Morgunblaðið - 25.10.1979, Síða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 25. OKTÖBER 1979
+
Bróðir okkar,
HANNES ÁSTRÁÐSSON,
skipasmiður,
Smiðjustíg 13,
lést í Landspítalanum aö kvöldi 23. þ.m.
Geirþóra Ástráösdóttir.
Guðmundur Ástréösson.
t
Móöir okkar,
INGIBJÖRG EIRÍKSDÓTTIR,
Aöalgötu 4,
Sauöárkróki,
andaðist í Sjúkrahúsinu Sauöárkróki 24. október.
Sigurgeir Sigurðsson,
Eirfkur Sigurósson.
+
Eiginkona mín,
JÓHANNA MAGNÚSDÓTTIR,
frá Kolsstööum,
Austurbrún 6,
andaöist í Landspítalanum þ. 23. okt.
Guólaugur Magnússon.
+
Eiginmaöur minn og faöir okkar,
ÞORÐUR EINARSSON,
fró Blönduhlíö,
Vatnsnesvegi 34, Keflavík,
lézt aö heimili sínu 19. október sl. Útförin fer fram frá
Keflavíkurkirkju, laugardaginn 27. október kl. 13.30.
Sigurlaug Guömundsdóttir,
Haukur Þóröarson, Alda Þóröardóttir,
Sólveig Þórðardóttir, Einar Þóröarson.
+
Utför
FRIOÞJÓFS ÞORSTEINSSONAR,
forstjóra,
fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík föstudaginn 26. október kl.
15.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaö, þeir sem vildu minnast
hins látna er bent á líknarstofnanir.
Aöstandendur.
+
Eiginmaöur minn, faöir okkar og afi,
GÚSTAFÞÓRÐARSON,
Hrísateig 31,
er andaöist þann 19. október veröur jarösunginn frá Fossvogs-
kirkju, föstudaginn 26. október kl. 10.30.
Helga R. Snæbjörnsdóttir,
Guðmundur Gústafsson, Margrét Arnadóttir,
Katrín Gústafsdóttir, Vífill Oddsson,
Þorsteinn Gústafsson, Laufey Egílsdóttir,
og barnabörn.
Minning:
Lísbet Guðbjörg
Kris tjánsdó ttir
Fædd 12. janúar 1887
Dáin 1. september 1979
Hinn 11. september síðastliðinn
var gerð frá Dómkirkjunni í
Reykjavík útför Lisbetar Guð-
bjargar Kristjánsdóttur, er látist
hafði skömmu áður 92 ára gömul,
kona er lifað hafði umbreytingar
og umskipti þjóðar sinnar og
lands, staðið af sér marga storma,
en brotnað í bylnum stóra seinast.
Guðbjörg eins og hún var alltaf
kölluð þekkti lífið og vissi að „einn
er stór“ og hjá honum „er storma-
hlé“. Hún var þakklát fyrir að
hafa lifað svo langan dag, fengið
að njóta krafta og heilsu fram til
hinstu stundar. Hún var sátt við
lífið, sátt við mennina. Við útför
Guðbjargar í Dómkirkjunni var
fjölmenni og mátti þar sjá full-
trúa margra kynslóða. Tveir
prestar fluttu ræður í kirkjunni,
sóknarprestur Guðbjargar, síra
Ragnar Fjalar Lárusson, er rakti
æviferil hennar, en aðalræðuna
flutti dóttursonur Guðbjargar,
síra Einar Guðni Jónsson, sókn-
arprestur að Söðulholti á Snæ-
fellsnesi. Síra Einar Guðni flutti
mjög hugnæma og eftirminnilega
ræðu, þar sem hann gerði skil
persónuleika ömmu sinnar og lýsti
stöðu hennar í fjölskyldunni og
stórbrotnu hlutverki sem móður
og ættmóður. Úti í kirkjugarði
talaði tengdasonur Guðbjargar
síra Fjalar Sigurjónsson, sókn-
arprestur á Kálfafellsstað, við
hinsta hvíiustað Guðbjargar við
hlið eiginmanns hennar, Einars
Jónssonar. Þar hljómuðu einnig
þakkarorð og bæn var flutt um
blessun og heill þeim til handa
sem liðnir eru og hinum lifandi.
