Morgunblaðið - 11.03.1980, Blaðsíða 38

Morgunblaðið - 11.03.1980, Blaðsíða 38
38 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 11. MARZ 1980 Minning: Stefdn Sturla Stefánsson Fæddur 5. nóv. 1927. Dáinn 28. febr. 1980. Haustið 1945 settust allmargir nýir nemendur í þriðja bekk Menntaskólans í Reykjavík. Meðal þeirra var Stefán Sturla Stefáns- son, sonur Stefáns heitins frá Hvítadal. og konu hans Sigríðar Jónsdóttur. Við áttum eftir að sitja saman í bekk næstu fjóra vetur. Eins og títt er hjá ungmennum á þessum aldri, sem mikið hafa saman að sælda, myndaðist brátt náinn kunningsskapur okkar á milli, sem síðar þróaðist í vináttu, er stóð alla tíð síðan. Stefán Sturla var að eðlisfari hlédrægur og stundum ekki laus við feimni. Hins vegar var hann mjög félagslyndur og naut sín einkar vel í hópi bekkjarsystkina og vina, enda varð hann brátt afar vinsæll meðal okkar. Föður sinn missti hann árið 1933 og hefur sá missir eflaust haft mikil og djúpstæð áhrif á hann. Hann varð snemma þrosk- aðri en flestir jafnaldrar hans og um leið umburðarlyndari. Hann var dagfarsprúður með afbrigðum og glaðlegur, en jafnframt hafði hann fulla einurð til að fylgja sannfæringu sinni og segja hana öfgalaust. Þegar við nú að leiðarlokum lítum yfir farinn veg, sækja að okkur minningar um þennan hógværa, glaðværa pilt. Hæst ber minningar um sterkust einkenni hans, drenglyndi og tryggð. Hann gerði aldrei viljandi á hlut nokk- urs og tók ekki þátt í ærslum okkar og hrekkjum, ef honum fannst þau ganga úr hófi. Galsi hans og kátína voru að jafnaði tamin, þótt hann tæki fullan þátt í gleði okkar á góðum stundum. Tryggð hans var slík, að þeir, sem eitt sinn eignuðust vináttu hans, gátu treyst á hana. Engu breytti þar um, þótt langt liði milli samfunda. Hann var alltaf hinn sami öll þau ár, sem liðu frá því við kynntumst fyrst þar til leiðir skildu nú við skyndilegt fráfall hans. Stefán Sturla átti sér ríka réttlætiskennd og meðfædda góð- vild. Það var því að vonum að við leituðum oft til hans, ef vanda bar að höndum. Hann vildi hvers manns vanda leysa. En við komum einnig oft í Þingholtsstrætið, þar sem Sigríður móðir hans bjó ásamt börnum sínum, til þess að tefla skák, ræða áhugamál okkar eða bara til þess að njóta góðs félagsskapar. Það var því sízt að undra, þótt oft væri þar gest- kvæmt. Stefán Sturla var hamingju- maður i lífi sínu. Hann eignaðist góða konu, þegar hann kvæntist Katrínu Hauksdóttur Thors hinn 27. maí 1955. Hjónaband þeirra reyndist hið farsælasta. Þau eign- uðust eina dóttur, Sofíu Erlu. Hann vann alla tíð í Útvegs- banka Islands og ávann sér traust yfirmanna sinna, samstarfsfólks og viðskiptavina bankans, enda t Faðir okkar og tengdafaöir ODDSTEINN GÍSLASON Efstasundi 13 lést í Borgarspítalanum 9. marz. Börn og tengdabörn. + Maöurinn minn og faöir GISSUR H. JÓNSSON frá Bolungarvík Hraunbæ 4, er látinn. Dagbjört Jónsdóttir Bjarni Gissurarson. t Sonur minn, GUNNAR AÐALSTEINSSON, vélstjóri lést af slysförum hinn 8. mars. Jaröarförin veröur auglýst síöar. Sólveig