Morgunblaðið - 18.12.1981, Blaðsíða 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 18. DESEMBER 1981
+
Móöir okkar,
MARKRÚN FELIXDÓTTIR,
Mjósundi 3, Halnarfirði,
andaðist i St. Jósefsspitala þriðjudaginn 15. desember.
Svava Ásmundsdóttir, Einar Ásmundsson,
Helgi Ásmundsson.
Maðurinn minn,
SVERRIR SIGURÐSSON
kaupmaður,
Lindarbraut 45, Seltjarnarnesi,
er látinn.
Útförin hefur farið fram.
María Magnúsdóttir og synir.
+
ANNA JÓNSDÓTTIR REINERS
hjúkrunarkona,
sem lést í Borgarspítalanum 15. desember, verður jarðsungin frá
Hvammstangakirkju laugardaginn 19. desember kl. 11.00.
Vandamenn.
t
Eiginkona mín, móöir, tengdamóöir og amma,
FJÓLA MATTHÍASSON,
Birkiteig 18, Keflavik,
veröur jarðsungin frá Keflavíkurkirkju laugardaginn 19. desember
kl. 14.00.
Fyrir hönd vandamanna,
Sverrir Matthíasson.
t
Astkær kona mín, móðir, tengdamóðir og amma,
GUÐRÚN AÐALHEIÐUR BENEDIKTSDÓTTIR
frá Torfustööum,
Heiöargerði 104, Reykjavík,
er látin.
Jarðarförin hefur fariö fram.
Bjarni Guömundsson,
Hulda Karlsdóttir, Benedikt Valgeirsson
og dætur.
t
Maðurinn minn, faöir okkar, tengdafaöir og afi,
ÁSGEIR JÓHANNSSON
frá Kálfholtí,
andaöist að kvöldi 15. desember að heimili sínu, Mánavegi 5,
Selfossi.
Guöleif Magnúsdóttir,
Hilmar Ásgeirsson, Aöalheiöur Bóasdóttir,
Gunnar Ásgeírsson, Magnhildur Grímsdóttir,
Sigrún Ásgeirsdóttir, Bragi Bjarnason,
Birgír Ásgeirsson, Karen Arnadóttir,
Margrét Asgeirsdóttir, Arngrímur Baldursson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Eiginmaöur minn, faöir, tengdafaöir og afi,
SIGURDUR HANNESSON,
Stóru-Sandvík, Flóa,
sem varð bráökvaddur aö heimili sínu 11. desember sl., veröur
jarösunginn frá Stokkseyrarkirkju laugardaginn 19. desember kl.
14.00.
Hólmfríöur Þóröardóttir,
Þórður Sigurösson, Ásta Samúelsdóttir,
Hannes Sigurðsson, Þórhildur Ólafsdóttir,
Jens Sigurösson, Sigríöur Ólafsdóttir,
Ásrún Kristín Sigurðardóttir, Steingrímur Jónsson,
Margrét Siguröardóttir
og barnabörn.
Þákka sýnda samúö viö andlát og útför
ÓLAFÍU ÓLAFSDÓTTUR,
Baldursgötu 7.
Fyrir hönd aöstandenda.
Vera Pálsdóttir.
Minning:
Guðrún Sigurgeirs-
dóttir frá Ólafsvík
Þann 9. desember sl. lést í Borg-
arspítalanum í Reykjavík Guðrún
Sigurgeirsdóttir, löngum kennd
við Graenuhlíð í Ólafsvík. Guðrún
var á 87. aldursári þegar hún lést
og verður útför hennar gerð frá
Ólafsvíkurkirkju í dag.
Guðrún var fædd á Eyrinni á
Arnarstapa 16. maí 1895, elst sex
systra, dóttir hjónanna Steinunn-
ar Vigfúsdóttur og Sigurgeirs
Árnasonar, sem þar bjuggu. Einn-
ig ólu þau hjónin upp eina fóstur-
dóttur, Friðdóru Friðriksdóttur,
sem ávallt var litið á sem eina af
systrunum, enda einstök sam-
heldni og kærleikur ríkjandi milli
systranna og Friðdóru alla tíð.
