Morgunblaðið - 06.11.1980, Side 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 6. NÓVEMBER 1980
GRANI GÖSLARI
Er þos.si hiksti ekki svo alvar-
leKur aA þú ættir aA leita
læknis?
Ast er...
... ad lofa honum
ar) eyda sídasta
hcnsíndropanum.
TM Reg U S Pat Off — all rights reserved
® 1979 Los Angetes Times Syndicate
I»á erum viA i stjórn fyrirtækis-
ins hingaA knmnir. til aA hlusta
á þÍK Kera Krein fyrir ársreikn-
inKnum!
Með
morgnnkaffínu
Kvikmyndin um Fjalla-Eyvind:
Er í vörslu sænska
kvikmyndasafnsins
„Af skrifum um kvikmyndina
Fjalla-Eyvind í dálkum Velvak-
anda 26/10, 28/10 og 2/11 sl„
virðist mega ráða, að vitneskjan
um þessa kvikmynd hafi fallið í
gleymsku hér á landi. Sömuleiðis
er látið í veðri vaka, að íslend-
ingar hafi ekki hugmynd um að
um þessa kvikmynd sé fjallað í
kvikmyndasöguritum og þessi
vanþekking heimfærð upp á Kvik-
myndasafn íslands. Með þriggja
dálka fyrirsögn er Kvikmyndas-
afnið hvatt til þess að hefja leit að
myndinni, þar sem hér sé um svo
merka mynd að ræða, sem tengist
Islandi þó að hún sé gerð af Svíum
(E.Pá., 2. nóv.).
Frumsýnd á annan
páskadag árið 1919
Kvikmyndasafn íslands hefur
að sjálfsögðu ekkert við það að
athuga, þótt fólk leiti til Velvak-
anda með fyrirspurnir um allt
milli himins og jarðar, enda kom á
daginn, að Velvakandi brást ekki
Aðalheiði Helgadóttur, sem
hringdi 26/10 út af spurningunni
um það hvort kvikmynd um
Fjalla-Eyvind hefði verið gerð.
Tveimur dögum síðar hafði Pétur
Pétursson útvarpsþulur svarað
spurningunni vel og skilmerkilega.
Ef ekki hefðu komið t.il skrif
E.Pá., 2. nóv., hefði Kvikmynda-
safnið tæplega séð ástæðu til að
auka frekar við upplýsingar Pét-
urs, þótt því hefði gjarnan mátt
bæta við, að myndin var frumsýnd
hér á landi á annan dag páska á
því herrans ári 1919. Hitt segir sig
sjálft, að kvikmynd, gerð af einum
fremsta kvikmyndaleikstjóra sög-
unnar eftir leikriti íslendingsins
Jóhanns Sigurjónssonar, hlýtur að
vera eftirsóknarverð hjá Kvik-
myndasafni Íslands og óvarlegt að
hvetja safnið til að hefja leit að
myndinni án þess að ganga fyrst
úr skugga um, hvaða vitneskju
safnið hefur í fórum sínum um
myndina. Kvikmyndasafn íslands
metur mikils hjálpsemi fólks í
sambandi við upplýsingaöflun og
leit að gömlum kvikmyndum. Að
gefnu tilefni vill safnið hvetja fólk
til að hafa samband við safnið
beint í síma 10940 ellegar starfs-
mann þess, Erlend Sveinsson, í
heimasíma 50959.
Undirritaður gerir sér fullkom-
strb
Iti að leita uppt ™'t“K
. llmen .* Jóh»nn. S- mré nænium, n
' *nn með bumn
sonar Se»t»r n
„íkviVmJtaK" »»
rftir »«a 4*1«»"«*
iar kum lil umra*‘
vakanda '*
* ve»
kvil
nyndii
veglegl
una. kei
kunnas
l(i Frakk.
kvikmynn
r á nokk.