Helgadóttir. t Unnusti minn, faðir, afi og fósturfaöir HARALDUR Ó. ÁSGRÍMSSON andaöist í Heilsuverndarstöö Reykjavíkur 4. marz. Jarðarförin fer fram 14. marz kl. 3 í Fossvogskirkju. Helga Sólbjartsdóttir Soffía Haraldsdóttir börn og fósturbörn. Maöurinn minn og tengdasonur WILLIAM H. SPROAT Rt. 1 Box 75 125 A 1 West Point, Garden City South Carolína 29576 lést 22. febrúar. Útförin hefur fariö fram. Hulda Sproat Anna Magnúsdóttir Bustaðavegi 73. var hann góðum gáfum gæddur, glöggur, harðduglegur og velvilj- aður. Við gamlir bekkjarbræður Stef- áns Sturlu, sem nú kveðjum hann hinztu kveðju, þökkum honum fyrir samfylgdina, órofa vináttu hans og tryggð. Eiginkonu hans, Katrínu dóttur þeirra, Sofíu Erlu og fjölskyldu vottum við okkar innilegustu sam- úð. Megi minningin um góðan dreng veita þeim huggun í harmi. F.h. bekkjarbræðra Einar M. Jóhannsson í dag fór fram frá Krists kirkju i Landakoti útför Stefáns Sturlu Stefánssonar aðstoðarbankastjóra Útvegsbanka íslands. Hann and- aðist, aðeins 52 ára, 28. febrúar 1980. Hans hefir verið minnst og æviatriða hans hér í blaðinu og skal það ekki endurtekið. Vinarkveðju vil ég þó bæta hér við. Stefán Sturla Stefánsson var mér alltaf einkar kær og hollur í öllu samstarfi meðan ég var í stjórn og að undanförnu í starfi félagsmála bankamanna. Alltaf ljúfur og lipur til liðsinnis og aðstoðar þegar til hans var leitað. Eg man mætavel þegar hann á vegum samtaka bankamanna flutti fræðsluerindi um bankamál í Bifröst í Borgarfirði fyrir nokkr- um árum og kom í ljós glögg- skyggni hans og yfirgripsmikil þekking á málefni því, er hann fjallaði um. Mun þetta hafa verið fyrsta fræðsluerindi hans. Enginn við- vaningur var þó á ferð. Stefán Sturla Stefánsson var fæddur að Bessatungu í Saurbæj- arhreppi í Dalasýslu. Hann ól æskuár og átti uppeld- isspor í Hafnarfirði hjá trúar- flokki foreldra sinn, katólskum að Jófriðarstöðum í Hafnarfirði. Hann mat þann þátt ævi sinnar ávalt mikils og með mikilli virð- ingu. Bar það oft á góma á dagskrá er við fjölluðum um Hafnarfjörð, en þar þekktum við báðir staðhætti og búendur. Stefán Sturla var alla ævi einlægur og sannur trúmaður. Ég minnist þess með þakklæti þegar hann benti mér á og aðstoð- aði að ég átti þess kost í árlegu ferðalagi mínu með börn og barnabörn starfsmanna Útvegs- bankans að heimsækja kirkju Krists í Landakoti. Mér var þá ljóst af viðtölum við fyrirmenn kirkjunnar hversu miklum vinsemdum og virðingar hann naut í röðum þeirra. Útförin í dag sannaði það sem hér er sagt. Stefán Sturla átti fagurt og aðlaðandi heimili að Reynimel 60, hér í borg, með eiginkonu sinni Katrínu Thors og einkadóttur, Sofíu Erlu. Heimilið var hans helgidómur. Þar voru hans unaðs- stundir, er hann eyddi öllum, er starfsstundum var lokið dag hvern og á frídögum. Heimilislífið var Stefáni Sturlu einlægt og elsku- legt. A sumrum brá hann sér á stundum í Skorradal, en þar var hans annað heimili í fegurð Borg- arfjarðar á sólskinsstundum í skógarrunnum. Stefán Sturla var enginn hávaðamaður, heill í skoðunum og hjálpsamur