Morgunblaðið - 25.03.1979, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 25. MARZ 1979
67
Á NÆSTUNNl
Kvikmyndafréttir
Fyrir nokkrum dögum
síöan var frumsýnd í
Bandaríkjunum kvik-
myndagerö söngleiks-
ins Hair. „Háriö“ fór
sem eidur í sinu um
hinn vestræna heim á
árunum kringum 1970,
var trúarbrögö ung-
menna þess tíma og
skildi eftir sig margvís-
leg spor meöal samtíð-
arinnar. Hérlendis gafst
okkur tækifæri til aö sjá
söngleikinn í áhrifamik-
illi uppsetningu Brynju
Benediktsdóttur. Og
sýningarstaöurinn var
enginn annar en hinn
nú goösagnakenndi
Glaumbær, sem æsku-
lýöur núdagsins öfund-
ar okkur talsvert af,
enda ekki aö ástæöu-
lausu.
En hvað sem því liö-
ur, þá Ijúka gagnrýn-
endur upp einum munni
um ágæti kvikmynda-
geröarinnar, telja aö
hér sé um meiri háttar
mynd aö ræöa. Útsetj-
arar, dansameistari og
einkum leikstjóri mynd-
arinnar, Milos Forman,
allir eru þeir lofaðir upp
í hástert. Og aösóknin
lætur ekki á sér standa.
Þaö skyldi nú aldrei
veröa aö hártíska ung-
menna eigi eftir að taka
umtalsveröum breyt-
ingum á næstu misser-
um?
Nýjasta mynd leik-
stjórans Martin Ritt,
Norma Rae, hefur einn-
ig hlotiö einróma lof
gagnrýnenda. Hún fjall-
ar um unga og ómennt-
aöa almúgastúlku í
smábæ í Suðurríkjun-
um. Hún veröur for-
svarsmaöur þeirra sem
beita sér fyrir bættum
launum og vinnuaö-
stööu í verksmiöjunni
sem heldur lífinu í
þorpsbúum. Hættir öllu
fyrir málefniö.
Sjónvarpsstjarnan
Sally Field, (The Flying
Nun), hér sjálfsagt
þekktust sem vinkona
Burt Reynolds í
Smokey And The
Bandit, sýnir hér stór-
kostlegan leik, hliö af-
buröaleikkonu, sem
engan grunaöi aö
blundaöi í „nunnu
háloftanna".
Líkt og aö venju er
ekki mikilla frétta aö
vænta af nýjustu mynd
meistara Kubrick, The
Shining. Þaö er helst
aö myndatöku er svo
gott sem lokiö og frum-
sýningin veröur hugs-
anlega í jólamánuöin-
um.
Fyrir þá sem ekkert
þekkja til efnisins, skal
þaö upplýst aö The
Shining er ein svæsn-
asta draugasaga sem
birst hefur um langa tíö,
bókin kom út í hitteö-
fyrra. Fjallar um alkó-
hólista sem gerir loka-
tilraun til þess að halda
fjölskyldunni saman
meö því aö taka aö sér
vetrarvörzlu á af-
skekktu lúxushóteli hátt
upp í Klettafjöllunum. Á
það að baki æriö
skuggalega sögu. Þar
fara fljótlega að gerast
hinir voveiflegustu hlut-
ir, og litli, fimm ára
gamli drengurinn hús-
varöarhjónanna er
skyggn... Þaö er órétt-
látt aö rekja efnið
lengra, en bókin, e.
Stephen King (Carrie,
Salem's Lot, The
Standing), hefur feng-
ist í bókaverslunum
hérlendis alllengi.
Meö aöalhlutverkin í
myndinni fara engir
aukvisar, eöa Jack
Nicholson, Shelley
Duvall, Scatman Croth-
ers, (þeldökki húsvörö-
urinn í One Flew Over
The Cuckoo’s Nest),
og ungi sveinninn lék í
Close Encounters...
Hér gæti hæglega
veriö í uppsiglingu
mesta hryllingsmynd
sögunnar.
HAI R HAIR
thefilm
HAlR

sun
Hinn gamalkunni skapKorðarleikari James Cajrney í
myndinni Einn. tveir. þrír.
Um kvikmynda-
sýningar vikunnarl
Endursýningar settu
svip sinn á starfsemi
kvikmyndahúsanna í
vikunni sem leið.
