Morgunblaðið - 24.08.1980, Síða 6

38
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 24. ÁGÚST 1980
Seljaprestakall:
Prestskosningar í fyrsta sinn
Kosinn verður í fyrsta sinn prestur til, þjónustu í Seljaprestakalli sunnudaginn 31. ágúst. Tveir
starfandi prestar hafa gefið kost á sér, þeir Úlfar Guðmundsson prestur í ólafsfirði og Valgeir Ástráðsson
prestur í Eyrarbakkaprestakalli. Mbl. ræddi við frambjóðendurna tvo í tilefni kosninganna og fara
viðtölin við þá og stutt æviágrip hér á eftir.
,jTakast þarf
á við starf-
ið með nýjum
aðferðum “
VALGEIR ÁSTRÁÐSSON er
fæddur 6. júlí 1944 í Reykja-
vík. Hann er sonur hjónanna
Ástráðs Sigursteindórssonar
skólastjóra í Reykjavík og
Ingibjargar Jóeisdóttur.
Vaígeir lauk stúdentsprófi
frá Menntaskólanum í
Reykjavík 1965 og guðfræði-
prófi frá Háskóla íslands
1971. Þá stundaði hann
framhaldsnám i trúkennslu-
fræðum við Háskólann i
Edinborg 1971—72. Hann
var vígður til Eyrarbakka-
prestakalls 1973 og hefur
starfað þar síðan. Eiginkona
hans er Aðalheiður Hjartar-
dóttir hjúkrunarfræðingur
og eiga þau fjögur born á
aidrinum 4 til 12 ára.
Valgeir hefur starfað mikið
að félagsmálum og átt sæti í
mörgum nefndum í presta-
Séra Vaigeir Ástráðsson.
kalli sínu og á vegum kirkj-
unnar, einkum varðandi
æskulýðsstarf. Þá hefur hann
starfað að málefnum heimil-
isins að Sólheimum, Gríms-
nesi og er stjórnarformaður
þess.
Við spurðum Valgeir fyrst,
hvernig honum líkaði prests-
starfið. „Starfið hefur verið
mjög tengt mínu áhugasviði,
sem er æskulýðsstarf og því
hefði ég vart getað valið betra
starfssvið. Ég hef kennt alveg
frá því að ég var í skóla og
umgengist mikið börn og
unglinga og auk þess gegnt
mörgum störfum á vegum
æskulýðsstarfs kirkjunnar.
Þegar ég lauk kandidatsprófi
fékk ég styrk til framhalds-
náms í æskulýðsstarfsemi og
í Eyrarbakkaprestakalli hef
ég starfað mikið að þessum
málefnum. Þá hef ég séð um
þjónustu við fangelsið í sókn-
inni, ásamt fangapresti, og
gefur það starf öðru vísi
innsýn inn í mannlifið en
gengur og gerist. Á þessum
tíma hef ég tekist á við ýmsar
nýjungar í safnaðarstarfi, við
erum með mörg sérstök verk-
efni þar fyrir börnin að vinna
að. Seljahverfið er eitt
barnflesta hverfi landsins og
ég tel brýna þörf á að kirkjan
einbeiti sér að þeim aldurs-
flokki og takist þar á við
starfið með ýmsum nýjum
aðferðum."
— Nú er þetta nýtt presta-
kall. Hvernig munt þú hefjast
handa þar, ef þú kemst að?
„Forgangsverkefnið er að
ná til yngri barnanna. Ná-
lægt helmingur íbúanna er
undir 15 ára aldri. Þá verða
margir að takast á við safn-
aðarstarfið til að treysta und-
irstöðurnar. Þar hefur þegar
verið unnið merkilegt braut-
ryðjendastarf af fórnfýsi og
verður það áreiðanlega til að
auðvelda uppbygginguna, —
en betur má ef duga skal.“
— Telur þú að ungt fólk sé
orðið eða að verða fráhverft
kirkjunni?
