Morgunblaðið - 02.11.1980, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 2. NÓVEMBER 1980
+
Elsku sonur okkar,
HAFSTEINN RAGNARSSON
GarOsenda 5,
verður jarösunginn frá Fossvogskirkju þriöjudaginn 4. nóv. kl. 3
e.h.
Blóm afþökkuö, en þeim sem vildu minnast hans, er bent á
Hjartavernd.
Ragnar Gíslason,
Kristín Kristjánsdóttir
og systkini.
t
Faöir okkar, bróöir og mágur,
MARIUS A. GRÖNDAL.
Háteigsvegi 22,
sem lést 21. október veröur jarösunginn frá Fossvogskapellu
þriöjudaginn 4. nóvember kl. 13.30.
Hólmfríóur, Aóalbjörn, Eiríkur,
Sigrún, Berglind og María.
María Gröndal og Höróur Helgason.
t
Móöir okkar og tengdamóöir,
SVEINBJÖRG KRISTJÁNSDÓTTIR,
fyrrum húsfreyja á Vatni í Dölum,
síöast til heimilis í Asparfelli 6, Reykjavik,
veröur jarösungin frá Fossvogskirkju mánudaginn 3. nóv. kl. 3
síödegis.
Bogi Sigurósson,
Sigríóur Siguröardottir, Svavar Benediktsson,
Jökull Sigurósson, Hugrún Þorkelsdóttir,
Guörún Siguröardóttir, Halldór Þorsteinsson,
Fríöur Siguröardóttir, Sigurgeir Jóhannsson.
t
Hér meö þakka ég öllum fyrrverandi starfsfélögum
INGIBJARGAR H. BRIEM
í Útvegsbankanum fyrir þá viröingu, sem þeir sýndu viö jaröarför
hennar og öllum þeim, sem veittu henni hjúkrun og aöra aöstoö í
veikindum hennar undanfarin tuttugu og tvö ár.
Fyrir mína hönd og annarra ættingja,
Páll Helgason.
t
Þökkum auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og jarðarför
móöur okkar, stjúpmóöur, tengdamóöur, ömmu og langömmu,
HELGU JÓNSDÓTTUR,
Skaróshlíö 11 e, Akureyri.
Haukur Einarsson, Guörún Kristjánsdóttir,
Ingvi Jón Einarsson, Ingunn Stefánsdóttir,
Aslaug Einarsdóttir,
Siguröur O. Sigurösson, Herdís Sigurjónsdóttir,
Einar Sigurösson, Ásta Tómasdóttir,
Þorgrimur Sigurósson, Rósa Arnaldsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir færum viö öllum þeim, sem sýndu okkur samúö
og hlýhug við andlát og jaröarför eiginmanns míns, bróöur, fööur,
tengdafööur og afa,
ÞORGRÍMS ÞORSTEINSSONAR,
Klifshaga, Öxarfiröi.
Þóra Jónsdóttir,
Hólmfríöur Þorsteinsdóttir,
Daöi Þorgrímsson, Jóhanna Falsdóttir,
Sigra Þorgrfmsdóttir, Jón Sigurösson,
Pátur Þorgrimsson, Magnea Arnadóttir
og barnabörn.
t
Þökkum auösýnda samúö og vináttu viö andlát og jaröarför konu
minnar, móöur, ömmu og systur,
GUÐFINNU BENEDIKTSDÓTTUR,
frá Erpsatöóum,
Laugateigi 8.
Gunnlaugur Jónsson,
Móeiöur Gunnlaugsdóttir, dóttursonur
og systkini.
t
Alúöar þakkir fyrir vinsemd og samúö viö fráfall föður okkar,
tengdafööur, afa og langafa
PÉTURS HOFMANN SALOMONSSONAR.
Margrát Pétursdóttir, Gunnar Pétursson,
Elín Pétursdóttir, Nanna Pétursdóttir,
Pétur Pétursson, Höróur Pétursson,
Svava Pétursdóttir, Þorgeröur Pétursdóttir,
tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
Minning:
Sigríður Magnúsdótt-
ir frá Gilsbakka
Á morgun fer fram frá Dóm-
kirkjunni jarðarför Sigríðar
Magnúsdóttur frá Gilsbakka í
Borgarfirði, en hún lést hinn 23.
þ.m., 95 ára að aldri.
Sigríður fæddist á Gilsbakka
hinn 10. júlí 1885. Foreldrar henn-
ar voru hjónin Sigríður Péturs-
dóttir Sívertsen og séra Magnús
Andrésson prófastur á Gilsbakka.
Sigríður var þriðja í röðinni tíu
barna þeirra hjóna. Eistur þeirra
sem upp komst var Andrés,
bústjóri föður síns, sem lést rúm-
lega þrítugur. Önnur systkini
hennar, sem látin eru v.oru þau
Pétur bankastjóri, Steinunn bisk-
upsfrú, Katrín bókavörður og
Guðrún húsfreyja á Gilsbakka. A
lífi eru þær Ragnheiður, fyrrum
húsfreyja á Hvítárbakka, og
Sigrún, fyrrum forstöðukona
Heilsuverndarstöðvarinnar í
Reykjavík.
