Morgunblaðið - 05.09.1981, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 5. SEPTEMBER 1981
Bjartsýni
laxveiði-
mannsins
í MÓRGUM laxveiðiám er veiðitímabilinu lokið, en í öðrum ám mega
menn veiða fram til 15. eða 20. september. Veiði hefur verið dræm þegar
á heildina er litið og í flestum ám er veiðin minni en í meðallagi.
Menn stytta sér helzt stundir við að spá í hvers vegna og þá hvort seiðin
hafi króknað fyrir tveimur árum eða hvort Færeyingar hafi dregið þau á
línu. Hvað um það, menn hafa alltaf laxveiðisögur á hraðbergi, og sú sem
hér fer á eftir er e.t.v. einkennandi fyrir sumarið ’81, en hún er fengin að
láni úr Akureyrar-Degi:
Maður kom niður á árbakkann við Laxá í Aðaldal fyrir skömmu og hitti
þar fyrir veiðimann, sem „dorgaði" í hyl einum, en veiðideginum var að
Ijúka. Aðkomumaður spurði veiðimann hvaö hann væri búinn að fá
marga laxa þann daginn. Svarið kom um síðir: „Þegar ég er búinn að fá
þeman, sem bítur á núna rétt strax og tvo til viðbótar, þá er ég búinn að
fá þrjá í dag.“
I
Likan af fyrirhuguðum og núverandi byggingum á lóð Borgarspítal
ans. Na’st á myndinni cru þjónustuálmur, slysadeildin o.fl. i öðru húsi
frá vinstri. cn lágu byggingarnar hafa ekki risið enn. Lengst til hægri
á myndinni er B-álman, sem nú er i byggingu. (Úr heilbrigðismálum.)
Byggingar-
saga, sem
þegar spann-
ar 30 ár
RÖSK þrjátíu ár eru liðin síðan
fyrstu uppdrættirnir voru gerðir
að bæjarsjúkrahúsi í Reykjavík.
Grunnur var grafinn árið 1952 og
teikningar lagðar fram nokkrum
mánuðum síðar. Fyrsta deildin,
sem hóf starfsemi á Borgarspítal-
anum, var röntgendeildin og var
það 6. maí 1966. Fyrsti legusjúkl-
ingurinn lagöist ekki inn á spítal-
ann fyrr en 28. desember 1967 og
telst sá dagur stofndagur spítal-
ans. Flestar deildir tóku til starfa
árið 1968. Nú er unnið að byggingu
B-álmu spítalans, en þar eiga að
vera 174 rúm fyrir langlegusjúkl-
inga. Á því verki að ljúka á næsta
TVÆR vikur eru nú eftir af
j hreindýraveiðitímanum. í byrjun
| ágúst mátti byrja að skjóta þessi
í fallegu dýr og veiðitímanum lýkur
' 20. september. Leyft var að skjóta
> 615 dýr og dýrafjöldanum skipt
niður á hreppa austanlands. I
einstaka hreppum er líklegt að
leyft verði að skjóta fleiri dýr, en
reiknað var með í upphafi.
Sérstakir eftirlitsmenn eiga að
skjóta dýrin eða að hafa umsjón
með veiðunum og aðaleftirlits-
maður er Egill Gunnarsson á
Egilsstöðum í Fljótsdal. í samt^li
við Mbl. í vikunni sagðist hann
ekki hafa miklar fréttir af veið-
inni, en sagðist þó ætla að hún
hefði gengið vel. Hann sagðist
sjálfur hafa farið einu sinni á
slóðir hreindýra og séð þá 5—600
dýr í fjórum hjörðum. Hefðu dýrin
verið sérlega vel á sig komin.
Hann var spurður hvort hann
hefði haft fregnir af því, að
Leyfishafar mega
skjóta hreindýr
i tvær vikur enn
Suðurfjarðarmenn hefðu verið að
hreindýraveiðum inni við Snæfell,
en Mbl. barst slíkt til eyrna í
vikunni. Sagðist Egill ekki hafa
heyrt um neitt slíkt, enda væri það
kolólöglegt, þar hefðu engir leyfi
til að veiða, aðrir en þeir sem búa
í viðkomandi hreppum. Yfirleitt
sagðist Egill ekki hafa heyrt um
nein kærumál á þessu sumri og
ekki heldur hafa fregnir af deilum
á milli manna eða ómannúðlegu
drápi á hreindýrum.
