Morgunblaðið - 10.02.1984, Blaðsíða 13

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 10. FEBRÚAR 1984
13
Tveir nýir bókaklúbbar:
„Hjálparkokkurinn“ og
„Sælkeraklúbburinn“
STOFNAÐIR hafa verið tveir bókaklúbbar í Reykjavík, sem báðir munu
sérhæfa sig í útgáfu bóka um mat og matreiðslu. Þetta eru bókaklúbburinn
„Hjálparkokkurinn" sem Almenna bókafélagið og Bókaklúbbur Almenna
bókafélagsins standa að, og „Sælkeraklúbbur Veraldar" sem Bókaklúbburinn
Veröld hefur hleypt af stokkunum. Blaðamaður Morgunblaðsins leitaði í
gærkvöldi til þeirra Antons Arnar Kærnested, framkvæmdastjóra Bókaklúbbs
AB, og Jóns Karlssonar, framkvæmdastjóra Veraldar, og spurði þá hvort
tilviljun ein réði því, að tveir hliðstæðir klúbbar hæfu starfserai sína á sama
tíma.
endurtek, sem betur fer hafði
hann ekki séð mynd eftir mig. Þá
hefði hann aldrei þegið hlutverk-
ið. Ég sagði honum að aðalmót-
leikkonan væri karlmaður. Hvað
með það? svaraði Tab. Hann las
handritið og sagði já. Okkur kom
vel saman og horfðum á gömlu
myndirnar mínar oft og mörgum
sinnum. Þessi gamli sundbolur
hafði svo gaman af, að nú gerir
hann eigin myndir í mínum stíl.
Annars hafði Tab engu að tapa.
Hann var stjarna á sjötta ára-
tugnum, en stjarna hans hafði
heldur lækkað. Hann hafði bara
gott af því að leika í Polyester.“
Áfram með Polyester. Ég fann
lykt af þeirri mynd.
John Waters skellihlær og fær
sér sígarettu. „Já, lyktin var fá-
ránlegur brandari. Menn höfðu
sagt mér að myndir mínar væru
óþverri, svo ég ákvað að láta þá fá
það sem þeim fannst. Þeir, sem
sáu myndina, muna sjálfsagt eft-
ir lyktarspjaldinu, en það var
tvennt sem okkur tókst ekki að
hafa með á því. Það var kaffi og
marjúana.
Einræðisherra í
nokkrar vikur
Hugmyndir, eðlilegar eða óeðli-
legar. Hvaðan koma þær?
„Hugmyndir? Ég geng alltaf
með minnisbók á mér og punkta
niður allt sem ég heyri. Eg les, fer
út á meðal fólksins, hlusta á sam-
töl þeirra, staðurinn skiptir engu
máli, og ég heyri alveg ótrúleg-
ustu samtöl. Ég fer í bíó, sé allar
myndir, jafnvel ET. Sem sagt líf-
ið gefur mér hugmyndir."
Jafnvel ET sagðir þú. Ert þú
ekki hrifinn af Hollywood?
„Ég elska Hollywood, lika ET.
Ég hef reynt fyrir mér hjá stóru
fyrirtækjunum þar syðra og ég
vildi gjarnan vinna þar. Heldurðu
að það væri ekki munur að vinna
aðeins 8 tíma á dag í stað 12—15
eins og ég geri nú og hef alltaf
gert?“
Gætirðu hugsað þér að gera ET
2 fyrir Spielberg?
„Auðvitað. En þá yrði ég að
semja handritið sjálfur. Ég sé
það fyrir mér: ET og Divine.
Fjandi yrði það góð mynd.“
Hvernig er að vera leikstjóri?
„Spennandi. Einu sinni rak ég
bókabúð, nei annars, sleppum því.
En ég varð að velja milli þess að
verða fjöldamorðingi eða kvik-
myndagerðarmaður. Að vera
leikstjóri krefst þess að vera and-
skotanum ákveðnari. Ég er ekki
yfirgangssamur, hef til dæmis
aldrei á ævinni lent í slagsmál-
um, en maður verður að vera fas-
isti til að stjórna þeim litla heimi
sem kvikmyndaliðið er. Með fas-
ista á ég við ákveðni, engin
stjórnmál. Sem sagt, ég er ein-
ræðisherra í nokkrar vikur. Ég
neyðist til þess, því við höfum
stuttan tíma til að kvikmynda og
dinglumdangl leyfist ekki. Tím-
inn líður ótrúlega hratt.“
Sérðu eftir að hafa tekið
myndavélina fram yfir byssuna?
„Ég sé ekki eftir neinu, þótt
byssur séu ágætar. Að gera
kvikmyndir tekur bara svo á
taugarnar. Eilífar áhyggjur út af
fjárhagsáætluninni. Ég nýt þess
að semja handritið og að undir-
búa tökuna sjálfa. En leitin að
peningunum og kvikmyndatakan
sjálf er ömurleg. Vinir mínir
segja að ég missi meira hár með
hverri mynd, sérðu ekki hvað það
er þunnt? En langskemmtilegast
er að ferðast um heiminn og
kynna myndirnar."
Svo þér leyfist ekki að „skrifa
með myndavélinni" eins og
Chaplin og Kubrick?