Sigríður Magnúsdóttir mennt-
aðist fyrst og fremst í föðurhúsum
undir handleiðslu séra Magnúsar,
sem þótti góður kennari og upp-
fræðari. Hélt hann einnig heimil-
iskennara og naui Sigríður hand-
leiðslu þeirra. Meðal þeirra var
Þórunn Ríkarðsdóttir, ættuð af
Austurlandi. Hún var frábær
kennari, hafði m.a. lært ensku í
Skotlandi, sem óvenjulegt var á
þeirri tíð. Þórunn giftist síðar
Torfa Péturssyni Sívertsen, móð-
urbróður Sigríðar og bjuggu þau í
Höfn í Melasveit í Borgarfirði.
Annar heimiliskennari, sem
uppfræddi Sigríði, einkum í tón-
mennt, var Anna Ólafsdóttir frá
Firði, systir Sveins alþing-
ismanns. Höfðu þeir frændurnir,
séra Guðmundur Helgason i Reyk-
holti og séra Magnús, ráðið Önnu
og skiptist hún á að vera við
kennslu í Reykholti og á Gils-
bakka. Frá barnæsku hafði Sigríð-
ur mikla unun af skáldskap og
kunni mikið utanbókar. Hún lærði
og bragarháttu og greinarmun
þeirra. Það hefur einnig komið sér
vel fyrir fróðleiksfúsan unglinginn
að á Gilsbakka var töluvert safn
góðra bóka.
Veturinn 1902—3 var Sigríður
við nám í Reykjavík. Bjó hún þá
hjá Steinunni Thorarensen, afa-
systur sinni í Grjótagötu 4. Þar
lærði hún að teikna hjá Stefáni
heitnum Eiríkssyni myndskera.
Einnig lærði Sigríður ýmsar
hannyrðir þennan vetur.
Næstu ár var Sigríður að mestu
heima á Gilsbakka og hjálpaði
móður sinni við uppfóstrun og
kennslu hins stóra barnahóps.
Hún annaðist líka kennslu á
öðrum heimilum í Hvítársíðu og
reyndar víðar í héraðinu. Einnig
var hún organisti við guðsþjónust-
ur föður síns í Gilsbakkakirkju.
Eftir að hún fékk kennararéttindi
hjá fræðslumálastjórninni gerðist
hún um skeið skólastjóri barna-
skólans í Stykkishólmi.
Þegar móðir hennar dó árið
1917, tók hún við húsráðum hjá
föður sínum á Gilsbakka og ann-
aðist þau meðan séra Magnús lifði
eða til þess að Guðrún systir
hennar giftist Sigurði Snorrasyni
og varð húsfreyja á bænum. SíS’-
ustu ár föður hennar var hann
orðinn sjóndapur og lásu þá dætur
hans fyrir hann og skrifuðu og
léttu honum þannig lífið. Mjög var
kært með þeim feðginum.
Haustið 1923 fór Sigríður til
náms í Danmörku. Þar gekk hún á
kennaranámskeið og kynnti sér
rekstur barnaheimila. Þegar heim
kom gerðist hún kennari við
héraðsskólann á Eiðum, en séra
Ásmundur Guðmundsson, mágur
hennar, var þá skólastjóri þar.
Hann var giftur Steinunni systur
hennar. Þau voru þremenningar,
af ættlegg Magnúsar alþing-
ismanns Andréssonar í Syðra-
Langholti.
Með þeim flutti Sigríður til
Reykjavíkur haustið 1928. Stofn-
aði hún þá einkaskóla með Vigdísi
Blöndal, ekkju Jóns heitins Blön-
dals læknis í Stafholtsey í Borgar-
firði. Ráku þær barnaskóla saman
um skeið. Á sumrin veittu þær
saman forstöðu barnaheimili að
SilungapoIIi.
Um skeið annaðist Sigríður
t
Þökkum innilega auösýnda samúö og hlýhug við andlát og útför
eiglnkonu minnar, móður okkar, tengdamóöur, ömmu og systur
DAGMAR HELGADÓTTUR.
Jón Haukur Guöjónsson,
Guójón Ingi Hauksson,
Marlene og Helgi Tómasson,
Kristinn og Erik,
systkini og aórir aAstandendur hinnar létnu.
t
Innilegar þakkir til allra sem auösýndu samúö og hlýhug viö andlát
og útför eiginkonu minnar, móöur, tengdamóöur og ömmu
ELÍNAR M. EINARSDÓTTUR,
BreiAabólsstaA, SíAu.
Matthías Ólafsson,
Erna Þ. Matthíasdóttir, Ragna Matthfasdóttir,
Sign'Aur Ó. Matthfasdóttir, Bjarni Sveinbjörnsson,
Bjarni J. Matthíasson, GuAbjörg Guömundsdóttir,
Sigurjóna Matthíasdóttir, Jóhann Þorleifsson
og barnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö viö andlát og jaröarför
PÁLS J. LEVI,
bónda é HeggsstöAum.