bágstöddum. Hann átti marga vini, sem m.a. kom fram í geysifjölmennri útför hans í kirkju Krists í Landakoti í dag. Nú er Stefán Sturla Stefánsson allur. Ég veit að þær mæðgur hafa tárast sáran við söknuðinn mikla. En guð þerrar öll tár og fagrar minningar geyma ávallt þakklæti í sálarranni. Örlögin eru í hendi guðs. 7. marz Adolf Björnsson Á föstudaginn var, þann 7. mars, var sungin sálumessa fyrir Stefán Sturlu Stefánsson. Sú sálu- messa var fögur og kirkjugestir sameinuðust í bæn fyrir sálu hins látna og þökkuðu honum það sem liðið var. Við bekkjarsystkini Stef- áns kvöddum hann þar hinstu kveðju og bekkjarbræður okkar báru kistu hans úr kirkju. En eitt vantaði af okkar hálfu: kveðjuorð til að þakka honum samvistina hér á jörð. Kannski erum við svona svifasein, kannski er bekk- urinn svo samheldinn að við höf- um treyst því að einhver annar úr bekknum mundi minnast hans í blöðum. En ef til vill er þriðja ástæðan veigamest og trúlegust, að hið sviplega andlát Stefáns Sturlu hafi slegið okkur svo, að sjálfsagðir hlutir urðu útundan. Það er eitt af lögmálum lífsins og mælikvarði á kærleika, að þeir sem maður kynnist á unga aldri, þeir verða hluti af manns eigin lífi. Þegar einn hverfur úr hópn- um, þá kveður maður jafnframt hluta af sjálfum sér. Minningarn- ar um Stefán Sturlu eru jafnframt minningar um tilvist manns sjálfs á vissu æfiskeiði. Fyrir þær minn- ingar er mér ljúft að þakka. Við fyrstu kynni veitti maður því athygli hvað lífsgleðin var ríkjandi þáttur í eðli hans. Síðar þegar við eltumst og þroskuðumst og kynntumst betur, var það viðkvæmnin í fari hans sem maður skynjaði helst. Og ég man, þegar ég frétti að Stefán Sturla var orðinn bankastjóri, þá hugsaði ég: hvernig getur svona viðkvæm- ur maður staðið í slíku starfi? En svo komst ég að því gegnum árin, að þessi fyrsta hugsun mín var röng, því Stefán Sturla rækti ekki bara starf sitt óaðfinnanlega, heldur starfaði þannig, að einmitt þeir sem þurftu helst á hjálp að halda, áttu hauk í horni þar sem hann var, og ég vil bæta því hér við, að skáldin sem svo margir í háum embættum eiga bágt með að skilja, þau áttu sálufélaga þar sem Stefán Sturla var. Það var ekki meining mín að rekja æfiatriði Stefáns Sturlu. Það hefur þegar verið gert í blöðum. Með þessum línum vakir ekki annað fyrir mér en þakka honum samfylgdina fyrir hönd okkar bekkjarsystkina hans og tjá Kötu og Sofíu Erlu okkar dýpstu samúð. Það er von mín, að við bekkjarsystkinin sem áttum svo margar glaðar stundir með Sturlu og Kötu, megum reynast menn til að vera þeim mæðgum vinir í sorg þeirra og í framtíðinni. Blessuð sé minning Stefáns Sturlu. Svava Jakobsdóttir. Ldra Arnórsdóttir frá Eskifirði — Minning Fædd 24. maí 1901. Dáin 2. mars 1980. Hugurinn flýgur mörg ár aftur í tímann og minningar streyma. Léttur hlátur og glaðværð skipar veglegan sess í minningunum. Ég var ekki gamall þegar félags- hyggjan greip mig sterkum tök- um. Skemmtanahald var þá fjöl- breytt á Eskifirði. Samgangur milíi húsa mikill. Allir þekktu alla og deildu kjörum. Unga