Morgunblaðið - 01.11.1983, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 1. NÓVEMBER 1983
fHwgmtVUifrtfe
Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Auglýsingastjóri
hf. Árvakur, Reykjavík.
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Þorbjörn Guömundsson,
Björn Jóhannsson.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aöalstræti 6, sími 10100. Auglýsingar: Aö-
alstræti 6, sími 22480. Afgreiösla: Skeifunni 19, sími 83033. Áskrift-
argjald 250 kr. á mánuöi innanlands. f lausasölu 20 kr. eintakiö.
Hvað voru Kúbu-
menn að gera?
Vika er nú liðin síðan
Bandaríkjamenn réðust
með herliði á land í Grenada.
Fréttirnar frá Grenada hafa
verið takmarkaðar en þær eru
þó allar á einn veg: Kúbu-
menn unnu að því að breyta
eyjunni í víghreiður og mið-
stöð vopnaflutninga. Þetta
starf unnu Kúbumenn í þágu
Sovétríkjanna. Það er því
ástæða til að taka undir með
Geir Hallgrímssyni, utanrík-
isráðherra, sem hefur komist
svo að orði, að innrásin fyrir
viku hafi í raun verið önnur
innrásin sem gerð er á Gren-
ada. Hin fyrri fór fram í kyrr-
þey enda þurfa þeir sem fyrir
henni stóðu, einræðisherrar
kommúnistalandanna, ekki að
standa neinum reikningsskil
heima fyrir, þótt þeir spili á
almenningsálitið í lýðræðis-
ríkjunum eins og þá lystir.
Samkvæmt þeim fréttum
sem birst hafa í Morgunblað-
inu og byggðar eru á skeytum
Associated Press kom í ljós að
á Grenada voru fimm vöru-
skemmur fullar af sovéskum
og kúbönskum vopnum sem
að sögn foringja í Banda-
ríkjaher hefðu nægt átta til
tíu þusund manna skæruliða-
her í „langan, langan tíma“.
Yfirlýsingar Kúbumanna um
að þessi vopn hafi verið flutt
til Grenada fyrir 1000 manna
herlið stjórnvalda þar eru síð-
ur en svo sannfærandi. Hins
vegar hefur yfirmaður banda-
rísku hersveitanna á Grenada
skýrt frá því að skjöl sem inn-
rásarliðið hefur náð sýni að
Kúbumenn hafi ætlað að
koma sér upp 6800 manna
herliði á Grenada og taka þar
öll völd í sínar hendur. And-
staðan við innrásarliðið á
Grenada kemur ekki frá
íbúum eyjunnar. Fréttir bera
með sér að þeir hafi fagnað
hermönnunum sem hröktu
kúbönsku „byggingarverka-
mennina" til fjalla þar sem
þeir hafa nú tekið upp skæru-
hernað.
Um nokkurt árabil hafa
kúbanskir hermenn verið í
Angóla og barist þar með
skjólstæðingum Sovétríkj-
anna. Kúbumenn aðstoðuðu
Sovétmenn við að ná töglum
og högldum í Eþíópíu. Á sín-
um tíma voru nokkur þúsund
kúbanskir hermenn sendir til
að aðstoða sovéska innrásar-
liðið í Afganistan. Þannig
mætti áfram rekja hlutdeild
Kúbumanna alls staðar þar
sem óhæfuverk eru framin í
þágu heimskommúnismans.
En hvað gerist þegar frá
því er skýrt að Kúbumenn séu
að leggja lönd í Karabíahafi,
Mið-Ameríku eða Suður-
Ameríku undir heimskómm-
únísmann? Á Vesturlöndum
telja ýmsir það skýrasta
dæmið um „kúrekahugarfar"
Ronald Reagans, Bandaríkja-
forseta, að hann skuli leyfa
sér að væna Kúbumenn um
undirróður í þágu Sovétríkj-
anna við suðurdyr Bandaríkj-
anna. Fréttirnar frá Grenada
ganga þvert á allar yfirlýs-
ingar vestrænna Kúbuvina
sem telja að Fidel Castró eigi
aðeins að dæma með hliðsjón
af „umbótum" á Kúbu. Enn
einu sinni hafa fingraför
Castrós fundist þar sem
þeirra er leitað sem lauma sér
inn bakdyramegin og reyna
síðan í skjóli myrkurs að
svipta þjóðir sjálfsákvörðun-
arrétti í nafni Karls Marx,
Leníns og KGB.