Foreldrar Guðrúnar fluttust að
Brimilsvöllum í Fróðárhreppi
skömmu eftir aldamót, þar sem
Guðrún ólst upp í glöðum og
gjörfulegum systrahóp, þar til hún
19 ára gömul giftist Guðbrandi Jó-
hanni Guðmundssyni, sjómanni
og síðar skipstjóra, og settu þau
saman bú í ðlafsvík, þar sem þau
bjuggu alla sína búskapartíð eða
þar til Guðbrandur féll frá fyrir
aldur fram þann 17. desember
1949.
Þeim Guðrúnu og Guðbrandi
varð sex barna auðið, fimm sona
og einnar dóttur. Elsta soninn
misstu þau á fyrsta ári, en börn
þeirra, sem upp komust, voru
þessi: Aðalsteinn, verslunarmaður
í Ólafsvík, kvæntur Maríu
Sveinsdóttur, Karl Ómar, húsa-
smíðameistari í Reykjavík og
seinna á Seltjarnarnesi, kvæntur
Guðrúnu Haraldsdóttur, Leó,
sparisjóðsstjóri í Ólafsvík, kvænt-
ur Helgu Lárusdóttur, Kamilla,
skrifstofumaður í Reykjavík, og
Svavar, rafvirki í Kópavogi,
kvæntur Ragnhildi Óskarsdóttur.
Öll eru börnin á lífi nema Karl
Ómar, sem lést 1979, einstakur
sæmdar- og mannkostamaður,
sem féll frá fyrir aidur fram.
Guðrún var einstaklega glæsileg
kona og lét ótrúlega lítið á sjá
þrátt fyrir háan aldur. Sama
gegndi um systur hennar, sem
flestar settust að í Ólafsvík. Eins
og áður er vikið að var einstakur
kærleikur með systrunum og bar
þar aldrei skugga á. Glaðværð, fé-
lagslyndi og söngelska var sam-
eiginlegt einkenni þeirra allra.
Eftir standa nú aðeins Guðríður
og Kristensa, sem sjá nú eftir
systrum sínum hverri af annarri.
Söknuður þeirra er að sjálfsögðu
mikill og bið ég Guð að styrkja
þær og blessa.
Það kom í hlut Guðrúnar eins
og flestra annarra sjómanns-
kvenna að gæta bús og barna með-
an Guðbrandur var langtímum
fjarverandi vegna starfa sinna.
Þrátt fyrir það varð fráfall Guð-
brands hvorttveggja í senn mikið
harmsefni og mikil röskun á öllum
högum Guðrúnar. Hún lét þó ekki
deigan síga frekar en endranær,
heldur hélt sínu striki með reisn.
Nú kom það í hennar hlut að axla
hlut eiginmanns síns við fram-
færslu og forsjá heimilisins og fór
henni það úr hendi svo að eftir var
tekið. Guðrún hafði hafið störf hjá
Hraðfrystihúsi Ólafsvíkur þegar
við stofnun þess í stríðsbyrjun og
vann þar sleitulaust í rúmlega 30
ár. Eg tel að á fáa sé hallað, þótt
fullyrt sé, að þar hafi ekki aðrir
skilað meira og betra verki, enda
naut hún þar maklegrar virðingar
jafnt yfirmanna sem samstarfs-
manna.
Þá er ógetið þess þáttar í lífi
hennar, sem var henni mikill
gleðigjafi, en það var starf hennar
í kirkjukór Ólafsvíkurkirkju. Frá
því að eg fór fyrst að skynja um-
hverfi mitt þar vestra, þá má
segja, að runnið hafi saman í eitt í
vitund minni kirkjukórinn og þær
Götusystur, en svo voru Guðrún
og systur hennar oft nefndar.
Margur þar vestra hlýtur að varð-
veita þá mynd í huga sínum í sam-
+
Alúöarþakkir fyrir sýnda samúö og vináttu viö andlát og jaröarför
móöur okkar, tengdamóöur og ömmu,
GUDRÍDAR DANÍU KRISTJÁNSDÓTTUR,
Hraunbæ 4.
Páll H. Ásgeirsson, Guöný Einarsdóttir,
Danfriöur K. Ásgeirsdóttir,
Guórún Lillý Ásgeirsdóttir, Árni Einarsson
og barnabörn.
t
Þökkum auösýnda samúö og vinarhug við andlát og útför móöur
okkar, tengdamóöur, ömmu og vinar,
KRISTÍNAR EYJÓLFSDÓTTUR,
Noröurbraut 23, Hafnarfiröi.
