Morgunblaðið - 03.12.1983, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 3. DESEMBER 1983
45
VELVAKANDI
SVARAR í SÍMA
10100 KL. 11—12
FRÁ MÁNUDEGI
TIL FÖSTUDAGS
skal fá köllun
Eg
Stefán Gunnlaugsson skrifar:
„Það er ekki nóg að vera sagður
snillingur, heldur þarf sá að fram-
kvæma eitthvað sem réttlæti slíka
umsögn. Það hafa snillingarnir
gert. Þeir hafa keypt fiskiskip í
dag sem þeir ætla að selja á morg-
un. Ætli það séu tvö til þrjú, tutt-
ugu til þrjátíu, tvöhundruð til
þrjúhundruð eða hvað? Nei, þeir
hljóta að vera að búa til brandara,
því ég hef ekki séð þennan í
Brandarabókinni. — Gæti það
verið að þetta fyrirbæri væri kall-
að frjáls verslun, kapitalismi,
(nei). Það er nóg af fiski til, ef ekki
innan 200 mílna þá utan. Eða er
þetta sósíalismi? Það hlýtur eig-
inlega að vera. Þeir eru svo klárir
í peningamálum.
Mér datt í hug um daginn að
gott væri að halda jól og áramót
erlendis, en féll frá þeirri hug-
mynd, þegar ég gerði mér grein
fyrir þeim verkefnum sem ég hef
ákveðið að framkvæma. Hverju
skyldi ég líka svara þegar ég yrði
spurður af þarlendum konum og
körlum, þegar þau heyra á mál-
færi mínu að ég er útlendingur.
„O.H. Iceland, Snæfellsjökull, Mý-
vatn, Jöklar, heitt vatn, Reykja-
vík, gáfað fólk, allir kunna að lesa,
Þingvellir, Alþingi, — alþingi,
þurfti hún endilega að minnast á
alþingi? Er Alþingi enn þá á Þing-
völlum, eins og sagt er í gömlu
skólabókinni minni? „ó my God“
nú líður mér eins og þegar fólk
kemur til mín eða sér málverk eft-
ir mig sem ég skammast mín fyrir
— ég lít undan og roðna — ég veit
að ég get gert betur, miklu betur
— ég verð að gera betur, ég hef
bara eitt tækifæri hverju sinni. —
Þetta er hreinasta listaverk.
Hvernig ferð þú að þessu?
„No, Alþingi er í Reykjavík.
Hvernig er það í dag? Þingið is
very good. Steingrímur er búinn
að kaupa very good car, rándýran,
enda er hann aðalkarlinn. Sjávar-
útvegsráðherrann búinn að flaka
þrjá fiska. En er ekki neitt spesial
að gera á Alþingi í dag? Jú, jú, sá
sem er með budduna. Hann er sá
eini sem þorir. Hvað er hann að
gera? Það á eftir að koma i ljós
hvað úr því verður. Annars er
þetta mest sosialsull frá Svíþjóð
sem þeir hafa ekki getað notað í ég
veit ekki hvað mörg ár. Sull, er
það ekki sjúkdómur hunda? — Æ,
þessir tungumálaerfiðleikar."
Alþingi, já, það var stofnað. Það
þarf mikið tií að komast á toppinn
og enn meira til að halda sér þar.
Að falla í djúpa myrka gjá er ekki
gott, nema maður komist vel upp
úr henni. Þá er það fegurð, reisn.
Guð gefi mér styrk til að sigrast
á vandamálum mínum og sjá að ég
hafi hæfileika til að leysa þau og
sjá sannleikann, hver sem hann
mun verða; að ég kenni ekki öðr-
um um aumingjahátt minn, fram-
kvæmdaleysi eða mistök. Ég verð
að skapa þá fegurð sem ég vil lifa
í.
Guð, þú hefur gert mig að erni
og ég skal brjóta þau öfl hræðslu
og kunnáttuleysis sem bundið
hafa vængi mína. Ég skal svífa
yfir fjöllum, dölum og byggð og
sjá möguleika sem við höfum. Ég
skal fá köllun úr alheimsins óend-
anleika og lifa í þess mikilleika og
dásemd, því þegar ég geri það er
ég sjálfs mín verðugur og Guði
þóknanlegur.
stjórnarmönnum rásar 2 fyrir
frábært morgunútvarp (fimmtu-
dag) og ykkur á Mogganum fyrir
kynningu liðanna í fyrstu deild.
Gullfoss við
poppundirleik
Kristján Jónsson hringdi og
hafði eftirfarandi að segja: —
Mér finnst það ákaflega skrýtið
að sjónvarpið skuli ekki hafa
neina tónlist til að bjóða okkur
upp á, áður en dagskrá hefst og
eftir að henni lýkur, aðra en
poppmúsík. Og ég kann því t.d.
mjög illa, að horfa á gullfallega
mynd af íslensku landslagi i
dagskrárlok við undirleik af út-
lensku poppi. Ég man t.d. eftir
Gullfossi við poppundirleik. Þetta
er smekkleysa. Er ekki betur við
hæfi að láta ættjarðarlög og
þjóðlega tónlist hljóma undir
þessar myndir?
GÆTUM TUNGUNNAR
Sagt var: Hann er þannig maður, að óhætt er að treysta
honum.
Rétt væri: Hann er maður sem óhætt er að treysta.
(Þannig er atviksorð en ekki lýsingarorð.)