„Mér virðist að ungir feður
og mæður vilji kirkjulegt
starf. Ungt fólk gagnrýnir
kirkjuna og margt í þeirri
gagnrýni á rétt á sér, annað
er sett fram að óathuguðu
máli, en ég veit að ungt fólk
upp til hópa vill kirkjulegt
starf og það finnur fyrir því
þar sem á skortir í nýjum
hverfum, eins og t.d. hefur
verið í Seljaprestakalli."
— Hver er þín afstaða til
starfa kirkjunnar og telur þú
að einhverju þurfi að breyta í
störfum hennar og afstöðu til
sóknarbarnanna?
„Meginbreytingin í störfum
kirkjunnar, sem þörf er á að
mínu mati, er að safnaðar-
menn finni sig í ríkari mæli
sem hluta af söfnuðunum og
telji sig ábyrga fyrir störfum
kirkjunnar.
Ég er þess fullviss, að
kirkjan og boðskapur hennar
á erindi til allra og kristin trú
verður hér eftir sem hingað
til undirstaða. í hraða og
streitu nútímaþjóðfélags er
enn ríkari þörf á góðu og
virku kirkjulegu starfi, sem
nær til allra aldurshópa. Að
því ber íslenzkri kirkju að
vinna", sagði Valgeir í lokin.
ÚLFAR GUÐMUNDSSON
er fæddur 30 okt. 1940 í
Reykjavík. Hann er sonur
hjónanna Guðmundar
Grímssonar húsgagnasmiðs
og Stefaníu Runólfsdóttur.
Ulfar lauk stúdentsprófi
frá Verzlunarskóla íslands
1961 og guðfræðiprófi frá
Háskóla íslands í janúar
1972. Hann var vígður
prestur til ólafsfjarðar í
marz 1972 og hefur verið
þar búsettur síðan. en
starfaði í nokkra mánuði
1976 sem biskupsritari á
Biskupsstofu. Eiginkona
hans er Freyja Jóhanns-
dóttir kennari, og eiga þau
tvö börn, 6 og 9 ára.
Úlfar tók virkan þátt í
félagsstörfum á námsárum
sínum og einnig á Ólafsfirði
og hefur átt sæti í mörgum
nefndum. Hann heur kennt
allan tímann með prests-
skapnum og á námsárum
starfaði hann sem lögreglu-
þjónn í Reykjavík.
Við spurðum Úlfar fyrst,
hvernig honum líkaði
prestsstarfið. „Mjög vel, en
ég tel nokkurn mun hljóta
að vera á að starfa í Ólafs-
Séra Úlfar Guðmundsson
víðtæku persónulegu sam-
bandi og unnt er.“
— Telur þú að ungt fólk sé
orðið eða að verða fráhverft
kirkjunni?
„Eg held að það sé ekki
rétt. Margt ungt fólk stend-
ur í dag nær kirkjunni, en ég
og mínir jafnaldrar gerðum,
þegar við vorum yngri. Það
er rétt, að margir hafa vanið
„Boðskapur
kirkjunnar á
erindi til fólks
á öllum aldri“
firði og Seljaprestakalli og
einnig að það sé ætíð gott
fyrir prest að skipta um
vettvang. Á Ólafsfirði
þekkti ég orðið alla og vissi
um flestra hagi. Selja-
prestakall er stærri vett-
vangur og þar er mikið af
fólki sem varla þekkist sín í
milli. Hverfið er að meiri
hluta byggt börnum og ungl-
ingum og flestir eru þar
yngri en ég sjálfur. Þá tek
ég eftir, að fólk er mjög
ánægt sem býr þarna, sér-
staklega finnst því gott að
vera þar með börn.“
— Nú er þetta nýtt
prestakall. Hvernig myndir
þú byggja upp starfið þar, ef
þú kemst að?
