Morgunblaðið - 08.06.1980, Qupperneq 3

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 8. JÚNÍ1980 3 5
Guttormur J. Guttormsson
hefur stundum komið við sögu í
vísnaleik áður. Vinur minn einn
fór með þessa vísu fyrir mig á
dögunum, en eins og kunnugt er
dvaldi Vilhjálmur Stefánsson í
langan tíma hjá Eskimóum:
Eftir Vilhjálms utanföru til
Eskimóa
íslendingum tók að snjóa.
Ég man hins vegar ekki betur
en í ljóðakveri Guttorms standi:
Hvítu fóiki fór aö snjóa.
Svona er þetta stundum, að
menn læra stökurnar með sitt
hverjum hætti. Og það fer líka
kannski bezt á því, að hver fari
með þær eins og honum lætur
bezt í munni!
Með öllum hætti er það, sem
menn yrkja til kvenna sinna. Á
stundum eru það einlægar ást-
arvísur, á stundum beiskar
kveðjur. Þessar tvær vísur eru
hvorugt, — ég gæti bezt trúað
þetta sé hugsað sem græskulaust
gaman:
Fyrst voru þeir aö
fleyga ’ana,
faöma ’ana og strjúka ’ana.
Ég ætlaöi mér aö eiga ’ana,
en aðrir þurftu aö
brúka ’ana.
Fyrst voru þeir aö finna ’ana,
faöma 'ana og gátta ’ana,
þræla ’ana og þinna 'ana,
þangaö til ég átti 'ana.
Ekki veit ég um höfund þess-
ara vísna tveggja, — en óneitan-
lega hafa þær skemmtilega
hrynjandi.
Árni Pálsson prófessor sendi
Kristni Jonssyni lyfjafræðingi í
Reykjavíkurapóteki þennan
„lyfseðil":
Dapur er heimur, dauö er
trú,
dimmt er á lífsins vegi.
Enginn betur þekkir en þú
þorstann á öörum degi.
Mörgum hefur manni þú
meinabót út vegið.
Kristinn góöi, geröu nú
gamla svíniö fegiö.
Ekki þarf að taka fram, að
þetta hefur verið á bannárunum.
Það er fallegt veðrið þessa
dagana, svo að alla langar út úr
borginni til þess að viðra sig.
Káinn hefur líka verið í sól-
skinsskapi, þegar hann sagði:
Ægis dætur hef ég hitt
hlæjandi úti á sænum.
Líka hafa mér stundir stytt
stúlkurnar hér í bænum.
Glerhúsið hefur glatt marga í
geði og er við því að búast, að
ýmsir verði til þess að leika sér
að því að setja það saman. K.K.
smíðaði þetta:
Hallgrímur P.
óö grasið í hné.
Og oft og tíöum
miklu víöar.
Indriði Þórkelsson á Fjalli var
dýrari í sínum skáldskap og
hafði ramíslenzkt tungutak:
Allir hafa einhvern brest,
öllu fylgir galli.
Öllum getur yfirsézt
og einnig þeim á Fjalli.
Eina þá, sem aldrei frýs
úti á heljar vegi
kringda römmum álnar ís
á sér vök hinn feigi.
K.K. orti þessa limru:
Ég festi ekki blíöan blund
fyrir bölvaöri rökfesti um
stund.
Loks tókst mér aö sofna,
fann samhengið rofna;
og símastaur pissaöi á hund.
í síðasta vísnaleik misritaðist
nafn Heiðreks Guðmundssonar
skálds og bið ég hann velvirð-
ingar á því.
Ekki verður meira kveðið að
sinni.
Halldór Blöndal.
Limran
Einhver Sigurjón sunnan úr Garöi
haföi setzt uppi í Vonarskarði.
„Margbölvaði dóni,
ég skal melda þig Jóni,“
sagöi Melgrasskúfurinn haröi.
buöir:
Eyjabær, Vestmannaeyjum.
Lindin, Selfossi.
Homab»f, Höfn Hornafirdi.
Austurbær, Reyðarfirði.
Miu^ðvoji 66»
Kamabær, Glæsibæ.
Karnabær, Austurstræti.
Bakhúsið, Hafnarfiröi.
Fataval, Keflavík,
Cesar, Akureyri.
Alfhóll, Siglufiröi.
Sparta, Sauðárkróki.
Epiió, ísafirði.
Þórshamar, Stykkishólmi.
Ísbjörninn, Borgarnesi.
Eplið, Akranesi.