fólkið og hið fullorðna skemmti sér saman. Þá var ekki verið að bíða eftir skemmtiatriðum frá öðrum heldur tók hver og einn þátt í þeim og þannig myndaðist vinakeðja í milli fólksins. Húsið þeirra Láru og Óskars Tómassonar var stutt frá skólanum en í leikfimisalnum fóru öll samkomuhöld fram um lengri tíma. Þau voru jafnan mætt og settu sinn svip á samkvæmið. Hugguleg og alltaf svo glöð og hamingjusöm. Ég minnist eitt sinn að við, unga kynslóðin, efnd- um til dansleiks um sumartíma. Við höfðum tryggt okkur músik. Hún var ekki dýr, enda þekktist ekki stór hljómsveit. Það kom nokkur hópur og alltaf bættist við. En svo kom stóra strikið. Af óviðráðanlegum orsökum gat hljóðfæraleikarinn ekki mætt. Við stóðum ráðþrota. Þau hjónin voru ekki lengi að létta geð okkar. Þau töldu ágætt að fá bara grammófón og nokkrar plötur sem þau léðu okkur og öllu var borgið og ég held þegar ég lít til baka að þau séu ekki mörg „böllin" sem ég hefi haft meiri skemmtun af um dag- ana. Þetta er aðeins ein mynd af svo fjöldamörgum. Þau áttu ljóm- andi heimili. Bæði smekkleg svo af bar og svo má ekki gleyma fallega garðinum þeirra við húsið sem lengstum hefir verið augnayndi vegfaranda. Þar voru mörg hand- tökin og uppskeran eftir því. Eskifjörður var ríkur í allri sinni fátækt. Hann átti svo marga álíka og þau hjónin. Það var ekki hægt annað en taka eftir þeim. Ég man sem barn þegar þau giftust og varð á vissan hátt þátttakandi í brúðkaupi þeirra og hamingju. Þau voru svo ljómandi falleg í brúðkaupsklæðunum og ljóminn entist þeim alla ævi. Eins og ýmsir aðrir fluttu þau til Reykja- víkur. Þar var meiri möguleikinn að koma börnunum áfram. Tryggð okkar hélst. Við mættumst oft og rifjuðum upp fyrri kynni. Dvöl Óskars í höfuðborginni var ekki löng. Hann andaðist á besta aldri og aftur lá leiðin austur. Æsku- böndin eru sterk. Átthagatryggðin ósvikul. Og nú er Lára horfin af hérvistarsviðinu. Glaða og góða brosinu hennar mætir maður ekki lengur hér. Átthagarnir toga enn og austur verður farið og þar hvílst við hlið góðs maka og ástvinar. Fjörðurinn hennargamli og góði býður hana velkomna heim og moldin sem henni þótti svo vænt um og hlúði að fallegu trjánum í garðinum hennar — austfirzka moldin — í henni hvílir þreyttur líkaminn leystur úr fjötr- um. Góð sál horfin í betri heima. Lára hafði séð hamingju sína vaxa með árunum. Frá erfiðleik- um og striti og í góðar aðstæður hafði líf þeirra hjóna þróast. Hún hafði séð börnin komast til manns og barnabörnin færa sér mikla gleði. Og þegar löngu dagsverki er lokið þá er gott að fara þakklátum huga með bros á vör til betri heima, því sú var trú hennar falslaus. í dag minnast hennar margir þakklátir fyrir góða sam- fylgd. Hópur safnast saman í gömlu kirkjunni okkar á Eskifirði til að kveðja þessa ágætu sam- ferðakonu. Ég læt hugann reika þangað um leið og ég blessa minningu mætrar konu sem flutti svo marga hlátra og létt bros á minn veg. Já, þökk sé henni fyrir allt og allt. Árni Helgason

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.