Hreindýrahjarðirnar, sem Egill
sá og fyrr eru nefndar, sagðist
hann hafa séð á þeim slóðum þar
sem fyrirhugað mun vera að
sökkva landi undir vatn vegna
virkjanagerðar á Fljótsdal. Þar
sagði hann vera eilífar bonanir og
sprengingar í rannsóknaskyni.
Hreindýraveiðimenn byrjuðu
veiðar víða seint í ár, enda var í
nógu að snúast hjá bændum við
heyskap fram eftir sumri. Þá
munu hreindýrin einnig hafa verið
horuð í fjarðahreppunum, en veið-
arnar hafa gengið sæmilega þar
sem menn hafa stundað þær.
' Mikið byggt af guðshúsum
IVENJU margar kirkjur eru í byggingu á höfuðborgarsvæðinu um
:essar mundir. í fréttabréfi biskupsstofu eru þær taldar upp og reiknast
■ ,kkur til að um einn tugur „guðshúsa" sé í byggingu á fyrrnefndu svæði.
-í byggingu eru nú Áskirkja, Langholtskirkja, Breiðholtskirkja og
Vrbæjarkirkja að ógleymdri Haligrímskirkju.
Verið er að byggja safnaðarheimili Garðasóknar, sem er fullbúið að
alla og einnig safnaðarheimili við Laugarneskirkju.
Fleiri nýjar kirkjubyggingar eru í undirbúningi. í Breiðholti er
indirbúningsvinna að byggingu kirkna fyrir hina ungu söfnuði í Fella-
g Hólasókn, svo og í Seljasókn, komin vel á veg.
Víðistaðasókn byrjaði kirkjubyggingu í sumar og 16. ágúst var tekin
rsta skóflustungan að kirkju Seltjarnarnessóknar," segir í fréttabréf •
íleióinni
Lýðháskólinn í Voss
Þar hafa margir íslend-
ingar stundað nám
„ENGINN norskur skóli er eins vel
kynntur á íslandi og lýðháskólinn í
Voss. Margir landskunnir Islend-
ingar stunduðu nám í Voss. Þeirra á
meðal má finna skáld, stjórnmála-
menn, bændur og skólamenn," skrif-
aði Þorsteinn Víglundsson, fyrrum
skólastjóri í Vestmannaeyjum, í 75
ára afmælisrit lýðháskólans í Voss
árið 1970.
„Það er eftirtektarvert, að margir
nemendur á lýðháskólanum urðu
málsmetandi skólamenn og rithöf-
undar og lýðháskólinn átti stóran
þátt í að móta þessa menn. Skólamál
voru hugsjón Lars Eskeland, helsta
frumkvöðuls skólans, jafnframt því
að lýðháskólarnir voru baráttutæki í
sjálfstæðisbaráttu Norðmanna. Lýð-
háskólinn í Voss var hugsjón og
skólastarf mitt í Vestamannaeyjum
var mér hugsjón," sagði Þorsteinn í
samtali við Mbl.
„Ég stundaði nám í tvo vetur, 1921
til 1923. Fyrri veturinn var ég eini
íslendingurinn en síðari veturinn
vorum við Islendingarnir fimm,
Haraldur Leósson, Guðjón Sigurðs-
son, Jón Benediktsson og Sigurður
Jónsson. Ég kom svo til Islands og
hóf kennslu í Eyjum árið 1927 og
starfaði að skólamálum í Eyjum í 36
ár,“ sagði Þorsteinn.
Þorsteinn tók á sínum tíma saman
lista yfir íslendinga, sem stunduðu
nám í Voss frá 1895 fram til ársins
1960 og birtist hann í tímaritinu
Blik. Meðal nemenda voru; Krist-
mann Guðmundsson, rithöfundur,
Þorsteinn Víglundsson, skólastjóri,
Guðmundur Hagalín, rithöfundur,
Sverrir Sigfússon, skólastjóri,
. HLAÐVARPINN
RÚTUBÍLSTJÓRI OG VÍNGARÐSBÓNDI
„Eg kunni vel við
þá frá því fyrsta64
* *
Spjallað við Ivan, sem ekur Islendingum
og öðrum í Júgóslavíu
Hér á landi var nýlega staddur
Júgóslavinn Ivan Zaletelj — rútu-
bílstjóri að mennt og atvinnu.
Hann er íslendingum að góðu
kunnur og hefur, eftir því sem
blm. Mbl. er fortalið, ekki ekið
færri en fjögur þúsund íslending-
um og þar með gefið þeim kost á
að sjá og skoða herlegheitin þar
austurfrá. Ivan ók fyrstu Utsýn-
arfarþegunum sem komu til Júgó-
slavíu og síðan hefur hann ekið
öllum farþegum sem þangað hafa
farið á vegum Útsýnar.