Stjörnubíó hélt nafni
þeirra hjónakornanna
(fyrrverandi), Burton og
Taylor, á loft meö því
aö dusta rykið af The
Taming Of The Shrew.
Þaö var vel til fundið,
þar sem um er aö ræöa
langbestu myndina sem
þau léku í saman. Engu
var líkara en aö ólán elti
allar þær myndir sem
þau unnu aö saman, aö
Who’s Afraid Of
Wirginia Woolf,
undanskilinni, því
ágæta verki. Aðrar
myndir meö þeim hjón-
um, Boom, Hammer-
smith Is Out, The
Vip’s, The Comedians,
Dr. Faustus, o.s.frv. all-
ar eru þær best
gleymdar.
Nú, Tónabíó lét ekki
sitt eftir liggja, heldur
dró fram nýtt eintak af
One, Two, Three, þeirri
smeilnu kaldastríös-
satíru, sem kætti hug
okkar fyrir einum
fimmtán árum síöan.
Hér fer snillingurinn
James Cagney meö
hlutverk forstjóra Kók í
Vestur-Þýskalandi, og
yfirleikur svo frábær-
lega aö unun er á aö
horfa. Hversu vel eöa
illa „Einn, tveir, prír“
hefur svo elst, skal
ósagt látiö, þar sem aö
undirritaöur hefur ekki
enn haft tækifæri til aö
sjá myndina á nýjan
leik. En hvaö sem ööru
líður, þá heyri ég ekki
enn svo lagið „Itchy,
Bitchy, Teeny, Weeny,
Yellow Polka Don’t
Bikini...“, aö eitt af
fyndnari kvikmyndaat-
riöum æskuáranna
komi ekki upp í hugann.
Laugarásbíó tók þátt
í endursýningar-
prógramminu, og þar
varö Smokey And The
Bandit fyrir valinu. En
þegar þessar linur eru
skrifaðar er einmitt ver-
iö aö frumsýna þar
myndina „Sigur í
ósigri“. Hér er á ferö-
inni hálfgremjulegt fyr-
irbrigði, bandaríska
sjónvarpsmynd, sem til
útflutnings er framleidd
sem fullgild kvikmynda-
húsafilma. „Sigur í
ósigri“ eöa Dark
Victory er gerö eftir
allþekktri Warner-grát-
mynd, samnefndri. Sú
upphaflega var gerö ár-
iö 1939 og státaöi af
allmörgum Warn-
er-stjörnum, eins og
Bette Davis, Bogart,
George Brent, og ná-
unga sem nú er öllu
kunnari fyrir vafstur sitt
á stjórnmálasviðinu,
Ronald Reagan.
1976-útgáfan er meö
Anthony Hopkins og
einkum Elizabeth Mont-
gomery, í fylkingar-
brjósti. Sú síðarnefnda
er sjónvarpsstjarna, en
meö þessari mynd vildi
hún brjóta af sér þá
ímynd sem hún haföi
áskapað sér eftir ára-
langan leik í sjónvarps-
þáttunum bandarísku
„Bewitched".
Og aumingja Peter
Fonda er enn og aftur
kominn með „Djöfulinn
á hælana", í Nýja Bíó.
Vikan hefur því veriö
næsta tíðindalítil.
Reyndar var önnur
frumsýning í dag (22.
mars), í Austurbæjar-
bíói, sem er aö hefja
sýningar á nýlegri
bandarískri mynd um
þann mann sem hvaö
víðfrægastur hefur orö-
iö áö endemum um
heimsbyggð alla — og
er þó af ófáum að taka
— „ofurhugann" Evel
Knievel. Hér fær publik-
um sem sagt nasaþef-
inn af fífldirfsku manns-
ins, reifaðan í drama.
Fastir liöir eins og
venjulega í Háskólabíói.
STJÖRNUBÍÓ:
Hér verður tekin til sýningar innan tíðar eldhress discómynd, a la
Saturday Night Fever, sem nefnist Thank God It’s Friday. Mér er tjáð að
þetta sé hin líflegasta mynd, enda státar hún af discódrottningu veraldar,
Donnu Summers. En auk hennar heyrast og koma fram fjölmörg þekkt
nöfn úr heimi discótónlistarinnar.