úr henni t.
ilómaakeiA
agerAar ef» -
rom. *»m
undir nafninu
,.\fur Kara. •
-vnir islenikan
m,6 ,«w» »'“1«
„a mrð >»">»«»«■ «
. ,m .« *í “» lí«»t»""
i rk húsfreyjunnar ««
I óónuttuíólkaina. »uA-
' '^tinmlmttm*
, án þ«»» »6 I*?’
i .i«»nnáttöruly»-
. dram.tínka tr»m-
■Jí nna El.k.ndurmr
*!> ti»ll». “m lt»to
,vburðará»»na me« _____
-u ainni Þe«ar
punkti. þurrkasl
Vu mannsins og
■rfur landslW'ti (“
<tri»tu hr'i'*'
ikjurnar einar.
Irei íyrr hafA»
danna 'er»A
asan hatt
ynd
um *o*u
’.adoul. »A
..Irlltndi
Hvað er það sem allir vilja
verða — en enginn vera?
II.P.Þ. skrifar:
„Sá hópur í þjóðfélagi okkar, sem
á samúð mína óskipta, er gamla
fólkið. Mér er það gjörsamlega
óskiljanlegt, hvernig ráðamenn
okkar geta fengið af sér að láta sem
þeir sjái ekki hversu hrikalegt
ástandið er í málefnum þess. Neyð-
aróp þeirra sem að öldrunarmálum
starfa heyrast ekki á réttum
stöðum. Og menn líta til himins og
fara að ræða efnahagsástandið,
kreppu og peningaleysi þegar þetta
ber á góma. Vandinn hleður sífellt
utan á sig og þeir sem gefa sig í
fórnarstörf á þessu sviði eru að
missa þolinmæðina vegna sinnu-
levsis stjórnvalda.
RauÖi krossinn ojj
Hjálparstofnun kirkjunnar
Ég treysti aðeins tveimur aðilum
til að breyta þessu: Rauða krossin-
um og Hjálparstofnun kirkjunnar.
Sameinist þessir aðilar um að gera
málefni gamla fólksins að sínum.
gera þau að algeru forgangsverkefni
meðan þörfin krefur, þá er ég
sannfærður um, að árangurinn
verður stórkostlegur. Söfnuðir hér á
Reykjavíkursvæðinu gætu líka lagt
fram ómetanlegan skerf í sjálfboða-
liðsstarfi og aðstoðað þannig fyrr-
nefndar stofnanir. Öllum þessum
aðilum ykist þróttur í slíku starfi.
Þakklátur ævilangt
Á mínu foreldraheimili voru tvö
gamalmenni, tvær ömmur. Þær áttu
athvarf hjá foreldrum mínum til
dauðadags. Auðvitað var þetta oft
þungur róður, sérstaklega fyrir
móður mína, og enga utanað kom-
andi hjálp að fá í þá daga, eða litla.
En ég er þakklátur fyrir minning-
una um þær báðar og verð það
ævilangt. Einnig um afann sem ég
eignaðist um leið og konuna mína.
Maður skynjaði alla þá reynslu sem
þau höfðu gengið í gegnum, allt
starfið, alla gleðina, sorgina, von-
brigðin. Og söguna, þau sáu svo
langt aftur og tengdu saman fortíð
og samtíð. Og svo horfðu þau líka
ódeig með manni til framtíðarinnar.
Afar og ömmur
Mér finnst það alveg óbærileg
tilhugsun að vita af öllum þessum
ömmum og öfum, sem búa við
niðurlægjandi aðstæður í hjálpar-
leysi og kröm, einmana útlagar mitt
á meðal okkar. Ég man eftir gátu
sem ég heyrði sem barn: Hvað er
það sem allir vilja verða en enginn
vera? Og svarið var auðvitað gaml-
ir.
Eigum við ekki að sameinast um
að breyta þessu? Gera svo myndar-
legt átak í málefnum aldraðra að við
viljum bæði verða gömul og vera
það.“
CSESSrnandi heimahjiupar ^
Veruleg brotalöm i öldrunar-
málum á höfuðborgarsvæðinu |
Kolbrún Ágústsdóttir forstöðu maður heimahjúkninar
Síðast liðið ár fjölgaði vitjun-l
lum um 3.140 og f jölgar enn