Morgunblaðið - 14.07.1983, Blaðsíða 17

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 14. JÚLÍ 1983
17
kom í ljós að Eanes forseti gæti
líklega ekki komið, en það væri
sennilegt að frú hans, Manuela,
mundi heiðra sýninguna með
nærveru sinni. Morguninn eftir
þegar ég kom á Mocap meðal ann-
ars að sækja plögg og gögn sem
útbúin voru handa erlendu blaða-
mönnunum og sett í forkunnar-
góða tösku sem við fengum að
gjöf, var heldur dauft hljóðið í
mönnum: Manuela gat víst ekki
komið heldur. Þetta var forsvars-
mönnum sýningarinnar greinilega
töluvert áfall. Eg rölti um básana
og skoðaði skó og lét mér fátt um
finnast, tíndist svo inn á tízkusýn-
inguna sem var að hefjast og sat
þar í mestu makindum, þegar það
fer nánst þytur um salinn og yfir-
gnæfir tónlistina: Eanes er að
koma — hann kemur sem sé í eig-
in persónu og Manuela verður með
honum. Og sýningunni var nú
snarlega slegið á frest svo að allir
gætu farið að skoða forsetahjónin.
Og um ellefuleytið koma þau svo
Antonio Ramalho Eanes og Manu-
ela og hvorki blásið í lúðra né
rennt fram rauðum dregli, enda
vísast ekki Eanes að skapi. En það
er sýnt að þetta er stórmikill heið-
ur fyrir Mocap, forsetinn er ekki
að þeytast á sýningar tvist og bast
og því eru allir í sjöunda himni.
Það getur verið að Eanes hafi ver-
ið það líka, en hann er alvörugef-
inn eins og venjulega, heilsar
mönnum og ræðir við þá, á meðan
fylgdu stjórnarkonur Manuelu um
sýningarbása í öðrum enda hallar-
innar, það er stutt í brosið hjá
henni.
Þau hjón stöldruðu við að
minnsta kosti klukkustund. Það
var forvitnilegt að horfa á Eanes
og hversu menn líta til hans með
óblandinni virðingu. Mönnum bar
ásamt um að heimsókn forseta-
hjónanna hefði verið hápúnktur
sýningarinnar og mikil viðurkenn-
ing fyrir skóframleiðendur, sem er
ekki minnst um vert.

Ég átti pantað far til Madeira
síðdegis. En áður fórum við Eva
Blovsky frá ICEP á Taverna do
Bebobos, örlítinn veitingastað við
Douro. Ekki fýsilegur utan frá séð,
en þegar inn er komið afar
skemmtilegur staður. Veggir úr
hoggnu grjóti og hellislag á veit-
ingastofunni. Gamlir munir, veið-
arfæri ýmiss konar og koparmunir
til prýði. Og útsýnið yfir ána til
Gaia þar sem púrtvínskjallararnir
eru í röðum.
Við vorum heitar og sveittar og
skáluðum í sangria áður en við
tókum til matar okkar. Og svo hélt
ég sem sagt út á flugvöll til að
fljuga til Madeira og Oporto var
að baki að þessu sinni.
Samsýning í Nýlistasaíni
Myndlist
Valtýr Pétursson
Fyrir nokkrum dögum var opnuð
sýning á verkum nokkurra ungra
myndlistarmanna. Þeir hafa haldið
hópinn að undanförnu og sýnt
saman, og má þar nefna sýningu,
er þeir félagar efndu til í Rauða
húsinu á Akureyri fyrir nokkru.
Auk þeirra félaga er einn sérstak-
ur gestur á þessari sýningu, og er
það Ómar Stefánsson. Þeir þre-
menningar, sem hér voru nefndir í
upphafi, eru: Daði Guðbjartsson,
sem mikið hefur verið á ferðinni á
sýningum að undanförnu og virðist
ákafur mjög að höndla allan sann-
leikann, ef svo mætti segja; Björn
Roth, sem mun hafa verið bendl-
aður við uppákomu, sem vakti
nokkra athygli; Eggert Einarsson
er þriðji maðurinn, og veit ég sama
sem ekkert um hann.
Sýning þeirra félaga er í anda
þess, sem gerist meðal ung-
menna á þessu sviði eins og
stendur. En sú listtjáning virðist
nú vera farin að nálgast nokkurs
konar trúarbrögð og minnir
óþægilega á hinar gömlu íhald-
sömu akademíur, sem ekkert
máttu sjá eða heyra nema það,
sem leyfilegt var að framleiða
innan hinna þröngu opinberu
veggja. Allir skyldu steyptir í
sama mót, nota sömu litatóna,
sömu teikningu og tækni, sömu
anatómíu og hvað það nú hét allt
saman. Enginn mátti neitt. Nú
er eins og þessi ófögnuður sé að
hefjast til vegs og valda meðal
þess fólks, sem álítur sig vera
framúrstefnumenn, sem séu að
gerbreyta veröldinni. Hvað um
það, við skulum ekki segja meir,
eins og Þórbergur sagði við Lillu
Heggu forðum.