Hátt
raforkuverð
Rollie Héath, aðalforstjóri
Manville International
Corporation, sem á Kísiliðj-
una við Mývatn með íslenska
ríkinu sagði frá því í samtali
við Morgunblaðið á sunnu-
daginn að Manville greiddi
hvergi hærra raforkuverð í
Evrópu en hér á landi og
hann bætti við: „Það sem er
kannski sorglegast við það, er
sú staðreynd, að þegar við
byrjuðum á sínum tíma var
raforkuverðið hér á landi það
lægsta. í dag er staðan sú, að
við greiðum á bilinu 40—75%
hærra verð fyrir raforku hér
á landu, en við greiðum í öðr-
um verksmiðjum fyrirtækis-
ins.“
Þegar rætt er um stöðuna í
íslenskum orkumálum um
þessar mundir ber allt að
sama brunni: Verði blaðinu
ekki snúið við á þessu sviði
eins og flestum öðrum erum
við ekki lengur samkeppnisf-
ærir í orkufrekum iðnaði.
Hvað svo sem líður draums-
ýnum um framtíð íslenskra
atvinnuvega er Ijóst að við
verðum að sníða okkur þann
stakk sem alþjóðleg sam-
keppni mótar. Útlendingar
bíða ekki í röðum eftir að „fá“
að fjárfesta hér á landi.
Niðurrifsstefna Alþýðuband-
alagsins í stóriðjumálum hef-
ur valdið okkur ómældu tjóni
út á við og ekki leitt til neins
annars en vandræða heima
fyrir. Fátt er brýnna en að
nýju sé mótuð víðsýn stórið-
justefna og í samræmi við
hana verði reynt að fá erlenda
aðila til að fjárfesta hér í
arðbærum fyrirtækjum.

Sjóslysid við Bjarneyjar
Leitarbátur við Lón.
Verst að bíða utan vi
garðinn og geta ekkert
Rætt víð skipstjórana
á Þórsnesi og Gretti,
sem voru næstu bát-
ar á eftir Haferninum
„ÞAÐ VAR nánast fyrir tilviljun að
við vorum svona nærri. Það fyrsta
scm við sáum var blys og síðan tók-
um við eftir gúmmíbát og tveimur
mónnum, sem stóðu í honum. Þá
voru þeir komnir alveg upp í brot
vestast í Bjarneyjum, þar sem heita
Lónssker. Við komumst næst þeim í
300—500 metra fjarlægð," sagði
Kristinn Jónsson, skipstjóri á Þórs-
nesi SH 108, í gærkvöld. Þórsnes og
Grettir SH 104 voru næstu bátar á
eftir Haferninum þegar hann fórst
laust eftir kl. 14 í gær á Breiðafirði.
Blaðamaður Mbl. ræddi við Kristin
og Pál Guðmundsson, skipstjóra í
Gretti, í Stykkishólmi í gærkvöldi.
Þeir sögðu svo frá, að fjórir bát-
ar hefðu verið við skelfiskveiðar
innan við Bjarneyjar. Haförninn
hefði verið fyrstur af stað heim og
hagaði svo til, að fara þyrfti langt
vestur með Bjarneyjum til að kom-
ast á rétta stefnu inn til Stykkis-
hólms. Haförninn hefði verið Vfe—1
sjómílu á undan Þórsnesinu og hafi
bátarnir barist á móti vestanátt og
hvössum éljum í slæmu skyggni.
„Klukkan var 15 eða 20 mínútur
yfir tvö þegar við sáum blysið og
gúmmíbátinn," sagði Kristinn.
„Við sáum svo tvo menn komast
upp á skerið en gátum ekki farið
nær, enda var þá búið að láta vita í
land og vitað að hjálp var á leið-
inni. Gúmmíbátinn rak svo upp í
Lón með þriðja manninn og þar
komst hann í örugga höfn. Það gaf
stanslaust yfir skerið, þar sem
mennirnir tveir voru, og þar máttu
Kristinn Jónsson, skipstjóri á Þórsnesi, bend-
ir á slysstaðinn á sjókorti. Vorum í 300—500
metra fjarlægð, en komumst ekki nær.
Páll Guðmundsson, skipstjóri á Gretti:
um ekkert fyrr en Þórsnesið kallaði og
ist sjá blys Og gúmmíbát. MorgunblaðMt/
Hafórn SH-122 hét áður ófeigur II og þar á eftir Hlein. Báturinn var 80 ton
stáibátur, smíðaður í A-Þýskalandi 1959.