Morgunblaðið - 22.08.1981, Page 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 22. ÁGÚST 1981
Kanadískir kvikmyndagerðar-
menn hér á landi:
Tóku upp 2 þætti
um lax-, silungs-
og sjóstangaveiði
STADDIR voru hér á landi í síðustu viku fjórir monn frá kanadísku
kvikmyndafyrirtæki í þeim tilnanyi aö taka hér kvikmynd í þáttaröð um
útilíf (>){ íþróttir sem heitir „The Red Fisher Show“. Framleiðandi þessara
þátta. sem í gangi hafa verið i 14 ár i Kanada, er B.H. „Red“ Fisher. Þættir
þessir eru geysivinsælir í Kanada og eru gerðir 13 hálftima þættir á ári.
Það er í samvinnu við Ferðamálaráð íslands. sem þessir þættir eru
gerðir um landið. en þeir verða sennilega tveir. Auk þess að taka myndir af
lax-, silungs- og sjóstangaveiðum. sem er aðaluppistaðan í þessum þáttum,
hafa þeir tekið myndir af helstu stöðum sem ferðamenn sækja hér á landi,
Þingvöllum. Geysi. Gullfossi. Mývatni og fleiri stöðum. Þetta eru allröskir
menn. voru ekki nema fjóra daga að taka upp efni í þessa þætti. Með þeim
í förinni um ísland var Birgir Þorgils en hann er hjá Ferðamálaráði.
Þættirnir eru byggðir þannig upp
að „Red“ Fisher fær í lið með sér
frægan Kanada- eða Bandaríkja-
mann, leikara eða íþróttamann, og
þeir ferðast vítt og breitt um
heiminn og taka útilífsmyndir. Sá
sem var með Fisher hér á Islandi var
Ted Williams, en hann er Banda-
ríkjamaður og frægur fyrir leikni
sína í beisbolta, lék um árabil með
Boston Red Socks. Hann er einnig
þekktur fyrir lax- og sjóstangaveiði
og þykir með betri laxveiðimönnum í
sínu heimalandi. Hann veiðir ein-
ungis á flugu.
Með í förinni var R. Cameron
Macaulay, en hann er forstjóri
kvikmyndafyrirtækisins og er giftur
konu, sem er af íslensku bergi
brotin. Myndatökumaður ferðarinn-
ar var kanadískur, Paul Dunlop að
nafni.
Blaðamaður og ljósmyndari Morg-
unblaðsins hittu þessa menn að máli
niður á Hótel Holti, daginn sem þeir
fóru af landi brott. Eftir nokkrar
kynningar var blaðamaður spurður
hvort hann væri mikill veiðigarpur,
hverju hann neitaði en kvaðst þó
hafa af rælni einhverntíma veitt lax.
Þeir urðu fullir áhuga og spurðu
hvort það hefði verið á flugu. Því var
neitað og sagt að maðkur hafi verið
notaður í því tilviki.
Þá hófust miklar umræður um
maðk, spún og flugu og hvað af þessu
væri best að nota. Ted Williams tók
það skýrt fram að hann notaði ekki
annað en flugur og þá þær sem hann
gerði sjálfur. Best þótti honum að
nota litlar flugur númer tíu eða átta.
Þegar þeir fengu að vita hvað
stykkið af maðkinum kostaði hér á
landi, 40 cent í gjaldeyri, urðu þeir
ákaflega undrandi og sögðust aldrei
hafa heyrt annað eins. Þeim var sagt
frá því að hér færu menn út á
næturnar í rigningu, með vasaljós,
og tíndu upp maðkinn eins og ber.
Þá var farið örlítið út í sálarfræði
laxins með tilliti til hvaða beita
notuð væri. Á fluguna sagðist Ted fá
stærstu laxana. Löxunum fyndist
hún ertandi og ef lax væri á annað
borð þá stykki hann á fluguna fyrr
eða síðar. Þegar um maðk væri að
ræða töldu þeir það nokkurs konar
árás á laxinn og snerist hann til
varnar. Eins var með spúninn.
„í dag er litið á ísland sem mesta
laxveiðiland í heimi," sagði Ted
Williams og kinkaði kolli. „The very
best.“ Fisher tók undir það og sagði
að um allan heim væri laxi í ám og
vötnum sífellt að fara fækkandi.
