Morgunblaðið - 17.12.1978, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 17. DESEMBER 1978
25
CliAD MITT r; vi llill V 1
J VMtí twll# f
< Ijt í
EFTIR BILLY GRAHAM liiaiÉr 1
Voru lærisveinar Krists írjálslyndir eða bókstafsþrælar?
Mér þætti fróðlegt að vita það.
Þó að þér rannsökuðuð Nýja testamentið í hundrað ár,
munduð þér aldrei finna þessi orð. Þetta er aðgreining,
sem menn hafa gert, og ef hún hefur verið til á dögum
Nýja testamentisins, hefur engum þótt taka því að
benda á það.
Um lærisveinana er það að segja, að þeir voru hvorki
frjálslyndir eða bókstafsþrælar. Þeir voru kristnir.
Biblían segir, að lærisveinarnir hafi verið kallaðir
kristnir. Það er athygslisvert, að þeir taka þetta nafn
ekki sjálfir, heldur voru þeir nefndir svo af fólki, sem
tók eftir því, að allir lífshættir þeirra minntu á Krist.
Væri það ekki dásamlegt, ef við lifðum þannig, að þess
væri ekki þörf, að okkur væri gefið nafn, sem benti á
guðrækni okkar — að fólkið í kringum okkur kallaði
okkur kristin?
Lærisveinarnir voru svo önnum kafnir við að fara með
Krist til heimsins, að þeir létu ekki hafa sig út í
hártoganir og deilur. Þeim var efst í huga að sannfæra
menn, svo að þeir tækju trú á Krist.
O, hve ég vildi, að svo væri líka nú um stundir! Þetta
merkkir ekki að við höfum enga sannfæringu í
guðfræðilegum efnum. Þvert á móti. En höldum fast við
hana í kærleika. „Á þessu skulu allir þekkja, að þér eruð
mínir lærisveinar, að þér berið elsku hver til annars".
Brýnasta þörf okkar núna er, að við látum kærleika
Krists ríkja í lífi okkar.
hæfis, þó að í litlu sé. í rauninni
veit ég Kristján heitinn hafa einu
sinni á ævinni stigið það, sem
nefna mætti víxlspor, ef tekið er
mið af manni með hans hugarfari.
Hann fór að taka þátt í stjórn-
málum! í Danmörku hafði hann
kynnzt hinum tiltölulega unga, en
þróttmikla jafnaðarmannaflokki.
Er ekki að undra, að maður með
réttlætiskennd hans yrði hrifinn
af hugsjónum slíkrar hreyfingar
um aukið jafnrétti og lýðræði.
Varð þetta til þess, að eftir
heimkomuna bauð hann sig fram í
bæjarstjórnarkosningum í
Reykjavík fyrir hinn unga íslenzka
Alþýðuflokk ásamt Jörundi
Brynjólfssyni, síðar alþingismanni
um langt skeið. Veit ég ekki betur
en þeir félagar séu fyrstu fulltrúar
þess flokks hér á landi, kosnir í
almennum kosningum. En víxlspor
var þetta óneitanlega fyrir mann
með hrekklausan hug Kristjáns
Guðmundssonar, og svo mikla
sjálfsþekkingu hafði hann til að
bera, að fljótt gerði hann sér fulla
grein fyrir því, að refjar stjórn-
málanna voru ekki hans meðfæri.
Urðu því stjórnmálaafskipti hans
ekki lengri en eitt kjörtímabil, ef
þau þá urðu svo löng, en ekki
breytti þetta neinu um það, að
fram yfir nírætt hafði hann
lifandi áhuga á þjóðmálum og
fylgdist ótrúlega vel með þeim.
Af því, sem hér hefur sagt verið,
má nú ljóst vera, að maður með
sérstæða greind og áhugamál
Kristjáns heitins var í rauninni
Afmælis- og
minningar-
greinar
ATIIYGLI skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig verð-
ur grein, sem birtast á í
miðvikudagshlaði. að bcrast í
síðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með
greinar aðra daga. Greinar
mega ekki vera í sendibréfs-
formi eða bundnu máli. Þær
þurfa að vera vélritaðar og
'eð góðu linubili.
aldrei á réttri hillu í lífinu.