5kíóa-
kynning
Halldór Matthíasson, skíðagöngu-
garpurinn landskunni, leiðbeinir við-
skiptavinum um val á gönguskíða-
búnaði í versluninni
í dag kl. 13—16.
AA FI5CHER
TYROLIA
is kommúnista eru. Svik og aftur
svik eru í hávegum höfð, og glæp-
um stjórnanda engin takmörk sett.
Stjórnendur Rússlands hafa að
vísu oft breytt um tón, en grunn-
tóninn virðist því miður vera sá
sami. Afganistan er síðasta landið
sem Rússar leggja undir sig að til-
efnislausu, lítið iand sem þeim
stafaði hætta af. Nú hefur verið
skorað á Rússa af Sameinuðu þjóð-
unum og mörgum áhrifamiklum fé-
lagasamtökum að gefa landinu
frelsi, en það kemur fyrir ekki. Því
að þar sem rússneski björninn
kemur klónum í sleppir hann ekki.
Víkjum nú að upphafi þessara
orða.
Trúir því nokkur í alvöru að Atl-
antshafsbandalagið verði sá aðili
sem byrjar kjarnorkustríð?
Tveir af þeim mönnum sem mjög
hafa komið við sögu í íslenskum
stjórnmálum og sérstaklega mót-
mælt veru Bandaríkjamanna á
Miðnesheiði, gera það báðir gegn
betri vitund. Þessir menn, Ólafur
Ragnar Grímsson, prófessor og
Svavar Gestsson fyrrv. ráðherra,
hafa fyrir löngu orðið sér svo til
skammar, að enginn tekur lengur
mark á þeim. Þeirra boðskapur og
pólitískur bægsiagangur stefnir að
verulegu leyti að því að vekja at-
hygli á sjálfum sér. Þessir menn
vita báðir að stefnan sem þeir
boða, kommúnismi, sósíalismi eða
hvaða nafni sem stefna þeirra
nefnist, er í aðalatriðum keimlík
þeirri stefnu sem ríkir í Rússlandi
og öðrum Austur-Evrópulöndum,
t.d. í Póllandi. I þessum löndum eru
öll frjáls verkalýðssamtök barin
niður. Sá grunur læðist að mörg-
um, að þessir herrar hafi ekki gefið
stefnu sinni nafn. Þeir sendu nefni-
lega bæði forseta Frakklands og
forsætisráðherra Grikklands
heillaóskaskeyti við valdatöku
þeirra.
Ef stjórnarmynstur Alþýðu-
bandalags verður sniðið eftir
prógrammi Póllands með ívafi af
enn harðari sósíalisma, þá fer trú-
lega að fara um margan verka-
manninn í Alþýðubandalaginu.
Menningarvitunum verður þó trú-
lega vel vært.
Annars er djúp alvara því sam-
fara að hafa innan verkalýðsfélaga
landsins menn sem hafa aldrei
„pissað í saltan sjó“ né „difið hendi
í kalt vatn“, en gala þó manna hæst
á fundum í verkalýðsfélögum.
Þykjast hafa vit á hvar að kreppir í
málum verkamanna. En ef þeir
gætu með þessu gert verkamennina
ráðvillta, er tilgangi þeirra náð.
Fyrst og fremst er innbyrðis
valdabarátta milli hinna ýmsu
meningarvita Þjóðviljans. Þetta
hefur lengi verið svo og færst í
aukana nú eftir að svo ágætir
menn sem Eðvarð Sigurðsson og
Sigurður Guðgeirsson gengu á fund
feðra sinna. Ólafur Ragnar er fyrst
og fremst hættulegur andstæðing-
ur út frá því, að hans fræðigrein
gefur honum dýpri innsýn í klæki
og frekju, sem notuð er af jábræðr-
um hans víða um heim. Þessir
menn átelja og finna lýðræðis-
stjórnarfari allt til foráttu. Sjálfir
nota þeir svo þetta stjórnarform til
að vega að rótum þess. I löndum
þar sem stjórnarfar Ólafs Ragnars
hefur verið tekið upp, eru kosn-
ingar afnumdar. Örfáir menn
stjórna með vatnsslöngur og tára-
gassprengjur að vopni og lýsa því
yfir að þeir framkvæmi vilja fólks-
ins, þeir einir séu hinir útvöldu og
réttsýnir í öllum framkvæmdum.
Geta ekki margir séð fyrir sér fast-
mótuð andlit Svavars og ólafs,
þegar þeir í sjónvarpi túlka vilja
sinn til stjórnarathafna, og muna
þá jafnan að taka fram, að þeir tala
í nafni fólksins, þó ekki styðjist
þeir við nema 20—25% atkvæða.
Vonandi verða núverandi stjórn-
arflokkar þess umkomnir að koma
efnahagsmálum þjóðarinnar í það
horf að vel verði við unað, eftir
óráðsíu kommúnista í ríkisstjórn.
Launþegasamtök láta kommún-
ista vonandi ekki spilla fyrir, en
hlusta á orð þeirra sem af heilum
vilja reyna að koma þjóðarskút-
unni á flot, og halda í kyrrum sjó.“
Sjálfstæðismaður.
DACHSTEIN
adidas •*'
TOPPmerkin
í ikíðavörum
OfUá d óxacfésicLöyum
ÞEKKING - REYNSLA - ÞJÓNUSTA
FALKINN 105 REYKJAVÍK
SUÐURLANDSBRAUT 8 - SÍMI 91-84670