
hóf störf á línudeild Bæjarsímans,
fjarlægðin var sjaldan mikil á
milli okkar, þótt starfsviðið væri
ekki það sama. Hann kom mér
skemmtilega á óvart með léttleika
og prúðmennsku, kynslóðabil var
fjarlægt hugtak, þar sem stráks-
eðlið var ríkt í honum, gamansemi
var oft viðhöfð og spaugsyrði sögð,
þegar tími gafst til.
Það var gott að hafa Hansa
nálægt sér, andinn var hress og
ekki hægt að merkja að maðurinn
væri farinn að reskjast, skoðanir
voru fastar fyrir en hægt að ræða
málin af drengskap.
Það var unun að hlýða á, þegar
hann komst í mælskustuð, sér-
stakur blær kom á röddina og það
þýddi ekkert að trufla með inn-
skotum.
Óhætt er að fullyrða að störf
hans hafi einkennst af nákvæmni,
vandvirkni og snyrtimennsku, sem
voru aðalsmerki tæknimanna frá
fyrri árum og seinni tíma menn
mættu taka til fyrirmyndar.
Eg sakna þess að glaðlegur
maður lítur ekki inn í framtíðinni.
Ég votta eiginkonu og ættingj-
,. r ,«. „„ , ,, um mína dýpstu samúð.
sæt. 1 stjorn K.R. og knattspyrnu- Sveinbjörn Matthíasson.
deildar felagsins og var arum
saman fulltrúi K.R. í Knatt- (
spyrnuráði Reykjavíkur. Þessi
verk innti hann af hendi af mikilli
samviskusemi og dugnaði. Fyrir
hans ágætu störf á þessu sviði er
K.R. í mikilli þakkarskuld við sinn
góða félaga.
Ekki gat Hansi sætt sig við að
leggja íþróttirnar alveg á hilluna
og tók því til við þátttöku í skíða-
og jöklaferðum, sem hann
stundaði af kappi í fjöldamörg ár.
Þar var hann sami góði félaginn,
sem allir vildu hafa með í hópnum
sem oftast.
Til marks um fjölhæfni Hansa
mætti geta þess til gamans, að á
yngri árum var hann margfaldur
meistari í billiard. Að ekki sé nú
minnst á tafl og spil, laxveiðar og
skotfimi. Allt lék þetta í höndum
hans.
Árið 1933 gekk Hans að eiga
heitmey sína, Hólmfríði Ólafsdótt-
ur. Th. Guðmundssonar, húsa-
smíðameistara, og konu hans,
Guðrúnar Erlendsdóttur, sem þá
bjuggu að Laugavegi 54 B. Eftir 45
ára elskulegt hjónaband er nú
tómleiki á fallega heimilinu við
Birkimel, og Fríða á um sárt að
binda. Vonandi veitist henni
styrkur til að takast á við þann
vanda, sem hún svo óvænt og
skyndilega horfist í augu við.
Við, vinir og félagar Hansa, sem
höfum verið svo lánsamir að eiga
samleið með honum í leik og starfi,
munum geyma með okkur
minninguna um góðan dreng, sem
Lítid til beggjajjfhliða
Naglaskot-
um stolið
BROTIZT var inn í vinnuskúr við
Hús verzlunarinnar við Kringlu-
mýrarbraut í fyrrinótt og þaðan
stolið 60—70 naglaskotum. Slík
skot geta verið stórhættuleg í
höndum þeirra, sem ekki kunna
með þau að fara og varar lögregl-
an unglinga alvárlega við því að
leika sér með þessi skot.
Sérverslun meö listræna
húsmuni
Borgartún 29 Sími 20640
ungling á afmælisdaginn, sjálfan
aðfangadag jóla, og þrýsta hönd
hans í tilefni af merkum tíma-
mótum. Ekki veitist okkur sú
ánægja að sinni. Sá fundur mun
bíða betri tíma.
Hans var mikið ljúfmenni,
ávallt brosmildur, léttur í lund og
léttur á fæti, hvers manns hug-
ljúfi, en gat vissulega haft ein-
beittar og ákveðnar skoðanir, ef
því var að skipta. Hann var
fæddur „sport“-maður, eins og þeir
gerast bestir. Fjölhæfur áhuga-
maður í þess orðs bestu merkingu.
Nafn hans tengdist þó knattspyrn-
unni öðrum íþróttum fremur.
Hann gekk ungur í raðir K.R.-inga
og átti því láni að fagna að gerast
einn af lærisveinum þess mæta
manns, Guðmundar Ólafssonar, á
þeim árum sem Guðmundur var
allt í öllu í knattspyrnunni í K.R.
Hans átti ríkan þátt í að gera K.R.
að því stórveldi sem félagið var í
tíð Guðmundar og er enn á
íþróttasviðinu.
Vafalaust er mörgum eldri
knattspyrnuunnendum enn í
fersku minni samleikur í snilli
þeirra félaganna, Hansa, Steina og
Gísla, á þriðja og fjórða tugnum á
gamla góða Melavellinum. Þeim
var fjarstýrt af Guðmundi og
árangurinn lét ekki á sér standa.
Þessir sókndjörfu kappar brutust
með leikni sinni gegnum hvaða
vörn sem var og færðu K.R.
margan sigurinn heim á þeim
árum.
Eftir að Hansi, eins og vinir
hans jafnan nefndu hann, hætti
keppni, átti hann manna lengst