Bókavarzla, kyrrlát fræðimennska
eða ritstörf hefðu hentað honum
bezt. En slíkt gat ekki orðið, ef til
vill að nokkru vegna vanmats hans
á sjálfum sér til slíkrar iðju.
Eg tel mig standa í ævilangri
þakkarskuld við þennan horfna
vin minn. Ungum kom hann mér
fyrstur í kynni við nokkur mestu
snilldarverk íslenzkrar ljóða-
gerðar Þeirra hollu áhrifa mun
gæta, meðan ævin endist. Mega
það vissulega aldahvörf heita í ævi
hvers manns, er hann kveður
slíkan vin hinzta sinni. — En
forsjóninni er ég þakklátur fyrir
að hafa — nú í meira en hálfa öld
— fengið að njóta ljúfmennsku og
fölskvalausrar vináttu þessa
öðlingsmanns.
Jón S. Guðmundsson.
BRUNAUÐIÐ
RUTH REGINALDS
koma fram og skemmta matargestum
sunnudaginn 17. des. í hádegi og síðdegiskaffi
Á matseölinum er:
Glóðarsteikt lambalæri, bernaise með
bökuðum kartöflum og hrásalati.
í ábætisrétt bjóðum við jarðarberjarjómarönd.
Munið ókeypis sérrétt fyrir börn 10 ára og yngri.
Þessi skemmtun er eingöngu fyrir matargesti
Börn fá aðgang I fylgd með fullorðnum.
PER HANSSON
ÓGNARDAGAR í OKTÓBER 1941
Ógnardagar 1 oktober er hlaðin spennu, — óhugnanlegri viti
firrtri spennu! Bókin segir frá óhugnanlegustu fjöldamorðum
heimsstyrjaldarinnar síðari, þegar allir karlmenn, sem
bjuggu í bænum Kragujevec í Júgóslavíu voru teknir af lífi.
Morðin áttu að brjóta baráttuþrek Serbanna, en sameinaði þá
í stað þess að sundra. Og þeir, sem eftir lifðu í þessum
draugabæ. biðu þess að skæruliðarnir kæmu, — og svo
sannarlega komu skæruliðarnir.
Þessi bók er mikilfengleg lýsing mannlegrar reynslu,
stórfenglegur vitnisburður um sérstaka hetjudáð. Höfundur-
inn er mörgum kunnur af fyrri bókum hans. Teflt á tvær
hættur, Tíundi hver maður hlaut að deyja, Höggvið í sama
knérunn og Trúnaðarmaður nazista nr. 1, en Ognardagar í
október er snjallasta bók hans. — hún er snilldarverk.
KNUT HAUKELID
BARÁTTAN UM ÞUNGAVATNIÐ
Baráttan um þungavatnið er æsispennandi! Hver síða
bókarinnar speglar harðfengi og hetjulund, sálarþrek og
járnvilja, ógnir og æsilega spennu. Bókin segir frá baráttu
norskra skæruliða, er þeir sprengdu þungavatnsverksmiðjuna
í Vemork í loft upp, — en Þjóðverjar þurftu þungt vatn til að
geta framleitt vetnissprengju og þetta var eina þungavatns-
verksmiöjan í Evrópu.
Norsku skæruliðarnir voru Þjóðverjum fremri að einbeitni,
hugkvæmni og kænsku og þeir máttu þola hverskyns harðræði
í illviðrum á öræfum uppi á meðan þeir biðu færis. Þrekraun
þeirra er talin með meiri hetjudáðum heimsstyrjaldarinnar
síðari og enn æsilegri vegna þess að hún er sönn. Þessi
hetjusaga á vart sinn líka í stríðshókmenntum, svo æsileg er
hún.