Morgunblaðið - 03.12.1983, Blaðsíða 44

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 3. DESEMBER 1983
44
„þú ert kelst íii íéttur. Sbíngdu þessu
i vasann.
Ast er

... aö vera stadföst á lífs-
leiðinni.
TM Rog U.S Pal 011 -all rights reserved
® 1983 Los Angeles Times Syndicale
„iCT l&
;j l)

Pabbi, pabbi. — Hún mamma er
ekki í neinu sólskinsskapi í dag.
HÖGNI HREKKVÍSI
si%
HÖGNI <EIÚUZ ( 5 JÓNVARPS -
FRÉTTUnUM I KJÖLO!"
Oll togveiði verður að
vera háð leyfisveitingu
0506—1873 skrifar:
„Velvakandi.
Vegna þess hversu illa horfir
meö fiskveiðar okkar er nú ráð-
gert að leggja nokkrum hluta
togaraflotans. En hvaða togur-
um á að leggja? Talað er um að
leggja fyrst og fremt togurum á
þéttbýlisstöðunum, en ekki mun
því hafa verið vel tekið af við-
komandi aðilum.
Mér virðist ljóst, að í þessu
máli verði eitt yfir alla að ganga
og vii því benda á einfalda leið:
1) Öll togveiði verður að vera
háð leyfisveitingu. 2) Ekkert
togveiðiskip má fá veiðileyfi í
meira en átta mánuði á árinu
1984. Frávik má þó gera, ef t.d.
útgerðarstöð með þrjá togara
leggur einum alit árið. 3) Ef
veiðiskip siglir með afla, skal
tíminn sem fer í siglinguna
reiknast með veiðileyfistíman-
um. Takmarka ber þær sigling-
ar. 4) Hvert einstakt veiðileyfi
ætti sennilega að gilda í tvo
mánuði. 5) Á hvaða tímum hvert
einstakt skip hefur veiðileyfi, er
rétt að ákveða að einhverju leyti
í samráði við útgerð og fisk-
vinnslu. 6) Ekki má slaka á sókn-
artákmörkunum, þó að veiði-
horfur batni eitthvað á árinu.
Að endingu vil ég láta í ljósi
þá von mína, að sjávarútvegs-
ráðherrann fái sem fyrst það
vald, sem honum er ætlað í nýja
frumvarpinu og að hann bresti
ekki kjark til að stjórna, þó að
erfitt reynist.
Hvar endar þetta þá?
Vandráður skrifar
„Velvakandi.
Bjórbannið er nú aftur til um-
ræðu.
Ljóst er að ofnotkun áfengis
skaðar heilsuna og er þvi einn af
mörgum skaðvöldum í þjóðfélag-
inu. Nauðsynlegt er að berjast
gegn þeim öllum með stofnun
eins allsherjar skaðsemisvarna-
ráðs sem hefði víðtækt vald til
boða og banna. Eitt mikilvæg-
asta verkefni slíks ráðs væri að
berjast gegn einu allra mesta
böli þjóðfélagsins: bflabölinu.
Bíleigandinn skaðar ekki að-
eins eigin heilsu af langvarandi
hreyfingarleysi, heldur er vís-
indalega sannað að hann getur
einnig skaðað heilsu þeirra sem
hann ekur á eða yfir, auk þess
sem notkun einkabílsins er
vanabindandi. Banna þarf þegar
í stað allan bílainnflutning, og
þeir einkabílar sem þegar eru
hér fyrir skuiu teknir hvar sem
til þeirra næst og brenndir á
báli. Hinir fyrrverandi eigendur
þeirra skulu frjálsir að því að
ganga, hjóla, skokka eða synda.
Veita mætti hinum veikbyggðari
meðal þeirra tímahundna und-
anþágu til að sitja í strætó hluta
leiðar sinnar til vinnu. Bílabann-
ið næði þó ekki til þeirra stétta
sem nauðsynlega þurfa á bílum
að halda, þ.e.a.s. flugmanna, sjó-
manna, túrhesta og diplómata.
Að sjálfsögðu eiga þegnar ís-
lands að vera frjálsir. En eiga
þeir að hafa frelsi til að velja hið
óholla, fitandi og tannskemm-
andi? Hvar endar þetta þá? — í
allsherjar átveislu, sukki og
svalli??"
Þessir hringdu
Frábær þjónusta
Vilhjalmur Karlsson hringdi og
hafði eftirfarandi að segja: — Mig
langar til að þakka byggingarvöru-
deild JL-hússins frábæra þjónustu
og lipurð. Svo var mál með vexti, að
ég var að taka baðherbergið í gegn
heima hjá mér, meðan konan var á
fæðingardeildinni að eiga fyrsta
barn okkar hjóna. Ég var svo
óheppinn að taka flísar sem voru
gallaðar, en það uppgötvaðist ekki
fyrr en uppsetning þeirra var langt
komin. Við ætluðum að ljúka verk-
inu, vinur minn og ég, á miðviku-
dagsnóttina, en þegar við byrjuðum
að fúga, kom í Ijós, að flísarnar
voru allmargar sprungnar. Ég tal-
aði við þá í byggingarvörudeildinni
strax á frimmtudagsmorguninn og
sagði frá því hvernig stæði á hjá