Ivan kann vel við íslendinga,
segir að þeir séu opnir persónu-
leikar og drengir góðir. Og ívan
þessi er líka vinsæll af íslending-
um. Ferðaskrifstofan Útsýn bauð
honum hingað til lands í stutta
kynnisferð og segja förunautar
hans hér að í Reykjavík hafi
honum verið heilsað á öðru hvoru
götuhorni og hvar sem hann kom
á ferð sinni um landið var fólk
sem þekkti hann og vildi við hann
kannast.
„Það var haldið að ákaflega
erfitt yrði að ná sambandi við
Islendinga fyrst þegar þeir byrj-
ívan Zaletelj
uðu að ferðast til Júgóslavíu. Ég
ók þá rútu fyrir ferðaskrifstofuna
Kompas í Júgóslavíu, sem Útsýn
skiptir við, og taldist eiginlega
einskonar sérfræðingur í að aka
með Ameríkumenn. Þeir héldu því
að ég myndi helzt ráða við að
komast í samband við Islendinga,
sem reyndar var svo enginn vandi
því Islendingum gengur alls ekki
ílla að komast í samband við fólk í
Júgóslavíu," sagði ívan í upphafi
viðræðna við blm. Mbl.
Ivan ferðaðist töluvert um land-
ið meðan hann var hér — fór til
Akureyrar, Grímseyjar, Mývatns
og auðvitað „Gullhringinn". Hann
sagði að það væri gaman að aka
um íslenzku vegina þó þeir færu
auðvitað illa með bílana — svona
vegir þekktust líka í Júgóslavíu og
væru þeir óneitanlega góð til-
breyting frá steypunni og malbik-
inu, þó vandasamt væri að aka þá.
Þegar leið á samtalið kom upp
úr kafinu að ívan á lítinn búgarð
uppi í fjöllum í heimalandi sínu og
fylgir honum stór víngarður. Þar
ræktar hann það sem þarf til
vínframleiðslu og bruggar um
1.000 lítra af víni ár hvert. En
hann selur ekki vínið heldur
drekkur það. Ekki einn heldur
með vinum sínum og kunningjum
—1 því ívan á marga vini og
kunningja.
Um Islendinga sagði ívan. „Ég
kunni vel við þá frá því fyrsta.
Þeir eru góðir farþegar, stundvísir
sem skiptir miklu máli fyrir
bílstjórann, vingjarnlegir og í alla
staði hinir mestu prýðismenn.
Mér líst vel á mig á Islandi enda
hefur mér verið tekið hér með
kostum og kynjum. Að lokum
langar mig til að biðja fyrir kærar
kveðjur til allra sem ég þekki hér
á landi og vona að ég muni sjá sem
flesta þeirra aftur."
VERZLUN OG VIÐSKIPTI
4
Verzlunin Amatör við Kirkjustræti
10, myndin er trúlega tekin árið
1929.
Úr nýju verzluninni að Laugavegi 82.
Gamalgróin verzlun á nýjum stað
VERZLUNIN Amatör flutti um
mánaðamótin starfsemi sína að
Laugavegi 82 þar sem áður var
matvöruverzlun Silla og Valda í
áratugi. Það var í febrúarmánuði
árið 1926, sem Þorleifur Þorleifsson
ljósmyndari stofnsetti verzlunina
Ámatör og var megin tilgangur
verzlunarinnar að þjóna áhuga-
mönnum í ljósmyndaiðju og þá með
sölu á myndavélum og filmum og
framköllun. Þegar tímar liðu varð
verzlunin allt eins þekkt fyrir sölu á
leikföngum og árlegur jólabasar
Amatör varð þekkt fyrirbæri í
bæjarlífinu á árunum fyrir síðustu
heimsstyrjöld. Þorleifur var með
verzlun sína í Austurstræti og
Kirkjustræti og reyndar í upphafi á
þeim stað þar sem nú er veitinga-
húsið Óðal.
Sigurður Þorleifsson hefur síð-
ustu sjö ár rekið verzlunina Amatör
ásamt eiginkonu sinni, Valgerði
Elíasdóttur. Oddur H. Þorleifsson
rekur hins vegar ljósmyndastofu og
er hún til húsa að Laugavegi 55, þar
sem verzlunin var áður.