Það er margt á boðstólum hjá
þessum hópi. Þarna eru bækur,
skúlptúr úr mótatimbri og alls
konar járnhlutum, pappírsbátar,
tilbúnir úr dagblöðum út um allt
gólf, og það hvarflaði að mér, að
hér væri verið að gantast með
það að flotinn væri orðinn allt of
stór? Ef til vill misskilningur.
Þarna er fjöldinn allur af teikn-
ingum og málverkum, gerðum í
skærum og hvellum litum. Allt
leyfilegt, og svo er það sýningar-
skráin, sem er innan sviga (for
Bragi) líklegast er verið að gefa
Braga Ásgeirssyni pillu, því að
hann hefur oftar en einu sinni
kvartað yfir, að enginn sýn-
ingarskrá væri með sumum sýn-
ingum nýlistamanna. Þessi sýn-
ingarskrá er nokkuð óvenjuleg,
og erfitt fyrir venjulegt fólk að
vita, hver brandarinn er. En
gamanið á þessari samsýningu
er svo magnað, að hver hlýtur að
lesa það, sem hann bezt getur út
úr þessum verkum. Það er sann-
arlega skemmtilegt, að til skuli
vera hópur ungra myndlistar-
manna, sem stundar fjör og gleði
af svo miklum þrótti, að maður
hættir að hugsa um kreppu og
erfiða tíma í þjóðfélaginu. Geri
aðrir betur, þegar bensín er
komið yfir tuttugu krónur hver
lítri. Það er annars ekki mikið að
segja um þessa samsýningu, og
ég tek hana ekki mjög hátíðlega.
Það eru ólgandi kraftar hér á
ferð, en ég held, að enginn geti
spáð um, hvernig þeir verða not-
aðir, þegar tímar líða. Það er
ekki ómaksins vert að skammast
út af svona sýningu, en manni
hlýtur að vera leyfilegt að gant-
ast á móti. Akademían er ströng,
menn skulu vara sig.
Sigríður Þorvaldsdóttir
leikur á Stiklarstöðum
„ÞETTA er gífurlega spennandi verkefni," sagði Sigríður Þorvaldsdóttir,
leikkona, í viðtali við Mbl. í tilefni þess að henni hefur verið boðið að taka
þátt í Stiklarstaðahátíðinni í Noregi í lok júlímánaðar.
„Þetta er útileikhús og ef vel
viðrar eru víst alltaf tíu til tólf
þúsund manns sem fylgjast með
hátíðarhöldunum. Leikritið, sem
ég flyt prólógus að, hefur verið
flutt þarna á hverju ári í 29 ár.
Þar sem þetta er þrítugasta há-
tíðin, var ákveðið að bjóða ís-
lendingi að flytja prólógusinn til
tilbreytingar, en hann hefur allt-
af verið fluttur af stórstjörnum
þeirra eins og Liv Ullman og
Wenche Foss og því lít ég á það
sem mikinn heiður, ekki bara
fyrir mig heldur einnig fyrir ís-
lensku þjóðina, að fá að vera
þarna með,“ sagði Sigríður Þor-
valdsdóttir.
Stiklarstaðir eru um 60 kíló-
metra frá Þrándheimi, en þar
féll Ólafur helgi Noregskonungur
í bardaga árið 1030. Talið er að
þangað hafi komið meira en
300.000 manns gagngert til að sjá
uppfærsluna á „Spelet om heilag
01af“, sem leikið hefur verið þar
undanfarin 29 ár á hverju sumri.
Forseti Islands, Vigdís Finn-
bogadóttir, mun verða viðstödd
Stiklarstaðahátíðina að þessu
sinni.
Sigríður Þorvaldsdóttir
Ný sérfargjöld til
AmstErdam og Diisseklorf
einu sinni í iriku!
Við mætum verðbólgu og verðhækkunum með umtalsverð-
um lækkunum - einu sinni í viku á hvorn áfangastað.
Amsterdam
Þriðjudagsferðir +30% af lægsta fargjaldi = 8.958
+50% barnaafsláttur= 4.479
UUsseMorf
Helgarbrottför *20% af lægsta fargjatdi = 10.540
+50% barnaafsláttur = 5.270
Um sérfargjöldin gildir
eftirfarandi:
• Þú verður að panta og
greiða ferðina með
minnst hálfsmánaðar
fyrirvara.
• Miðanum er ekki hægt
að breyta.
• Ef þú hættir við ferðina
endurgreiðum við
helming af andvirði
hennar.
• Ferðin verður að vera
minnst vikulöng - mest
mánuður.
Kynntu þér nýju sérfargjöldin - og feröin er hafin
Flugfélag með ferskan blæ
ARNARFLUG
m- Lágmúla 7, sími 84477
Verð miðast við fargjaldagengi 1. júlí 1983