Morgunblaðið - 22.12.1982, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 22. DESEMBER 1982
29
kemur óumflýjanlega upp verð-
skuldað þakklæti fyrir hvað hún
og þau elskulegu hjón hafa lagt til
stóran skerf til framþróunar ís-
lenskri garðyrkju og aukið þannig
tiltrú samtíðar sinnar fyrir vel-
megun komandi kynslóða.
En verkin myndu ekki tala í
þessu landbúnaðar-„hofi“ í Hvera-
gerði nema af því að þar hefur
komið til samstillt átak þeirra
hjóna. Þegar litið er til baka
finnst manni táknrænt að þessi
hljóðláta en lífsglaða húsfreyja í
Fagrahvammi er komin frá af-
skekktri strönd og átti létt með að
gerast „landnemi" við allt aðrar
aðstæður en hún var upp alin við.
Það er svo margt sem kemur í
hugann þegar minnisstæðir vinir
eru kvaddir og öll þakklætisorð
verða smá og fátækleg í því sam-
bandi.
En vegna þeirra mörgu sem
hafa verið aðnjótandi þeirrar
frábæru gestrisni sem hefur ein-
kennt Fagrahvammsheimilið í
áratugi þá leyfi ég mér að segja —
það var styrkur og ómetanleg upp-
lifun að njóta þess að vera gestur
þar. Það er enginn smáhópur bæði
hérlendra og erlendra gesta sem
þar hefur borið að garði. Reisn og
smekkvísi hefur setið þar í fyrir-
rúmi úti sem inni. Þar hafa
árstíðaskiptin ekki einu sinni haft
áhrif á umhverfið utanhúss eins
og eðlilegt má teljast í þessum at-
vinnuvegi. Nei, stúlkan frá Súða-
vík með gott uppeldi og kvenna-
skólanám frá Blönduósi, hefur svo
sannarlega leyst sitt hlutskipti
með glæsibrag við hlið eigin-
mannsins sem landnemi í Hvera-
Sextán ára piltur í Ghana með
áhuga á popptónlist og póstkorta-
söfnun:
Alexander Samuel Koufie,
I’.O.Box 932,
(’ape Coast,
Ghana.
Sextán ára japönsk skólastúlka
með tónlistaráhuga:
Akemi Higashisaka,
18—22 Hirao-cho,
3-chome Taisho-ku,
Osaka City,
Osaka,
551 Japan.
Sænsk 34 ára þriggja barna hús-
móðir óskar að skrifast á við ís-
lenzka konu. Hún á pennavini í
mörgum löndum og talar ensku,
þýzku og ítölsku auk sænskunnar:
Suzzie Roxström-Holgersson,
Rumbastigen 86,
S-19632 Kungsangen,
Sverige.
Sextán ára þýzkur piltur með mik-
inn íslandsáhuga, óskar að skrif-
ast á við íslenzka jafnaldra sína, á
ensku eða þýzku:
Robert Grunwaldt,
Halenseering 13 k,
2000 Hamburg 73,
W-Germany.(BRD)
Sextán ára piltur í Ghana með
knattspyrnuáhuga:
Kbenezer A.Dawson,
P.O.Box 932,
Cape Coast,
Ghana.
Fjórtán ára japösnk stúlka óskar
að skrifast á við íslenzka jafn-
öldru sína:
Naoki Kinoshita,
2—92 Komadome-cho,
Kita-ku,
Nagoya,
462 Japan.
gerði og frumherji nýrrar
atvinnugreinar. Störfin tala sínu
máli, Hveragerðis-kaupstaður
mun í nútíð og framtíð njóta þess
menningarauka sem þar hefur
þróast í nær hálfa öld.
Þeim hjónum Emilíu og Ingi-
mari hefur hlotnast sú gæfa að
eignast 4 mannvænleg börn og
ennfremur alið upp dótturson,
Daða Tómasson, sem nú stundar
framhaldsnám í garðyrkju.