Þeir hefðu farið um Noreg, Ný-
fundnaland, Skotland og fleiri lönd
til laxveiða, en hvergi væri meira af
honum en hérna. Þeir höfðu veitt í
Elliðaám, Laxá í Kjós og Aðaldal,
auk þess að fara á sjóstangaveiði frá
Húsavík. Þeir höfðu þegar gert
ráðstafanir fyrir því að koma hér að
ári liðnu og þá á eigin vegum og
veiða lax í nokkra daga.
Ted Williams þótti íslenski hest-
urinn vera stórkostlegur og þótti
honum það stórfengleg sjón þegar
hann sá bónda nokkurn fyrir norðan
á hesti tölta framhjá án þess að
lyftast af hnakkinum eitt andartak.
Eins og áður sagði eru þetta
geysivinsælir þættir í Kanada og er
reiknað með að þessa þætti sjái um
tvær milljónir manna og síðan verða
þeir sýndir í Bandaríkjunum og sjá
þættina þar sennilega mörgum sinn-
um fleiri. Verða þeir sýndir í Kan-
ada á næsta ári.
Ekki eru gerðir nema 13 þættir á
ári og eru þeir margendursýndir í
kanadíska sjónvarpinu árið um
kring. Það var mest fyrir tilstilli
Macaulay sem þeir komu hingað til
lands, en hann hefur komið hér áður
og þekkir hér marga ættingja konu
sinnar sem er af íslenskum ættum
og talar hún íslensku.
ai.
Talið frá vinstri: Ted Williams, Macaulay og „Red“ Fisher.
Ljósmynd Mbl. Kristján.
B«kí «k drenKÍrnir á myndinni faKna hér K«öum Kesti. Jóni G. Sólnes «k frú. sem á ýmsan hátt hafa stutt starfift vift Astjörn.
Ærsla-
belgir
við As-
tjörn
Húsavík 19. ágúst.
Sumardvalarheimili hefur um
áratuga skeið verið rekið við
Ástjörn í Kelduhverfi, 1 vegum
Sjónarhæðarsafnaðarins á Ak-
ureyri.
Astjörn er innan þjóðgarðsins
Ásbyrgi — Jökulsárgljúfur og er
því í hinu fegursta umhverfi,
enda una drengirnir sér þar vel.
Bogi Pétursson, verkstjóri frá
Akureyri, hefur í 35 ár eytt
sumarleyfi sínu í það að stjórna
þessum sumarbúðum, svo hann
minnist nú ýmsra þjóðþekktra
manna, sem drengja hjá sér við
Ástjörn. — Fréttaritari.
Aft jafnafti eru um 80 drenKÍr I húðunum vift Ástjnrn svo mörK eru leiktækin þeim til afþreyinKar.
Gítartónleikar
Gítarinn er einn af yngstu
landnemunum í tónmennt ís-
lendinga, þrátt fyrir að hljóð-
færið eigi sér lengri sögu en flest
önnur hljóðfæri nútímans. Á
meðan maðurinn var upptekinn
við að magna hljóðstyrk hljóð-
færa sinna, var þessu hljóðláta
hljóðfæri vikið af sviðinu.
Þegar því marki hafði verið
náð, að menn voru komnir að því
að ærast, var gítarinn tekinn
fram, því hlustun með nærveru
þagnarinnar varð stórkostleg
andstæða þess miskunnarleysis
Tónllst
eftir JÓN
ÁSGEIRSSON
er einkennir ofurhljómgunina í
dag. Arnaldur Arnarson gítar-
leikari stundar nám við konung-
lega tónlistarskólann í Man-
chester en hefur þegar haldið
nokkra tónleika hér heima. Arn-
aldur er sérlega efnilegur gítar-
leikari og verður fróðlegt að
fylgjast með þroska hans sem
listamanns. Tónleikar hans að
þessu sinni voru haldnir í tilefni
af 195 ára afmæli Reykjavíkur-
borgar. Það, sem er óvenjulegt
við þessa tónleika, er að í stað
þess að skipa saman styttri
verkum á móti einu löngu, er
efnisskráin sett saman af þrem-
ur löngum tónverkum, sem hvert
fyrir sig hefði vel getað verið
meginuppistaða heilla tónleika.
Það er auðvelt að finna stutt
verk, sem erfitt er að leika, en