Þórdfs Annasdóttir,
Jón Pálsson,
Helgi Pélsson,
Ragnhildur Anna Kristjénsdóttir,
Agnar Jónsson,
Ármann Jónsson.
einnig handavinnukennslu við
Austurbæjarskólann í Reykjavík
og kenndi jafnframt við Blindra-
skólann.
Eftir 1930 hélt hún sinn eiginn
barnaskóla og varð sú kennsla
helsta ævistarf hennar æ síðan
eða allt til þess að hún hætti
störfum fyrir aldurs sakir. Það er
mörgum vel kunnugt að Sigríður
tók oft að sér að kenna börnum,
sem vegna veikinda eða af hlið-
stæðum ástæðum áttu erfitt um
nám. Er skemmst frá því að
greina að mörgum þessara barna
kom hún með þolgæði sínu og
lagni til þroska. Það eru örugglega
margir foreldrar og börn, sem
báru ævilangt til hennar þakkar-
hug og einlæga aðdáun fyrir þá
umhyggju og alúð, sem hún lét
þeim í té. En Sigríður kenndi
fleirum en smábörnum. Unglingar
í framhaldsskólum leituðu til
hennar um tilsögn. Gerði hún
lexíurnar ljósar í stuttu máli og
mjög hlýtur sá að hafa verið
tregur, sem ekki skildi, þegar hún
útskýrði.
Þegar ég man fyrst eftir bjó
Sigríður á heimili foreldra minna
á Hólavöllum við Suðurgötu. En
skömmu eftir að Sigrún systir
hennar kom heim frá námi og
starfi í Danmörku, keyptu þær sér
saman íbúð við Hávallagötu og
síðar húsið Hringbraut 81, þar
sem þær bjuggu frá 1939. Katrín
systir þeirra flutti til þeirra 1936
og bjó með þeim til dauðadags, á
árinu 1972. Ragnheiður á Hvítár-
bakka flutti svo til þeirra Sigríðar
og Sigrúnar fyrir nokkrum árum.
Önnuðust þær systur Sigríði í
ellinni af einstakri kostgæfni og
alúð, sem reyndar var alltaf með
þeim systkinum öllum. Heimili
þeirra systra var með sanni fá-
gætt menningarheimili, sem öll-
um vinum og ættingjum þótti gott
að heimsækja. Sóttu margir þang-
að fróðleik og visku og fengu góð
ráð og uppörvun.
Það mun ekki ofmælt um Sigríði
Magnúsdóttur að hún varð öllum
ógleymanleg, sem henni kynntust.
Saman fór hlýr persónuleiki með
virðulegu látleysi. Hún var sann-
menntuð og fjölfróð um menningu
Islendinga, sögu þeirra og líf. Hún
las alla tíð mikið og hafði víðtæka
þekkingu á bókmenntum. Hún
skildi hismið frá kjarnanum.
Hafði hún óvenju skýra og
heilbrigða dómgreind, sem hún
beitti af sanngirni og góðvild. En
þótt Sigríður væri dagfarsgóð og
gæf kona var hún þó vissulega
skapmikil. En svo stillt og hófsöm
að sjaldan sást hvort henni féll
betur eða miður. Hygg ég að hún
hafi engum líkst meira en föður
sínum um vit og skap, eftir því
sem ég hef um hann heyrt og lesið.
Minnist ég þess einkum að í
hógværum rökræðum bar Sigríður
af öðrum. En var á hinn bóginn
frábitin öllu áróðurstali að ekki sé
nú minnst á lastmæli. Henni
nægði jafnan að gera rétt og færa
gild rök fyrir skoðunum sínum.
Sigríður var einkar hlédræg
kona að eðlisfari og varfærin. Og
það skal hér sagt að það er miður
að hún skildi ekki láta almenn mál
meira til sín taka, svo framsýn og
vitur sem hún var. En það er þá
gott til þess að vita, að áhrif slíkra
kvenna berast þó mann frá manni
og til nýrra kynslóða, eins og
lifandi straumur eða aflvaki og
geymist þannig áfram með fólk-
inu.
Sigríður Magnúsdóttir bar með
sér giftu úr föðurgarði. Henni
auðnaðist einnig með ævistarfi
sínu að hafa heilladrjúg áhrif á líf
og starf margra samferðarmanna
og að efla og þroska þekkingu og
manndóm æskufólks, sem hún
leiddi eða leiðbeindi, ýmist með
kennslu eða góðri eftirbreytni. Líf
hennar og starf bar íslenskri
menningu góðan vott.
Sigríður sómdi sér hvarvetna
vel. Hún var björt yfirlitum og
svipmótið höfðinglegt og alltaf
elskulega hlýlegt. Engan, hvorki
karl né konu, hef ég vitað mæta
hverjum degi, manni eða málleys-
ingja með einlægari góðvild og
velfarnaðaróskum.
Hennar sakna margir. Þeir
mest, sem þekktu hana best.
Ásgeir Pétursson