Börn þeirra hjóna eru í þessari
aldursröð: Elst er Þóra, gift Sig-
urði Haraldssyni bónda að Gróf-
argili í Skagafirði; Sigrún, gift
Magnúsi Sigurjónssyni, húsgagna-
bólstrara, Reykjavík; Sigurður
garðyrkjubóndi í Fagrahvammi,
giftur Guðrúnu Jóhannesdóttur.
Yngst er Gerður, gift Bergþóri
Friðþjófssyni, bifreiðastjóra,
Sandgerði.
Ég og fjölskylda mín sendum
Ingimari, börnum hans og öðrum
nánustu okkar innilegustu samúð-
arkveðjur við hið sviplega fráfall
mikilhæfrar húsmóður og ástúð-
legrar ömmu, sem dáð var af
barnabörnunum, en þau eru orðin
17, sem og öðrum er henni kynnt-
ust.
Blessuð sé minning hennar.
E.B. Malmquist
Aðeins fá orð að lokum til að
þakka Emilíu ömmu minni fyrir
allt.
Ef hún vissi hve allt er óraun-
verulegt núna. Dauði hennar kom
eins og reiðarslag yfir okkur öll.
Og það alversta er að við áttum
eftir að upplifa svo margt saman,
ekki bara við tvær, heldur Daði,
Helga og bara við öll.
Ég vil alls ekki fara að skrifa
einhver meiriháttar lofsyrði um
ömmu, en hún veit best sjálf hve
mikils virði hún var okkur. Mér
lærist sífellt betur og betur að
meta sérstæðan persónuleika
hennar. Hún var sérstæður per-
sónuleiki, svo áberandi skemmti-
leg, það var svo gott að tala við
hana um allt, því hún lifði sig al-
gjörlega inn í vandamál okkar.
Kannski hafði hún stundum of
miklar áhyggjur af okkur, en við
þökkum fyrir það. Og hún var
þrjósk, stundum beinlínis stíf, en
það er ég líka og viðurkenni það
núna.
Friðþjófi líður vel. Það veit hún
auðvitað. En ég vildi óska að ég
vissi nákvæmlega hvar amma er
og vona innilega að henni líði vel,
alltaf.
F.H. barnabarna,
Emilía Sigurðardóttir
Blaðburóarfólk
óskast!
Austurbær
Skólavöröustígur
Laugavegur 1—33
Flókagata 1—51
Vesturbær
Tjarnarstígur
Garðastræti
Faxaskjól
Skerjafjörður
sunnan flugvallar !
iJthvorfi Gnoðarvogur 44—88
umvvrn Hjallavegur
ptínrpiiiM&Mb
UÓÐRÆn BÓK
Verðlaunabókin hans
Bolla Gústavssonar,
Vorganga
vindhæringi,
I II Whefur hlotið
V/VJlverðskuldaða athygli.
SKEMMTILEG
Ummæli gagnrýnenda segja sitt:
„...Fallegt og vel unnið verk, sem ég á von á að
flestir geti haft ánægju af að lesa“.
Gunnlaugur Ástgeirsson
Helgarpóstinum 26. nóv. '82
„Þad er bæði skemmtilegt og fróðlegt að fylgja
séra Bolla um bernskuslóðimar“.
Halldór Kristjánsson
Tímanum, 4. nóv. '82
„...margir...munu fegnir baða sig
í æskuminningum Bolla og vaða með honum vordag
í vindhæringi....Hafi hann þökk fyrir ljúfa bók
og ljóðræna“. Rannveig G. Ágústsdóttir
DV 30. nóv. '82. 1
„...umfram allt finnst mér hlýja og kímni skína
út úr henni. Þetta er notaleg bók sem gott er að
lesa i skammdeginu“. Valgeröur Gunnarsdóttir
Víkurblaðinu 9. nóv. '82
„...mér finnst þetta góð bók hjá Bolla“.
„Hér er á ferðinni einlæg, ljóðræn og skemmtileg
lýsing á hluta fortíðarinnar...“
Sveinbjörn I. Baldvinsson
Morgunblaðinu 20. nóv. 82
„Ég er ...mjög ánægður með verkið í heild“.
Kristján frá Djúpalæk
í Degi 21. nóv. ’82