„Nei, allt er þrælskipulagt
fyrirfram og við myndatökuna
heyri ég „dollar-dollar" klingja í
eyrunum á mér. Myndir mínar
kosta litla peninga og ég forðast
öll stéttarfélög. Myndin sem ég
vinn nú að heitir „Flamingos For-
ever“, það verður satíra á fram-
haldsmyndir, og er auðvitað
framhald af „Bleiku flamingó-
fuglunum". Hún kostar 600.000
dollara og er dýrasta myndin
mín.“
Kvikmyndahátíðir hafa aukið
hróður þinn, ekki satt?
„Þær eru eins og hver annar
„business", þótt þar séu sýndar
ólíkari myndir en á opna markað-
inum, það er líka megintilgangur-
inn. En það þarf ákveðna menn
til að stjórna slíkum hátíðum,
fasista í ákveðni, annars er lítið í
hátíðirnar varið. Ég var dálítið
hræddur um að myndir mínar
yrðu bannaðar hér á landi, en
sem betur fer hefur ekki komið til
slíks. Að bjóða mér hingað sýnir
að íslendingar hafa góðan húm-
or.“
John segir, að helsta dægra-
stytting sín sé að hlýða á réttar-
höld yfir morðingjum, enda sé
það besta leikhúsið. Hann segir
að skemmtun snúist aðeins um
slæman smekk, en bendir á að til
er góður slæmur smekkur og
vondur slæmur smekkur — „og
til að skilja slæman smekk verð-
ur maður að hafa mjög góðan
smekk.“
Að lokum John, hvers konar
mynd vildir þú gera hér á ís-
landi?
„Án efa myndi ég gera kvik-
mynd um Divine og bitbein ykkar
íslendinga, hundahald og bjór-
drykkju." HJÓ
„Við höfum verið að undirbúa
þennan klúbb í á þriðja ár,“ sagði
Anton Örn. „Með þessa hugmynd
hefur verið farið nánast eins og
„mannsmorð“ og við höfum reynt
að láta sem fæsta vita af því að
hann væri í undirbúningi. Er við
vorum komnir það vel áleiðis í und-
irbúningi að við gætum farið að
kynna hann, vegna áskrifenda-
söfnunar, var ákveðið að senda fé-
lögum Bókaklúbbs AB litprentaðan
bækling til kynningar. Ætlun
okkar var að vinna þetta síðan upp
í rólegheitum eins og gert var með
fyrri klúbbinn. En er við sáum
auglýsingu frá Veröld um svipaðan
klúbb, þá var ákveðið að einskorða
sig ekki vð hina 16 til 17 þúsund
félaga í Bókaklúbbi AB heldur
senda bæklinginn á hvert heimili á
landinu. Við höfum þegar fengið
mjög góðar undirtektir og þótt
bæklingurinn hafi ekki farið út
fyrr en í fyrradag, hafa þegar um
2.500 manns gerst félagar, fólk á
öllum aldri, karlar og konur. Þess-
ar móttökur eru mun betri en við
gerðum okkur vonir um.
En spurningunni um það, hvort
tilviljun ráði því að klúbbarnir
hefja göngu sína nær samtímis, get
ég ekki svarað. Ég get þó sagt að
mér fannst á fyrstu auglýsingum
Veraldar að þar væri verið að aug-
lýsa eitthvað, sem ekki var tilbúið.
Mér finnst það fyrst og fremst
sorglegt, að tveir klúbbar skuli
berjast um þennan markað, því nóg
er af efni til að taka fyrir í bóka-
klúbb, hver ætlar til dæmis að gefa
út bækur um tómstundaáhugamál
fólks?“ spurði Anton Örn að lokum.
„Við erum að fá úr vinnslu fyrstu
bækur klúbbsins, sem sýnir að hér
er ekki verið að gera neitt í skynd-
ingu, enda er ár síðan undirbúning-
ur hófst, þetta var í rauninn
ákveðið þegar um það leyti, sem
Veröld var hleypt af stokkunum,“
sagði Jón Karlsson, er málið var
borið undir hann. „Það er út í hött
að við höfum hlaupið til eftir að AB
fór af stað, og ég get nefnt sem
dæmi að farið var að vinna auglýs-
ingar fyrir mörgum mánuðum.
Svona verður ekki gert á einni
nóttu, hér er mikill undirbúningur
að baki. Fyrstu bækurnar munu
berast klúbbfélögum í næstu viku
og fyrsta fréttabréfið er væntan-
legt eftir um það bil mánuð. Undir-
tektir hafa þegar verið mjög góðar,
ekki síst eftir birtingu heilsíðuaug-
lýsingarinnar í Morgunblaðinu, en
ég hef enn sem komið er ekki fjölda
félaga. Það er þó ljóst, að það
bókaupplag, sem við höfðum í
huga, dugar ekki, og því er nú þeg-
ar búið að gera ráðstafanir til að
bæta úr því,“ sagði Jón. „Það er
tilviljun að þetta gerist á sama
tíma, og vissulega verður úr þessu
einskonar stríð, því auðvitað gerir
hver sem betur getur, það er ekki
nema eðlilegt," sagði Jón að lokum.
ZL-T^
MIKLABRAUT
i>r
l?rl\
IANDSBANKINN OPNAR
I DAG AFGREIÐSHJ AÐ
HÖFÐABAKKA 9 REYKJAVÍK
Öll bankaþjónusta verður veitt, innlend sem erlend.
Það er von bankans, að þessi afgreiðsla geti verið til mikils hagræðis fyrir
fjölmörg fyrirtæki og einstaklinga á Ártúnshöfða og nágrenni.
Veriö velkomin í viðskipti
LAND SRANKINN
Banki allra /andsmatma
Höfðabakka 9,110 Reykjavík
Sími 687822.