Lisbet Guðbjörg Kristjánsdóttir
fæddist að Bár í Eyrarsveit á
Snæfellsnesi 12. janúar 1887. For-
eldrar hennar voru Kristján
Þorsteinsson bóndi og kona hans,
Sigurlín Þórðardóttir. Þau hjónin
Sigurlín og Kristján eignuðust
alls fimmtán börn. Af þeim náðu
aðeins sex fullorðinsaldri, en þau
voru auk Guðbjargar Kristólína,
Geirþrúður, María, Jens, Þórhild-
ur og Lilja. Nú er aðeins eitt
þessara systkina á lífi, Lilja, sem
búsett er í Hafnarfirði. Það segir
sína sögu um líf og lífsafstöðu
hinnar stóru fjölskyldu að verða
að sjá af níu börnum ofan í
jörðina og standa í harðri baráttu
við að tryggja hinum björg og
framtíð.
Guðbjörg var alin upp hjá
foreldrum sínum er áttu ástríki og
alúð að bæta börnum sínum upp
+
Maöurinn minn, faöir okkar, tengdafaöir, afi og langafi,
BRYNJÓLFUR BRYNJÓLFSSON,
Minna-Knarrarnesi,
Vatnsleysuströnd,
veröur jarðsunginn frá Kálfatjarnarkirkju föstudaginn 26. október
kl. 2.
Blóm vinsamlegast afþökkuö, þeim sem vildu minnast hans er
vinsamlegast bent á Krabbameinsfélag íslands.
Margrét Þórarinsdóttir,
börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
+
Eiginmaöur minn, faðir okkar, tengdafaöir og afi,
JÓN GÚSTAF SIGURÐSSON,
forstjóri,
Mánasundi 2, Grindavik,
veröur jarösunginn frá Hafnarfjaröarkirkju, föstudaginn 26.
október kl. 13.30.
Blóm eru vinsamlega afbeöin, en þeim, sem vildu minnast hins
látna, er bent á Grindarvíkurkirkju, eöa líknarstofnanir.
Sesselja Sigurjónsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
Eiginkona mín og móöir okkar,
GUÐBJÖRG JOHANSEN,
Reynimel 36,
Reykjavík,
verður jarösungin frá Fossvogskirkju föstudaginn 26. október kl.
15.
Þeim sem vildu minnast hinnar látnu er bent á líknarfélög.
Hakon Johansen,
Sonja Johansen,
Þóra Kristín Johansen.
+
Eiginmaöur minn og faðir okkar,
JAKOB SIGURJÓNSSON,
Hólagötu 50, Vestmannaeyjum,
veröur jarðsunginn frá Landakirkju laugardaginn 27. október kl. 2.
Inga Lárusdóttir,
Sigurjón Jakobsson, Lárus Jakobsson.
+ Þökkum samúö og vináttu viö andlát og útför móöur okkar,
tengdamóöur og ömmu,
BRYNDÍSAR E. BIRNIR,
Guörún M. Birnir, Elí Auöunsson,
Margrét Snœbjörnsdóttir, Björn Birnir,
Jóhanna j. Birnir, Einar Birnir
og fjölskyldur.
Vegna jarðarfarar
frú Guöbjargar Johansen,
verður verslunin lokuð frá kl. 3 föstudaginn 26.
október.
Kúnigúnd, Hafnarstræti 11.
Faöir okkar,
MAGNÚS SIGURÐSSON,
vélstjóri,
elliheimilinu Garövangi,
áöur til heimilis aö
Vatnsnesvegi 23,
veröur jarösunginn frá Keflavíkurkirkju föstudaginn 26. október kl.
14. F.h. vandamanna, Börnin.
Vegna útfarar
Friðþjófs Þorsteinssonar, forstjóra, verður Efna-
gerðin Valur og Sælgætisgeröin Valsa í Hafnarfirði
lokaðar föstudaginn 26. október.
Efnagerðin Valur,
Sælgætisgerðin Valsa.
sorgir og harma annars vegar, en
þröngan hag og andbyr hins veg-
ar. Þegar frá leið urðu aðstæður
allar hagstæðari. Kristján og Sig-
urlín settust að í Fróðárhreppi.