mér. Þeir voru alveg í öngum sínum
yfir þessu og sendu mér menn á
föstudagsmorguninn. Reynt var að
kippa málunum í lag, sem tókst þó
ekki fyllilega í það skiptið. Á laug-
ardeginum gekk ég endanlega frá
þessu við bygginngarvörudeildina.
Ég var beðinn innilega afsökunar á
þessu óhappi og látinn hafa flísarn-
ar og allt sem með þurfti ókeypis.
Aðra getraun
Haraldur Jónsson hringdi og
hafði eftirfarandi að segja: — Mig
langar að koma á framfæri ósk um
að það verði aftur getraun í Mogg-
anum, eins og var með íslensku
fótboltamennina. Svo vil ég þakka
Eins og á Stalíntímanum
Sjálfstæðismaður skrifar:
„Mig langar að leggja nokkur orð
í belg í samræður þær, sem nú eiga
sér stað um afvopnun og skyld mál-
efni.
Engum blandast hugur um, að
allir heilbrigðir menn eru mjög
kvíðafullir út af vopnaeign stór-
veldanna og þá sérstaklega kjarn-
orkuvopnum, sem nú þegar geta
sprengt upp heiminn.
Friðarhreyfingar eru því í gangi.
Standa margir aðilar að hreyfing-
um, sem mótmæla framleiðslu á
kjarnavopnum. Hér er bæði um
áhrifamikla einstaklinga og félaga- i
samtök að ræða. Aðallega er talað
um stórveldin tvö, sem eiga kjarna-
vopnin í fórum sínum, Bandaríkin
og Atlantshafsbandalagið annars-
vegar og Rússland og Austur-Evr- j
ópulöndin hins vegar.
í sambandi við friðarhreyfingar,
sem mjög hafa sig nú í frammi, svo
sem áður segir, er aðallega lagt að
Atlantshafsbandalaginu að draga
úr vopnaskaki og vopnafram-
leiðslu. Sjaldnar eru að því er virð-
ist í kommúnistaríkin hvött til
þess. Að mínu áliti og margra ann-
arra væri þó full ástæða til, að
fenginni reynslu, að snúa þessu við
og hvetja kommúnistana til slök-
unar. Skal nú gerð grein fyrir
þessu sjónarmiði.
Rússland lagði undir sig Eystra-
saltslöndin fljótt eftir síðari
heimsstyrjöld. Rússar afsökuðu
þann yfirgang með ábendingu um,
að þeir hefðu misst rúmlega 4
milljónir manna í styrjöldinni, og
nú væri þeim nauðsynlegt að gæta
vel landamæranna. Mörgum þótti
þetta langsótt afsökun, þar sem
vesturveldin höfðu hjálpað Rússum
til að vinna styrjöldina. Eins og
margir eldri menn muna, var
Þýskalandi skipt, illu heilli, og
Berlín var staðsett í austurhlutan-
um. Nú liðu ekki nema nokkur
misseri, þá höfðu Rússar með
ofbeldi sölsað undir sig Austur-
Þýskaland. Berlín var með samn-
ingum skipt á milli Rússa, Frakka,
Breta og Bandarfkjamanna, hvert
landið fyrir sig átti að hafa fullt j
sjálfstæði að sínum hluta. Rússar
sviku þann samning og bönnuðu
öðrum löndum aðgang að Berlín.
Vegna öflugrar flugvélaeignar
Bandaríkjanna og einarðrar fram-
komu, gáfust Rússar upp á því að
svelta Berlfnarbúa til undirgefni.
Eftir þennan leik í Berlín, gera !
Rússar síðan innrás í Ungverja-
land, og enn síðar í Tékkóslóvakíu.
Inn í þessi lönd ráðast Rússar með
ofurefli liðs og hjálp svikara, öllu
er snúið við svik og prettir ráða
ríkjum. Rússland skal í krafti
stærðar og mannafla, vera forustu-
landið. Frelsisást og þjóðarstolt
landanna brotið niður, rétt eins og
gert var á Stalínstímanum.
Siðferði kommúnista hefur frá
fyrsta tíma verið það sama, burt
séð frá nafni æðsta stjórnanda.
Lenin taldi tilganginn helga
meðalið, það sama gerði Stalín.
Gott dæmi um það eru réttarhöldin
yfir Eikhe. Eikhe var færður fyrir
rétt 1940, þar játaði hann ekki á sig
neina sök, en sagði efnislega: „Ég
hefi gefið játningu undir þrýstingi
rannsóknardómaranna, sem allt
frá handtöku minni hafa beitt mig
pyntingum." Hann sagðist aldrei
hafa gerst sekur um neitt samsæri,
heldur deyja í trúnni á stjórnar-
stefnu flokksins, í þeirri trú hefði
hann starfað allt sitt líf. Síðan var
Eikhe skotinn. Löngu síðar fær
hann uppreisn æru.
Þessi maður var eitt af mörgum
fórnardýrum Stalíns, en sýnir í
hnotskurn slíka mannvonsku og
miskunnarleysi, að enginn venju-
legur maður fær skilið. Þarna sýnir
kerfið einnig hvar takmörk siðferð-