Ingveldur Húbertsdóttir, Jóhannes Magnússon,
Sigursteínn Húbertsson, Anna Pálsdóttir,
Ágúst Húbertsson, Hrafnhildur Þórarinsdóttir,
Svavar Þórhallsson, Sigríður Arnórsdóttir,
Eiríkur Hávarðsson og barnabörn.
+
Þökkum innilega auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og útför
eiginkonu minnar, móöur okkar, tengdamóöur, ömmu og lang-
ömmu,
ÞÓRUNNAR FJÓLU PÁLSDÓTTUR,
Ásabraut 3, Sandgerði.
Maron Björnsson,
Þórir Maronsson, Elsa Kristjánsdóttir,
Björn Maronsson, Lýdía Egilsdóttir,
Viggó Maronsson, Erla Sveinbjörnsdóttir,
Helgi Maronsson, Þórunn Haraldsdóttir,
Margrét Maronsdóttir, Magnús Jónasson,
Grétar Lárusson, Stella Einarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
bandi við jarðarfarir, að sjá Guð-
rúnu hraða sér heim úr frystihús-
inu á miðjum vinnudegi og sjá
hana síðan innan skamms birtast
prúðbúna á leið til kirkju. Jarðar-
farir voru í þann tíma eftirminni-
legar athafnir, sérstaklega þegar
þá tíðkaðist enn að kristur væru
bornar frá heimilum hinna látnu,
oft langar leiðir, til kirkju. Það
var undanbragðalaust, að óstýri-
látir piltar létu þá af ærslum sín-
um meðan kistan var borin fram
hjá. Réði þar mestu virðing fyrir
hinum látna, en eins hitt, að víst
mátti telja að í hópi þeirra, sem
gengu á eftir kistunni, væru þær
Götusystur, Guðrún, Kristín, Vig-
dís og Friðdóra, því engir piltar,
þótt baldnir væru, létu það henda
sig að kalla yfir sig vanþóknun
þeirra systra og afleiðingar slíks
athæfis. Starf Guðrúnar og þeirra
systra í þágu kirkju og safnaðar
verður seint metið að verðleikum.
Guðrún var hafsjór af fróðleik
um ættir og ættartengsl. Einkum
var henni hugstæð vitneskja um
alla þá, sem tengdust ættmennum
hennar og vinum. Hún varðveitti
þessa barnslegu forvitni til hins
síðasta. Umtalsfróm var hún með
afbrigðum og tók gjarnan málstað
þess sem minna mátti sín eða á
var hallað í umræðum manna á
milli.
Eftir að Guðrún var orðin ein í
Grænuhlíð fluttist hún i skjól
sona sinna og tengdadætra í
Ólafsvík. Þar bjó hún í allmörg ár
og naut verðugs ástríkis og um-
önnunar. Veit eg, að Guðrún mat
það mikils, sérstaklega var hún
þakklát tengdadætrum sínum,
þeim Maríu og Helgu, fyrir þeirra
hlut í þessum samböndum. Mikið
yndi hafði hún af návistum við
barnabörnin og fylgdist með vel-
ferð þeirra af slíkum áhuga, að
öllum hlýtur að vera minnisstætt.
Má segja, að ekkert hafi farið
fram hjá henni í þeim efnum og
entist henni sá eldmóður allt til
hins síðasta.
Seinustu árin dvaldi hún hér
syðra og naut hér umhyggju barna
sinna og fjöiskyldna þeirra, síð-
ustu árin á Hrafnistu í Hafnar-
firði. Þar eyddi hún ævikvöldinu
sátt við Guð og menn.
Með Guðrúnu er gengin góð og
gagnmerk kona, sem öllum sam-
ferðamönnum hlýtur að verða
minnisstæð. Eg, sem þessar línur
Birting
afmœlis- og
minningar-
greina.
ATHYGLI skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með góð-
um fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði, að berast í síðasta lagi
fyrir hádegi á mánudag og hliðst-
stt með greinar aðra daga.
Greinar mega ekki vcra í sendi-
bréfsformi. Þess skal einnig get-
ið, af marggefnu tilefni, að frum-
ort Ijóð um hinn látna eru ekki
birt á minningarorðasíðum
Morgunhlaðsins. Ilandrit þurfa
að vera vélrituð og með góðu
línubili.