„Ég myndi hefja starfið
með börnunum og hefja
guðsþjónustur, þá er upp-
hafsverkefni að kynnast
fólkinu og laða það til sam-
starfs reyna að fá það til
kirkjulegs starfs og einnig
að fá það til að fá tilfinn-
ingu fyrir því að það sé
sérstakur söfnuður. Þá
myndi ég halda áfram að
heimsækja fólk, eins og ég
hef gert síðustu daga því ég
tel nauðsynlegt að ná eins
sig af því að sækja guðs-
þjónustur, en ég hef góða
von um að því sé hægt að
breyta."
— Hver er þín afstaða til
starfa kirkjunnar, telur þú
að einhverju þurfi að breyta
í störfum hennar og afstöðu
til sóknarbarnanna?
„Ég hef ekki séð það í
starfi yngri presta víðs veg-
ar um landið sem orsakað
gæti, að þeir fjarlægist
sóknarbörn sin. Ég tel starf-
ið ná til fólksins almennt og
að fleiri og fleiri leiti til
kirkjunnar og í auknum
mæli, og ég óska þess, að
starfið í þessari nýju sókn
verði íbúum hennar til
blessunar og kirkjan megni
að koma til móts við fólkið
og því veitist auðveldara að
eignast þá trú, sem auðveld-
ar því amstur hversdags-
leikans. Boðskapur kirkj-
unnar á erindi til fólks á
öllum aldri.
Ég hef hvergi fundið neitt,
sem höfðar betur til hinna
ólíkustu kingumstæðna í líf-
inu eins og þann boðskap
sem kristin kirkja boðar og
hef égþó víða leitað fanga,“
sagði Ulfar í lokin.
Siðastliðið sumar tóku nokkrir
menn sig saman og sigldu á
Wayfarer bátum frá Skerjafirði
og upp á Mýrar og voru þar i
tjoldum yfir verslunarmanna-
helgina. Þessir bátar eru 15 feta
opnir seglbátar, vinsælir sem
keppnis- og ferðabátar viða um
heim. Það má þekkja þá á tvö-
földu vaffi sem er efst i seglinu.
Fékk ég Steinar Gunnarsson til
að segja frá þessari ferð:
„Þetta var búið að vera draumur
okkar lengi, svo fórum við í
könnunarleiðangur upp á Akranes
og gekk vel. Þá var ákveðið að gera
alvöru úr þessu og lagt af stað um
tvö leytið á föstudegi verslunar-
mannahelgarinnar. Sjö bátar
lögðu af stað, þrír úr Garðabæ og
fjórir úr Nauthólsvík, ætluðum við
að fara í samfloti en einn fór á
undan. Veður var gott, norðlæg
átt, 2—3 vindstig.
Rétt fyrir utan Gróttu kom
óvinurinn lognið. Þrír utan-
borðsmótorar voru með í ferðinni,
einn í bátnum sem stungið hafði
af. Við smöluðum öllum saman og
bátarnir með vélar hengdu hina
aftan í sig svo tvær halarófur
stefndu til hafs. Síðast náðist í
þann sem fór á undan, véiin hafði
ekki farið í gang hjá honum.
Sífellt þurfti að hella benzíni á
þessar vélar; litlar hrærivélar með
litlum bensíndunk. Miðja vegu
milli Akraness og Gróttu, um
klukkan 9—10 um kvöldið var Ari
að draga mig. Hann bætti á vélina
án þess að drepa á vélinni og þá
helltist yfir mótorinn og „kokk-
pittið". Skyndilega stóð allt í
björtu báli, seglin, Ari, báturinn
og konan. Hann hafði nýlega
bundið öryggisband í vélina og
fleygði henni logandi í sjóinn.
í Koupmannahöfn
FÆST
í BLAÐASÖLUNNI
ÁJÁRNBRAUTAR-
STÖÐINNI
ÞÚ AUGLÝSIR UM
ALLT LAND ÞEGAR
ÞÚ AUGLÝSIR í
MORGUNBLAÐINU