Bjuggu þau um skeið í Mávahlíð
og nutu síðar verndar í skjóli
stórbýlisins að Brimilsvöllum. Þau
tengsl urðu nánari, þegar Ólafur
Bjarnason síðar bóndi þar gengur
að eiga Kristólínu systur Guð-
bjargar.
A þeim árum sem Guðbjörg
Kristjánsdóttir er að alast upp á
Snæfellsnesi fer nýr og ferskur
andblær um landið og sveitir þess
í hugsjónastefnum 19. aldarinnar.
Snæfellsnes var á þessum árum
eins og aðrar byggðir við Breiða-
fjörð í fylkingarbrjósti, enda óvíða
meiri björg og margvíslegri lifn-
aðarhættir heldur en þar. Vakning
á íslandi hófst fyrst á tveim
stöðum að því er talið er: Við
Breiðafjörð og í Þingeyjarsýslum.
Stykkishólmur var á þessum tíma
með athyglisverðari menningar-
miðstöðum á landinu. Þangað
liggur leið Guðbjargar ungrar að
árum. Hún hverfur þangað að
læra fatasaum. Varð hún með
afbrigðum fær í öllu, sem að iðn
laut, enda hæfileikar hennar mikl-
ir, handlagni og útsjónarsemi.
Nokkru eftir að Guðbjörg hafði
dvalið í Stykkishólmi til mennta
og undirbúnings undir lífið fer
hún til Hvanneyrar í Borgarfirði.
Verður hún vistráðin hjá Halldóri
Vilhjálmssyni, skólastjóra við
menntasetur og skólabú. Á
Hvanneyri kynnist hún Einari
Jónssyni, ráðsmanni og kennara
við Hvanneyrarskóla.
Þau Guðbjörg og Einar fella
hugi saman og ganga í hjónaband
12. ágúst 1912. Einar var Austfirð-
ingur af Vefara- og Fjarðarætt-
um. Guðbjörg var svo sem áður
hefur verið rakið Snæfellingur og
átti ættfólk margt í Breiðafjarð-
areyjum og í Dölum. Þau Guð-
björg og Einar eignuðust níu
dætur. Voru sjö þeirra fæddar á
Hvanneyri, en tvær þær yngstu á
Akranesi. Dæturnar eru allar á
lífi. Þær eru: Þóra, er giftist síra
Jóni Péturssyni, sem nú er látinn;
Hulda, er giftist fyrst Gísla Eylert
Eðvarðssyni, en hann er nú látinn,
og síðar Kláusi Eggertssyni;
Þórdís, er giftist Guðbjarti Steph-
ensen; Guðlaug, er giftist síra
Guðmundi Sveinssyni; Sigurlín, er
giftist Kaj Jensen; Anna, er giftist
fyrst Þorvarði Þorsteinssyni, en
síðar Hjalta Sigurbjörnssyni;
Beta, er giftist síra Fjalari Sigur-
jónssyni; Hildur, er giftist Magn-
úsi Björnssyni; Hjördís, er giftist
Sveini Þorsteinssyni. Þá ólu þau
hjóni Guðbjörg og Einar upp
systurson Guðbjargar, Kristján
Má Þorsteinsson, en hann dó fyrir
nokkrum árum.
Þau Guðbjörg og Einar bjuggu á
Hvanneyri frá upphafi búskapar
síns og fram til ársins 1923. Einar
hafði fyrst komið að Hvanneyri
arið 1907, en verið við nám í
Danmörku á árunum 1908 til 1910.
Þau hjónin undu hið besta vistinni
á Hvanneyri, enda bragur staðar-
ins stórbrotinn og heillandi fyrir
framsækið og dugmikið fólk. Hús-
bændurnir Halldór Vilhjálmsson
og Svava Þórhallsdóttir mótuðu
staðinn með metnaði sínum og
manndómi. Sá hugur lifði í vitund
þeirra alla ævi, er þar höfðu
vistast og starfað.
Eftir því sem fjölskylda þeirra
Guðbjargar og Einars stækkaði